#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_8 ‏#مهلت دادن خداوند 2 ⏺ مهلت دادن به مؤمنان‏ امّا مهلت دادن خداوند به مؤمنان و بندگان صالحى كه دچار لغزش گرديده‏اند از بزگترين الطاف و نعم الهى است و اگر اين مهلت دهى نبود، دنيا جايى براى زندگى نبود و اگر خداوند اسرار انسان‏ها را فاش مى‏كرد و در عقوبت و مجازات عجله مى‏نمود، ديگر چيزى از هستى باقى نمى‏ماند هم چنان كه در قرآن مجيد مى‏فرمايد: وَ لَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلكِن يُؤَخّرُهُمْ‏ إِلَى‏ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمْ لَايَسْتَئْخِرُونَ سَاعَةً وَ لَايَسْتَقْدِمُونَ و اگر خدا مردم را به سبب ستمشان مؤاخذه كند، هيچ جنبنده‏اى را [كه مستحقّ مؤاخذه است‏] بر روى زمين باقى نمى‏گذاشت، ولى آنان را تا مدتى معين مهلت مى‏دهد، پس هنگامى كه اجلشان سرآيد، نه ساعتى پس مى‏مانند و نه ساعتى پيش مى‏افتند. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله درباره مهلت دهى خداوند به انسان‏ها مى‏فرمايد: أُجِّلَ سَبْعَ ساعاتٍ وَ قالَ صاحِبُ الْحَسَناتِ لِصاحِبِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ صاحِبُ الشِّمالِ لاتَعْجَلْ عَسى‏ انْ يُتْبِعَها بِحَسَنَةٍ تَمْحُوها ... وَ انْ مَضَتْ سَبْعُ ساعاتٍ وَ لَمْ‏يُتْبِعْها بِحَسَنَةٍ وَ لا اسْتِغْفارٍ، قالَ صاحِبُ الْحَسَناتِ لِصاحِبِ السَّيِّئاتِ اكْتُبْ عَلَى الشَّقِىِّ الْمَحْرُومِ. خداوند به گناهكار هفت ساعت فرصت مى‏دهد در حالى كه دو فرشته در طرف راست و چپ آن مى‏باشد، فرشته طرف راست كه مأمور ثبت حسنات است بر فرشته سمت چپ كه مأمور ثبت گناهان است مى‏گويد: عجله نكنى شايد حسنه‏اى انجام دهد كه باعث محو گناهش شود و چون هفت ساعت گذشت و استغفار نكرد فرشته مأمور ثبت حسنات مى‏گويد: بنويس، چقدر اين بنده بى‏شرم است. و چه نعمت و رحمتى مى‏تواند به اين عظمت و ارزش برسد كه خداوند درِ توبه و انابه را تا آخرين لحظه حيات باز گذاشته و نااميدى از درگاه خود را يكى از گناهان عظيم به شمار مى‏آورد و بارها بر پيامبرِ رحمتِ خود پيام فرستاد: كه اى رسول ما! بندگان ما را به سوى رحمت و عفو پروردگارت دعوت نما و به آنان بگو با توبه و بازگشت و انجام نيكى‏ها قلبشان را پاك كنند و با توبه روح و روان خود را شستشو دهند و باعث محو گناهان و لغزش‏هاى خود شوند. از امام صادق عليه السلام درباره اينكه انسان گناهكار تا چه زمانى براى توبه و استغفار مهلت دارد سؤال شد، ايشان به نقل از پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله فرمودند: مَنْ تابَ قَبْلَ مَوْتِهِ بِسَنَةٍ قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ، ثُمَّ قالَ: انَّ السَّنَةَ لَكَثيرَةٌ، مَنْ تابَ قَبْلَ مَوْتِهِ بِشَهْرٍ قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ، ثُمَّ قالَ: انَّ الشَّهْرَ لَكَثيرٌ، مَنْ تاب قبْلَ مَوْتِهِ بِجُمُعَةٍ قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ، ثُمَّ قالَ: انَّ الْجُمُعَةَ لَكَثيرٌ، مَنْ تابَ قَبْلَ مَوْتِهِ بِيَوْمٍ قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ، ثُمَّ قالَ: انَّ الْيَوْمَ لَكَثيرٌ، مَنْ تابَ قَبْلَ انْ يُعايِنَ قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ. هر كس يكسال پيش از مرگ خويش توبه كند خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد، سپس فرمود: يك سال زياد است، هر آن كس كه يك ماه پيش از مرگش توبه كند، خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد، سپس فرمود: يك ماه بسيار است، اگر كسى يك هفته پيش از مرگش توبه كند خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد، سپس فرمود: يك هفته بسيار است، هر كس يك روز پيش از مرگش توبه كند خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد، سپس فرمود: يك روز زياد است، هر كس پيش از آن كه پلك به هم نهد و بميرد، توبه كند، خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد. آيات قرآن، امامان معصوم عليهم السلام و بزرگان دين و اخلاق، همه سفارش به فوريّت توبه دارند، يعنى اگر انسان دچار لغزش شد بدون فوت وقت بايد از خداوند طلب مغفرت كند، چرا كه معلوم نيست توفيق توبه و انابه را پيدا كند يا مرگ اين توفيق را از او سلب خواهد كرد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 11 ، ص: 335 👌 دعای #چهل_پنج ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_8 ‏#مهلت دادن خداوند 3 ⏺ مهلت دادن به كفّار و مخالفان‏ 1 اما مهلت دهى خداوند به كفّار و مخالفان خود كه در قرآن و روايات گوناگون بيان شده است: خداوند متعال در قرآن كريم مى‏فرمايد: وَ ذَرْنِى وَ الْمُكَذّبِينَ أُوْلِى النَّعْمَةِ وَ مَهّلْهُمْ قَلِيلًا* إِنَّ لَدَيْنَآ أَنكَالًا وَجَحِيًما* وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَ عَذَابًا أَلِيمًا* يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ وَ كَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَّهِيلًا و مرا با تكذيب كنندگان توانگر و نازپرورده واگذار و آنان را اندكى مهلت ده،* كه حتماً [براى آنان‏] نزد ما [به كيفر اعمالشان‏] زنجيرهايى گران و آتشى به شدّت شعله‏ور است،* و غذايى گلوگير و عذابى دردناك است،* در روزى كه زمين و كوه‏ها به لرزه درآيند، و كوه‏ها به صورت توده‏اى شن روان گردند! در تفسير و توضيح اين آيات مى‏توان به نكات ذيل اشاره كرد: «1- خداوند پيامبرش را در برابر ياوه گويى دشمنان دلدارى مى‏دهد. 2- آنچه انسان را به صبر وامى‏دارد و او را دل گرم مى‏كند، حمايت بى دريغ الهى است. 3- بيشتر تكذيب كنندگان از طبقه مرفّه و خوشگذران بوده‏اند. 4- اگر شما قادر به مقابله با صاحبان ثروت و قدرت نبوديد نگران نباشيد، زيرا خداوند قادر به مقابله با آنان است. 5- مهلت دادن به مخالفان سنّت الهى است. 6- دوره تكذيب حق و خوشگذرانى مدّت زيادى طول نمى‏كشد و فرصت آنان‏ در دنيا اندك است. 7- اگر خداوند به كافران خوشگذران مهلت مى‏دهد، نشانه رضايت او نيست، بلكه مهلت است تا قيامت فرا رسد. 8- كافران به كاميابى‏هاى زودگذر مغرور نشوند؛ زيرا كه غل و زنجير و آتش برافروخته و غذايى گلوگير در پى دارد. 9- غذاى لذيذ امّا حرام دنيا، طعام گلوگير آخرت را به دنبال دارد. 10- تبديل رفاه دنيا به عذابى دردناك براى قادرى كه كوه را به شن تبديل مى‏كند، كارى آسان است.» خداوند ابتدا به كافران هشدار مى‏دهد كه اين دنيا در مقابل آخرت ارزشى ندارد و زندگى اين دنيا در مقابل جاودانگى آخرت، چيزى به حساب نمى‏آيد. و بعد مى‏فرمايد: كفّار از مهلت داده شده، خوشحال نشوند و حمل بر رضايت خداوند نكنند بلكه مجازات و عذاب را براى آخرت آنان در نظر گرفته‏ايم، چون دنيا گنجايش عذاب الهى را ندارد. وقتى شيطان، كه ريشه تمامى تباهى‏ها و لغزش‏هاست، از خداوند درخواست مهلت مى‏نمايد كه: قَالَ أَنظِرْنِى إِلَى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ گفت: مرا تا روزى كه [مردگان‏] برانگيخته شوند، مهلت ده. خداوند مى‏فرمايد: قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ خدا فرمود: البته تو از مهلت يافتگانى. پس مهلت به عنوان نقمت و بدبختى بيشتر براى كفّار و مخالفان الهى است تا گناهانشان زيادتر شده، در آخرت گريبانگيرشان گردد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 11 ، ص: 335 👌 دعای #چهل_پنج ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_8 ‏#مهلت دادن خداوند 3 ⏺ مهلت دادن به كفّار و مخالفان‏ 2 امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: انَّ اللَّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى‏ اهْبَطَ مَلَكاً الَى الْأَرْضَ فَلَبِثَ فيها دَهْراً طَويلًا ثُمَّ عَرَجَ الَى السَّماءِ فَقيلَ لَهُ: ما رَأَيْتَ؟ قالَ: عَجائِبَ كَثيرةً وَ اعْجَبُ ما رَأَيْتُ أَنّى‏ رَأَيْتُ عَبْداً مُتَقَلِّباً فى‏ نِعْمَتِكَ يَأْكُلُ رِزْقَكَ وَ يَدَّعِى الرُّبُوبِيَّةَ فَعَجِبْتُ مِنْ جُرْأَتِه‏ عَلَيْكَ وَ مِنْ حِلْمِكَ عَنْهُ، فَقالَ اللَّهُ جَلَّ جَلالُهُ: فَمِنْ حِلْمى‏ عَجِبْتَ؟ قالَ: نَعَمْ، قالَ: قَدْ امْهَلْتُهُ ارْبَعَمِأئَةِ سَنَةٍ لايَضْرِبُ عَلَيْهِ عِرْقٌ وَ لايرُيدُ مِنَ الدُّنْيا شَيْئاً الَّا نالَهُ وَ لايَتَغَيَّرُ عَلَيْهِ فيها مَطْعَمٌ وَ لامَشْرَبٌ. خداوند متعال فرشته‏اى را به زمين فرستاد و او مدّتى در آن جا زندگى كرد و بار ديگر به طرف آسمان بالا رفت، از آن فرشته سؤال كردند: در زمين چه ديدى؟ فرشته گفت: در آن جا شگفتى‏هاى زيادى را مشاهده‏كردم، يكى از عجايب، بنده‏اى در نعمت‏هاى تو غوطه ور بود، او روزى تو را مى‏خورد، و ادّعاى خدائى هم مى‏كرد و من از اين جرأت او و صبورى و حلم تو در شگفت بودم، خداوند فرمود: تو از حلم من در شگفت شدى؟ گفت: آرى، خداوند فرمود: من او را چهارصد سال مهلت دادم و در اين مدّت هرگز بيمار هم نشد، و هر چه از دنيا خواست به او رسيد و از خوردنى‏ها و آشاميدنى‏ها بهره‏مند گرديد. پس كفّار از اين كه در خوشى دنيا غرق شده، و به زرق و برق دنيا مغرورند، خوشحال نباشند و اين را حمل بر خوشبختى خود نكنند و به مؤمنان طعنه نزنند، افراد مؤمن هم از خوشحالى كفّار و مخالفان نگران نباشند، چرا كه خداوند به اين‏ها مهلت داده و فرموده: وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ خَيْرٌ لِاَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ و كسانى كه كافر شدند، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مى‏دهيم به سودشان خواهد بود، جز اين نيست كه مهلتشان مى‏دهيم تا بر گناه خود بيفزايند، و براى آنان عذابى خوار كننده است. رُسُلًا مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ لِئَلّا يَكُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كانَ اللَّهُ عَزيزاً حَكيماً پيامبرانى كه مژده‏رسان و بيم‏دهنده بودند تا مردم را [در دنيا و آخرت در برابر خدا] پس از فرستادن پيامبران، عذر و بهانه و حجتى نباشد؛ و خدا همواره تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است. و پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در وصيّتش به امام على عليه السلام فرمود: يا عَلِىّ! إِنّ الدُّنْيا سِجْنُ الْمُؤمِنِ وَ جَنّةُ الْكافِر. اى على! همانا دنيا زندانى براى افراد با ايمان و بهشتى براى كافران است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 11 ، ص: 335 👌 دعای #چهل_پنج ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

كلمه‏ ى «#مهلت» المهله الرفق و امهله انظره و رفق به و لم يعجل عليه. مهلت عبارت از مدارا نمودن است و به معناى به ديگرى مهلت دادن، با او مدارا نمودن و بر وى تعجيل نكردن است. #رفق و مدارا همانند حلم و عفو، از جمله‏ ى صفات حضرت بارى تعالى است و انسانها نيز اگر خود را به آن صفات متصف نمايند، به نسبت از نعمت كمال برخوردار گرديده‏اند.

گناهانى كه امنيت جامعه را متزلزل می‏كند و اختلال و بى ‏نظمی به وجود می‏آورد، حكومت اسلام موظف است در كيفر مرتكبين تسريع نمايد و هر چه زودتر آنان را به مجازات قانونى برساند. اما گناهانى كه به امنيت عمومی ضرر نمی‏زند، خداوند به گناهكاران #مهلت می‏دهد و در مجازاتشان تسريع نمی‏نمايد که اين خود يكى از نعمتها و عنايات بزرگ بار ى تعالى نسبت به آنان است.چه بسيار افرادى كه بر اثر سوء تربيت يا محيط فاسد يا رفقاى بد يا اقتضاى دوران جوانى يا ديگر عواملى از اين قبيل، قسمتى از عمرشان به عصيان و سرپيچى از اطاعت امر الهى سپرى گرديده و در صف گناهكاران قرار گرفته بودند، ولى معرفت فطر ى، وجدان اخلاقى، و عقل واقع‏نگر، كه پايگاههاى اصلى ايمان و انسانيت هستند، در نهادشان وجود داشت و بر اثر برخورد با يك الهى بيداردل، يا شنيدن يك كلام هدايت‏بخش، يا مشاهده‏ ى عمل يك مومن واقعى، منقلب شدند، به خود آمدند، راه حق را در پيش گرفتند، و تا پايان عمر از صراط مستقيم منحرف نشدند، و اين موفقيتها بر اثر مهلتى است كه خداوند در دنيا به گناهكاران اعطا فرموده است.اگر قضا ى الهى بر اين تعلق می‏گرفت كه هر گناهكارى را بدون مهلت مجازات نمايد، اين همه موفقيت نصيب انسانها نمی‏گرديد، يا به سبب كيفر عمل از ميان می‏رفتند يا بر اثر ياس و نوميدى به اطاعت حق تعالى مصمم نمی‏شدند. بنابراين، مهلتى كه خداوند در دنيا به گناهكاران داده، از عطاياى بزرگ بارى تعالى است. از اين راه است كه معصيتكاران به خدا بازمی‏گردند و به تعالى و تكامل انسانى نايل می‏شوند.

حكايت شده است كه #فضيل_عياض در اوايل كار خود بين ابيورد و سرخس راهزنى می‏كرد.عاشق دخترى شد.شبى قرار بود نزد او برود.موقعى كه از ديوار بالا می‏رفت كه به خانه‏ ى معشوقه وارد شود، از منزل #همسايه صداى تلاوت قرآن او را شنيد: آيا هنوز وقت آن نرسيده كه دل افرادى كه ايمان آورده‏اند از خدا بترسد و بیدار شوند ؟ اين آيه در اعماق وجود فضيل بن عياض اثر عميق گذارد و بلافاصله گفت: پروردگارا! وقت آن رسيده است.از راهى كه آمده بود برگشت و به قطعه زمين غيرمعمورى كه در آن نزديك بود، رفت. اتفاقا در آن قطعه زمين چند نفر رفيق همسفر بودند، بعضى از آن رفقا گفتند حركت كنيم و بعضى گفتند تا صبح بايد اينجا بمانيم، زيرا فضيل در راه است و اموال ما را می‏برد.فضيل از شنيدن اين سخن ناراحت و شرمگين شد، همان موقع از كار زشت خود #توبه كرد و به آن مسافرين براى رفتن ايمنى داد. فضيل يكى از افرادى بود كه با شنيدن آيه ا ى از قرآن شريف متنبه شد، از #مهلت خداداد استفاده نمود و به سو ى پروردگار خويش بازگشت. نظير فضيل در طول قرون و اعصار بسيار بوده‏اند كه به خود آمده، از گناهان خويش استغفار نموده و راه مرضى الهى را در پيش گرفته‏اند.

بعضى از افراد سيه ‏روز بدبخت از مهلتی كه دارند سوء استفاده می‏كنند، بر كفر و ناپاكيهاى خود می‏افزايند، بار جرايم و جنايات خويش را سنگين‏تر می‏كنند.خداوند درباره‏ ى اينان فرموده است: و لا يحسبن الذين كفروا انما نملى لهم خير لانفسهم انما نملى لهم ليزدادوآ اثما و لهم عذاب مهين. آنان كه كفر آورده‏اند، گمان نبرند مهلتى را كه به آنان داده‏ايم به خير و سعادت آنهاست، بلكه #مهلت داده‏ايم براى #امتحان، تا جرايم را افزايش دهند و در قيامت عذابى خواركننده دارند.

ايام #مهلت حضرت بارى تعالى برا ى كسانى كه به او ايمان دارند بسيار مغتنم است و همه‏ ى آنان می‏توانند از اين مهلت گرانقدر به نفع انسانيت و تعال ى معنو ى خويش استفاده نمايند. اما بهره‏ گيرى مردم به اعتبار تفاوت ايمان و چگونگى اعمالشان متفاوت است. بعضى برا ى جبران لغزشهاى گذشته‏ ى خويش متوجه پروردگار می‏شوند و با حال تضرع و زبان استغفار از پيشگاه او درخواست عفو و بخشش می‏نمايند. بعضى كه بالنسبه صحيح ‏العمل و درستكار بوده‏ اند، به پيروى از اولياى دين، هر روز مكرر استغفار می‏كنند، ولى قسمت اعظم اوقات مهلتشان در مباحات و اعمالى كه فاقد ارزش معنوى و روحانى است می‏گذرد. اما امام سجاد (علیه السلام) از پيشگاه خداوند درخواست می‏نمايد كه موجباتى را فراهم آورد تا اوقات مهلتش در طاعت ذات اقدس اله ى مصروف گردد. و استعملنى بطاعتك فى ايام المهله. بار الها! در ايام عمر كه مهلت خودساز ى و نيل به كمال انسانى است، مرا به طاعت و فرمانبرى ذات اقدست وادار ساز.

«#مهلت» در لغت عرب به معناى «#مدارا و #رفق» است رفق از صفات حميده‏ ى انسان است و رعايت آن در روابط اجتماعى بسيار سودمند و مفيد است

در اسلام به موازات وضع قوانين عادلانه برا ى اداره‏ ى امور اجتماع، از معنويات و ايمان مردم نيز در حل مشكلات مستضعفين استفاده شده است. اوليا ى گرامی اسلام، مسلمانان را به رحمت واسعه‏ ى الهى اميدوار می‏ساختند و به گذشتهاى مالى نسبت به تهيدستان تشويق می‏نمودند. با #مهلت گرفتن يا چشم‏پوشى از اصل طلب، خاطر پريشان مديون بينوا را آرام می‏ساختند. *امام صادق (علیه السلام) فرمود: روزى رسول اكرم صل ى الله عليه و آله منبر رفت.خدا ى را حمد و ثنا گفت و بر پيمبران او درود فرستاد.سپس فرمود: ايها الناس! ليبلغ الشاهد منكم الغائب، حاضرين به غائبين ابلاغ كنند: الا و من انظر منكم معسرا كان له على الله فى كل يوم صدقه بمثل ماله حتى يستوفيه. آگاه باشيد هر كس ى بدهکاری را كه قدرت پرداخت بدهى خود را ندارد #مهلت دهد، خداوند هر روز به مقدار طلبى كه دارد، به او اجر صدقه می‏دهد تا وقتى طلب خويش را دريافت نمايد.

خداوند در دنيا به بندگان خود ارفاق نموده و #مهلت داده است تا در پرتو سعى و عمل، موجباتى را فراهم آورند كه به سعادت ابدى و كمال واقعى نايل آيند. در تعاليم اخلاقى اسلام مداراى با مردم از صفات حميده شناخته شده است و اوليا ى گرامی دين ضمن روايات متعددى، اكيدا آن را به پيروان خود توصيه نموده‏اند. ولى درباره‏ ى مهلت دادن به مومنى كه مديون است و در سختی و همچنين راجع به بخشيدن دين او، در احاديث اهل‏بيت عليهم‏السلام تاكيد بسيار شده و اين عمل از نظر اولياى الهى آنقدر مهم است كه می‏تواند عامل خود را در عرصه‏ ى قيامت مشمول رحمت بار ى تعالى نمايد، به طور ى كه گناهانش بخشيده شود و از عذاب الهى رهايى يابد.شنوندگان محترم اين مهم را به خاطر بسپارند كه اگر مرد باايمان معسر ى مديون آنهاست، به وى مهلت بدهند، يا از طلب خود چشم بپوشند و بپرهيزند از اينكه در حضور مردم مورد اهانتش قرار دهند و موجبات ايذاء و تحقيرش را فراهم آورند و اين روايت را همواره به خاطر داشته باشند: هشام بن سالم می‏گويد: شنيدم كه حضرت صادق (علیه السلام) می‏گفت كه خداوند فرموده: لياذن بحرب منى من اذى عبدى المومن وليامن غضبى من اكرم عبدى المومن. به من اعلان جنگ نموده آن كس كه بنده‏ ى مومن مرا اذيت كند و البته از غضب من در ايمنى است كسى كه بنده‏ ى مومن مرا اكرام نمايد.

✳️ ايام #مهلت حضرت بارى تعالى برا ى كسانى كه به او ايمان دارند بسيار مغتنم است و همه‏ ى آنان می‏توانند از اين مهلت گرانقدر به نفع انسانيت و تعالى معنو ى خويش استفاده نمايند. اما بهره‏ گيرى مردم به اعتبار تفاوت ايمان و چگونگى اعمالشان متفاوت است. بعضى برا ى جبران لغزشهاى گذشته‏ ى خويش متوجه پروردگار می‏شوند و با حال تضرع و زبان استغفار از پيشگاه او درخواست عفو و بخشش می‏نمايند. بعضى كه بالنسبه صحيح ‏العمل و درستكار بوده‏ اند، به پيروى از اولياى دين، هر روز مكرر استغفار می‏كنند، ولى قسمت اعظم اوقات مهلتشان در مباحات و اعمالى كه فاقد ارزش معنوى و روحانى است می‏گذرد. اما امام سجاد (علیه السلام) از پيشگاه خداوند درخواست می‏نمايد كه موجباتى را فراهم آورد تا اوقات مهلتش در طاعت ذات اقدس الهى مصروف گردد. و استعملنى بطاعتك فى ايام المهله. بار الها! در ايام عمر كه مهلت خودساز ى و نيل به كمال انسانى است، مرا به طاعت و فرمانبرى ذات اقدست وادار ساز. 🆔 @sahife2