#پرسش_و_پاسخ ❓ چرا می‌گویند دعا برای فرج امام زمان (عج) بهترین دعاست؟ ✅ پاسخ: دعا یک عامل معنوی است که از آن بهره می‌گیریم، تا برخی از وضعیت‌های نامطلوب را تغییر دهیم. ضمن آنکه اگر با دعا وضعیت نامطلوب ما هم تغییر نکند، با دعا ارتباط‌مان را با خدای متعال تقویت می‌کنیم و از همین‌رو دعا را مغز عبادت خوانده‌اند، در کنار اینکه برکات و فواید بسیار دیگری نیز از دعا نصیب ما می‌شود. 🔹 امام سجاد (ع) می‌فرماید: «دعای مؤمن یكی از سه فایده را دارد: یا برای او ذخیره می‌گردد یا در دنیا برآورده می‌شود یا بلایی را كه می‌خواست به او برسد،‌ از وی می‌گرداند» 🔸 حال باید بنگریم که بحث غیبت و محروم بودن از حضور امام زمان (عج)، چقدر برایمان نامطلوب است و این وضعیت نامطلوب در کنار سایر نامطلوب‌ها چه جایگاهی دارد. 🔹 مثلا یک نفر به ازدواج نیاز دارد، ولی شرایط برای ازدواج او مهیا نیست و به همین دلیل رنج می‌کشد. یک نفر مشکلات مالی دارد که می‌تواند ناشی از بیکاری، عدم شغل مناسب و ... باشد. یک نفر برای حفظ ایمان خود یا خانواده‌اش از محیط فاسد زجر می‌کشد. یک نفر از وجود این همه ظلم و کشتار و جنگ در عالم زجر می‌کشد و ... 🔸 اگر دقت کنیم؛ ریشه همه این مشکلات در وجود ساختارهای فاسد است. تمدن امروزی با مدل آموزشی و رفاهی و اخلاقی نهادینه کرده، سن ازدواج را بالا برده و با مهم کردن بعضی از مسائل و کاهش نیاز به کانون خانواده تمایل به ازدواج را کاهش داده که در این وضعیت عده‌ای به فساد مشغول می‌شوند و عده‌ای نیز با خویشتن‌داری خود را حفظ می‌کنند اما دچار اذیت‌های مادی می‌شوند. 🔹 با مدل سرمایه‌داری، در جهت توسعه باید بازارها آزاد شود و اجازه انباشت ثروت به عده‌ای داده شود که به تبع آن، به ازای منابعی که در دست یک نفر تجمیع می‌شود، دست صدها نفر از نیازهای ضروری خود خالی می‌ماند. 🔸 با تئوریزه کردن اصالت لذت و محدود دیدن هستی به این دنیای کوتاه، به جای مقابله با فساد به توجیه و نهادینه کردن آن روی آورده می‌شود و فرهنگ غربی با جهانی سازی، فساد موجود در تمدن خود را همه جایی می‌کند. و سران فاسد و زیاده طلب جهان برای رسیدن به قدرت بیشتر، هزاران هزار نفر را به خاک سیاه می‌نشانند و ... 🔹 حال با توجه به اینکه مشکلات فردی ما، ریشه در ساختارهای فاسد جامعه جهانی دارد، درمی‌یابیم که ظهور امام زمان (عج) که تمدن کفر را نابود می‌کند و تمدنی الهی را جانشین آن می‌کند و عدل و قسط را در جهان بسط می‌دهد، به طور یک‌جا می‌تواند تمام مشکلات را حل کند. در واقع ظهور امام زمان (عج) ریشه بسیاری از وضعیت‌های نامطلوب را از بین می‌برد. 🔸 حال آنکه دعا کردن برای مشکلات خرد و جزئی، ممکن است وضعیت را تغییر ندهد. چون وضعیت ما، برآیندی از تاثیر گذاری عوامل مادی و معنوی (از جمله دعا) است. در واقع مثل این است که با دعا، آبی بر آتش می‌پاشیم. و اگر آتش بسیار گسترده باشد، ممکن است این آب آتش را خاموش نکند! 🔹 و حتی اگر دعای کسی آن قدر نافذ بود، که آتش وضعیت نامطلوبش را خاموش کرد، باید توجه کنیم که تا زمان وجود ریشه فساد زا، با خاموش شدن آتش رنج در یک گوشه، هر آن ممکن است این آتش رنج از جای دیگری سر بکشد. 🔸 بنابراین روشن می‌شود که بهترین دعایی که می‌توانیم بکنیم، دعای برای فرج امام زمان (عج) است کما اینکه ایشان فرموده‌اند برای فرج بسیار دعا کنید که آن گشایش در کارهای شماست. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ❓ تاثیر دعای پدر و مادر برای آخرت فرزند چقدر است؟ ✅ پاسخ: بدون شک دعاي پدر و مادر براي آخرت انسان نيز موثر خواهد بود و باعث سعادت اخروي انسان مي‌گردد. 🔹 به نظر مي‌رسد کثرت رواياتي که درباره اثر دعاي والدين در دنيا وارد شده است اين سوال را پيش آورده است. در حالي که اثرات اصلي اعمال در آخرت ظاهر مي‌شود و اگر اثراتي در دنيا هم دارد براي تشويق افراد به انجام اين افعال خير است. 🔸 امام علي (علیه السلام) مي‌فرمايد: الدنيا مزرعة الآخره دنيا کشتزار آخرت است هر عملي که انسان در اين دنيا انجام دهد و يا ديگران برايش انجام دهند در آخرت اثر آن را خواهد ديد. دعاي پدر و مادر باعث خواهد شد که زندگي ديني و حتي مادي انسان در اين دنيا نيکو گردد و اعمال نيکي براي آخرت ذخيره کرده و سعادت آن دنيا نيز به دست آورد. 🔹 در روايت آمده است: شخصي به امام صادق عليه السلام عرض کرد: «پدرم به حدّي پير و ناتوان شده که او را براي قضاي حاجت، حمل مي‌کنم و مي‌برم. امام صادق عليه السلام فرمود: اگر قدرت داري، خودت اين کار را انجام بده و خودت بر دهان او غذا بگذار تا اين عمل، سپر آتش فردايت باشد [و تو را به بهشت ببرد]. 🔸 دعاي پدر و مادر در حق فرزند يکي از مهم‌ترين اين عوامل سعادت دنيوي و اخروي است که اثرات فراواني چه در دنيا و چه در آخرت دارد. امام صادق عليه السلام فرمود: سه دعاست که رد نمي‌شود و يکي، دعاي پدر براي فرزندش است، زماني که به او نيکي کند. 🔹 همان‌طور که در مقابل اگر کسي موجب نفرين و عقوق والدين قرار گيرد در دنيا و آخرت عقوبتش را مي‌بيند درباره عاق والدين در روايات داريم که بوي بهشت را نمي‌شنود. 🔸 در مقابل کسي که بار به والدين باشد بهشتي خواهد بود: سيد الأبرار يوم القيامه رجل برّ والديه. بهترين نيکوکار در روز قيامت، مردي است که به پدر و مادر خود، نيکي کند. 🔹 امام صادق مي‌فرمايد: روز رستاخيز، چيزي مثل سپر آورده مي‌شود و در بهشت بر سر مؤمن افکنده گردد و او را داخل بهشت مي‌کند و گفته مي‌شود که اين، به سبب نيکي به والدين و خويشان و مؤمنان است. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ⁉️بهترین پاسخ به شبهه صلح امام حسن علیه السلام (چرا امام حسن صلح کردند و امام حسین علیه السلام جنگیدند) #صلح_امام_حسن #نرمش_قهرمانانه #مقام_معظم_رهبری @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ❓ آیا این حدیث که گناهان آینده زوار امام رضا (ع) بخشیده می‌شود صحیح است؟ ✅ پاسخ: درخصوص زیارت امام حسین (ع) و نیز زیارت امام رضا (ع) در روایات داریم که گناهان گذشته و آینده زائر بخشیده می‌شود؛ البته روایات متعددی در این موضوع وجود دارد و چون یک تک روایت نیستند و چند روایت هستند، نمی‌توان با صرف ضعف سند، آن‌ها را کنار گذاشت و کلا نامعتبر دانست. اما برای روشن شدن منظور و مراد این روایات، چند نکته عرض می‌شود: 1️⃣ قطعا این روایات نمی‌خواهند مجوز و تشویقی برای انجام گناه در آینده باشند. 2️⃣ برخی گناهان از روی عمد و آگاهی هستند و تکرار می‌شوند ولی برخی گناهان از روی غفلت و لحظه‌ای هستند؛ این روایات می‌گویند آن گناهانی که از روی غفلت و لحظه‌ای بوده است، بخشیده می‌شوند. 3️⃣ هر گناهی قابل بخشش نیست، مثلا گناه شرک، کفر، و...؛ لذا مراد این روایات، هر گناهی نیست. 4️⃣ شاید هم مراد روایات این است که برکت این زیارت‌ها این است که زائر، در ترک معاصی و نیز انجام توبه، توفیق بیشتری پیدا می‌کند. 5️⃣ این روایات شامل همه افراد نیست بلکه افرادی مراد است که از مراتب بالای تقوا برخوردار هستند و همیشه سعی در رعایت پاکی و تقوا دارند، لذا اگر لغزشی از روی غفلت و جهالت داشتند، خداوند به برکت این زیارت، آن را می‌بخشد؛ کما این که در روایت هم می‌گوید کسی که امام را با معرفت و شناخت کامل (حق امام، جایگاه امام و شناخت ولایت امام) زیارت کند؛ پس هر کسی مراد نیست. 6️⃣ ممکن است مراد از «ما تقدم» و «ما تأخر»، گناهان گذشته و گناهان آینده نباشد بلکه مراد «ما تأخر» آخرین گناهان باشد، یعنی گناهان قدیمی و آخرین گناهانی هم که مرتکب شده بخشیده می شود. 💠 بنابراین: منظور این نیست که انسان با یک زیارت یا یک عمل خاص، می‌تواند آزادانه هر گناهی را مرتکب شود. از طرفی بخشش گناه، بدون قید و شرط نیست؛ این شرائط از انسان‌های مؤمن و پرهیزکار که همیشه سعی در رعایت تقوا داشته‌اند، برمی‌آید. این روایات ناظر به هر گناهی نیستند، بلکه گناهانی که از روی غفلت و جهالت و لحظه‌ای سرزده‌اند، نه گناهانی که با توجه و از روی عمد و آگاهی تکرار شده است. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ✅ عصمت پیامبران نسبت به عصمت چهارده معصوم (علیهم السلام) در چه جایگاهی قرار دارد..!؟ ✍️ پاسخ: تمام انبیاء (ع) دارای عصمتند، ولی همه آنها به لحاظ عصمت در یک مرتبه نیستند. انبیاء اولوالعزم که در نبوت و رسالت درجه کامل‌تری دارند، در عصمت هم از سایر انبیاء برترند. 🔹 خاتم انبیاء که در همه کمالات وجودی از همه پیامبران برتر است، در عصمت نیز از همه کامل‌تر و دارای عصمت مطلقه است. 🔸 أئمه (علیهم السلام) به دلیل آن که طینت‌شان برگرفته از طینت خاتم انبیاء و پرتوی از نور وجود او است، مثل پیامبر دارای عصمت مطلقه هستند، به همین جهت پیامبر اسلام نه تنها از گناه معصوم است، بلکه از آنچه اصطلاحاً «ترک اولى» نام دارد، معصوم‌اند، در حالی که انبیای دیگر از گناه معصوم هستند، ولی از «ترک اولى» معصوم نیستند. 🔹 أئمه اطهار (ع) مثل حضرت ختمی مرتبت نه تنها از هرگونه لغزشی علمی و عملی منزه‌اند، بلکه از ترک اولى نیز معصومند، یعنی آنها نه تنها واجبی را ترک نمی‌کنند و حرامی را انجام نمی‌دهند، بلکه مستحبات را نیز ترک نکرده و مکروهات را انجام نمی‌دهند و این همان چیزی است که از آن به عصمت مطلقه یاد می‌شود و أئمه (ع) از چنین عصمت برخوردار هستند. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ 🔰 تقدير و سرنوشت و قضا و قدر و شانس چيست و‌ چه تفاوت‌هايی دارند؟ آيا اصلا وجود دارند يا نه؟ ✍️ پاسخ: تقدير و سرنوشت وجود دارد ولی شانس وجود ندارد بدين بيان که: شانس همان بخت و اقبال خوانده می‌شود كه در ميان عرف مردم بسيار رواج دارد و نوعی فرصت بهره‌مندی بيشتر از موفقيت‌ها محسوب می‌گردد؛ اما شانس ‌و تعابيری مانند آن مثل بخت ‌و طالع‌، واقعيت ندارد. اين امور ريشه‌ در ناآگاهی ‌از علت‌ حوادث ‌و رويدادهايی طبيعيی، اجتماعی ‌و روانی دارد. هر کجا انسان‌‌های ‌سطحی‌نگر، نتوانستند علت‌ بروز رويدادهای ‌تلخ‌ يا شيرين‌ را تحليل‌ کنند، آن‌ را به ‌شانس ‌و بخت‌ حواله ‌می‌کنند. 🔸 عموميت‌ قانون‌ عليت‌، به ‌اين‌ که‌ هر حادثه‌ای علتی ‌دارد و هر موقعيتی ‌برای انسان ‌(فرد يا جامعه‌) و غير انسان‌ پيش‌ آيد، معلول ‌علتی است ‌و تقدير و اندازه‌گيری ‌هر پديده‌ای ‌نيز متناسب ‌با وضع ‌علت ‌آن ‌می‌باشد، امری قطعی است‌، چون ‌آيات ‌قرآن‌ نظير «قد جعل‌ الله لکلِّ شي‌ءٍ قدراً» آن ‌را بيان‌ کرده ‌و علمای ‌اسلامی ‌از آن‌ تحت‌ عنوان ‌قضا و قدر تکوينی و تشريعی ‌و ساير انديشمندان ‌جهان ‌به‌ عنوان‌ «قانون ‌علت‌ و معلول‌ يا اسباب‌ و مسبّبات‌» بحث ‌کرده‌اند. 🔹 در نتيجه اگر منظور از شانس اتفاقات خارج از چارچوب عليت باشد يقينا نادرست خواهد بود. به طور كلی سرنوشت‌ انسان‌ها و عزت‌ و ذلت‌ آنان‌ مرهون‌ کارکردهای آنان‌ و امور واقعی است نه امور خيالی و توهمی مانند شانس؛ ‌قرآن به صراحت ‌می‌فرمايد: «کلُّ نفس‌ بما کسبت‌ رهينة‌»؛ هر کس‌ در گرو اعمال‌ خويش‌ است‌. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ 🔰 آیا انسان در بهشت می‌تواند به دیدار افرادی برود که در دنیا آنان را می‌شناخت؟ ✍️ پاسخ: یکى از بزرگ‌ترین لذت‌های انسان بهره‌‏گرفتن از مجلس انس با دوستان یک‌رنگ و باصفا است؛ از این‌رو یکی از نعمت‌ها و لذت‌‌های بهشتیان ملاقات و دیدار با هم‌دیگر است. از مجموع آیات و روایات می‌توان چنین برداشت نمود که دیدار و مهمانی بهشتیان دست کم در دو سطح انجام می‌شود: 🔹 دیدار تمام بهشتیان با هم: این مطلب را شاید بتوان از آیات شریفه‌‌ای که بیان می‌کند بهشتیان «روبروی» هم و یا در کنار هم هستند، استنباط کرد: «به یقین، پرهیزکاران در باغ‌‌ها(ى سرسبز بهشت) و در کنار چشمه‌‏ها هستند. (فرشتگان به آنها می‌گویند) داخل این باغ‌ها شوید با سلامت و امنیّت؛ هرگونه غلِّ [حسد و کینه و دشمنى‏] را از سینه آنها برمی‌‏کنیم (و روحشان را پاک می‌‏سازیم) در حالى که همه برابرند، و بر تخت‌ها روبروى یکدیگر قرار دارند». 🔹 بنابراین، تعبیر روبروی هم بودن بهشتیان نشان می‌دهد که آنها اولا: دارای دیدار عمومی و جلسات جمعی هستند؛ ثانیا: آنها در جلسات اجتماعی‌شان گرفتار تشریفات آزاردهنده این دنیا نیستند و مجلس آنان بالا و پایین ندارد، و از اصول زندگى طبقاتى رنج‌آور این دنیا در آن‌جا خبرى نیست. همه برادرند؛ همه روبروى یکدیگر و در یک صف - نه یکى بالاى مجلس و دیگرى در پایین- می‌نشینند. 👈 البته، این منافات با تفاوت مقام آنها از نظر درجات معنوى ندارد. این مربوط به جلسات اجتماعى آنها است، و گرنه هر کدام بر حسب درجه‌ی تقوا و ایمان جایگاه مخصوص به خود را دارند. 🔹 دیدار خویشان و اقوام: «باغ‌هاى جاویدان بهشتى که وارد آن می‌شوند، و پدران و همسران و فرزندان صالح آنها و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد می‌شوند». 👈 برخی از مفسران می‌گویند: «نه تنها آیه‌ی فوق که بعضى دیگر از آیات قرآن نیز تصریح دارند که در جمع بهشتیان، پدران، همسران و فرزندان آنها که صالح باشند وارد می‌شوند، و این در حقیقت براى تکمیل نعمت‌هاى الهى بر آنان است، تا هیچ کمبودى حتى از نظر فراق افراد مورد علاقه‌ی خود نداشته باشند. و از آن‌جا که در آن سرا که سراى نوین و متکاملى است همه چیز تازه و نو می‌‏شود؛ آنها نیز با چهره‌‏هاى تازه و نو و محبت و صمیمیتى داغ‌تر و گرم‌تر وارد می‌‏شوند، محبتى که ارزش نعمت‌هاى بهشتى را چند برابر می‌‏کند. 🔹 اگرچه در آیه‌ی فوق تنها پدران، فرزندان و همسران ذکر شده‌‏اند، ولى در واقع همه‌ی بستگان در این جمع، حاضرند؛ چراکه حضور فرزندان و پدران بدون حضور برادران و خواهران و حتى سایر بستگان ممکن نیست، و این مطلب با کمى دقت روشن می‌‏شود؛ زیرا هرگاه کسى بهشتى باشد، پدر صالح او نیز به او ملحق می‌شود، و از آن‌جا که پدر صالح بهشتى است، همه‌ی فرزندانش به او می‌‏پیوندند و به این ترتیب برادران به هم ملحق می‌‏شوند. و با همین محاسبه سایر بستگان نیز در آن جمع حضور خواهند داشت». 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ 💢 اینکه بیان می‌شود غضب و خشم باید برای خدا باشد به چه معنا است؟ ✍️ پاسخ: خشمی که در راستای اطاعت از خداوند باشد و انسان در خشم خود، خشنودی خدا را در نظر داشته باشد آن خشم، خشمی پسندیده است؛ مثل خشم مؤمن نسبت به دشمنان خدا و هنگام انجام گناهان، امّا خشمی که جهت اطاعت از خداوند نباشد، بلکه در راستای پیروی از شیطان باشد و شخص رضا و خشنودی شیطان را مدنظر داشته باشد آن خشم، خشمی ناپسند است مانند خشم انسان نسبت به برادر دینی خود. 💠 این مطلب توضیحاتی دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم: 🔹 در روایات اسلامی نوعاً خشم و غضب به طور مطلق مورد مذمت و نکوهش قرار گرفته است، اما مشخص است که مراد از آن‌ها، غضبی است که برای هوای نفس و منافع شخصی باشد. زمانی که انسان غضبناک می‌شود عقل وی تحت الشعاع قرار می‌گیرد؛ چنان چه امام صادق (ع) می‌فرماید: «خشم و غضب، دل حکیم را تاریک می‌کند و هر کس غضب خود را در اختیار نگرفت، نمی‌تواند عقل خود را در اختیار بگیرد». بر این اساس، فکرش به درستی کار نمی‌کند؛ 🔸 همان‌طور که امام علی (ع) فرمود: «تندخویی، بخشی از دیوانگی است؛ زیرا صاحب آن (در غالب موارد)، بعداً پشیمان می‌گردد و اگر چنانچه پشیمان نشد جنون او ریشه می‌دواند!». بسیاری از تصمیم‌هایی که شخص خشمگین می‌گیرد درست نبوده و او دست به کارهایی می‌زند که بعداً پشیمانی را به دنبال خواهد داشت؛ بر این اساس باید از چنین خشمی به خدا پناه برد. 🔹 نکته مهم در اخلاق اسلامی این است که خشم و غضب برای رضای خدا نیز نباید از دایره اخلاق و شرع فراتر رود؛ یعنی مثلاً کسی که برای خدا خشمگین می‌شود، نباید به خود اجازه ظلم و ستم و فحاشی و هتاکی و کارهای غیراخلاقی بدهد؛ یعنی مثلاً در مواجهه با فاسقان تذکر محکم می‌دهد یا در جبهه جهاد محکم و جدی مبارزه می‌کند. نباید کسی تصور کند حالا که در مواجهه با گناه یا فسق یا کفار یا فاسق باید جدی و محکم و تند باشد، پس اجازه هر نوع ظلم و تجاوز از حق یا فحاشی و هتاکی را دارد. اسلام چنین اجازه‌ای به ما نمی‌دهد. 🔸 امیرالمؤمنین در عین جدیت در جهاد، پا را از دایره اخلاق بیرون نگذاشته است. در یکی از جنگ‌ها وقتی لشکر دشمن شروع به فحاشی یا هتاکی کرد و لشکریان امیرالمؤمنین (ع) نیز قصد مقابله به مثل داشتند، حضرت فرمودند: «من دوست ندارم که شما دشنام دهنده باشید; ولی اگر اعمال زشتشان را شرح دهید و احوال آن‌ها را بیان کنید به گفتار صحیح نزدیک‌تر و برای اتمام حجّت رساتر است» این سیره اهل بیت علیهم السلام است. 🔹 در جای خود در کتب تاریخی ثابت است که فاطمه زهرا(س) دو خطبه طوفانی ایراد کرده؛ دو خطبه به معنای واقعی کلمه طوفانی. یکی در مسجد در میان انبوه متراکم مردان، یکی هم خطاب به زنان مدینه که پُر است از مطالب بسیار مهم و اعتراضی و تنبیه نسبت به مفاهیم برجسته اسلامی که فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در مورد آن‌ها خطر را احساس می‌کرد، ولی در این دو خطبۀ مهم و بزرگ و پُرشور، یک کلمۀ هتک و زشت و توهین آمیز وجود ندارد؛ و همۀ کلمات، محکم و مستحکم و بیانات متین و متقن است. پس به بهانه غضب برای خدا، ظلم و ستم و معصیت و بی‌اخلاقی جایز نیست. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ 🔰 يک شخص عصبی چطور می‌تواند بر #خشم خود غلبه کند؟ ✍️ پاسخ: #حضرت_علی (عليه السلام) می‌فرمايند: «إياك و الغضب فأوّله جنون و آخره ندم؛ از عصبانيت بپرهيز! چرا که ابتدای آن جنون و انتهای آن پشيمانی است.» 👈 توصيه‌هايی که به شما ميشه شامل دو بخش کلّی است. 📌 بخش اوّل توصيه‌هايی است که قبل از عصبانی شدن و برای اينکه اصلا عصبانی نشويد بايد رعايت کنيد 📌 و بخش دوّم کارهايی است که بعد از عصبانی شدن بايد انجام بدهيد. طبيعتا پيشگيری بهتر از درمان است. بنابراين بايد ابتدا کاری کنيد که تا آنجا که ممکن است اصلا عصبانی نشويد. ✍️ بخش اوّل: يادآوری فضيلت كظم غيظ، عفو و بردباری و نيز پاداش عظيمی كه خدای متعال برای دارندگان اين صفات تعيين كرده. از جمله اين كه #پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: «من كفّ غضبهُ كفّ الله عنهُ عذابه. آن كه خشم خود را باز دارد، خداوند عذاب خود را از او باز خواهد داشت. 🔹 زمينه‌های خشم و غضب مثل تکبر، شوخی، عيب‌جويی، لج بازی و مجادله، حرص و طمع دنيايی را از خودتان دور کنيد. گاهی اوقات توقعات بيش از حد انسان و طبيعتا مقاومت ديگران در برابر آنها انسان را عصبانی می‌کند. گاهی اوقات غرور و تکبر بی‌جای انسان باعث می‌شود رفتار ديگران را حمل بر بی‌ادبی و بی‌احترامی نسبت به خودمان تلقی کنيم و عصبانی شويم. 🔸 از نشانه‌های تواضع تسليم در برابر حق است. جايی که انسان بفهمد اشتباه کرده بپذيرد. يا اگر پيشنهادی داد و ديگران نپذيرفتند ناراحت نشود و آن را حمل بر قصد و غرض داشتن آن‌ها نکند. سعی کنيد برای نظرات ديگران احترام قائل شويد و در تصميم گيری‌ها به صورت جمعی عمل کنيد و به نتيجه برسيد. 🔹 خاطرات بد عصبانيت‌های گذشته خود را مرور کنيد. حالت چهره خود، حرف‌هايی که زديد، حرفهايی که شنيديد. 🔸 در هر بحث و مشاجره‌ای حقيقت از دو حال خارج نيست. يا ما مقصر هستيم و يا طرف مقابل. اگر خودمان مقصر هستيم که پس عصبانيت نابجا است و اگر طرف مقابل هم مقصر بوده با عصبانيت مشکلی را حل نکرده‌ايم بلکه خودمان را متهم کرده‌ايم و حرف حق خود را باطل جلوه داده‌ايم. چون اگر حق با انسان باشد نيازی به عصبانی شدن نيست. به آرامی و حتی گاهی با سکوت نيز می‌توان آن را اثبات کرد. خشم تاثيرگزاری کلام را به حداقل می‌رساند و برایچ نپذيرفتن حرفمان به ديگران بهانه می‌دهد. ✍️ و امّا بخش دوّم (مهارت‌های کنترل خشم): ▫️سکوت؛ امام علی (ع) می‌فرمايند: خشم را با سکوت درمان کنيد. ▫️ذکر #صلوات و پناه بردن به خداوند با ذکر اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ▫️آب نوشيدن و وضو گرفتن ▫️تغيير حالت از ايستاده به نشسته و از نشسته به خوابيده و نهايتا ترک کردن صحنه ▫️به ياد آوردن خشم الهی. #امام_صادق عليه السلام: خداوند فرموده است ای فرزند آدم مرا در هنگام خشم خويش بياد آور تا من نيز در هنگام خشم خود تو را به ياد آورم. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ✅ چرا به نیت سلامتی امام زمان (عج) صدقه می‌دهیم؟ مگر ایشان ولی خدا نیستند و خدا مراقب ایشان نیست، پس احتیاجی ندارند که کسی برایشان صدقه بدهد. ✍️ پاسخ: امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از جهت بدن مبارک با انسان‌های ديگر تفاوتی ندارد و امکان دارد در معرض آسيب‌هايی که به طور طبيعی انسان‌ها را تهديد می‌کند مانند بيماری‌ها قرار بگيرد. خداوند متعال طول عمر مبارک حضرت را تضمين کرده است نه سلامتی حضرت را. حضرت نيز مانند مردم عادی بر اثر غم و اندوه و ... ناخوش احوال می‌شوند. 🔹 همان‌طور که ساير ائمه در زمان خود بيمار می‌شدند ايشان نيز مانند ساير ائمه معصومين ممكن است در معرض برخی آفات قرار گرفته و بيمار شود. به طور مثال در زندگانی امام صادق (علیه السلام) چنين آمده كه بر حضرت تبی عارض گشت، حضرت چندين بار «يا فاطمه» گفتند. 🔸 در جای ديگر آمده كه امام صادق (علیه السلام) در شب بيست و سوم ماه رمضان مريض بودند دستور دادند با همان حال بيماری، ايشان را به مسجد ببرند، ظاهراً به خاطر اهميت احياء شب بيست و سوم رمضان. 🔹 امام هادی (علیه السلام) نيز برای برآورده شدن حاجات خود از يکی از شيعيان خواستند تا در زير قبه امام حسين (علیه السلام) برای ايشان دعا کند. 🔸 در حقيقت در زندگی ائمه اطهار (علیهم السلام) مشاهده می‌شود كه امامان بزرگوار مريض می‌شدند و در بعضی موارد دستور ذبح گوسفند، قربانی و اطعام می‌دادند. 🔹 وجود مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم يكی از ائمه معصوم است و از آن قاعده مستثنی نيست. نكته‌ای كه هست اينكه ائمه (علیهم السلام) در معرض آسيب‌های ديگر بوده‌اند و در جنگ با دشمنان ممكن بود دچار جراحت شده و يا به شهادت برسند، ليكن اراده خداوند سبحان بر اين قرار گرفته كه وجود مقدس حضرت ولی عصر (ع) حفظ شود تا زمان ظهور برسد و چشم منتظران روشن گردد. 🔸 پس اين صدقه در حقيقت صدقه برای سلامتی حضرت و دور شدن اين آسيب‌ها می‌باشد. علاوه بر اينکه صدقه دادن ما نوعی ابراز علاقه و اهميت ما نسبت به سلامتی وجود مقدس حضرت می‌باشد که نوعی اثر تربيتی برای خود ما نيز دارد. نبايد هيچ شخصی عزيزتر و گرامی‌تر از وجود مقدس امام زمان ارواحنا فداه نزد ما باشد بلکه حضرتش بايد محبوب‌تر از نفس خودمان باشد و اگر چنين اعتقادی نداشته باشيم در ايمان و معرفتمان نسبت ‏به آن حضرت ضعف و خللی وجود دارد. 🔹 لذا سيد، رحمة الله عليه، به فرزند خود سفارش می‌فرمايد که: ابتدا کن به صدقه دادن برای آن حضرت قبل از اينکه برای خود و عزيزانت صدقه بدهی بنابراين اين عمل، از شؤون بندگی و ادای بعضی از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود يک نوع اظهار محبت و دوستی به آن جناب است و اين عمل راه و سببی است برای جلب رضای پروردگار و حصول قرب به خداوند در قضای حوائج و دفع بلا. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ✅ آیا «نماز» شرط قبولی اعمال است؟ ✍️ پاسخ: رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در روایتی فرمودند: «الصَّلاةُ عَمودُ الدِّینِ... فَإنْ قُبِلَتْ قُبِلَ ما سواها و إنْ رُدَّت رُدَّ ما سِواها»؛ نماز پایه دین است كه اگر مقبول درگاه الهی قرار گیرد سایر حسنات و اعمال انسان نیز پذیرفته است و اگر مقبول واقع نشود همه حسنات و اعمال دیگر مردود است. 🔹 كسی كه نماز نمی‌خواند یا نمازش بی‌روح است و نشان بندگی نیست كه قبول شود، اعمال دیگرش هم روح ندارد و مقبول واقع نمی‌شود. بله ممكن است كارهای او برای بسیاری از افراد جامعه مفید و سودمند باشد ولی او آنها را به قصد جلب رضای خدا انجام نداده تا خدا به او پاداش دهد. 🔸 پس نماز، نماد عبودیت و بندگی است و اگر این نماد مقبول باشد و رنگ عبودیت در اعمال دیگر او وجود داشته باشد، آنها هم پذیرفته می‌شوند ولی اگر این نماد حقیقت نداشته باشد، نشانگر این است كه دیگر اعمالش هم رنگی از عبودیت و خدایی بودن نداشته و تمایل و رضایت خودش مطرح بوده و او تصور و گمان كار خدایی داشته است. هدف از آفرینش انسان نیز همین عبودیت و بندگی است و کسی که این هدف را فراموش کند سایر کارهایش رنگ می‎بازد. 🔹 مطلب دیگر این كه نماز به عنوان یك واجب كلی مورد نظر است نه تك تك نماز‌ها، اگر نماز فردی قبول نشود، دیگر كارهایش قبول نمی‌شود و اگر نمازش قبول شود، كارهای دیگرش هم قبول می‌شود. 🔸 بنابراین ممكن است كسی هیچ وقت نمازش را ترك نكرده باشد، ولی نمازش ارزش قبول شدن نداشته باشد و كس دیگری گاهی در اثر كسالت یا تنبلی برای چند روزی نماز نخوانده باشد، ولی نمازهایش رنگ نماز داشته و ارزشمند و مقبول باشد و از آن چند روز هم توبه كرده باشد و قضایشان را بجا آورد، كه این نمازش قبول می‌شود. 🔹 مسئله این است که کمال اعمال ما زمانی است که در کنار نماز باشد و نماز سیم اتصال به پروردگار است که باعث می‌شود که دیگر اعمال ما نیز کامل شوند. بنابراین کسی که نماز نمی‌‌خواند خود را از چنین ارتباطی محروم می‌کند. 🌐 مرکز ملّی پاسخگویی‌ به سؤالات دینی @saghalein1414

#پرسش_و_پاسخ ✅ توبه حقیقی چگونه است...!؟ و چه شرایطی دارد..!؟ ✍️ پاسخ: «توبه» پشیمانی و ندامت از گناه است. فرد توبه کننده باید گناه را در آینده ترک کند و قصد به تلافی کردن اشتباه بگیرد و از اعماق قلب از گناه پشیمان باشد. توبه انجام واجبات و تدارک و قضای آنچه عمل نشده و ترک محرّمات است. 🔹 ارکان توبه پنج چیز است: - ترک گناه - ندامت و افسوس - تصمیم بر ترک در آینده - جبران گذشته و همه حق الناس های مال و غیر مالی - استغفار طریقه خواندن نماز توبه اول غسل کنید؛ و بعد دو نماز دو رکعتی بخوانید (مثل نماز صبح) با این اختلاف که در هر رکعت پس از حمد سه دفعه سوره­ ی توحید، یک دفعه سوره­ ی فلق و یک دفعه سوره­ ی ناس بخواند. پس از تمام شدنِ نماز، هفتاد بار استغفار کرده و بعد بگویید: «لا حَولَ وَ لا قُوَّهَ إلّا بِالله العَلِیِّ العَظیمِ» بعد بگویید: «یا عَزیزُ یا غَفّارُ إغفِر لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُـوبَ جَمیعِ المؤمِنینَ وَ المُؤمِناتِ فَإنَّهُ لا یَغفِرُ الذُّنوبَ إلّا أنتَ» ای خدای عزیز و ای خدایی که بسیار آمرزنده هستی! گناهان من و گناهان همه­ ی مردان و زنان مؤمن را بیامرز، چرا که کسی جز تو آمرزنده­ ی گناهان نیست». 🌐 مرکز ملّی پاسخگویی‌به سؤالات دینی @saghalein1414