eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
🙏اللَّهُمَّ وَ جَعَلْتَهُ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ خدايا! تو قرار دادی را براى كسى كه : با رعايت به آياتش گوش فرا دهد و مفاهيم و معانى‏اش را درك كند ❇️« تنها راه شفا گرفتن انسان از همه ی های روحى ، قلبى و عملى ، بازگشت به مجيد است.» 👤استاد حسین ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 1 2 ❇️ به سه آيه زير كه كلام حضرت حق و تجلّى علم و عدل است. با دقت بنگريد، آياتى كه قرآن مجيد را شفا دهنده انسان از تمام دردهاى اعتقادى و اخلاقى و عملى مى‏داند. يَا أَيُّهَا النّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِى الصُّدورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ» «یونس 57» اى مردم! يقيناً از سوى پروردگارتان براى شما پند وموعظه‏اى آمده، و شفاست براى آنچه [ازبيمارى‏هاى اعتقادى و اخلاقى‏] در سينه‏هاست، و سراسر هدايت و رحمتى است براى مؤمنان. در اين باره تفسير نمونه مى‏نويسد: «در اين آيه چهار صفت براى قرآن بيان شده كه براى فهم بيشتر بايد نخست روى لغات آن تكيه كنيم. وعظ و موعظه آن چنانكه در «المفردات» آمده است، نهى آميخته به تهديد است، ولى ظاهراً معنى موعظه وسيع‏تر از آن باشد، همان گونه كه از «خليل» دانشمند معروف عرب در همان كتاب آمده است: موعظه عبارت از تذكّر دادن نيكى‏هاست كه توأم با رقّت قلب باشد، در واقع هرگونه اندرزى كه در مخاطب تأثير بگذارد، او را از بدى‏ها بترساند و يا قلب او را متوجه نيكى‏ها گرداند، وعظ و موعظه ناميده مى‏شود. البته مفهوم اين سخن آن نيست كه هر موعظه‏اى بايد تأثير داشته باشد بلكه منظور آن است كه در قلب‏هاى آماده بتواند چنين اثرى بگذارد. منظور از شفا دادن بيمارى در دل‏ها و يا به تعبير قرآن شفاى چيزى كه در سينه‏هاست، همان آلودگى‏هاى معنوى و روحانى است، مانند بخل و كينه و حسد و جبن و شرك و نفاق و امثال اينها كه همه از بيمارى‏هاى روحى و معنوى است. منظور از هدايت، راهيابى به سوى مقصود يعنى تكامل و پيشرفت انسان درتمام جنبه‏هاى مثبت است. و منظور از رحمت همان نعمت‏هاى مادى و معنوى الهى است كه شامل حال انسان‏هاى شايسته مى‏شود، همان گونه كه در كتاب «المفردات» مى‏خوانيم: رحمت هرگاه به خدا نسبت داده شود به معنى نعمت بخشيدن اوست، و هنگامى كه به انسان‏ها نسبت داده شود به معنى رقّت قلب و عطوفت است. در واقع آيه شريفه، چهار مرحله از مراحل تربيت و تكامل انسان را در سايه قرآن شرح مى‏دهد: مرحله اول: مرحله موعظه و اندرز است. مرحله دوم: مرحله پاكسازى روح انسان از انواع رذايل اخلاقى است. مرحله سوم: مرحله هدايت است كه پس از پاكسازى انجام مى‏گيرد. مرحله چهارم: مرحله‏اى است كه انسان لياقت آن را پيدا كرده است كه مشمول رحمت و نعمت پروردگار شود. و هر يك از اين مراحل به دنبال ديگرى قرار دارد، و در پرتو قرآن انجام مى‏گيرد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 112 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42 قسمت 1 3 ❇️ قرآن انسان‏ها را اندرز مى‏دهد، زنگار گناه و صفات زشت را از قلب مى‏شويد، نور هدايت را به دل‏ها مى‏تاباند، نعمت‏هاى الهى را بر فرد و جامعه نازل مى‏گرداند. امير المؤمنين عليه السلام در «نهج البلاغه» با رساترين تعبير، اين حقيقت را توضيح داده است: فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ ادْوائِكُمْ، وَاسْتَعينُوا بِهِ عَلى لأَوائِكُمْ، فَانَّ فيهِ شِفاءً مِنْ اكْبَرِ الدّاءِ وَ هُوَ الْكُفْرُ وَ النِّفاقُ وَ الْغَىُّ وَ الضَّلالُ. از قرآن براى بيمارى‏هاى خود شفا جوييد و از آن براى پيروزى بر مشكلات يارى خواهيد، كه شفاى از بزرگترين بيمارى‏ها كه كفر و نفاق و تباهى و ضلالت مى‏باشد در قرآن است. و اين خود مى‏رساند كه قرآن نسخه‏اى است براى بهبود فرد و جامعه از انواع‏ بيمارى اخلاقى و اجتماعى، و اين همان حقيقتى است كه مسلمانان آن را به دست فراموشى سپرده و به جاى اين‏كه از اين داروى شفابخش بهره گيرند درمان خود را در مكتب‏هاى ديگر جستجو مى‏كنند، و اين كتاب بزرگ آسمانى را فقط يك كتاب خواندنى قرار داده‏اند نه انديشيدنى و عمل كردنى.» وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ» «اسرا 82» و ما از قرآن آنچه را براى مؤمنان مايه درمان ورحمت است، نازل مى‏كنيم. وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً اعْجَمِيّاً لَقالُوا لَوْلا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَاعْجَمِىٌّ وَ عَرَبِىٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ» «فصلت44» و اگر آن را قرآنى غير عربى قرار داده بوديم قطعاً مى‏گفتند: چرا آياتش در نهايت روشنى بيان نشده است، آيا [قرآنى‏] غير عربى [و نامفهوم‏] براى [مردمى‏] عرب زبان [و فصيح؟!] بگو: اين كتاب براى كسانى كه ايمان آورده‏اند، سراسر هدايت و درمان است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 112 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏اللَّهُمَّ وَ جَعَلْتَهُ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ خدايا! تو قرار دادی را براى كسى كه : با رعايت به آياتش گوش فرا دهد و مفاهيم و معانى‏اش را درك كند ❇️« قرآن نسخه ‏اى است براى بهبود فرد و جامعه از انواع‏ اخلاقى و اجتماعى، و اين همان حقيقتى است كه مسلمانان آن را به دست فراموشى سپرده و به جاى اين ‏كه از اين داروى شفابخش بهره گيرند ، درمان خود را در مكتب‏ هاى ديگر مى‏كنند، و اين كتاب بزرگ آسمانى را فقط يك كتاب خواندنى قرار داده ‏اند نه انديشيدنى و عمل كردنى !!» 👤استاد حسین ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام : «3» جَعَلْتَهُ نُورا نَهْتَدِى مِنْ ظُلَمِ الضَّلالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَ مِيزَانَ قِسْطٍ لا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَ نُورَ هُدًى لا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لا يَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَ لا تَنَالُ أَيْدِى الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ و آن را نورى قرار دادى، كه در پرتو پيروى از آن از تاريكى‏هاى گمراهى و نادانى، به عرصه‏گاه هدايت راه يابيم، و شفا براى كسى كه با رعايت سكوت به آياتش گوش فرا دهد، براى آن كه مفاهيم و معانى‏اش را درك كند، و واقعيت‏هايش را با دل و جان تصديق نمايد، و ترازوى عدلى كه زبانه‏اش از حق منحرف نمى‏شود و نور هدايتى كه روشنايى برهانش، از برابر بينندگان خاموش نگردد، و پرچم نجاتى كه هر كس به جانب آيين استوارش قصد كند، گمراه نشود، و هر كس به دستگيره عصمتش در آويزد، دست‏هاى هلاك كننده به او نرسد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 2 ❇️ تمام حقايق مُلكى و ملكوتى است و حق بودن و باطل بودن هر برنامه‏اى با آن بايد سنجيده شود، و نيز كتاب خدا نشانه نجات انسان از چاه ضلالت و گمراهى و از گناه و معصيت و از عذاب فرداى قيامت است. آن كه خود را به دستاويز عصمت و حقيقت آن و مسائلش بياويزد، از مهالك و تباهى‏ها بدون شكّ و ترديد در امان مى‏ماند. آرى، قرآن نورى هدايتگر است كه تاريكى‏هاى زندگى بشر را روشن مى‏كند و جهالت‏ها و گمراهى‏ها با پيروى از او زدوده مى‏شود. ميزانى كه وزنه حق و باطل و مرز آن دو را مشخّص مى‏سازد. امير المؤمنين عليه السلام در كلمات گهربار ونورانى خود خطاب به مردم مى‏فرمايد: يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَمْ‏يَكُنْ لِلَّهِ سُبْحانَهُ حُجَّةٌ فى‏ أَرْضِهِ أَوْكَدُ مِنْ نَبِيِّنا مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله و لاحِكْمَةٌ أَبْلَغُ مِنْ كِتابِهِ الْقُرآنِ الْعَظيمِ. اى مردم! خداوند سبحان را در زمين حجّتى استوارتر از پيامبر ما محمد صلى الله عليه و آله و حكمتى رساتر از كتابش نيست. و نيز حضرت در خطبه معروف به مخزون درجايگاه محورى قرآن مى‏فرمايد: وَ فِى الْقُرآنِ بَيانُهُ وَ حُدُودُهُ وَ أَرْكانُهُ وَ مَواضِعُ تَقادِيرِ ما خُزِنَ بِخَزائِنِهِ وَ وُزِنَ بِمِيزانِهِ مِيزانُ الْعَدْلِ وَ حُكْمُ الْفَصْلِ. بيان اين امور (عجايب و دلائل محكم) و مرزها و پايه‏هاى آن در قرآن، و موارد اندازه‏گيرى آنچه در خزينه‏هاى نهفته است در قرآن مى‏باشد؛ و به ترازوى قرآن كريم، معيار عدل و حكمى قاطعانه سنجيده مى‏شود. شناخت هر موجودى از سنخ همان وجود است. از آن جا كه قرآن ريسمان متّصلى از باطن عالم حسّ تا آسمان عالم عقل است و پس از آن عرشِ عقل تا قاب قوسين يا نزديك‏تر است، چنگ زدن به پرچم هدايت تنها با دستان معرفتى است كه هم سنخ آن حد باشد. شناخت نزديك‏ترين حدّ حسّى آن يعنى- برترين درجه شهود محض ايمانى- براى قلبى ممكن است كه ديده‏هايش را دروغ نمى‏پندارد و بيناييش توهّم زا نمى‏شود و هرگز دچار بيمارى طغيان و خودبرترى نمى‏گردد و آن وجود رسول خدا صلى الله عليه و آله و عترت پاك اويند، كسانى كه از يك نورند. خداوند كريم خطاب به كافرانى كه دست از و اسلام مى‏كشند، مى‏فرمايد: وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى‏ عَلَيْكُمْ ءَايتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ وَمَن يَعْتَصِم بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِىَ إِلَى‏ صِرَ طٍ مُّسْتَقِيمٍ» «آل عمران 101» و چگونه كفر مى‏ورزيد در حالى كه آيات خدا بر شما خوانده مى‏شود، و پيامبر او در ميان شماست؟! و هر كس به خدا تمسّك جويد، قطعاً به راه راست هدايت شده است. معارف قرآنى از امور محسوس و موهوم نبوده و نيز از امور اعتبارى و فرآورده دست بشرى نيست، بلكه از امور وجودى و حقيقى است. يگانگى و دانش و قدرت خداوند بر هر چيزى احاطه دارد و حيات ازلى و ابدى او فناپذير نيست و نظير اين اوصاف حقيقى كه قرآن در الهيّات بيان مى‏كند جملگى از دسترس وهم و خيال و احساس دور است. ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 111 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏اللَّهُمَّ وَ جَعَلْتَهُ ...عَلَمَ نَجَاةٍ لَا يَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ وَ لا تَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِه‏ خدايا! تو قرار دادی را پرچم نجاتى كه هر كس به جانب آيين استوارش قصد كند، گمراه نشود، و هر كس به دستگيره عصمتش در آويزد، دست‏هاى هلاك كننده به او نرسد. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام : «3» جَعَلْتَهُ نُورا نَهْتَدِى مِنْ ظُلَمِ الضَّلالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَ مِيزَانَ قِسْطٍ لا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَ نُورَ هُدًى لا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لا يَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَ لا تَنَالُ أَيْدِى الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ و آن را نورى قرار دادى، كه در پرتو پيروى از آن از تاريكى‏هاى گمراهى و نادانى، به عرصه‏گاه هدايت راه يابيم، و شفا براى كسى كه با رعايت سكوت به آياتش گوش فرا دهد، براى آن كه مفاهيم و معانى‏اش را درك كند، و واقعيت‏هايش را با دل و جان تصديق نمايد، و ترازوى عدلى كه زبانه‏اش از حق منحرف نمى‏شود و نور هدايتى كه روشنايى برهانش، از برابر بينندگان خاموش نگردد، و پرچم نجاتى كه هر كس به جانب آيين استوارش قصد كند، گمراه نشود، و هر كس به دستگيره عصمتش در آويزد، دست‏هاى هلاك كننده به او نرسد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 3 ❇️ حضرت سجّاد عليه السلام در اين فراز، كلام نور را چنين تفسير مى‏فرمايد: «نُورَ هُدىً لايُطْفَأُ عَنْ الشَّاهِدِينَ بُرْهانُهُ» زيرا مطابق با فطرت اصيل انسانى است كه در آفرينش او توحيد نهادينه شده است. در هيچ زمان و مكانى دگرگونى و ناهمگونى نمى‏پذيرد و در افكار و دستان مردم دستخوش تحريف و تغيير نخواهد شد. از اين رو هر كه به آيات قرآن مجيد دست مى‏يابد، مى‏بيند كه همان است كه در جان و فطرت او جاى دارد و حقيقت او را مى‏طلبد. از قرآن مجيد برمى‏آيد كه يكى از بارزترين و استوارترين خطى كه خداوند متعال ما را به آن هدايت مى‏كند، پايه گذارى زندگى بر پايه راه‏شناسى و پرهيز از آرزوها و الگوهاى دروغين و غلط است؛ زيرا انسان در هر جايگاهى كه باشد از ره آوردهاى عقل و وحى برخوردار است كه او را به جاده مستقيم هدايت مى‏كند. بنابراين بايد در زندگى حق‏جو بود، چه پيشوا و فرمانده يا رهرو و فرمانبر؛ وگرنه پرچم را شيطان به دست مى‏گيرد. وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطنٍ مَّرِيدٍ» «حج 3» و برخى از مردم‏اند كه [همواره‏] بدون هيچ دانشى [بلكه از روى جهل و نادانى‏] درباره خدا [با اصرار بر يك اعتقاد بى‏پايه‏] برخورد خصمانه و گفتگوى ستيزآميز مى‏كنند، و از هر شيطان سركشى پيروى مى‏نمايند. وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَاهُدًى وَ لَاكِتبٍ مُّنِيرٍ* ثَانِىَ عِطْفِهِ‏لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِى الدُّنْيَا خِزْىٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ» «حج 8» و از مردمان كسى است كه همواره بدون هيچ دانشى [بلكه از روى جهل و نادانى‏] و بدون هيچ هدايتى، و هيچ كتاب روشنى درباره خدا مجادله و ستيزه مى‏كند.* [آن هم‏] با حالتى متكبّرانه و مغرورانه كه سرانجام مردم را از راه خدا گمراه كند؛ براى او در دنيا رسوايى است و روز قيامت عذاب سوزان به وى مى‏چشانيم. چون نادانى كه در جهل خود مقلّد است، درباره خدا از روى تقليد جاهلانه‏ مى‏خروشد و از هر شيطانى كه او را رهبرى كرده و بر او برترى يافته پيروى مى‏كند. در حالى كه بايد تحقيق و كوشش كند تا حقايق را بفهمد. ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 111 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42 قسمت 4 ❇️ جاهل در اعتقادات حق ندارد از كسى مثل خودش تقليد كند، بلكه ناگزير است در اطاعت خود، يقين را مستند و حقيقى سازد وگرنه در چاه سرگردانى اطاعت از شيطان سركش مى‏افتد و به كيفر سوزانى گرفتار مى‏شود. ريشه جاهليّت كنونى هم كه سر به عصيانگرى از طاعت حق برمى‏دارد، به دوره جاهليّت قبل از اسلام بازمى‏گردد كه مردم بدون راهنما و كتابى رها شده‏اند، پس مردمان هيچ دوره و عصرى نبايد بدون پيشوا فرمان برند مگر پس از كسب آگاهى و هدايت از منبعى كه به وحى و حقّ متّصل باشد و قرآن جوامع بشرى را به سوى آن فرا مى‏خواند. حياتى كه قرآن، مردم را به سوى آن هدايت مى‏كند، بر پايه تحقيق استوار است و آرزو و خيال بى اساس در دنيا و آخرت سودى ندارد. چون نظامِ تدبّر و تحقيق بر هر دو عالم و پيرامون آن دو، با حفظ ملكى و ملكوتى بودن حاكم است. بنابراين نظام آرزويى و بيهودگى جايى ندارد؛ زيرا قرآن حكيم همگان را به تحقيق با تدبّر دعوت مى‏كند و بايد در محتواى كتاب قرآن تفكّر نمود تا قلب هم با حقايق خلقت آشنا شود. هذَا بَيَانٌ لِلنّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لّلْمُتَّقِينَ» «آل عمران 138» اين [قرآن‏] براى مردم، بيانگر [حوادث و واقعيت‏ها] و براى پرهيزكاران، سراسر هدايت و اندرز است. قرآن، درخور فهم براى همه مردم در همه زمان‏ها و مكان‏هاست ولى گروهى از پرهيزكاران مى‏پذيرند، امّا گروهى همچون حيوانات چشم و گوش بسته به راه تاريكى قدم برمى‏دارند و به آتش فرو مى‏روند. نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتبَ بِالْحَقّ مُصَدّقًا لّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرةَ وَالْإِنجِيلَ* مِن قَبْلُ هُدىً لِلنّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَايتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ» «آل عمران 3» اين كتاب را تدريجاً به حق و راستى بر تو نازل كرد كه تصديق كننده كتاب‏هاى پيش از خود است؛ و تورات و انجيل را* پيش از اين براى هدايت مردم فرستاد، و فرقان را [كه مايه جدايى حق از باطل است‏] نازل كرد. مسلماً كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، براى آنان [به كيفرِ كفرشان‏] عذابى سخت است؛ وخدا تواناى شكست‏ناپذير و صاحب انتقام است. كافران بايد بدانند خداوند كه اندازه هر چيزى در دست اوست، ملاك هلاكت و نجات را تعيين مى‏كند و ادّعاهاى پوچ و آرزوهاى دروغين و دراز مدّت هر حزب و گروه جايگاهى ندارد، مگر حزبى كه ريشه آن در مكتب قرآن و وحى و رسالت باشد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 116 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام : «3» جَعَلْتَهُ نُورا نَهْتَدِى مِنْ ظُلَمِ الضَّلالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَ مِيزَانَ قِسْطٍ لا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَ نُورَ هُدًى لا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لا يَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَ لا تَنَالُ أَيْدِى الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ و آن را نورى قرار دادى، كه در پرتو پيروى از آن از تاريكى‏هاى گمراهى و نادانى، به عرصه‏گاه هدايت راه يابيم، و شفا براى كسى كه با رعايت سكوت به آياتش گوش فرا دهد، براى آن كه مفاهيم و معانى‏اش را درك كند، و واقعيت‏هايش را با دل و جان تصديق نمايد، و ترازوى عدلى كه زبانه‏اش از حق منحرف نمى‏شود و نور هدايتى كه روشنايى برهانش، از برابر بينندگان خاموش نگردد، و پرچم نجاتى كه هر كس به جانب آيين استوارش قصد كند، گمراه نشود، و هر كس به دستگيره عصمتش در آويزد، دست‏هاى هلاك كننده به او نرسد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 5 ❇️ اين فراز دعا داراى سه پيام اساسى و نجات بخش براى انسان‏ها است: الف- با انديشه در براهين قرآن، نور و حقّانيّت به دست مى‏آيد، و هدايت پذيرى تنها ويژه كسانى است كه صاحب تعقّل و تفكّر باشند و از قرآن براى درك بهتر بهره گيرند. ب- به قرآن خوب گوش فرا دهند و هنگام آن را رعايت كنند و سكوت همراه با فهم و دگرگونى باشد، تا به مرور زمان شخصيّت قرآنى و ملكه عرفانى آن، در جان و قلب بنشيند و خوراك وجود او گردد. در اين راه از بيان ژرف‏ معصومان عليهم السلام در الگو بردارى از معارف قرآن و تفسير آيات آن كسب فيض نمايند. ج- قصد او از گوش فرا دادن؛ پذيرش حق و راه‏يابى به صراط مستقيم قرآن باشد. با انتخاب راه قرآن، ترسى از هزاران خطّ انحرافى نداشته و با اطمينان قلبى به انجام وظايف قطعى خود بپردازد تا به نفس مطمئنه برسد و به سوى حق تعالى آرام گيرد. در اين باره رسول اللّه صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: إِنَّ رَحَى الْإِسْلامِ سَتَدُورُ، فَحَيْثُ ما دارَ الْقُرآنُ فَدُوْرُوا بِهِ، يُوشَكُ السُّلْطانُ وَ الْقُرآنُ أَنْ يَقْتَتِلا وَ يَتَفَرَّقا، إِنَّهُ سَيَكُونُ عَلَيْكُمْ مُلُوكٌ يَحْكُمُونَ لَكُمْ بِحُكْمٍ وَ لَهُمْ بِغَيْرِهِ، فَإنْ أَطَعْتُمُوهُمْ أَضَلُّوكُمْ وَ إِنْ عَصَيْتُمُوهُمْ قَتَلُوكُمْ. قالُوا: يا رَسُولَ اللَّهِ، فَكَيْفَ بِنا إِنْ أَدْرَكْنا ذلِكَ؟ قالَ: تَكُونُوا كَأَصْحابِ عِيسى‏: نُشِرُوا بِالمَناشِيرِ وَ رُفِعُوا عَلَى الْخَشَبِ. مَوْتٌ فى‏ طاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ فى‏ مَعْصِيَةٍ. سنگ آسياب اسلام به زودى به چرخش خواهد افتاد. پس شما بر محور قرآن بچرخيد، نزديك است كه قدرت‏ها و حاكمان با قرآن به پيكار برخيزند و از هم جدا شوند. به زودى شاهانى بر شما حاكم خواهند شد كه براى شما به گونه‏اى حكم مى‏كنند و براى خود به گونه‏اى ديگر. اگر از آنان فرمان بريد، گمراهتان مى‏كنند و اگر نافرمانى كنيد شما را مى‏كشند. گفتند: اى رسول خدا! ما وقتى آن زمان را درك كرديم چگونه باشيم؟ حضرت فرمود: مانند يارانى عيسى عليه السلام باشيد كه اخبار و دين عيسى را نشر مى‏دادند تا جايى كه به صليب كشيده شدند. آرى، در حال اطاعت و بندگى خداوند از زندگى در معصيت و گناه بهتر است. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در لحظه‏ هاى پايانى عمر مبارك خويش چنين سفارش فرمود: ألا إِنِّى مُخْلِفٌ فِيكُمْ كِتابَ اللَّهِ رَبِّى عَزَّوَجَلَّ وَ عِتْرَتى‏ أَهْلَ بَيْتى‏ ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلَىٍّ عليه السلام فَرَفَعَها، فَقالَ: هَذا عَلِىٌّ مَعَ الْقُرآنِ وَ الْقُرآنُ مَعَ عَلِىِّ خَلِيفَتانِ نَصِيرانِ لايَفْتَرِقانِ حَتَّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ فَأَسْأَلْهُما ماذا خُلِّفْتُ فِيهِما. آگاه باشيد من در بين شما، كتاب خدا، پروردگار بزرگ و بلند مرتبه ‏ام را و خويشاوندانم؛ اهل بيت را به جا گذاردم، سپس دست على عليه السلام را گرفت و بالا برد و فرمود: اين على با قرآن است و قرآن با على، اين دو از هم جدا نمى‏شوند تا كنار حوض نزد من آيند، پس آنچه را در دل آن دو جاى نهادم، بجوييد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 116 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2