#منتخب #دعا_سوم_10 بند 10 تا 18 🔹فَصَلّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَي الرّوْحَانِيّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ، پس بر آنان درود فرست، و نيز درود فرست بر روحانيون از فرشتگانت وَ أَهْلِ الزّلْفَةِ عِنْدَكَ، وَ حُمّالِ الْغَيْبِ إِلَي رُسُلِكَ، و اهل رتبه و منزلت در پيشگاهت و حاملان پيام غيب، به سوي رسولانت، وَ الْمُؤْتَمَنِينَ عَلَي وَحْيِكَ‏ وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، و امينان بر وحيت و اصناف فرشتگاني كه آنان را به خود اختصاص داده‏ اي، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطّعَامِ وَ الشّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ، در سايه تقديست، از خوراك و آشاميدن بي‏ نياز كرده ‏اي، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ. و در اندرون طبقات آسمان‏هايت، ساكن فرموده ‏اي. وَ الّذِينَ عَلَي أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِكَ‏ و درود بر آنان كه چون فرمانت به انجام وعده ‏ات نازل شود، به اطراف آسمان‏ها گماشته شوند. وَ خُزّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السّحَابِ‏ و درود بر خزانه‏ داران باران و حركت دهندگان ابر وَ الّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرّعُودِ، و فرشته‏ اي كه به صداي فريادش، غرّش رعدها شنيده مي‏شود، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ. و هنگامي كه ابر خروشان به وسيله او به حركتي شتابانه درآيد، شعله ‏هاي برق درخشيدن گيرد. وَ مُشَيّعِي الثّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، و درود بر فرشتگاني كه برف و تگرگ را بدرقه مي‏كنند، و فرشتگاني كه همراه قطره باران، چون ببارد، فرود آيند. وَ الْقُوّامِ عَلَي خَزَائِنِ الرّيَاحِ، و درود بر آنان كه سرپرست خزينه ‏هاي بادند، وَ الْمُوَكّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ‏ و آنان كه بر كوه‏ها گماشته شده ‏اند؛ بنابراين از جا در نمي‏روند، وَ الّذِينَ عَرّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ، و درود بر آنان كه وزن آب‏ها، و اندازه باران‏ هاي سيل ‏آسا، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا و رگبارهاي متراكم را به آنها شناسانده ‏اي. وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَي أَهْلِ الْأَرْضِ و درود بر فرستادگانت به سوي اهل زمين، بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرّخَاءِ از فرشتگاني كه گرفتاري ناخوشايند و گشايش خوش آيند براي آنان مي‏آورند، وَ السّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ، و درود بر سفيران بزرگوار نيكوكار، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، و نويسندگان ارجمندي كه حافظان اعمال مردمند، و درود بر فرشته مرگ و يارانش وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ، وَ رُومَانَ فَتّانِ الْقُبُورِ، و منكر و نكير و رومان آزمايش كننده مردگان قبرها، وَ الطّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، و درود بر طواف‏ كنندگان بيت معمور، وَ مَالِكٍ، وَ الْخَزَنَةِ، وَ رِضْوَانَ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ. و بر مالك و خازنان دوزخ و رضوان، و خدمتگزاران بهشت. ... 👌بخشی از دعای #سوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_85 ◀️ زیان نگفتن نمی‌دانم 🔴 منْ تَرَكَ قَوْلَ لَا أَدْرِي، أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ. 🔴 كسى كه از گفتن «نمى دانم» روى گردان است، به هلاكت و نابودى مى رسد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ خطرات ترك «نمى دانم»: 📋 امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه سخنى را که در حکمت 82 آمده بود به صورت جالب دیگرى بیان مى کند و مى فرماید: «کسى که جمله «نمى دانم» را ترک کند مواضع آسیب پذیر خود را در معرض ضربه هاى خطرناک (مخالفان) قرار داده است»; (مَنْ تَرَکَ قَوْلَ «لاَ أَدْرِی» أُصِیبَتْ مَقَاتِلُهُ). اشاره به این که با این کار خود را به هلاکت مى افکند و این هلاکت ممکن است جنبه دنیوى داشته باشد در آنجا که سخنان نسنجیده و خطرآفرین است و یا جنبه اخروى، در آنجا که سخنانش لطمه به حیثیت و آبروى اشخاص وارد مى کند یا مردم را به گمراهى مى کشاند. «مقاتل» جمع «مقتل» است. ارباب لغت آن را به مواضعى از بدن که اگر ضربه بر آن وارد شود حیات انسان به مخاطره مى افتد تفسیر کرده اند; مانند سر و سینه و امثال آن. ابن ابى الحدید در شرح این سخن حکیمانه داستان جالبى از بوذرجمهر نقل مى کند که زنى نزد او آمد و از مسئله اى سؤال کرد. بوذرجمهر گفت: نمى دانم. زن عصبانى شد. گفت: پادشاه هر سال آلاف و الوفى به تو مى دهد که بگویى نمى دانم؟ بوذرجمهر گفت: آنچه را به من مى دهد در برابر چیزهایى است که مى دانم و اگر مى خواست در برابر آنچه نمى دانم چیزى به من بدهد تمام بیت المال او نیز کفایت نمى کرد (اشاره به این که مسائلى را که ما نمى دانیم بسیار بیشتر از آن است که مى دانیم). نیز از بعضى فضلا نقل مى کند که اگر کسى در برابر چیزهایى که نمى داند بگوید: نمى دانم، او را تعلیم مى دهیم تا بداند و اگر بگوید: مى دانم، امتحانش مى کنیم تا بگوید نمى دانم (و رسوا شود). شبیه این سخن را مرحوم مغنیه در فى ظلال نهج البلاغه از کتاب «الحکمة الخالده» نقل مى کند که دانشمندى مى گفت: گفتن «لا أدرى» (نمى دانم) را یاد بگیرید، چرا که اگر بگویید نمى دانم به شما تعلیم مى دهند تا بدانید و اگر بگویید مى دانم از شما سؤال مى کنند و نمى دانید و رسوا مى شوید. سپس مى افزاید: احدى از یاران رسول خدا(صلى الله علیه وآله) ادعا نکرد که همه چیز را مى داند و به طور مطلق نگفت: «سلونى» (از من بپرسید) به جز على بن ابى طالب(علیه السلام در همین رابطه ضرب المثلى نقل شده است که آن نیز محتواى کلام امام را دارد: «مَقْتَلُ الرَّجُلِ بَیْنَ فَکَّیْهِ» موضع آسیب پذیر انسان در میان دو فک او قرار دارد (یعنى زبان او مایه هلاکت او مى شود). مرحوم شوشترى از قتاده (فقیه معروف اهل سنت) نقل مى کند که روزى ادعا کرد که من هر چه را تا به حال شنیده ام یا به حافظه سپرده ام هرگز فراموش نکرده ام. بعد از این سخن به خدمتکارش گفت: کفش مرا بیاور بپوشم. خدمتکار گفت: کفش شما در پاى شماست (وى از آن ادعا و این عمل سخت شرمنده شد #نهج_البلاغه_حكمت_85 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🏴شفا گرفتن زن مسیحی با یک حبه قند هیأت! 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_539 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @SAHIFE2