#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #اصلاح_نفس‏ 2 #اصلاح_نفس_قرآن 1 ✳️ آنچه انسان را در سنين تكليف به سوى خوشبختى و يا به گمراهى سوق مى‏دهد نفس است: *انَّ النَّفْسَ لَامَارَةٌ بِالسُّوءِ» «یوسف 53» زيرا نفس طغيان گر، بسيار به بدى فرمان مى‏دهد. نفس است كه به تزكيه احتياج دارد: *وَ مَنْ تَزَكَّى‏ فَإنَّما يَتَزَكّى‏ لِنَفْسِهِ» «فاطر 18» و هر كس [از آلودگى‏ها] پاك شود به سود خود پاك مى‏شود. نفس است كه بايد در جستجوى رضا و خشنودى خدا باشد، تا مشمول عنايات‏ و رأفت الهى گردد: *وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرى‏ نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبادِ» « بقره 207» و از مردم كسى است كه جانش را براى خشنودى خدا مى‏فروشد [مانند امير المؤمنين عليه السلام‏] و خدا به بندگان مهربان است. نفس است كه بايد از خدا بترسد و بداند كه خداوند به جريانات ذهنى همه آگاه است و با جلوگيرى از هوا و هوس‏ها راهى به رحمت الهى و بخشيده شدن گناهانش بيابد: 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #اصلاح_نفس‏ 2 #اصلاح_نفس_قرآن 2 ✳️ وَ اعْلَمُوا انَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فى انْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا انَّ اللّهَ غَفُورٌ حَليمٌ» «بقره 235» و بدانيد كه خدا آنچه در دل داريد مى‏داند؛ بنابراين از [مخالفت با] او بپرهيزيد، و بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. نفس است كه بايد از خدعه و نيرنگ زدن به خداوند و اهل ايمان دور باشد، چه اين كه بايد به اين معنى توجه داشته باشد كه اين نيرنگ و فريب ضررش متوجه خود اوست: *يُخادِعُونَ اللّهَ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ ما يَخْدَعُونَ الّا انْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ» «بقره 9» [به گمان باطلشان‏] مى‏خواهند خدا و اهل ايمان را فريب دهند، در حالى كه جز خودشان را فريب نمى‏دهند، ولى [اين حقيقت را] درك نمى‏كنند. نفس است كه حتى اهل ايمان نيز بايد از آن سخت بر حذر باشند تا مبادا بعد از هدايت شدن، آنها را به ضلالت و گمراهى اندازد: *يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ انْفُسَكُمْ لايَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ اذَا اهْتَدَيْتُمْ» «مائده 105» اى اهل ايمان! مراقبِ [ايمان و ارزش‏هاى معنوىِ‏] خود باشيد؛ اگر شما هدايت يافتيد، گمراهى كسى كه گمراه شده به شما زيانى نمى‏رساند. در صورت مراقبت نكردن، گمراهى گمراهان، نفس آدمى را تحت تأثير قرار داده و به تدريج انسان را به بلاى ضلالت دچار مى‏كند! نفس است كه بايد در راه خدا مجاهدت كند تا به درجات بزرگ در پيشگاه الهى نايل آيد: *الَّذينَ آمَنُوا وَهاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللّهِ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ اعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّهِ وَ اولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ» «توبه 20» آنان كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جان‏هايشان در راه خدا به جهاد برخاستند، منزلتشان در پيشگاه خدا بزرگ‏تر و برتر است، و فقط اينانند كه كاميابند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #اصلاح_نفس‏ 2 #اصلاح_نفس_قرآن 3 ✳️ نفس است كه بايد هميشه در جريان سود و زيان اعمال خود باشد و هر روز به حساب خود برسد و ببيند كه براى فرداى خود چه فرستاده است: *وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ» «حشر 18» بايد با تأمل بنگرد كه براى فرداى خود چه چيزى پيش فرستاده است. نفس است كه در گرو كرده‏هاى خويش است: *كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ» «مدثر 38» هر كسى در گرو دست‏آورده‏هاى خويش است. نفس است كه بايد به خاطر رستگارى خود، بخل ورزيدن را در تمام امور مثبته از خود دور سازد: *وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَاولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «2تغابن 16» و كسانى كه خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. و بالأخره نفس است كه هرگاه در ايمان به خداوند و رسول او به درجه اطمينان رسيد و مطابق كتاب خدا، پاكى را پيشه خود ساخت و در هر كارى رضاى حضرت معبود را طلب نمود، مى‏تواند خطاب خداوند را نسبت به خود بشنود: *يا ايَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعى الى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلى فى عِبادى* وَ ادْخُلى جَنَّتى» «فجر 27» اى جان آرام گرفته و اطمينان يافته!* به سوى پروردگارت در حالى كه از او خشنودى و او هم از تو خشنود است، باز گرد.* پس در ميان بندگانم درآى* و در بهشتم وارد شو. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔹منْ أَبْعَدُ مِنِّى مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَيْتَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ فِيمَا نَهَيْتَنِى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ؟ 🔹 🔸اى خداى من! چه كسى از اصلاح وجودش، دور افتاده ‏تر از من است، آنگاه كه تمام نعمت‏هايى كه به من مى‏دهى، در گناهانى كه مرا از آن نهى فرمودى صرف مى‏كنم؟!🔸 #شانزدهم #دعا_شانزدهم_23 #محل_مصرف_رزق_و_روزى @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #محل_مصرف_رزق_و_روزى 1 ✳️ از ديدگاه شيعه بسيارى از امور قدَرَى است و خيلى از مسائل عالم برپايه تقديرات و قسمت‏ها تفسير مى‏شود. مانند يك خانواده كه همه خوش صورت و باهوشند و كمبود و ناتوانى در آنها ديده نمى‏شود. يا در تاريخ مى‏خوانيم قبيله بنى‏اميه مردانى شرور و بى‏باك و جنايتكار بوده‏اند ولى قبيله بنى‏هاشم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت از آن دسته‏اند، زيبارو، شجاع و با اخلاق زيسته‏اند. يكى از موضوعات قَدَرى، گشايش روزى و مصارف صحيح آن است. برخى بدون زحمت و تلاش مالى به دست مى‏آورند و در غير محل درست آن خرج مى‏كنند و برخى با تلاش بسيار امتيازهايى فراهم مى‏كنند و در جاى خود به كار مى‏گيرند در نتيجه در سرنوشت خانواده و جامعه شريك مى‏شوند و اينان از اسراف و مفاسد آن به دور هستند. ولى گروهى از موقعيت‏ها سوء استفاده مى‏كنند، خداوند منان در توصيف حال نامردمان كه حقوق را رعايت نمى‏كنند مى‏فرمايد: وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضّلُواْ بِرَآدّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ» «نحل 71» خدا برخى از شما را در رزق و روزى بر برخى فزونى داده است؛ پس آنانكه فزونى يافته‏اند، حاضر نيستند از روزى خود [به صورتى قابل توجه و به اندازه لازم‏] به بردگان خود بپردازند كه در بهره‏ورى از رزق و روزى باهم برابر باشند؛ پس آيا [با اين تبعيض ظالمانه‏اى كه به بردگان و زيردستان خود روا مى‏دارند] نعمت خدا را [كه عطاى اوست و خود اختيار و استقلالى در تأمينش ندارند] منكرند؟! «در تفسير نمونه آمده كه بعضى مفسّران گفته‏اند: آيه فوق اشاره به پاره‏اى از اعمال احمقانه و اسرافكارانه مشركان است كه براى بتان و خدايان دروغين خود، سهمى از حيوانات و كشت و زراعت خود را نذر مى‏كردند؛ در حالى كه اين سنگ و چوب‏هاى بى‏ارزش كمترين نقشى در زندگى‏نداشتند ولى حاضر نبودند همان را در اختيار بردگان بيچاره‏اى بگذارند كه شب و روز به آنها خدمت مى‏كردند.» « تفسير نمونه: 11/ 311، ذيل آيه 71 سوره نحل.» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #محل_مصرف_رزق_و_روزى 2 ✳️ يكى از دليل‏هايى كه خداوند روزى بسيار در اختيار مردم قرار نمى‏دهد بد مصرف كردن است، يعنى مال اندوزى و حرص و طمع براى گردآورى مال دنيا سبب طغيانگرى و شهوترانى و تجمل گرايى انسان‏ها مى‏گردد، در نتيجه قارون‏ها و فرعون‏ها و شاهان ستمگرى پيدا مى‏شوند كه خون مردم را در شيشه مى‏كنند. خداوند براى كنترل بشر بى‏معرفت او را در محدوده معينى قرار مى‏دهد و مى‏فرمايد: وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْاْ فِى الْأَرْضِ وَ لكِن يُنَزّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ» «شوری 27» و اگر خدا روزى را بر بندگانش وسعت دهد، در زمين سركشى و ستم كنند، ولى آنچه را بخواهد به اندازه نازل مى‏كند؛ يقيناً او به بندگانش آگاه و بيناست. به تعبير ديگر مردم با حرص هر چه شديدتر به دنبال زرق و برق جهان مادى‏ مى‏روند و براى دست‏يابى به آن از هيچ جنايتى فروگذارى نمى‏كنند و دستورهاى زيادى از جانب خداوند وارد مى‏شود و آنها را به ناپايدارى دنيا و بى‏ارزش بودن مال و جاه توجّه مى‏دهد. و روايات هم تأكيد مى‏كند كه روزى دست خداست و بهره هر كسى را خدا تعيين كرده، در حقيقت براى پايان دادن به حرص و دنياپرستى و فعاليت بى‏حد و مرز براى كسب درآمد بيشتر است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #محل_مصرف_رزق_و_روزى 3 ✳️ اسلام پايه كسب روزى و تلاش و فعاليت صحيح و حلال و سازنده را به دور از هر گونه افراط و تفريط قرار مى‏دهد تا در نتيجه مصارف آن در مسير خوبى قرار بگيرد. هنگامى كه معصوم عليه السلام مى‏فرمايد: هيچ گاه مال فراوان را نديدم مگر آن كه در دو طرف آن مالى را ضايع شده يافتم، مى‏فهميم كه يك طرف آن مال حق اللّه است مانند خمس و زكات و طرف ديگر آن حق الناس است. و امام خبر از واقعيّت مى‏دهد؛ زيرا امام عليه السلام در همين دنيا حس جوهريابى حقايق امور را دارد و آنها را آنگونه كه هست مى‏بيند و بر آنها احاطه دارد. او همه عالم را مانند كف دست مى‏بيند. ممكن است كسى اين طرف دنيا اسرافى كرده و آن طرف دنيا اثرش ظاهر شده باشد با آن كه ما از آن بى‏خبريم ولى معصوم عليه السلام از آن خبر دارد. كمبود شخصيت اسراف كننده روشن است و نسبت به منافع ديگران بخيل است، پس در اسراف خود و امساك از ديگران در جهت منافع نفسانى خود حركت مى‏كند. فقر و فسق و فجور و گناه و ديگر مفاسد اجتماعى در جامعه از اين پديده شوم به وجود مى‏آيد. و بركت مصرف نعمت‏هاى خداوندى از بين مى‏رود. رسول اللّه صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: مَنْ حَبَسَ عَنْ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ شَيْئاً مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَرَكَةَ الرِّزْقِ إِلَّا أَنْ‏ يَتُوبَ. هر كه حقى از حقوق برادر مسلمان خود را پايمال سازد، خداوند بركت روزى را بر او حرام گرداند مگر آن كه توبه كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #محل_مصرف_رزق_و_روزى 4 ✳️ در روايت آمده است: نَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله عَنْ قِيلَ وَ قالَ وَ كَثْرَةِ السُّؤَالِ وَ إِضاعَةِ الْمالِ. نبى اكرم صلى الله عليه و آله از سخنان بيهوده و درخواست بسيار و تلف كردن مال پرهيز دادند. مرحوم مجلسى در ادامه حديث مى‏نويسد: «گفته ‏اند ضايع كردن مال دو صورت دارد: 1- صرف مال در راه گناه و نافرمانى خداوند، كم يا زياد باشد و اين اسراف است كه خداوند آن را نكوهيده و نهى فرموده است. 2- پرداخت مال بى‏ موقعيت به صاحب آن كه خداوند متعال مى‏فرمايد: يتيمان را آزمايش كنيد تا بالغ شوند؛ اگر به فهم و رشد فكرى رسيدند؛ اموالشان را بدهيد.» كيست كه نداند بر سر سفره روزى حق، انواع نعمت‏ها به تناسب نيازهاى انسان قرار داده شده است. نهاده شدن اين همه نعمت‏هاى رنگارنگ بدون شك بدون هدف نيست. آيات قرآن مجيد منظور و مقصود از اين همه لطف را عبادت مى‏داند. انسان لازم است از انواع نعمت‏ها براى ادامه حيات و تقويت جسم و جان استفاده كند و چون از نعمت حق قوت گرفت بايد با كمال خلوص و شكر حضرت‏ حق كه همان عبادت و اطاعت و فرمانبردارى از اوامر محبوب و دورى از محرمات است اقدام كند. خوردن نعمت و دست زدن به عصيان عين خيانت به پروردگار و به تمام نظام هستى و عرصه گاه آفرينش است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife

🔹... وَ مَنْ أَبْعَدُ غَوْرا فِى الْبَاطِلِ، وَ أَشَدُّ إِقْدَاما عَلَى السُّوءِ مِنِّى حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ وَ دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَى غَيْرِ عَمًى مِنِّى فِى مَعْرِفَةٍ بِهِ وَ لا نِسْيَانٍ مِنْ حِفْظِى لَهُ؟🔹 🔸پس اى خداى من ... كيست در باطل فرورفته تر و بر زشت كارى اقدام كننده تر از من؟ كه در ميان دعوت تو و دعوت #شيطان ايستاده ام و با چشم باز دعوت شيطان را پذيرفتم، با آن كه او را مى شناسم و فراموشش نكرده ام🔸 #شانزدهم #دعا_شانزدهم_23 #عاقبت_دعوت_خدا_و_شيطان @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #عاقبت_دعوت_خدا_و_شيطان 1 ✳️ #غفلت و لجاجت از بهترين ابزار دعوت #شيطان است كه با آنها به دشوارترين هدف خود مى‏رسد؛ زيرا هرگاه بتواند راه عقل و دل انسان را ببندد و صحنه را تيره و تار سازد، جلودارى بر سر راهش نخواهد بود و او با تمام وجود در اختيار شيطان قرار مى‏گيرد. هدايت گران براى بيرون آوردن انسان از سلطه شيطان به راحتى نمى‏توانند او را نجات دهند، چه بسا چنان وجودش در وجود شيطان ذوب شده و در زمره ياران او درآيد كه دورترين آدم از رحمت خداوند گردد. رحمتى كه بايد هزينه راه سعادت خود كند، در راه پيروى از شيطان خرج كرده و از درهاى گشوده مغفرت حق بگريزد و به سوى دام ذلّت باطل فرود آيد. او همانند بيمارى ترسان و نالان از دست طبيب دلسوز به سوى مواد مخدّرى سوزنده فرار مى‏كند و سرانجام در آن لجن‏زار مى‏ميرد؛ زيرا آنگاه كه پيام رسان الهى در قيامت فرياد برمى‏آورد و مى‏فرمايد: وَقَالَ الرَّسُولُ يرَبّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا* وَكَذَ لِكَ جَعَلْنَا لِكُلّ نَبِىٍّ عَدُوًّا مّنَ الْمُجْرِمِينَ وَ كَفَى‏ بِرَبّكَ هَادِيًا وَ نَصِيرًا» «فرقان 30» و پيامبر [درقيامت‏] مى‏گويد: پروردگارا! همانا قوم من اين قرآن را متروك گذاشتند!* و ما اين گونه براى هر پيامبرى دشمنانى از مجرمان قرار داديم، و كافى است كه پروردگارت [براى تو] راهنما و يارى دهنده باشد. پس آن ظالمى كه از هدايت الهى محروم گشته و به بيگانه اعتماد كرده است با گزيدن دست خود چنين حالى دارد كه مى‏گويد: وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى‏ يَدَيْهِ يَقُولُ يلَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا* يوَيْلَتَى‏ لَيْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا* لَّقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ الذّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى وَ كَانَ الشَّيْطنُ لِلْإِنسنِ خَذُولًا» «فرقان 37» و روزى كه ستمكار، دو دست خود را [از شدت اندوه و حسرت به دندان‏] مى‏گزد [و] مى‏گويد: اى كاش همراه اين پيامبر راهى به سوى حق برمى‏گرفتم،* اى واى، كاش من فلانى را [كه سبب بدبختى من شد] به دوستى نمى‏گرفتم،* بى‏ترديد مرا از قرآن پس از آن كه برايم آمد گمراه كرد. و شيطان همواره انسان را [پس از گمراه كردنش تنها و غريب در وادى هلاكت‏] وامى‏گذارد. بنابراين او از دشمن‏شناسى و دورى از آن غفلت ورزيده است، در تمامى عمر خود يك روز در نيك‏بختى چشم باز نكرده و آفتاب هدايت را در وجودش نتابانيده است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 365 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #عاقبت_دعوت_خدا_و_شيطان 2 ✳️ مراد حضرت سجاد عليه السلام از اين كه فرمود: «أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ وَ دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ» يعنى انسان آمادگى پذيرش هدايت و گمراهى را دارد و تابلوهاى راهنمايى هم در سراسر جاده زندگى نصب شده است ولى او با بى‏توجهى به راهنما به سوى درّه نيستى حركت مى‏كند. حقيقت دعوت خداوند بر اساس برهان عقلى و شرعى براى مكلّفين روشن است تا به سوى معرفت و توحيد و طاعت او رهبرى شوند؛ ولى دعوت شيطان بر پايه وسوسه‏ها و تشويق‏ها و زينت‏هاى حرام صورت مى‏گيرد تا بندگان خدا را به خود نزديك سازد. سپس در دستان خود نگه دارد و از كج راه‏ها عبور دهد بدون آن كه حكومت بر آنها داشته باشد. تنها او ميل شديد بر ارتكاب گناهى را در نفس آدم فراهم مى‏سازد و تا مرحله انجام آن يارى مى‏دهد و پس از پايان عمل او را رها مى‏كند. از ابن عباس نقل شده كه گفت: هر چه با قرآن مخالف باشد از گام‏هاى شيطان است. علّامه طباطبائى رحمه الله در اين‏باره مى‏نويسد: «مقصود از پيروى كردن از گام‏هاى شيطان پيروى از تمام دعوت‏هاى باطل او نيست؛ بلكه مقصود پيروى كردن از او در مسائل مربوط به دين است؛ به اين معنا كه باطل را به لباس و زيور حق مى‏آرايد و بر روى چيزهاى غيردينى نام دين مى‏گذارد و انسان هم ندانسته و بدون آن كه متوجّه واقعيت باشد از آنها پيروى مى‏كند.» « تفسير الميزان: 2/ 101، ذيل آيه 208 سوره بقره.» از اين رو پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در #پیشگویی ای از #فتنه ‏هاى پديد آمده به وسيله شيطان خبر مى‏دهد و مى‏فرمايد: 👈در آينده فتنه ‏ها و حوادث گمراه كننده ‏اى پيش خواهد آمد كه انسان #صبح خود را با ايمان آغاز مى‏كند و #شب كه فرا مى‏رسد به كفر افتاده است، مگر كسى كه خداى تعالى او را به دانش و آگاهى زنده كرده باشد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 365 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #عاقبت_دعوت_خدا_و_شيطان 3 ✳️ امام على عليه السلام در خطبه #قاصعه راه گريز از #شيطان را چنين بيان مى‏فرمايد: فَاحْذَرُوا عِبادَ اللَّهِ عَدُوَّ اللَّهِ انْ يُعْدِيَكُمْ بِدائِهِ، وَ انْ يَسْتَفِزَّكُمْ بِنِدائِهِ وَ انْ يُجْلِبَ عَلَيْكُمْ بِخَيْلِهِ وَ رَجِلِهِ. فَلَعَمْرى‏ لَقَدْ فَوَّقَ لَكُمْ سَهْمَ الْوَعيدِ وَ اغْرَقَ لَكُمْ بِالنَّزْعِ الشَّديدِ وَ رَماكُمْ مِنْ مَكانٍ قَريبٍ وَ قالَ: رَبِّ بِما اغْوَيْتَنى لَازَيِّنَنَّ لَهُمْ فِى الأَرْضِ وَ لَاغْوِيَنَّهُمْ اجْمَعِينَ، قَذْفاً بِغَيْبٍ بَعيدٍ، وَ رَجْماً بِظَنٍّ غَيْرِ مُصيبٍ، صَدَّقَهُ بِهِ ابْناءُ الْحَمِيَّةَ وَ اخْوانُ الْعَصَبِيَّةِ وَ فُرْسانُ الْكِبْرِ وَ الْجاهِلِيَّةِ ... بندگان خدا، از دشمن خدا حذر كنيد، مبادا آن كه شما را به درد خود مبتلا كند و با ندايش شما را به حركت آورد و با ارتش سواره و پياده‏اش بر شما بتازد. به جان مردم سوگند كه تيرى سهمناك عليه شما به كمان گذاشته و كمان را با شدت هر چه تمامتر كشيده و از مكانى نزديك به شما تير انداخته و گفته: «پروردگارا! براى آن كه مرا اغوا كردى، زر و زينت دنيا را در زمين در برابر ديده آنان جلوه مى‏دهم و همه را به ضلالت دچار مى‏نمايم.» به تاريكى تيرى به هدفى دور انداخت و گمانى ناصواب و خطا بر زبان راند، ولى زادگان كبر و نخوت با عمل خود ادّعايش را تصديق كردند و برادران عصبيّت و سواران كبر و جاهليت آن گفتار كج و باطل را راست آورند .... بنابراين بايد شيوه مقابله با دعوت‏هاى مفسده‏انگيز شيطان و انصارش را جدى گرفت؛ كه امام كاظم عليه السلام در سفارش خويش به هشام كه پرسيد با چه دشمنانى بايد مبارزه نمود؟ حضرت فرمود: دشمنى تو با ابليس بايد سخت باشد و نبايد كه او در تلاشش براى نابودى تو، شكيباتر و در مبارزه‏ات با او پايدارتر از تو باشد؛ زيرا ابليس با همه قدرتش‏ از تو ناتوان‏تر است و با همه بديش كمتر از تو مى‏تواند ضربه زند. اگر تو به خداوند پناه برى هر آينه به راهى راست هدايت شده‏اى. « بحار الأنوار: 75/ 315، باب 25، حديث 1؛ تحف العقول: 399.» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 365 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2