“ چون حق تعالی حضرت آدم را بعد از آفریدن به آسمان بُرد، بر ساق عرش صورتی چند دید از نور بر صورت خود و نام هر یک بر بالای سر او نوشته،عرض کرد،خداوندا،پیش از من به صورت من خلقی آفریدی؟فرمود:نه.عرض کرد،پس اینها کیستند؟ فرمود که اینها فرزندان تو اَند،و اگرغَرض من،وجود ایشان نبودی، تو راهرگز نیافریدمی،عرض کرد،پس اینها گرامی‌تربندگان تواَند؟فرمود،آری این نام‌ها را یاد گیر که در وقت درماندگی به فریاد تو رسند،آدم آن نام‌ها را فرا گرفت. چون وقت قبول توبهءآدم رسید، جبرئیل گفت،ای آدم،مگر آن نام‌ها را که بر ساق عرش دیدی فراموش کردی؟چون این بشنید،دست به دعا برداشت و گفت،« خدایا،به حقّ محمّدوعلی وفاطمه وحسن و حسین(صلوات الله علیهم) که توبه مرا قبول فرمای» وحق تعالی به برکت شفاعت جستن آدم علیه السلام به آل‌عبا(صلوات الله علیهم)توبه اوراقبول فرمود. جناب رسول‌الله(صلوات الله علیه و آله و سلم) فرمود،آدم، نامِ من و علی و فاطمه و حسن و حسین را شفیع خود ساخت، حق تعالی توبه او را قبول کرد. 📚 تفسیر سوره بقره حضرت علامه حسن زاده آملی #علامه_حسن_زاده_آملی #شاخه_طوبي @shakhehtoba