#شرح
#دعا_سی_یک_29
قسمت اول
«🔴 اللَّهُمَّ فَکمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَهِ» خدایا همینطور که به توبه امر کردی «وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ» و ضمانتِ قبولی هم دادهای، خدا که بدهکار نیست، اما خدا آقایی میکند و میگوید شما توبه کنید و من قبول میکنم، «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» اینجا یک نکتهی لغویای هست که دوست دارم توجه کنید.
«حثیث» مشتق از «حثّ» است، در قرآن یک جمله داریم که «یَطْلُبُهُ حَثِیثًا » دیگر غیر از آن در خاطر ندارم که جایی باشد، «حثّ» به معنای تشویق کردن و راغب کردنِ کسی یه چیزی است، خدای متعال ما را نسبت به دعا تشویق کرده است، دعا خیلی مهم است که خدا ما را به آن تشویق کرده است.
«وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا ما را به دعا تشویق کردهای، ما را راغب کردهای، مرتّب به ما گفتهای که دعا کن، چشم!
البته «راغب اصفهانی» در کتاب «مفرداتِ قرآن» میگوید: «حثّ» به معنای «حظّ» هم هست، البته دیگران هم این را گفتهاند، «حظّ» به معنای لذّت بردن است، گاهی اوقات به معنای شانس است، خیلی اوقات در بین اعراب به معنای شانس بکار میرود، ولی لغویّون میگویند «حضّ» تقریباً بمعنای «حثّ» است.
در قرآن خواندهاید که «وَ لا یَحُضُّ عَلى طَعامِ الْمِسْکِینِ » یعنی یکدیگر را راغب نمیکنید که بروید به مسکینها برسید، این جرمِ بزرگی است، یکی از چیزهایی که انسان بیخیال یتیمان و مسکینها بشود… یک عدّه یک دارالأیتامی باز کردهاند، تو میتوانی حتّی یک چیز جزئی هم بدهی.
اینکه میگویم برای برخی چیزها بیخیال میشویم، یکی از آنها یتیمخانه است، برو یک کمکی کن، اصلاً صد تومان بده، اگر هم توانستی یک گوسفند بده، حتّی در قرآن هست که خیلی جاها گنهکاران در جهنّم میگویند ما کسی را به اطعام مساکین تشویق نمیکردیم.
اینکه «یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَهٍ » یتیمی که با تو خویشاوندی هم دارد، یتیم است، پدر یا مادرِ او فوت کرده است و با تو هم خویشاوندی دارد، «أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَهٍ » مسکینِ خاک نشین، یک وقتی اصلاً روی خاک نشسته است.
خلاصه میگوید «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» ما را به دعا تشویق نمودهای، آنجا هم میگوید «وَ لا یَحُضُّ عَلى طَعامِ الْمِسْکِینِ» که گفتم «حثّ» و «حضّ» هم تقریباً به یک معناست، که از آنجا مسکین را هم برای شما گفتم.
👈ادامه دارد ....
👤آیت الله #فاطمی_نیا
#سی_یک
کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح
#دعا_سی_یک_29
قسمت دوم
«🔴 وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا، خودِ تو امرِ به دعا کردهای و ضمانتِ قبولیِ آن را کردهای و ما را به دعا تشویق و ترغیب کردهای، «وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَهَ» تشویق کردهای و وعده به اجابت دادهای، حال که اینطور شد «فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِی» بر پیغمبر و آلِ او رحمت و درود بفرست و توبهی من را قبول کن، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک» مرا به «خیبه» بازنگردان، «خیبه» به این میگویند که انسان دست خالی بشود و رستگار نشود و زیانکار بشود، در قرآن هم «وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها»[۶] آمده است، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک إِنَّک أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَی الْمُذْنِبِینَ، وَ الرَّحِیمُ لِلْخَاطِئِینَ الْمُنِیبِینَ» خدایا! تو برای گنهکاران توّاب و مهربان هستی، برای آن خطاکارانی که به سویِ تو بازمیگردند.
قبلاً خدمت شما گفتهام که وقتی به خدا «تَوّاب» میگویند، توبهی خدا مثلِ ما نیست، توبهی خدا دو معنا دارد، یکی این است که توفیقِ توبه میدهد و بعد هم که توفیقِ توبه داد توبه را قبول میکند، پس این خدا چقدر آقا و بزرگوار است.
امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمهی دیگر علیهم السلام مطالبی قریب به این مضامین دارند که توبهی بنده بینِ دو توبهی خدا قرار میگیرد، در یاد داشته باشید که «اِنّمَا التّوبَهِ بَینَ التّوبَتِیْن»، توبهی بنده بینِ دو توبهی خدا قرار میگیرد، ابتدا خدای متعال توبه میکند، برای چه؟ توفیقِ توبه میدهد… تو دگرگون میشوی و توبهای میکنی، حال که تو توبه کردهای یک مرتبهی دیگر هم توبهی تو را قبول میکند، آن هم معنای دوّمِ توبهی خداست.
پس خدا «توّاب» است یعنی خدا توبه دهنده و توبه پذیر است.
مطلبِ دیگر اینکه این «فَکمَا أَمَرْتَ» این «ک» چیست؟ آیا «ک» تشبیه است یا چیزِ دیگری است؟ لغویّون در اینطور جاها اختلاف دارند و میگویند گاهی برای تشبیه است و گاهی برای تعلیل است.
کتاب «المنجد فی اللغه والأعلام» را یک مسیحی نوشته است که «لُوِیس مَعْلُوف یسوعی» نام دارد، تصوّر میکنم که این کتاب تابحال بیش از صد مرتبه چاپ شده است، خیلی جالب است که او مسیحی است ولی در «المنجد فی اللغه والأعلام» شواهدِ قرآنیِ زیادی میآورد، چرا؟ برای اینکه دیگر آنجا کفر و ایمان مطرح نیست، اگر قرآن را به عنوانِ کتابِ خدا قبول کند که قبول کرده است، اگر قبول نکند بعنوان یک کتابِ عربیِ قدیمی که قبول میکند! ایشان این «ک» را اینطور نوشته است، «الکافُ للتَشبیه» «ک» برای تشبیه است «وَ قَد یَکونُ للتَعلیل» گاهی برای بیانِ علّت میشود.
در «المنجد فی اللغه والأعلام» مثالِ قرآنی آورده است، میگوید: «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ» خدا را یاد کنید برای اینکه شما را هدایت کرده است، «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ أی لِماهَدَاکُمْ» چون شما را هدایت کرده است…
حالا بهرحال گاهی اوقات «ک» تشبیه است و گاهی اوقات «ک» تعلیل است.
اینجا سیدعلیخان میفرماید: «وألکافُ انما للتَعلیل» یا تعلیل است «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ»…
همانطور که خودِ تو امر کردهای بهمین علّت هم توبهی من را قبول کن.
وقتی انسان از یک شخصِ بزرگی چیزی میخواهد، میگوید خودت گفتهای، یعنی این را علّت قرار میدهد.
👤آیت الله #فاطمی_نیا
#سی_یک
کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_65
◀️ نتیجه از دست دادن دوستان
وَ قَالَ (علیه السلام): فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ.
از دست دادن دوستان غربت است (زيرا مانند دور ماندگى از وطن است).
#دوست
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ غربت واقعى:
📋 امام(عليه السلام) در اين گفتار بسيار كوتاه و پرمعنايش به اهميت دوستان صميمى اشاره كرده مى فرمايد: «از دست دادن دوستان غربت است»; (فَقْدُ الاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ).
روشن است كه انسان در وطن علاقه هاى فراوانى دارد; كه در مسائل مادى و معنوى از آنها بهره مى گيرد و احساس تنهايى نمى كند چون در وطن خويش است و در مشكلات بدون پناه نيست، آرامش خاطر دارد و احساس امنيت مى كند; ولى در غربت و دورى از وطن همه اينها را از دست مى دهد، خود را تنهاى تنها مى بيند; بدون يار و ياور و بى پناه و بدون آرامش. امام مى فرمايد: انسان اگر در وطن خويش هم باشد ولى دوستان را از دست دهد گويى در غربت و دور از وطن است.
همين مضمون در نامه 31 ( نامه_امام_علی_به_امام_حسن علیه السلام )كه اندرزنامه امام به فرزند دلبندش امام حسن مجتبى(عليه السلام) است به صورت ديگرى نقل شده فرمود: «الْغَريبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَبيبٌ; غريب كسى است كه دوستى ندارد».
در حديث ديگرى از مستدرك الوسائل از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل شده است كه فرمود: «الْمَرْءُ كَثيرٌ بِأخيهِ; انسان به وسيله برادران (دينى) خود كثرت و فزونى مى يابد».
اضافه بر اينها، انسان داراى روح اجتماعى است و جوامع بشرى در سايه همين روح به وجود آمد. تمدن ها، پيروزى هاى علمى و پيشرفت صنايع و علوم همه مولود اين روح اجتماعى است. به همين دليل انسان پيوسته تلاش و كوشش مى كند دوستان بيشتر و بهترى پيدا كند و آنها كه علاقه به انزوا دارند و از انتخاب دوست عاجزند در واقع بيمارند. حال اگر دوستانش را از دست دهد گرفتار حالتى مى شود كه گويى بخشى از وجود خود را از دست داده است.
پيام اين كلام حكمت آميز اين است كه هر مسلمانى بايد بكوشد و دوستان بيشترى براى خود فراهم سازد ولى مسلم است كه هر كسى شايسته دوستى نيست بلكه بايد دوستانى انتخاب كرد كه كمك بر دين و دنيا باشند.
#نهج_البلاغه_حكمت_65
#دوست
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
( دوستی و آداب آن از نگاه حضرت علی علیه السلام ).pdf
450.5K
✳️مرحوم میرزا اسماعیل #دولابی : دوستان امیرالمومنین(علیه السلام) در این عالم همیشه روزه اند !!!!
📜 در ادعیه آمده : اللهمَّ ارزُقنی التجافی عن دار الغُرورِ وَ الانِابَه اِلی دار الخُلوُدِ
این انابت همان رغبت است به سوی خدا و ائمه(ع) و دارخلود. به سوی قیامت و راههای خوبان که رو به بهشت و دار همیشگی میروند. والاسعدادَ للمَوتِ قبل حُلوُلِ الفوتِ (همان مدرک) برای رفتن از دنیا آماده شود پیش از فوت.
رغبت آنقدر شدید میشود که خوردن و خوابیدن و آشامیدن را از یاد تو میبرد. میخوری اما رغبت آنقدر زیاد است و سرگرمت میکند که با خوردن و خوابیدن و خواهشهای راه که از تو سر میزند گویی روزهات باطل نمی شود. حالیت نیست که خوردهای. چون میگویند دوستان امیرالمومنین(ع) در این عالم همیشه روزهاند. بله روزهاند و هرچه این کارها را میکنند روزهشان باطل نمیشود، چون توجه ندارند. حواسشان به روزهشان است، که راهش را به سوی خدا برود، چون رغبت به خدا دارد. کانّهُ نیت روزه از غیر او کرده است. چون رغبتش دائم است هر وقت هم که چیزی از او سر بزند، یک لقمه نان یا آب یا لباس استفاده کند، اینها مبطل روزهاش نیست. اگر یادتان باشد هم ضرری ندارد. اگر توجه نداشته باشد که هیچ.
امیدوارم چنان سرگرم مقصد و راه باشیم که متوجه ماه رمضان ظاهری نشویم و اگر لفت و لیسی کردیم روزهمان باطل نشود.
کمی مال دنیا و یک سال یا پنج سال ارزاق تهیه کردن و وسعت کسب، اگر توجه نداشته باشید حساب نمیشود. توجه است که انسان را گنهکار میکند. توجه به بیراهه گناه است و توجه به معصیت عصیان است. توجه به عبادت عبادت است و توجه به وجه الله، نفس عبادت است. توجه اصلاً مال وجه الله و وجهه خدایی است. رغبت و لذت جایش آنجاست. شکر آنجا، رضایت آنجا. همه چیز در بهشت و این طرف خوابیده است که مشغول آن هستی و داری میروی.
✍️کتاب طوبی محبت؛ جلد3 – ص 101
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
👆آرامگاه مرحوم حاج محمد اسماعیل #دولابی (تولد ۱۲۸۲ - وفات ۹ بهمن ۱۳۸۱) در #قم
🎥فیلمی جذاب از زندگی آن عارف بی بدیل در خودسازی و عرفان عملی 👇
https://www.aparat.com/v/vXrY0/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D8%B1%D8%AD%D9%88%D9%85_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84_%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B1%D9%87_%D8%AF%D8%B1_%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C_%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%86
🙏 شادی روحش فاتحه همراه 14 عدد #صلوات
#حدیث_سرو
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
💠 #چله_ی_زیارت_عاشورا 31
▪️حضرت امام صادق (علیه السلام) فرموده:هرکس بوسیله خواندن #زیارت_عاشورا ، جدم حسین (علیه السلام) را زیارت کند (چه از راه دور یا نزدیک) به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد.
▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم زمزمه میکنیم :
♦️ السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکُمْ مِنّی جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ یا اَباعَبْدِاللَّهِ .....
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
موانع استجابت دعا_34.mp3
14.82M
#موانع_استجابت_دعا ۳۴
🌵 در برابر پدر و مادرت ؛
تیــز نباش !
بیادب نباش !
خار نداشته باش!
خضوع، فروتنی، نرمش، ادب، و مهربانی در برابر والدین ؛ اگر در تو نباشـــد ؛
دعاهایت نه بالا میروند !
نه تو را بالا میبرند!
👤 استاد #شجاعی
🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید
☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️ نیمه شب نماز ( #نماز_شب ) نمی خواهی بخوانی ، نخوان ، ولی بنشین و جسم و روح و هستی خود را بگذار در مقابل خدا !!!
👤مرحوم حاج اسماعیل #دولابی
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2