🎙#آیت_الله_العظمی #جوادی_آملی «ما همّتمان اين نباشد كه #امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را ببينيم، همّتمان اين باشد كه آقا ما را ببيند...» ┅══❉💠❉══┅

#حضرت_معصومه (سلام الله علیها) در «قم» پرتویی از #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) است. خدای سبحان عظمت و جلالی به او داده که #امام_صادق (سلام الله علیه) درباره او فرمود: «إنَّ للَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّةُ أَلا إنَّ لِرَسُول اللّٰه حَرَماً وَ هُوَ المَدینَةُ أَلا وَ إنَّ لأمیرِ المُؤمنینَ حَرَماً وَ هُوَ الکُوفَةُ أَلا وَ إنَّ قُمَّ الکُوفَةُ الصَّغِیرَةُ أَلا إنَّ لِلجَنَّةِ ثَمانیَةَ أَبوَابٍ ثَلاثَةٌ مِنها إلی قُمَّ تُقبَضُ فیهَا امرَأَةٌ مِن وُلدی اسمُها فَاطمَةُ بنتُ مُوسی وَ تُدخَلُ بشَفاعَتِها شیعَتی الجَنَّةَ بأَجمَعِهِم». ادب فنای مقربان ج۷، ص۳۴۶ #آيت_الله_العظمی #جوادی_آملی

حضرت امام رضا (سلام الله‌ عليه) هنگام صرف غذا، ظرف خالی طلب می كردند و قبل از خوردن، #بهترين غذاهای سفره را در آن ظرف ريخته و برای مستمندان می فرستادند[۱] آنگاه اين آيات را مي خواندند:«فلا اقتَحَم العقبة وما أدريك ما العَقَبة» [۲] مردم اين عقبه ها و گردنه های عاقبت نگری را بالا نمی روند. به واقع نمی دانند اين گردنه ها چيست. در سرزمين های هموار، مساعد و ملايم راه می روند. در دامنه‌ی كوه كه زمين هموار است، راه رفتن مشكل نيست. بالای كوه رفتن ديد انسان را وسيع می‌کند. لباس‌های كهنه و مندرس را به فقرا دادن، صراط مستقيم نيست، «اقتحام عقبه»يا گذشتن و عبور از گردنه نيست. اين آيه ما را تشويق می‌کند كه چرا از كوه مشكلات بالا نمی‌روید؟ چرا هميشه در دامنه‌ كوه هستيد؟ چرا همت های بلند نداريد؟ چرا سعی نمی كنيد، كه از اين گردنه ها و كُتلها بگذريد؟ غذاهای مانده و لباس‌های مندرس را به اين و آن دادن، كار سهلی است و اين را خدای سبحان دوست ندارد: «لن تنالوا البرّ حتي تنفقوا مما تحبّون» [۱]الکافی ج۴ ص۵۲ [۲]سوره بلد آیات ۱۱_۱۲ حکمت عبادات ص۹۷ #آيت_الله_العظمی #جوادی_آملی

✨﷽✨ 🔴آتش قیامت ﴿فَاتَّقُوْا النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ﴾؛ فرمود در جهنّم، وقودش خود شمایید یعنی #خودتان_مشتعلید. اگر خود انسان مشتعل شد كجا فرار كند؟! اگر هیزمی جدای از انسان باشد و انسان را با آن هیزمِ جدا بسوزانند، احیاناً احتمال فرار هست؛ امّا اگر خود انسان مشتعل شد، كجا فرار كند؟! راه برای فرار نیست! اگر هیزمی افروخته شد و انسان را با آن هیزم سوزاندند، بالأخره آن هیزم، جسم را می سوزاند، دیگر روح را كه نمی سوزاند؛ امّا وقتی خود انسان مشتعل شد، این هم روح را می سوزاند و هم جسم را می سوزاند، چون انسان نه جسم تنهاست و نه روح تنهاست، لذا هم جسم گداخته می شود: ﴿كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُم بَدَّلْنَاهُمْ جُلُوداً غَیرَهَا﴾ و هم روح گداخته می شود: ﴿نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ٭ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الأَفْئِدَةِ﴾. بر فرض انسان را در یك كوره ذوب آهن قرار بدهند، روح كه در كوره سوخته نمی شود؛ اما آتش قیامت هم روح را می سوزاند و هم جسم را می ‌سوزاند. این كدام آتش است؟ آتش اگر از درون سر نزند روح را می سوزاند؟! ﴿نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ٭ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الأَفْئِدَةِ﴾؛ فرمود آتش قیامت از فؤاد و از دل سر بر می آورد و زبانه می زند. #آیت_الله_العظمی #جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 69 #معرفت_قرآنی