#قرآن_و_اهلبیت #امام_حسین_علیه_السلام_در_قرآن ⬅️ آیا در قرآن نام و یادی از امام حسین علیه السلام شده است؟ *⃣در بسياری از كتب تفسير و حديث و تاريخ، امام حسين(ع) از جمله مصاديق بارز آيه تطهير، مباهله، مودت ، اطعام و كلمات و آيات پايانی سوره فجر دانسته شده، و روايات معتبری در اين باره نقل كردهاند. درباره آيات پايانی سوره فجر  رواياتی نقل شده است كه اثبات كننده اين معناست كه اين آيات درباره حضرت سيدالشهداء امام حسين(ع) است در تفسير «البرهان» چنين آمده است: *⃣ امام صادق(ع) فرمود: اقرؤا سورة الفجر في فرائضكم و نوافلكم فانها سورة الحسين بن علي، سوره فجر را در نمازهای واجب و نيز نماز مستحب خود بخوانيد؛ چرا كه اين سوره، سوره حسين بن علی است. پس از اين كلام امام صادق و تحريض و تشويق مخاطبين به خواندن سوره فجر در نمازهايشان با اين كلام زيبا و دلنشين و همراه با دعای «وارغبوا فيها رحمكم الله»؛ از سرشوق و رغبت به اين امر اقدام نماييد. خداوند شما را مورد رحمت و لطف قرار دهد، يكی از اشخاص حاضر در مجلس سؤال میكند: ⬅️ چگونه اين سوره، سوره اختصاصی حسين بن علی شد؟ *⃣ امام صادق(ع) فرمود: شما مگر اين بخش از آيه و كلام خداوند را نشنيدهايد كه می فرمايد: "يا ايتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی." امام صادق(ع) در تفسير آيه می فرمايد: اين آيه درباره حسين بن علي ـ عليهما السّلام ـ است؛ چرا كه آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نيز از او راضی بود، و ياران آن بزرگوار از خاندان محمد(ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نيز از آن‌ها راضی بود، و اين سوره فقط درباره حسين بن علی و شيعيان او و شيعيان آل محمد(ص) می باشد. *⃣ و در پايان روايت، امام صادق(ع) می فرمايند: "هر كس در خواندن سوره فجر مداومت داشته باشد، با امام حسين در درجهاش در بهشت خواهد بود، به درستی كه خداوند بر هر چيز توانا و به هر امری دانا است." *⃣ در روايت ديگری كه از ابوبصير از امام صادق(ع) نقل شده است، امام صادق(ع) می فرمايد: يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ؛ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّة » الآيه يعني الحسين ابن علي ـ عليهما السّلام ـ مراد از «نفس المطمئنه» كه از خداوند راضی و خداوند نيز از او راضی است، حسين بن علي(ع) است در اين آيات، كلمه «نفس المطمئنه» نقش كليدی و محوری دارد به طوری كه فهم معنای آيه تا حدود زيادی به روشن شدن معنای اين واژه بستگی دارد، و چه بسا وجود اين كلمه در اين آيه موجب تفسير و بيان شأن نزول آيه، درباره حسين بن علی(ع) گرديده است، و آن حضرت مصداق اتم و اكمل آن به حساب آمده است. ⬅️ سؤالی كه در اينجا مي‌تواند مطرح شود اين است كه چه امری باعث اين تقريب و تقارن گرديده است؟ و چرا حسين بن علی(ع) از ميان معصومين ـ عليهم السّلام ـ به عنوان مصداق اين آيه معرفی گرديده است؟ *⃣ در پاسخ بايد گفت: با توجّه به آنچه كه در تاريخ عاشورا به فراوانی نقل گرديده است كه از يك سو برای حادثه عظيم عاشورا، هيچ واقعه و حادثهای به عنوان نظير و مانند و شبيه سراغ نداريم، و مصيبت بزرگی كه در اين رويداد عظيم تاريخی بر خاندان عصمت و طهارت ـ عليهم السلام ـ وارد گرديد، در تاريخ نمونه ديگری ندارد، و از ديگر سو، ✳️ قربانی بزرگ اين حادثه حضرت سيدالشهداء ـ عليهم السلام ـ بود كه در سهمگينترين حالات و لحظات و شكنندهترين ماجراهای اين حادثه، در نهايت اطمينان و آرامش نفس بود، به طوری كه در روايت راويان شاهد حادثه آمده است كه هر چه اين حادثه به پايان خود كه شهادت حضرت سيدالشهداء(ع) بود نزديك‌تر ميشد، چهره دلربای امام، زيباتر و برافروختهتر می شد، و برای لقای پروردگار آمادهتر.  ✳️ از اتفاقات سهمگين و تزلزل آفرين آن حادثه در چهره امام، ذرهای سستی و ضعف و يا بیصبری و جزع و شكوه ديده نشد و در عوض در اين ماجرا از ابتدا تا انتها ميزان تسليم و صبر آن حضرت كه ناشی از اطمينان و آرامش نفس بود، افزودهتر میشد. و اين جمله آخر آن حضرت در لحظات پايانی عمر شريفش شنيدنی و زيباست: صبراً علي قضائك يا ربّ لا اله سواك يا غياث المستغيثين، مالي ربّ سواك و لا معبود غيرك، صبراً‌ علی حكمك، بر قضای تو شكيبا هستم! پروردگارا! معبودی جز تو نيست، ای پناه بی پناهان! من غير از تو پروردگار و معبودی ندارم، برخواست و اراده تو شكيبا هستم. قرآن و امام حسین علیه https://eitaa.com/sahedsaed.

#قرآن_و_اهلبیت #امام_حسین_علیه_السلام_در_قرآن ⬅️ آیا در قرآن نام و یادی از امام حسین علیه السلام شده است؟ *⃣در بسياری از كتب تفسير و حديث و تاريخ، امام حسين(ع) از جمله مصاديق بارز آيه تطهير، مباهله، مودت ، اطعام و كلمات و آيات پايانی سوره فجر دانسته شده، و روايات معتبری در اين باره نقل كردهاند. درباره آيات پايانی سوره فجر  رواياتی نقل شده است كه اثبات كننده اين معناست كه اين آيات درباره حضرت سيدالشهداء امام حسين(ع) است در تفسير «البرهان» چنين آمده است: *⃣ امام صادق(ع) فرمود: اقرؤا سورة الفجر في فرائضكم و نوافلكم فانها سورة الحسين بن علي، سوره فجر را در نمازهای واجب و نيز نماز مستحب خود بخوانيد؛ چرا كه اين سوره، سوره حسين بن علی است. پس از اين كلام امام صادق و تحريض و تشويق مخاطبين به خواندن سوره فجر در نمازهايشان با اين كلام زيبا و دلنشين و همراه با دعای «وارغبوا فيها رحمكم الله»؛ از سرشوق و رغبت به اين امر اقدام نماييد. خداوند شما را مورد رحمت و لطف قرار دهد، يكی از اشخاص حاضر در مجلس سؤال میكند: ⬅️ چگونه اين سوره، سوره اختصاصی حسين بن علی شد؟ *⃣ امام صادق(ع) فرمود: شما مگر اين بخش از آيه و كلام خداوند را نشنيدهايد كه می فرمايد: "يا ايتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی." امام صادق(ع) در تفسير آيه می فرمايد: اين آيه درباره حسين بن علي ـ عليهما السّلام ـ است؛ چرا كه آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نيز از او راضی بود، و ياران آن بزرگوار از خاندان محمد(ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نيز از آن‌ها راضی بود، و اين سوره فقط درباره حسين بن علی و شيعيان او و شيعيان آل محمد(ص) می باشد. *⃣ و در پايان روايت، امام صادق(ع) می فرمايند: "هر كس در خواندن سوره فجر مداومت داشته باشد، با امام حسين در درجهاش در بهشت خواهد بود، به درستی كه خداوند بر هر چيز توانا و به هر امری دانا است." *⃣ در روايت ديگری كه از ابوبصير از امام صادق(ع) نقل شده است، امام صادق(ع) می فرمايد: يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ؛ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّة » الآيه يعني الحسين ابن علي ـ عليهما السّلام ـ مراد از «نفس المطمئنه» كه از خداوند راضی و خداوند نيز از او راضی است، حسين بن علي(ع) است در اين آيات، كلمه «نفس المطمئنه» نقش كليدی و محوری دارد به طوری كه فهم معنای آيه تا حدود زيادی به روشن شدن معنای اين واژه بستگی دارد، و چه بسا وجود اين كلمه در اين آيه موجب تفسير و بيان شأن نزول آيه، درباره حسين بن علی(ع) گرديده است، و آن حضرت مصداق اتم و اكمل آن به حساب آمده است. ⬅️ سؤالی كه در اينجا مي‌تواند مطرح شود اين است كه چه امری باعث اين تقريب و تقارن گرديده است؟ و چرا حسين بن علی(ع) از ميان معصومين ـ عليهم السّلام ـ به عنوان مصداق اين آيه معرفی گرديده است؟ *⃣ در پاسخ بايد گفت: با توجّه به آنچه كه در تاريخ عاشورا به فراوانی نقل گرديده است كه از يك سو برای حادثه عظيم عاشورا، هيچ واقعه و حادثهای به عنوان نظير و مانند و شبيه سراغ نداريم، و مصيبت بزرگی كه در اين رويداد عظيم تاريخی بر خاندان عصمت و طهارت ـ عليهم السلام ـ وارد گرديد، در تاريخ نمونه ديگری ندارد، و از ديگر سو، ✳️ قربانی بزرگ اين حادثه حضرت سيدالشهداء ـ عليهم السلام ـ بود كه در سهمگينترين حالات و لحظات و شكنندهترين ماجراهای اين حادثه، در نهايت اطمينان و آرامش نفس بود، به طوری كه در روايت راويان شاهد حادثه آمده است كه هر چه اين حادثه به پايان خود كه شهادت حضرت سيدالشهداء(ع) بود نزديك‌تر ميشد، چهره دلربای امام، زيباتر و برافروختهتر می شد، و برای لقای پروردگار آمادهتر.  ✳️ از اتفاقات سهمگين و تزلزل آفرين آن حادثه در چهره امام، ذرهای سستی و ضعف و يا بیصبری و جزع و شكوه ديده نشد و در عوض در اين ماجرا از ابتدا تا انتها ميزان تسليم و صبر آن حضرت كه ناشی از اطمينان و آرامش نفس بود، افزودهتر میشد. و اين جمله آخر آن حضرت در لحظات پايانی عمر شريفش شنيدنی و زيباست: صبراً علي قضائك يا ربّ لا اله سواك يا غياث المستغيثين، مالي ربّ سواك و لا معبود غيرك، صبراً‌ علی حكمك، بر قضای تو شكيبا هستم! پروردگارا! معبودی جز تو نيست، ای پناه بی پناهان! من غير از تو پروردگار و معبودی ندارم، برخواست و اراده تو شكيبا هستم. قرآن و امام حسین علیه السلام. https://eitaa.com/sahedsaed