eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
با عنایت به اتمام شرح استاد بر دعای ششم ، از امروز به شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از کتاب شرح استاد می پردازیم ... بعون الله و توفیقه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام : «1» يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ‏ اى آن كه گره‏هاى امور رنج ‏آور، به وسيله او گشوده مى‏شود، و اى آن كه تندى و تيزى ، به عنايت او فرو مى‏نشيند، و اى آن كه بيرون آمدن از تنگى و فشار، و قرار گرفتن در راحتى گشايش، و رهايى از غم و اندوه، از او خواسته مى‏شود. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ✳️ طبيعت حيات و زندگى، جاذب سختى‏ها و پيشامدهاست. بافت حيات، بر دشوارى‏ها و رنج و تعب و مشكلات و مصايب است. آفرينش انسان بنايى است كه عناصرش را درد و غم و دشوارى و بلا و ابتلا تشكيل داده است. اين رنج‏ها و سختى‏ها و دردها، پله‏هاى نردبان ترقى و رشد و تكامل هستند. برخورد انسان اگر با مصايب و مكاره و سختى‏ها و دردها هماهنگ با دستورهاى حضرت حق باشد سعادت همه جانبه انسان در پرتو آن تضمين مى‏گردد. جهان از خداست، انسان از خداست، رقم پرونده هر موجودى از خداست، حركات منظم تمام موجودات از خداست و صحنه پهناور آفرينش از خداست، اين انسان است كه بايد اين واقعيّت‏ها را با عمق قلب خود لمس كند تا تحمّل مشكلات و سختى‏ها كه كليد حلّش به دست خداست بر او آسان گردد و از آزمايش الهى سربلند بيرون آمده به مقام قرب و توحيد صفاتى و افعالى و ذاتى برسد و به سبب‏ هموار كردن سختى‏ها به مقامات عاليه ملكوتى نايل گردد. چشيدن حقيقت توحيد، آدمى را براى برخورد صحيح با مكاره و مشكلات آماده مى‏كند و انسان را از اين طريق به اوج كمال انسانى مى‏رساند. اميرالمؤمنين عليه السلام در يكى از صفات برجسته اهل دل را صبر و حوصله و بردبارى در مكاره و شدايد شمرده و مقام شكيبايى را كليد حلّ مشكلات و رسيدن به آسانى بعد از سختى دانسته است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 160 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ✳️ اهل توحيد در پيشامدها شكست نمى‏خورند، چرا كه اصل و حقيقت پيشامدها و ريشه سختى‏ها را براى رشد جان از هر چيزى مقوّى‏تر مى‏دانند و براى كام قلب از عسل شيرين‏تر به حساب مى‏آورند كه تمام انبيا و ائمّه و اوليا از اين مسير عبور كرده تا به مقام وصال و كشف و شهود و فنا و بقا رسيدند. آنان زندگى و حيات را با تمام عوارض و مشكلات و سختى‏هايش گذرگاه رسيدن به حضرت محبوب مى‏دانند و به اين خاطر از حوادث و مكاره كه عاقبت گرههايش به دست رحمت حق گشوده مى‏شود با جان و دل استقبال مى‏كنند. صاحبان قلب و دارندگان مغز و اهل حال، زندگى را به نفس كشيدن و خوردن و خوابيدن و لذّت و شهوت معنا نمى‏كنند. حيات و زندگى همراه با توحيد و عمل صالح و اخلاق حسنه، براى بيداردلان، لذت و خوشى دارد كه منهاى اين واقعيت‏ها براى زندگى و حيات معنايى جز حيوانيّت و سَبُعيّت و شيطنت نيست. آنان كه در بلاها و رنج‏ها و سختى‏ها و مصايب، تا گشوده شدن گره‏ها به دست لطف حضرت حق، صبر و تحمل نمى‏كنند و براى شكستن شدّت و حدّت مكاره، از كرامت و بزرگوارى و درستى و فضيلت خود دست برمى‏دارند و شكست در برابر طوفان حوادث را بر پيروزى بر مكاره ترجيح مى‏دهند، بسى پَست و بى‏ارزشند. اينان بايد بدانند كه مدت حادثه اندك و گره سخت گشودنى است؛ و درد و اندوه، بدون شك پايان يافتنى است. فلاح و رستگارى، نصر و پيروزى، فضيلت و كرامت و سعادت و حقيقت از آنِ مردمى است كه گردن به خواست حق نهادند و بر مصايب صبر كردند تا به ميوه شيرين استقامت در برابر مكاره رسيدند. قرآن مجيد برخورد با ابتلا و رنج و سختى و مكاره و مصايب را جهت رسيدن به كمال و رشد، براى هر انسانى اجتناب‏ناپذير دانسته و حلّ مشكل را به سرپنجه لطف حضرت حق امرى مسلّم مى‏داند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 160 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👌 👈 متن 👈صوتی تصویری با صدای : حاج محمود کریمی دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👌 « من توصیه میکنم را که در مفاتیح هم هست این دعا: یَا مَن‌ تُحَلُّ بِهِ‌ عُقَدُ الْمَکَارِهِ وَ یَا مَنْ یُفثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِد؛ این دعا دعای خیلی خوبی است، خوش‌مضمونی است، با توجّه به معنا این دعا را بخوانند و با این الفاظ زیبا از خدای متعال بخواهند.» دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 یک غزل بسیار زیبای دیگر از مرحوم فیض کاشانی در در تامل در حالات و : 👈 ای آنکه توئی قبله ارباب کیاست چون تو نبود راهنمائی بنفاست گر دعوی دانش کنی از بهر مباهات تسخیر نموده است ترا حبّ ریاست ای سایس اغیار بتعلیم و هدایت نفس دغلت را نکنی هیچ سیاست ای حارس بیگانه ز انواع جهالت خود را نکنی هیچ زابلیس حراست عیب جلی خویش نه بینی بدو دیده عیب خفی غیر بیابی بفراست گوئی همه را درس بقانون و اشارات خود هیچ شفائی نبیابی ز دِراست تمییز شریفان و خسیسان زتو پرسند از نفس شریفت نکنی دور خساست باطن همه آلوده به انواع رذایل پاکیزه کنی ظاهر خود را زنجاست بینی بدی از کس نکنی صبر بر اخفا ور نیک عداوت کنی از رشک و نفاست گوئی همه جا عیب کسانرا بعلالا در خویش نه بینی شره و بخل و شراست اصلاح خود او لیست زدلها خبرت نیست در کار کسان کار مفرمای کیاست هر تخم که کاری ثمر آن دٍروی میکن بنکو کاری انواع غِراست ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
12 ▪️ زیارت عاشورای معروفه همان زیارتی معروف و مشهوری است كه برای زیارت امام حسین(ع) در روز عاشورا وارد شده . زیارت عاشورای غیر معروفه با زیارت معروفه متداوله در اجر و ثواب شریك است بدون مشقت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام ( یعنی در این زیارت غیر معروفه دیگر صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام كه در زیارت عاشورای معروفه وارد شده، وجود ندارد) و این برای آنانكه شغل مهمی دارند فوزی است عظیم. ▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم را چهل روز زمزمه میکنیم :👇 ♦️🔊📜 السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ ..... 👈 نرم افزار زیارت ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
نورانی «صحیفه سجادیه» با ترجمه مورد تحسین 👈شما میتوانید آن را از دریافت کنید👇 https://taaghche.com/book/78320 🙏کانال انس با @sahife2
🖕ببشتر بخوانید
ادامه شرح حکمت 372
◀️ اركان 4 گانه دين و دنيا : 3 ⏺ سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن به نكته مهم ديگرى اشاره كرده، مى فرمايد: «اى جابر! كسى كه نعمت فراوان خداوند به او روى آورد نياز مردم به او بسيار خواهد شد»; (يَا جَابِرُ، مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَيْهِ). طبيعى است كه تشنگان به دنبال چشمه هاى آب مى روند و گرسنگان به دنبال منابع غذا. بنابراين كسانى كه خداوند نعمت فراوانى به آن ها داده بايد از مراجعات مكرر مردم تعجب يا وحشت نكنند، و اين خود نعمت ديگرى است كه بتوانند با نعمت هاى وافرى كه در اختيار آنهاست گره از كار مردم بگشايند. سپس امام(عليه السلام) به واكنش هاى مختلف افراد پرنعمت در برابر اين وضع و آثار آن اشاره كرده، مى فرمايد: «در اين حال آن كس كه وظيفه واجب خود را در برابر اين نعمت هاى الهى انجام دهد زمينه دوام و بقاء آن ها را فراهم ساخته و آن كس كه به وظيفه واجب خود در برابر آن ها عمل نكند آن ها را در معرض زوال و فنا قرار داده است»; (فَمَنْ قَامَ لِلّهِ فِيهَا بِمَا يَجِبُ فِيها عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ، وَ مَنْ لَمْ يَقُمْ فِيهَا بِمَا يَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَالْفَنَاءِ). «عرّض» از ماده «تعريض» به معناى چيزى را در معرض شخص يا حادثه اى قرار دادن است. 👈 ادامه دارد ..... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ اركان 4 گانه دين و دنيا : 4 ⏺ همين مضمون با تفاوتى در كتب متعددى از امام حسين سيدالشهدا(عليه السلام) نقل شده است كه در يكى از خطبه هاى خود فرمود: «وَاعْلَمُوا أَنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَيكُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُمْ فَلاَ تَمَلُّوا النِّعَمَ فَتَحُورَ نِقَما; بدانيد نيازهاى مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شماست از اين نعمت ناراحت نشويد كه تبديل به نقمت خواهد شد». روشن است كه هرگاه درخت پرميوه اى در باغ باشد، تمام افرادى كه وارد باغ مى شوند چشم به آن مى دوزند و از آن توقع و انتظار دارند، حتى پرندگان نيز از آن سهمى مى خواهند. در صورتى كه توقعات مردم برآورده نشود، امواج كينه و عداوت در دل ها پيدا مى شود و همين امر آن نعمت را در معرض زوال قرار مى دهد. اضافه بر اين خداوند بركت را از آن برمى دارد و آن نعمت به سوى زوال و فنا مى رود. از سويى ديگر نعمت هاى بزرگى كه خداوند به افراد مى دهد خواه مال فراوان باشد يا قدرت بسيار يا هوش سرشار، همه آن براى زندگى شخصى آن ها لازم نيست. پيداست كه خداوند آن ها را مأمور ساخته كه به وسيله آن بار مشكلات را از دوش ديگران بردارند و گره از كار آن ها بگشايند. حال اگر اين امانت دار الهى به وظيفه خود عمل نكند خداونداو را عزل كرده امانتش رابه دست ديگرى مى سپارد. در قرآن مجيد در داستان قارون ثروتمند گردنكش نيز آمده است كه عقلاى بنى اسرائيل به او گفتند: «(وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللهُ الدَّارَ الاْخِرَةَ وَلاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللهُ إِلَيْكَ وَلاَ تَبْغِ الْفَسَادَ فِى الاَْرْضِ إِنَّ اللهَ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ); و در آنچه خدا به تو داده، سراى آخرت را بطلب; و بهره ات را از دنيا فراموش مكن، و همان گونه كه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن، و هرگز در زمين در جستوجوى فساد مباش، كه خدا مفسدان را دوست ندارد». ولى قارون اين نصيحت منطقى و عاقلانه را نپذيرفت و آن ثروت عظيم را مولود علم و تدبير خود شمرد و براى ديگران در آن سهمى قائل نشد. سرانجام خداوند او و ثروتش را در زمين فرو برد. زلزله اى واقع شد و شكافى در زمين ايجاد گرديد و او و سرمايه اش در آن دفن شدند (فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الاَْرْضَ). در حديثى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «مَنْ عَظُمَتْ نِعْمَةُ اللَّهِ عَلَيهِ اشْتَدَّتْ مَئُونَةُ النَّاسِ عَلَيهِ فَاسْتَدِيمُوا النِّعْمَةَ بِاحْتِمَالِ الْمَئُونَةِ وَ لاَ تُعَرِّضُوهَا لِلزَّوَالِ فَقَلَّ مَنْ زَالَتْ عَنْهُ النِّعْمَةُ فَكَادَتْ أَنْ تَعُودَ إِلَيهِ; كسى كه نعمت خداوند بر او فراوان و عظيم شود نياز مردم به او شديد خواهد شد پس نعمت ها را از طريق تحمل اين هزينه ها بر خود پايدار سازيد و آن را در معرض زوال قرار ندهيد زيرا هنگامى كه نعمت (براثر ناسپاسى) زائل شود كمتر ديده مى شود كه بازگردد».] در كتاب كافى در همين باب روايات ديگرى به همين مضمون وارد شده است و در باب «حسن جوار النعم» نيز رواياتى در اين زمينه ديده مى شود ازجمله يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) مى گويد: از آن حضرت شنيدم كه فرمود: «أَحْسِنُوا جِوَارَ النِّعَمِ قُلْتُ وَ مَا حُسْنُ جِوَارِ النِّعَمِ قَالَ الشُّكْرُ لِمَنْ أَنْعَمَ بِهَا وَ أَدَاءُ حُقُوقِهَا; همسايه و ملازم خوبى براى نعمت هاى الهى باشيد. راوى عرض مى كند: چگونه همسايه و ملازم خوبى باشيم؟ امام(عليه السلام) مى فرمايد: شكر بخشنده نعمت را به جاى آوريد و حقوق آن را ادا كنيد». 👈 ادامه دارد ..... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ اركان 4 گانه دين و دنيا : 5 ⏺ جابر بن عبدالله يكى از اصحاب جليل القدر پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و از عاشقان اهل بيت(عليهم السلام) است و روايات فراوانى در فضيلت او نقل شده است. او در داستان عقبه (گروه هفتاد نفرى اى كه قبل از هجرت پيامبر(صلى الله عليه وآله) به مدينه، به نزديكى مكه آمدند و با پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) پيمان وفادارى بستند) شركت داشت و در آن زمان جوان كم سن و سالى بود و بعداً كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) به مدينه هجرت فرمود جزء ياران خاص آن حضرت شد و در غالب غزوات اسلامى در ركاب پيغمبر(صلى الله عليه وآله) شركت داشت و در عمر طولانى خود امامان متعددى را ملاقات كرد و در اواخر عمر نابينا شده بود ولى خدمت امام باقر(عليه السلام) را درك كرد و سلام پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) را به او رساند. در حديثى كه مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار نقل كرده است مى خوانيم كه امام محمّد بن على بن الحسين (الباقر)(عليهم السلام) مى فرمايد: «دَخَلْتُ عَلَى جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ فَسَلَّمْتُ عَلَيهِ فَرَدَّ عَلَى السَّلاَمَ قَالَ لِى مَنْ أَنْتَ وَ ذَلِكَ بَعْدَ مَا كُفَّ بَصَرُهُ فَقُلْتُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِى بْنِ الْحُسَينِ قَالَ يا بُنَى ادْنُ مِنِّى فَدَنَوْتُ مِنْهُ فَقَبَّلَ يدِى ثُمَّ أَهْوَى إِلَى رِجْلِى يقَبِّلُهَا فَتَنَحَّيتُ عَنْهُ ثُمَّ قَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ يقْرِئُكَ السَّلاَمَ فَقُلْتُ وَعَلَى رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَكَيفَ ذَاكَ يا جَابِرُ فَقَالَ كُنْتُ مَعَهُ ذَاتَ يوْم فَقَالَ لِى يا جَابِرُ لَعَلَّكَ تَبْقَى حَتَّى تَلْقَى رَجُلاً مِنْ وُلْدِى يقَالُ لَهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِى بْنِ الْحُسَينِ يهَبُ اللَّهُ لَهُ النُّورَ وَ الْحِكْمَةَ فَأَقْرِئْهُ مِنِّى السَّلاَمَ; روزى بر جابر بن عبدالله انصارى وارد شدم و به او سلام كردم. پاسخ سلام مرا گفت. بعد سؤال كرد گفت: تو كيستى؟ ـ و اين بعد از آن بود كه نابينا شده بود ـ گفتم: محمّد بن على بن الحسين هستم. گفت: فرزندم نزديك من بيا. به نزديك او رفتم. دست مرا بوسيد و خم شد تا پاهاى مرا ببوسد كه من خود را عقب كشيدم. سپس به من گفت: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به تو سلام رساند. گفتم: سلام و رحمت و بركات الهى بر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) باد. اى جابر! اين بيان چگونه بوده است؟ جابر عرض كرد: من روزى خدمت پيامبر (صلى الله عليه وآله) بودم، فرمود: اى جابر! گويا تو باقى مى مانى تا مردى از فرزندان مرا ملاقات كنى كه نامش محمّد بن على بن الحسين است. خداوند نور و حكمت و دانش را به او مى بخشد. سلام مرا به او برسان». داستان زيارت قبر امام حسين(عليه السلام) توسط جابر در اوّلين اربعين، مشهور است و از نشانه هاى عشق و علاقه او به خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى باشد كه در آن سن و سال در حالى كه نابينا بود مسير ميان مدينه و كربلا را طى كرد و خود را در ميان انبوه مشكلات به آن جا رسانيد و آن زيارت پرمعناى مخصوص را در كنار قبر حضرت خواند و گريست. جابر بن عبدالله انصارى در سال 74 هجرى قمرى در حالى كه 94 ساله بود در شهر مدينه چشم از دنيا بربست 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره يُؤْتِى الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَآءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْراً كَثِيراً وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُواْ الْأَلْبَبِ‏ (خداوند) حكمت و بینش را به هر كس بخواهد (وشایسته ببیند) مى‌دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نكته) متذكّر نمى‌گردند. «ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسان‌ها «اولوا الالباب» نمى‌گویند، بلكه تنها به خردمندانى مى‌گویند كه عقل خود را بكار گیرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بیابند. 1- گرچه مال وثروت خیر است، ولى خیرِ كثیر، داشتنِ دید وقدرت تشخیص است. كسانى كه از آن خیر انفاق كنند به خیر كثیر مى‌رسند. «انفقوا...یؤتى الحكمة» 2- شیطان وعده‌ى فقر، و خداوند وعده‌ى مغفرت و فضل مى‌دهد. امّا تشخیص و انتخاب هریك از این دو راه، حكمت لازم دارد. «یؤتى الحكمة» 3- همه‌ى دنیا متاع قلیل است، ولى حكمت خیر كثیر است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست یابى به حكمت و بینش صحیح گردد، ارزش دارد. «فقد اوتى خیراً كثیرا» 4- حكمت هدیه‌اى كلیدى و مادر همه‌ى خیرات است. هركه آن را داشت چیزهاى زیادى خواهد داشت. «ومن یؤتى الحكمة فقد اوتى خیراً كثیراً» 5 - هر كسى به ارزش حكمت پى نمى‌برد. «مایذّكّر الاّ اولوا الالباب» دنیاگرایان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكیه مى‌كنند و سود و زیان را بر اساس مادّیات مى‌سنجند، ولى دوراندیشان عاقل و راه‌شناسان اندیشمند، از بعد دیگرى محاسبه مى‌كنند. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام : «1» يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ‏ اى آن كه گره‏هاى امور رنج ‏آور، به وسيله او گشوده مى‏شود، و اى آن كه تندى و تيزى ، به عنايت او فرو مى‏نشيند، و اى آن كه بيرون آمدن از تنگى و فشار، و قرار گرفتن در راحتى گشايش، و رهايى از غم و اندوه، از او خواسته مى‏شود. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
3 1 ✳️ كتاب خدا بلا و ابتلا و مصايب و مكاره را، گاهى معلول ايمان و عمل صالح انسان دانسته و منبع مولّد مكاره را براى اهل ايمان، دشمنان خدا و شياطين معرفى‏ مى‏نمايد، شياطين و دشمنانى كه تحمل اهل ايمان و كردار پسنديده آنان را نداشته و خود را در برابر موج ايمان مؤمنان نابودشدنى مى‏بينند، از اين جهت دست به آزار و اذيت زده و تا سرحدّ از بين بردن اهل دل مى‏كوشند و انواع آزار و اذيت را متوجّه آنان مى‏نمايند، ولى مكر و ظلم آنان به جايى نمى‏رسد و عاقبت گره مشكلات اهل ايمان به نفع دين و دنيا و آخرت آنان، به دست عنايت حق گشوده مى‏شود. لَتُبلَوُنَّ فى أمْوالِكُمْ وَ أنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذينَ اوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذينَ أشْرَكُوا أذىً كَثيراً وَ إنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الاْمُورِ يقيناً در اموال و جان‏هايتان امتحان خواهيد شد، و مسلماً از كسانى كه پيش از شما كتاب آسمانى به آنان داده شده و [نيز] از كسانى كه شرك آوردند، سخنان رنج آور بسيارى خواهيد شنيد، و اگر [در برابر آزار اينان‏] شكيبايى ورزيد و [از تجاوز از حدود الهى‏] بپرهيزيد [سزاوارتر است.] اين امورى است كه ملازمت بر آن از واجبات است. به وقتى كه اهل ايمان، با دستور خدا و گسترش اسلام، از مكّه به مدينه هجرت كردند و از خانه و زندگى و كسب و تجارت خود دور شدند، اموال و املاكشان به دست مشركان به غارت رفت و آنان كه دچار ظلم و ستم گشتند، به انواع شكنجه‏ها از آزارهاى بدنى و زبانى مبتلا شدند. زمانى كه جمع اهل ايمان در مدينه به پيامبر پيوستند، گرفتار آزار يهود و سرزنش و بدگويى بدزبانان و پس از مدّتى اندك دچار جنگ با مشركين كه پيروزى بر آنان اخلاص در عمل و نثار جان و مال مى‏طلبيد، شدند و اين راه سخت كه پيچيده به انواع مكاره و مصايب و بلاها بود، صبر و استقامت مى‏خواست و چاره‏اى جز تحمّل مشكلات تا گشوده شدن گره‏ها به دست حق نبود كه تحمّل مصايب آنهم از دست نابخردان، تا رسيدن به پيروزى، ضامن تداوم تابش خورشيد اسلام بر صحنه حيات انسان و انسانيت بود، از اين جهت خداوند مهربان آيه فوق را در همين زمينه نازل كرد. اصحاب با وفاى رسول خدا صلى الله عليه و آله همچون سلمان، ابوذر، مقداد، عمّار، بلال، خبّاب، ياسر و نيز ياران ائمّه طاهرين عليهم السلام همچون مالك اشتر، ، سهل بن حنيف، ابوالهيثم بن التّيّهان، حُجر بن عدى، رُشَيد هَجَرى، كميل، سعيد بن جُبَير، ابوحمزه ثمالى، زُراره بن أَعين، هِشام بن حكم، محمّد بن مسلم، ابن أبى عُمَير، صفوان بن يحيى، ابوهاشم جعفرى، زكريّا بن آدم، در راه اسلام و ايمان و عمل صالح و اخلاق حسنه به انواع مصايب و بلاها دچار شدند و در اين راه براى رضاى حق صبر پيشه ساختند، تا گره مكاره به دست رحمت حق باز شد و آنان به فوز عظيم و سعادت سرمدى رسيدند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 160 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 2 ✳️ خداوند مهربان گره مشكلاتى را كه براى اهل ايمان به وجود مى‏آيد؛ باز مى‏كند. الَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ* وَ وَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ* الَّذى أنْقَضَ ظَهْرَكَ* وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ* فَإنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً* إنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً آيا سينه‏ات را [به نورى از سوى خود] گشاده نكرديم؟* و بار گرانت را فرو ننهاديم؟* همان بار گرانى كه پشتت را شكست.* و آوازه‏ات را برايت بلند نكرديم؟* پس بى‏ترديد با دشوارى آسانى است.* [آرى‏] بى‏ترديد با دشوارى آسانى است. در تفسير آيات فوق آمده است: «خداوند مهربان مى‏ديد كه بنده برگزيده‏اش محمّد صلى الله عليه و آله به واسطه مأموريتى‏ عظيم كه به وى داده و بار مسؤوليت سنگينى كه بر دوشش نهاده سخت گرفتار است، شدايد از همه سو او را در ميان گرفته و سر و كارش با مردمى است كه شديدترين اقوام جهان در كفر و نفاقند، جمود و تعصّب آنها در پرستش خدايانى كه خود از سنگ و چوب و خرما ساخته و مى‏سازند بى‏نهايت است، اخلاقشان فاسد و اعمالشان زشت است، سنگدل و سفّاك و نادان و در منجلاب فساد فرو رفته‏اند، هر چه در رهايى آنها مى‏كوشد به نتيجه مطلوب نمى‏رسد، سينه‏اش تنگ مى‏شود، سرگردان و پريشان مى‏گردد، با لطف و عنايت و رحمت و رأفتش، پيامبر محبوبش را مورد محبت خاص قرار مى‏دهد، دلش را روشن و سينه‏اش را فراخ مى‏سازد، بيشتر از ديگر پيامبرانِ مصمّم، به وى عزمى آهنين و همّتى بلند و شكيبايى و بردبارى مرحمت مى‏نمايد. راه نفوذ و چاره كار را به او نشان مى‏دهد، نيكوترين وسيله نجات بشر را در اختيارش مى‏گذارد و با نزول وحى، وى را تقويت مى‏كند و دلدارى مى‏دهد و تفقّد و خبرگيرى و دلجويى مى‏نمايد و پريشانى او را برطرف مى‏فرمايد. چنان عظمت روح و قوّت قلب و ظرفيتى شگفت به او مى‏بخشد كه حوادث روزگار هر چند بزرگ باشد درياى وجودش را طوفانى نمى‏سازد و آن كوه وقار را متزلزل نمى‏كند. در همه احوال قلبش قوى و انديشه‏اش استوار و خاطرش مطمئن و اعتمادش به تأييد و يارى پروردگارش كامل است و علم قطعى و يقينى دارد به اين كه آن كس كه او را فرستاده است ياريش خواهد كرد و دشمنش را پيروزى نخواهد داد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 160 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 3 ✳️ الَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ آيا سينه‏ات را [به نورى از سوى خود] گشاده نكرديم؟ سختى و سنگينى توانفرساى برنامه‏هايى كه بر دوش جانت بود، با لطف خاصّ خود از تو برداشتيم، آن سختى‏ها و مصايب و بارهاى سنگينى كه حتى براى تو كه عظيم‏ترين روح و قلب را دارى كمرشكن بود. ياد و نامت را بالا برديم، چون همه اصول معارف عالى ايمانى و فضايل و شريعت انسانى و حق و عدل و خير در شخصيّت و دعوت آن حضرت تحقّق و تمثّل يافت، ياد و نمودار اينها ياد او مى‏باشد. هر كس و در هر زمان، حق و عدلى را متذكّر شود و نمونه روشن آن را بجويد، در راه و روش و گفتار و تعاليمش نمونه برتر آن را مى‏يابد. هر حكيم و عارفى كه در اسرار و مبادى و غايات آفرينش بينش يابد، در وحى و تعاليم او، برتر از آن را مى‏نگرد. هر قانون شناس و قانونگذارى بخواهد نظامات و روابط حقوقى بشر را بشناسد، در شريعت محمّدى اصول عميق و پايدار آنها را مى‏يابد. نام و ياد او مانند خورشيد و ماه در افق و مدار بلندى است كه بر همه كس و در هر زمان و فراخور استعدادها مى‏تابد و تيرگى اوهام و انديشه‏ها و انحراف‏هاى بشرى نمى‏تواند آن را از تابندگى بازدارد يا بيالايد. آواى گواهى به رسالتش با شهادت به توحيد خداوند جهان، پيوسته و در قرون متمادى و مفاصل حيات و آفاق مختلف، بلند است و با همه دشمنى‏ها و تيرگى‏ها روز به روز وسعت بيشتر مى‏يابد. مگر نور نبوّتش در اندك زمانى نخست جزيرةالعرب تاريك، آنگاه شرق و غرب و جنوب و شمال را روشن نكرد و شعاع آن قلوب پراكنده را بهم نپيوست و از تا هند نام محمّد صلى الله عليه و آله و تعاليم او بر نام و تعاليم ساكنان اين سرزمين‏ها برترى نيافت؟! آيا آن بلند آوازىِ يتيم عيالمند و بى پناه و درس نخوانده و در ميان مردمى جاهل‏ و بيابانگرد و گمراه، آنهم با اين سرعت، جز به يارى خداوند و لطف و قهر او بود؟ آيا تاريخ مى‏تواند نمونه‏اى از اين رفعت و سرعت نشان مى‏دهد»؟ وَ رَفَعْنالَكَ ذِكْرَكَ و آوازه‏ات را برايت بلند نكرديم. و اين معناى واضح و روشن گره‏گشايى حضرت حق از مشكلات و مكاره است كه: فَإنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً* إنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً پس بى‏ترديد با دشوارى آسانى است.* [آرى‏] بى‏ترديد با دشوارى آسانى است. «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً* وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إنَّ اللَّهَ بالِغُ أمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدْراً و هر كه از خدا پروا كند، خدا براى او راه بيرون شدن [از مشكلات و تنگناها را] قرار مى‏دهد.* و او را از جايى كه گمان نمى‏برد روزى مى‏دهد، و كسى كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است، [و] خدا فرمان و خواسته‏اش را [به هر كس كه بخواهد] مى‏رساند؛ يقيناً براى هر چيزى اندازه‏اى قرار داده است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 160 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👌 👈 متن و صوت 👈صوتی تصویری با صدای دلنشین : علی دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2