📄 #داستان
#حریم
🌸لثه اش را به هم مالید،با صدای بلند گفت:« بلند شو، چقد می خوابی؟ » پرویز از خواب پرید، پتو را دور خودش پیچید و گفت:« بیدارم،بیدار.» گره اخم های فرورفته در چشمان مادرزن باز نشد. پرویز زیر لب استغفرالله گفت:« مادر! برو بیرون می خوام لباس عوض کنم.»
🍃ملیحه آرام برگشت و از اتاق خارج شد. پرویز خیره به قامت استخوانی او در دل گفت:« بچتو اگه میسپردی مهد، حال و روزت این نبود.» صبحانه نخورده و بدون دیدن پریسا از خانه بیرون رفت.
🌸نور خورشید از قاب پنجره خود را روی دیوار کارگاه انداخت. کارگرها یکی یکی از کارگاه بیرون رفتند. پرویز همیشه ظهرها به خانه می رفت؛ اما چند روز بعد از آمدن مادرزن به خانه شان دیگر ظهرها به خانه نرفت. مادر زن با دیدن او می گفت:« ساعت ده رسیدی دم مغازه و یک ونیم راه افتادی سمت خونه، بیچاره دخترم ساعت۶ صبح میره و با تو بر میگرده.» مینا در جواب حرف های مادرش چیزی نمی گفت؛ اما بعد از نیامدن پرویز برای ناهار، یکی دوبار پرسید: «چرا ناهار خونه نمیایی؟ » جواب مادرش قبل از شنیدن حرف پرویز قانعش کرد :« این همه بیاد و بره برای یِ ناهار. سرکار با رفقاش حتما یِ چی می خوره تا حداقل چند ساعت محض رضای خدا کار کنن.»
🍃کارگاه ساخت طلا خلوت شد. دانیال موقع بیرون رفتن از کارگاه گفت:« بیا ناهار خونه من شریک کسی نیست،خودمو خودتی، راحت میتونی استراحت کنی. اینجا بمونی خسته میشی.» پرویز گفت:« نه مزاحم نمیشم.»
🌸دانیال راه رفته را برگشت و پرویز را از پشت میز بلند کرد:« چرا تعارف میکنی؟ یِ روز بد بگذرون.» پرویز با او همراه شد و بعد از آن روز رفتن به خانه دانیال برنامه ثابتش شد. شب ها قبل از اینکه به خانه برود، دوساعتی در خانه پرویز می رفت. اوایل در بساطشان قلیان بود؛ اما بعد از مدتی تریاک وارد. بساطشان شد.
🍃مینا اوایل برایش دیرآمدن پرویز مهم نبود؛ اما با دیدن پلاستیک مواد در جیب پرویز ترسید. روی صندلی پشت به آینه میزش نشست، خیره به پرویز آماده خواب گفت:« شبها زود بیا خونه.» پرویز ابروهای کشیده اش را بالا انداخت :« شب اولی نیست که دیر میام.» مینا دست هایش را درهم گره کرد:« میدونم؛ اما دیگه زود بیا.»
پرویز گفت:« تو خونه خودم احترام و حریم ندارم به نظرت باز باید زود بیام.»
🌸مینا با چشم های گرد به او نگاه کرد:« منظورت چیه؟» پرویز به تاج تخت تکیه داد وگفت:« می خوای بگی متوجه حرفها و رفتارای مادرت نمیشی. گفتی که کارتو دوست داری و با مادرت حرف زدی بیاد پیشمون تا بچه مهد نره، بدون مشورت با من بریدین و دوختین و تنم کردین. منم هیچی نگفتم. حضورشو تو خونم و یکدفعه ای اومدناش تو اتاق خواب و... تحمل کردم، بازم هیچی نگفتم؛ فقط حضور خودمو کم کردم، باز ناراضی هستی؟»
🍃مینا مثل خوابزده ها به چهره پرویز نگاه کرد. پرویز دراز کشید و پتو را روی خودش کشید. مینا بسته سیاه را دید که بزرگ و بزرگتر می شد.
🌸صبح پرویز با صدای گنچشک ها بیدار شد. با دیدن جای خالی مینا از جایش بلند شد تا زودتر از خانه بیرون برود ؛ قبل از اینکه مادرزنش از راه برسد. بدون نگاه کردن به آشپزخانه سمت در رفت، صدای مینا متوقفش کرد:« سلام، بیا صبحونه بخور.» پرویز به سمت آشپزخانه رفت. میز صبحانه آماده چشمانش را گرد کرد. به اطراف نگاه کرد. مینا با لبخند گفت:« رفت خونه خودش، منم دیگه کار نمیرم. ناهار چی دوست داری درست کنم.» پرویز هاج و واج به او نگاه کرد:« ناهار؟!»
🖊#به_قلم_صبح_طلوع
📝@sahel_aramesh