برش ۱/ پروانه: باهام ازدواج می کنی؟ چمران: من مرد زندگی نیستم. پروانه:(جا می خورد) یعنی چه؟ چمران: من یک تکلیفی تو این عالم دارم که فکر می کنم برای اون تکلیف به دنیا اومدم. نگاه نکن به دکترای فیزیک پلاسما،به حقوق ماهی چند هزار دلار…. من به زودی همه ی اینها رو باید بگذارم و برم پروانه: یعنی انجام اون تکلیف با دوست داشتن، با عشق ورزیدن و با زندگی کردن منافات داره؟ چمران: با دوست داشتن و عشق ورزیدن نه، برای اینکه اینها مقولات آسمانی اند. ولی با زندگی کردن چرا. با هر تعلقی که پای آدم رو به زمین بند کند چرا. پروانه: اگر من قول بدم که هیچ بند تعلقی برات ایجاد نکنم چی؟ برش ۲/ چمران: پروانه جان یک سوال داشتم. پروانه: بله، بفرمایید. چمران: صعود به قله سخت ­تره یا نزول به دره؟ پروانه: (بلافاصله) خب معلومه، صعود به قله. چمران: پس چرا کوهنوردها صعود رو انتخاب می­‌کنند، با اینکه کار سخت ­تریه؟ پروانه: برای اینکه ارزشمندتره، نزول به دره که هنر نیست. چمران: پس هنر و ارزش در کار سخت­ تره، کاری که آسونه هنر نیست. ارزش و هنر شماها به ‌اینه که این شرایط سخت ­تر رو انتخاب کردید. پ.ن: من هیچ‌وقت یک آدم قوی را با گذشته‌ی ساده ندیده‌ام. کسی که آگاهانه به روح و جسمش در مسیر خدا سخت می‌گیرد، به قدرتی دست پیدا می‌کند که از دیگران جلو بزند، دنیا را جای بهتری برای زندگی دیگران کند و در آرامش بارش را ببندد و برود... من چمران را اینگونه دیدم... چمرانی که رنج مقدس را انتخاب کرد و با راحت طلبی درونش، که میتوانست رفاه و زندگی معمولی انسانی را داشته باشد، مبارزه کرد، چمرانی که دو دوتا چهارتای زندگیش بر حسب خور و خواب و بی تفاوت زیستن تا مرگ نبود... چمران نابغه علمی که حالا اگر زنده بود، دانشمندی مطرح و البته خوب و مثبت و اهل کار و زندگی در ناسا بود، دنیا را آزاد می‌خواست... رنجی که امثال او داوطلبانه سراغش می‌روند، سختی مسیر دارد، اما انتهایش همیشه نیکوست... او دنیا را با خط کش انتظار در جهاد و مبارزه است اندازه می‌گرفته، و همین هم او را رشد داده ... یک رشد آسمانی... هرکدام ما با شکل و سبک زندگی خودمان، کجایش چمران بوده ایم و #رنج‌مقدس را برای تغییر دنیا و رشد آسمانی خودمان انتخاب کرده‌ایم؟؟؟ پ.ن۲: بهش فکر کنیم... #مرد‌رؤیاها #شهیدچمران #مبارزه‌باراحت‌طلبی #سحر_شهریاری @saharshahriary