به نام خدا #چهارشنبه_های_امام_رضایی #شعر_رقیه_سعیدی_کیمیا 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ چهارشنبه  نسیمی زِ توس  می آید هوای گنبـد شمس الشموس می آید کبوتر دل من ، بغضِ  دانه می گیرد به یاد شاه خراسان بهانه  می گیرد محرم است و دلم سوز و ناله ها دارد هوای روضه ی  خونبار  لاله ها  دارد به یاد گفتنِ "یابن الشبیب" می گریم به احترام  زُهیر  و حبیب  می گریم اَلا، امام  رئوفم ! دلم  هواییِ  توست فدای آن  دلِ پر دردِ  کربلاییِ  توست بخوان تو روضه جد غریب ، یا سلطان بگو  دوباره  به اِبن الشبیب ، یا سلطان بگو  که جدّ  تو  را ، بی هوا زدند آخر دوباره  زنده شد  آنجا  ، غریبیِ  مادر بگو که  با لبِ تشنه ، بریده  شد حنجر به زیرِ سُمّ سُتوران ، شکسته شد پیکر بگو ، چه داغ  کشیـدند  بر  دل  زینب که دید  پیکر بی سر  به زیرِ ده مَرکَب سه روز پیکر عریان به روی صحرا ماند غریبیِ  شَه  بی سر ، وحوش را  گریاند بخوان تو روضه شاهی که بی کفن مانده به دشت کرب و بلا پاره پاره تن  مانده بگو زِ داغ جوانی که سینــه  را سوزاند ستون عرش و زمین را غمِ  علی  لرزاند بگو زِغنچه ی شش ماهه ای که پرپر شد از آن سه شعبه که سهمِ  گلوی اصغر شد بگو نبود ، علمدار و ، وقت  غـارت  شد نصیب  زینب  کبری ، غمِ  اســارت  شد صدای  ناله ی  قلب   شکســته  می آید ندای   قافله   سالار   خستـــه   می آید شکسته شد ، دل زینب ز شام و بازارش نشست ، داغ  فراوان   به  قلب بیمارش بمانَد  اینکه  خرابه ، چه  بر سرش آمد چه  بر  ســرِ  گــلِ  یاسِ  برادرش   امد به قول عمهٔ ســادات ، اَمان زِ شــام بلا به "کیمـیا" بده یارب ! برات کرب و بلا 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا) ۱۴۰۰/۶/۱۰ لینک کانال اشعاردرایتا👇 https://eitaa.com/joinchat/1259143275Ce3f7c12047

❁﷽❁ #شهادت_امام_سجاد_علیه_السلام #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌✧❁࿇❁✧═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ گــریان تر از نگـــاه تو ، پیــدا نمی شود ماننـــد اشک چشـــم تو ، دریا نمی شود زخمی که شامیان به دلت با زبان ، زدند مـرهـــم پذیر نسیت ، مــداوا نمی شود داغی که جا گرفته به سینای سینه ات در قلب آسمان و زمین جا نمی شود گرچه عطش نشانده به دل ، زهر کین، ولی ماننـــد تشنـــه کــــامیِ بـابـا نمی شود آتـش کشیـــده بر دلم الشّـــام گفتنت جــانکاه تر از این غم عظمـا نمی شود هرگز کسی در این غــم غربت شبیه تو درد آشنــــایِ  زینـــب کبـــری نمی شود بر انهــدام کاخ ستــم ،هیـــچ خطبه ای مانند خطبــــه های تو غَـــــرّا نمی شود ما داغهـــای کرب و بلا را شنیـــده ایـم امــا شنیــــده مثـــل تماشــــا نمی شود یک عمـــر ، روزه دار عــــزای مُحـــرّمی افــــطار تو به آب و غـــذا وا نمی شود بـا خــاطرات ظهــــر عطـــــشناک کربلا آب  زلال ، بــر تــو گــــوارا  نمی شود با اشک و آه و روضه دلت خو گرفته است لبهای تو به خنــــده شکـــوفا نمی شود سجاده شـــاهدِ نَفَسِ سینه سوز توست ســجاده ات بـــدون تو معنـــا نمی شود ســجادهٔ تو فرش ستاره ست بین عرش فرشــی شبیــه عرش تو زیبــا نمی شود ماه فلک ز مــاه جبیــن تو روشــن است زیــرا ، بـدون نـورِ تـو پیــــــدا نمی شود پیشانی ات به مُهر و به معـراج می روی روحت به وقت سجده به تن جا نمی شود بر درگه تو حور و مَلَک بوســه می زنند هــر کــس عـــزیز عــــالم بالا نمی شود از غــــربت مــــزار تو ، امـا دلم شکست شمعـــی سرِ مــــزار تو پیـــدا نمی شود آبـــادیِ بقیـــــع تـــو ، ماننــــد کـــربــلا جز با ظهـــور مهـــدی زهـــرا نمی شود ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌✧❁࿇❁✧═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا) ۱۴۰۲/۵/۲۱ لینک کانال اشعار در ایتا↶ https://eitaa.com/joinchat/1259143275Ce3f7c12047 ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌✧❁࿇❁✧═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌