❇️ حکایت رفتن #گرگ_و_روباه در خدمت شیر به شكار قسمت سوم 📜 گرگ را بر کند سر آن سرفراز تا نماند دوسری و امتیاز فانتقمنا منهم است ای گرگ پیر چون نبودی مرده در پیش امیر بعد از آن رو شیر با روباه کرد گفت این را بخش کن از بهر خورد سجده کرد و گفت کین گاو سمین چاشت‌خوردت باشد ای شاه گزین وان بز از بهر میان روز را یخنیی باشد شه پیروز را و آن دگر خرگوش بهر شام هم شب‌چرهٔ این شاه با لطف و کرم گفت ای روبه تو عدل افروختی این چنین قسمت ز کی آموختی از کجا آموختی این ای بزرگ گفت ای شاه جهان از حال گرگ گفت چون در عشق ما گشتی گرو هر سه را بر گیر و بستان و برو روبها چون جملگی ما را شدی چونت آزاریم چون تو ما شدی ما ترا و جمله اشکاران ترا پای بر گردون هفتم نه بر آ چون گرفتی عبرت از گرگ دنی پس تو روبه نیستی شیر منی عاقل آن باشد که عبرت گیرد از مرگ یاران در بلای محترز روبه آن دم بر زبان صد شکر راند که مرا شیر از پی آن گرگ خواند گر مرا اول بفرمودی که تو بخش کن این را که بردی جان ازو پس سپاس او را که ما را در جهان کرد پیدا از پس پیشینیان تا شنیدیم آن سیاستهای حق بر قرون ماضیه اندر سبق تا که ما از حال آن گرگان پیش همچو روبه پاس خود داریم بیش امت مرحومه زین رو خواندمان آن رسول حق و صادق در بیان استخوان و پشم آن گرگان عیان بنگرید و پند گیرید ای مهان عاقل از سر بنهد این هستی و باد چون شنید انجام فرعونان و عاد ور بننهد دیگران از حال او عبرتی گیرند از اضلال او #مثنوی_معنوی_145 🔅 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی - #دفتر_اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

📜سر فراز: یعنی سر فرازنده، بلند رُتبت، عالى مقام. دوُ سَرى: (دو سرى) سرورى، دو سرورى، دو سرور بودن، دو حاکم حکومت کردن. فَانْتَقَمْنَا مِنْهُم: برگرفته است از قرآن کریم ،[ اعراف، 136. حجر، 79. زخرف، 25 و 55 ] و مفاد آن انتقام گرفتن از کافران و مجرمان است. مرده: تسلیم، بى‏ادعا، خود را نیست دانسته. بخش کردن: تقسیم کردن. چاشت خَورد: آن چه در چاشت خورده شود صبحانه، ، ناشتایى. باید توجه داشت که شیر ناشتاست. از این رو چاشت خورد را مقدم مى‏دارد. نیز گفتن چاشت خورد تنبیهى است روباه را که بداند در تقسیم نباید روش گرگ را پیش گیرد و دیگرى را در خوردن شکارها شریک کند، باید در فکر ناهارى و شام شیر نیز باشد. سَمین: فربه، چاق گُزین: گزیده. میان روز: ناهارى، ناهار. یَخْنِى: به معنی پخته، گوشت پخته، نوعی پلو باگوشت. ونیز به معنی ذخیرهْ غذا است، آن چه نگاه دارند براى حاجت شَب چَره: نقل و میوه باشد که پس از شام خورند. روباه خرگوش را که خرد است در خور شام شیر نمى‏بیند و مى‏گوید او شب چره شاه است. عدل افروختن: کار به عدالت کردن. 🔴شیر سر فرازانه ، سر گرگ را کند تا دو سرى و امتیاز باقى نماند و دوئیتى نباشد تا یکى را ممتاز بدانند. اى گرگ پیر این است معنى فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ یعنى چون ما را رنجاندند از آنها انتقام کشیدیم و همه را غرق کردیم تا گذشتگان عبرت آیندگان باشند. و براى آن است که در پیش امیر دعوى زندگى کرده و مرده نبودى. پس از آن شیر رو به روباه نموده گفت این صیدها را براى خوردن تقسیم کن. روباه تعظیم نموده گفت این گاو چاق براى چاشت شاه. و این بز هم براى غذاى ظهر شاه. و این خرگوش براى شب‏چره شاه باشد. شیر گفت اى روباه تو این عدالت را از کجا آورده و این تقسیم عادلانه را از چه کسى یاد گرفتى؟ گفت من این تقسیم عادلانه را از حال گرگ آموختم. مولانا می گوید: در جهان هستى حکومت از آن خداست. و هیچ کس را برابر او نباید حاکم به شمار آورد « إِنَّ اَللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ... » خدا مشرک را نمى‏آمرزد..». (نساء، 48) دراین ابیات مولانا به شکل تمثیل اشاره کرده آن که از حد خود در گذرد و برابر قدرتى که او را قدرت بخشیده است بایستد، باید سزا ببیند. چنان که کافران را خدا مهلت مى‏دهد تا در طغیان پیش روند، سپس آنان را مى‏گیرد تا هم کیفر داده باشد و هم کیفر آنان عبرتى براى دیگران گردد. شیر را از کیفر گرگ غرض این بود که معلوم دارد، تا روباه چه خواهد کرد. و این موهبتى است نفسهاى ضعیف متمایل به سرکشى را که گرگ در عبارت مولانا مظهر نفس طاغى است و روباه نفس ضعیف که گاه مکر پیش مى‏گیرد و گاه از حال دیگران عبرت گیرند و عذاب آنان موجب تنبّه ‏شان شود . #مثنوی_معنوی_145 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2