eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
17.1هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " 👌 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و لا تُعْرِضْ عَنِّى إِعْرَاضَ مَنْ لا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِكَ🔹 🔸و مانند آنها كه گرفتار خشم تو شدند و هرگز از آنان خشنود نمى شوى روى از من مگردان🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و لا تُؤْيِسْنِى مِنَ الْأَمَلِ فِيكَ فَيَغْلِبَ عَلَيَّ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِكَ🔹 🔸و از اميدهايى كه از تو دارم مرا مأيوس مكن تا از رحمت تو محروم نگردم🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و لا تَمْنِحْنِى بِمَا لا طَاقَةَ لِى بِهِ فَتَبْهَظَنِى مِمَّا تُحَمِّلُنِيهِ مِنْ فَضْلِ مَحَبَّتِكَ🔹 🔸و مرا به چيزى كه تاب تحمل آن ندارم آزمايش مفرماى. تا به سبب بار سنگين آن از فضل محبت تو بى نصيب نشوم🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و لا تُرْسِلْنِى مِنْ يَدِكَ إِرْسَالَ مَنْ لا خَيْرَ فِيهِ، وَ لا حَاجَةَ بِكَ إِلَيْهِ، وَ لا إِنَابَةَ لَهُ🔹 🔸و مرا مانند كسى كه در او هيچ خیری نیست و تو را با او کاری نبود و سوى تو باز نگردد ، قرار مده🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و لا تَرْمِ بِى رَمْىَ مَنْ سَقَطَ مِنْ عَيْنِ رِعَايَتِكَ، وَ مَنِ اشْتَمَلَ عَلَيْهِ الْخِزْيُ مِنْ عِنْدِكَ، بَلْ خُذْ بِيَدِى مِنْ سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّينَ، وَ وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِينَ، وَ زَلَّةِ الْمَغْرُورِينَ، وَ وَرْطَةِ الْهَالِكِينَ🔹 🔸و مانند آنها كه از چشم عنايت تو افتادند و رسوايى آنها را فروگرفت. مرا از چشم عنايت خود دور مدار، و از پرتگاه در افتادگان، و گمراهى كجروان، و لغزش خود پسندان، و خطرگمشدگان دستگير و نجات ده🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصر خداوند وَ لَا تُعْرِضْ عَنِّي إِعْرَاضَ مَنْ لَا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِكَ. و از من رونگردان همانند روگرداندن از كسى كه پس از خشمت از او خوشنود نمى‏شوى. «غَضَب»: به معنى خشمگين شدن است و اين كلمه هر گاه به خداوند اضافه گردد، مراد فروفرستادن عقوبت بر كسى است كه مورد خشم خداوند واقع شده. چنين افرادى كه اسباب خشم خداوند را مهيا كرده‏اند، بايستى در جامعه اسلامى و در قلب مسلمانان طرد شده، هيچ يك از مؤمنين با آنها بناى دوستى نگذارند. چرا كه خداوند مى‏فرمايد: (لَا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ): «با قومى كه خداوند آنها را مورد غضب قرار داده، دوستى نكنيد». (ممتحنه/ 13.) بر هر مسلمانى واجب است در تمامى نمازها، دو مرتبه از آنان بيزارى جسته، هدايتى از خداوند بخواهد كه غير مسير آنها باشد (صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّآلِّينَ). (حمد/ 7.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر يأس وَ لَا تُؤْيِسْنِي مِنَ الْأَمَلِ فِيكَ فَيَغْلِبَ عَلَيَّ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِكَ. و از اميد به خود نااميدم نكن، كه نااميدى از رحمتت بر من چيره شود. يأس از رحمت خدا و بخشايش او (كه منشأ آن باور نادرست از خداوند و قدرت و رحمت او است ،) نقطه مقابل رجاء و اميدوارى به پروردگار است. هر چه شناخت انسان از خداوند ضعيف باشد، يأس و نااميدى او بيشتر است و كافر كه هيچ شناختى از خداوند ندارد، داراى «يأس كامل» از خداوند است. كه خداوند مى‏فرمايد: (لَا تَايْئَسُواْ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَايْئَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ): «از رحمت خدا نااميد نباشيد، زيرا جز گروه كافران كسى از رحمت خداوند نااميد نمى‏شود». (يوسف/ 87.). عجله، عامل بوجود آمدن صفت يأس در درون انسان است. انسانِ عَجُول در رسيدن نعمت و برآورده شدن حاجتش شتاب كرده و آنگاه كه نعمت‏ها را در كف خود، مطابق با خواسته‏هايش نديد و آرزوها و دعاهايش را برآورده شده نيافت، از رحمت خداوند مأيوس گشته، گمان مى‏كند خداوند به او عنايتى ندارد و اميد خود را از دست مى‏دهد. امام صادق عليه السلام فرمودند: «مؤمن پيوسته در نيكى و راحتى و مهربانى خداست، تا زمانى كه عجله نكند. پس (همين كه عجله كرد) نااميد مى‏شود و دعا را ترك مى‏كند». راوى مى‏گويد: از ايشان پرسيدم چگونه عجله مى‏كند؟ فرمودند: «با خود مى‏گويد مدتى طولانى دعا كردم و به اجابت نرسيد». (الحياة 403 /1.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر توانايى بر طاعت وَ لَا تَمْنِحْنِي بِمَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ فَتَبْهَظَنِي مِمَّا تُحَمِّلُنِيهِ مِنْ فَضْلِ مَحَبَّتِكَ. و آنچه توانايى‏اش را ندارم به من نبخش، كه پشتم را از بار گران دوستى‏ات كه بر دوشم گذارده‏اى، بشكنى. هر چه در دنيا به انسان برسد، جزء هدايا و عطاياى الهى است. بعضى از آن عطايا معنوى است (مانند رياست، آبرو، علم) و بعضى مادى (مانند ثروت و مال): حال چنانچه انسان از پسِ شكرِ عملى اين عطايا برآمد و مسؤوليت خود را در قبال ثروت، علم و... به درستى انجام داد، نزد خدا آبرومند بوده و طاقت و توان انجام شكر خداوند را داشته است. امّا چنانچه در مسؤوليت‏هاى كه به آنها گمارده شده، كم كارى يا خيانت كرد، حقوق خداوند و مردم را تضييع نموده، از شكر عملىِ نعمت و عطاى الهى برنيامده و طاقت و توان انجام آن مسؤوليت را نداشته است. امام سجاد عليه السلام همانند دعاى مردان خدا كه از او مى‏خواهند: (رَبَّنَا وَ لَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ): «پروردگارا آنچه كه هيچ طاقت و توان انجام آن را نداريم، بر ما مقرر ندار» (بقره/ 286.)، دعا كرده، مى‏فرمايد: «آنچه توان انجام آن را ندارم، بر من عطا نفرما». ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر رها شدگان وَ لَا تُرْسِلْنِي مِنْ يَدِكَ إِرْسَالَ مَنْ لَا خَيْرَ فِيهِ، وَ لَا حَاجَةَ بِكَ إِلَيْهِ، وَ لَا إِنَابَةَ لَهُ. و مرا از نزد خود رها نكن همانند رها كردن كسى كه در او خيرى نيست و تو را با او كارى نيست و بازگشتى براى او وجود ندارد. خداوند سه گروه را رها نموده، به حال خود واگذار مى‏كند: 1 - كسانى كه اهل خير و نيكى به خود، مردم و خداوند نيستند. (نيكى به خود آن است كه به روح و معنويّتِ خود رسيده، آن را تقويت نمايد. نيكى به مردم كمك، همدلى و مساعدت به آنان، و نيكى به خداوند، ادا نمودن حقوق الهى است.) 2 - كسانى كه آنچنان غرق در دنياطلبى و شهوات شده‏اند، كه هيچ روزنه‏اى براى هدايت آنان نيست و با آنكه زنده‏اند، ولى از مردگان بدتراند. (وَ مَآ أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِى الْقُبُورِ): «و تو نمى‏توانى سخن خود را به گوش كسانى كه در قبر هستند برسانى». (فاطر/ 22.) و رسولان الهى چه آنان را انذار كنند و چه رها نمايند، هدايت نمى‏شوند. (سَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ): «براى آنان تفاوت نمى‏كند كه آنان را (از عذاب الهى) بترسانى يا نترسانى، ايمان نخواهند آورد». (بقره/ 6 ، و نيز يس /10.). 3 - كسانى كه رجوعى به درگاه الهى ندارند و نه تنها به درگاهش هيچ انابه و راز و نيازى نمى‏كنند، بلكه احساس نيازى به خدا نكرده، ايمان به خداوند را عملِ سبك‏سران مى‏پندارند: (وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُواْ كَمَآ ءَامَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَآ ءَامَنَ السُّفَهَآءُ): «و هنگامى كه به آنان گفته شود: همانند ساير مردم ايمان بياوريد، مى‏گويند: آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟» (بقره/ 13.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر وَ لَا تَرْمِ بِي رَمْيَ مَنْ سَقَطَ مِنْ عَيْنِ رِعَايَتِكَ، وَ مَنِ اشْتَمَلَ عَلَيْهِ الْخِزْيُ مِنْ عِنْدِكَ، بَلْ خُذْ بِيَدِي مِنْ سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّينَ، وَ وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِينَ، وَ زَلَّةِ الْمَغْرُورِينَ، وَ وَرْطَةِ الْهَالِكِينَ. و مرا دور نينداز همانند دور انداختن كسى كه از چشم مراقبت تو افتاده و كسى كه از جانب تو خوارى او را شامل شده. بلكه از سقوط پرت‏شدگان و وحشت گمراهان و لغزش فريفتگان و گرداب هلاك‏شدگان دستم را بگير (نجاتم ده). «الْمَغْرُورِين»: فريفتگان و كسانى كه دچار غرور شده‏اند. غرور، فريب انسان از متاع دنياست. يعنى انسان از لذّات و زيبايى‏هاى دنيا فريفته مى‏شود. بعضى گفته‏اند: غرور توهّمى است كه انسان را به انجام كارى كه براى او ضرر مادّى و معنوى دارد، وادار مى‏كند. راغب اصفهانى، امورى را كه غرور در انسان ايجاد مى‏كند، مال، مقام و شهوت دانسته و مى‏گويد: شيطانِ انسان‏ها همين سه چيز است. چون خبيث‏ترين فريبكارى‏ها يا براى مال است، يا براى مقام و يا براى شهوت. غرور بر دو قسم است: 1 - غرور كافران كه فريفته شهوت، مال و مقام دنيا شده‏اند و خداوند، بعثت انبياء (سلام اللّه عليهم) و ولايت ائمه عليهم السلام را منكر شده، به حيات پس از مرگ اعتقادى ندارد و بدون قيد و حصرى به امورات شهوانى خود مشغولند و وقتى به يكديگر مى‏رسند، مى‏گويند: (وَ مَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً): «گمان نمى‏كنم كه رستاخيز برپا شود». (كهف/ 36.). 2 - غرور نافرمانان كه به مؤمنانى كه بر لب پرتگاه ايستاده‏اند، اختصاص دارد. آنها نيز فريب مال، شهوت و مقام دنيا را خورده و با آنكه اعتقاد به خداوند، رسولان خدا (صلى اللّه عليهم اجمعين) و ائمه معصومين عليهم السلام دارند و مى‏دانند وجود قيامت و سراى آخرت يقينى است، خود را به فريب انداخته، مى‏گويند: رحمت خداوند زياد است و ما به بخشش خدا اميد داريم و شفاعت نيز شامل حالمان مى‏شود. اين غرور تا وقتى به همراه اين دو دسته است، نمى‏گذارد آنها راه صواب را طى كنند و سلاح شيطان، ايجاد غرور در كفّار و مؤمنان است و كارى جز فريب دادن آنها نمى‏كند. (يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطنُ إِلَّا غُرُوراً): «شيطان به آنان وعده مى‏دهد و ايشان را در آرزوها مى‏افكند و جز فريب به آنان وعده نمى‏دهد». (نساء/ 120.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2