خداوند در قرآن شريف به طور موكد فرموده است: انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا فى الحيوه الدنيا. البته ما پيمبران خود و همچنين آنان را كه ايمان آورده‏اند در دار دنيا نصرت و يارى مى‏نماييم، يارى و نصرت خداوند نسبت به پيمبر اسلام (ص) و مسلمانان در طول سنين نبوت آن حضرت به گونه‏هاى مختلف و از مجارى متعدد صورت گرفته است

در يك مورد، مجراى فيض نصرت خداوند، عوامل طبيعى و مجارى تكوينى بوده و در مورد ديگر، عامل انسانى و مجراى ايمانى. در #جنگ_احزاب، گروههاى مختلف مشركين با يكديگر متحد شدند و براى نابود ساختن اسلام و مسلمين مصمم گشتند. آنان از نظر عدد و جمعيت، سلاح و مركب، خواربار و تجهيزات لازم، و خلاصه از جميع وسايل و اسباب پيروزى بر مسلمين تقدم داشتند و در آن موقع، مسلمانها از هر جهت ضعيفتر از مشركين بودند. بر اساس محاسبه‏ى عادى وضع نابرابر مسلمين و مشركين، شكست مسلمانان قطعى به نظر مى‏رسيد. در اين موقع حساس رسول اكرم (ص) دست به دعا برداشت و از خداوند استنصار نمود. جبرئيل (ع) نازل شد، به پيمبر عرض كرد: خداوند گفته‏ى تو و دعايت را شنيد، خواسته‏ات را اجابت نمود و هراس و نگرانيت را كه از دشمن داشتى برطرف ساخت. رسول اكرم (ص) براى آنكه از جريان امر آگاه گردد و بداند نصرت بارى‏تعالى چگونه بوده است به حذيفه ماموريت داد برود در لشگرگاه مشركين و ماوقع را از نزديك مشاهده كند و در مراجعت جريان امر را به عرض رسول اكرم برساند و مسلمانان را نيز از حمايت خداوند و نصرت بارى‏تعالى آگاه سازد. لشگرگاه مشركين در صحراى وسيعى در خارج شهر مدينه بود. در آنجا خيمه‏ها را با نظم و ترتيب برپا نموده، اسبها و شترها را در نقطه‏هاى مناسبى اسكان داده، سربازها در جايگاههاى خود در حال استراحت بودند. در نقطه‏هاى مختلف، بيش و كم آتشهايى براى پختن غذا و ديگر حوايج خود افروخته بودند. ناگهان در تاريكى شب بادى بسيار شديد وزيدن گرفت و با خودش سنگريزه و شن مى‏آورد و بر سر و صورت افراد مى‏كوفت. وزش باد در محيط لشكرگاه به حدى بود كه خيمه‏ها را از جاى كند، آتشها را پراكنده نمود و قسمتى از خيمه‏هاى فروريخته، طعمه‏ى حريق گرديد. خلاصه بر اثر اين بلاى آسمانى تمام تشكيلات مشركين به هم ريخت، وحشت و نگرانى آنچنان سپاه كفر را فراگرفت كه نه تنها از پيروزى در جنگ مايوس شدند بلكه هر فردى حيات خود را در معرض خطر مى‏ديد و به فكر اين بود هر طور كه ممكن است محيط خطر را ترك گويد و جان سالمى را به در برد. حذيفه موقعى به محل ماموريت خود رسيد كه تمام سازمانهاى دشمن ويران شده بود و سران مشركين با اضطراب و نگرانى شديد در فكر فرار بودند. ابوسفيان به پا خاست و به طرف مركب خود حركت كرد و با فرياد بلند، قريش را مخاطب قرار داد و گفت: عجله كنيد و خود را نجات دهيد. سپس طلحه‏ى ازدى گفت: محمد براى شما شر بزرگى طلب نموده است. آنگاه به طرف مركب خود حركت كرد و فرياد زده، بنى‏اشجع را مخاطب ساخت و گفت: عجله كنيد و جان خود را به در بريد. بعضى ديگر از روساى مشركين چنين كردند، و خلاصه احزاب پراكنده شدند و رفتند، و حذيفه به مدينه مراجعت نمود و جريان امر را به حضرت رسول اكرم (ص) اطلاع داد. مجراى فيض نصرت حضرت بارى‏تعالى در اين مورد وزش باد و پراكنده نمودن سنگريزه و شن و خلاصه عوامل تكوينى و طبيعى بود. در بعضى از موارد مجراى نصرت خداوند عامل انسانى و همكارى مردم مومن با رسول اكرم (ص) بوده است و خداوند اين مطلب را با عبارتى كوتاه در قرآن شريف به پيشواى بزرگ اسلام فرموده است: يا ايها النبى! حسبك الله و من اتبعك من المومنين. اى نبى معظم! كفايت‏كننده‏ى امر تو خداوند است و آن اشخاص باايمانى كه از تو پيروى مى‏نمايند.

فتح #مكه نمونه‏ى نصرت و يارى خداوند از مجراى مردمى و از راه همكارى افراد مومن با رسول معظم اسلام است. اراده‏ى حضرت بارى‏تعالى اين بود كه مكه‏ى معظمه روزى به دست پيشواى اسلام فتح گردد و حضرت محمد (ص) با عز و عظمت در آن شهر قدم بگذارد، بتها را بشكند، بت‏پرستى را براندازد، و كلمه‏ى #توحيد را از آن بيت مقدس به گوش جهانيان برساند. اين اراده تحقق يافت، رسول گرامى وارد مكه شد، گردنكشان قريش و مشركين مكه در مقابل آن حضرت سر تعظيم و تكريم فرود آوردند، اما مجراى اين فيض بزرگ الهى نيروى انسانى و پايدارى مجاهدين باايمان بود كه پيشواى اسلام در طول سنين بعد از هجرت، آنان را تربيت نموده و از نورانيت اسلام برخوردارشان ساخته بود. مردم مسلمان در فتح مكه به منزله‏ى دست نيرومند پيشواى اسلام بودند. رسول اكرم (ص) نصرت خداوند را با آن دست گرفت و مشكلات فتح مكه را با همان دست حل نمود. آنان بودند كه از پيمبر تبعيت نمودند، زمينه‏ى جلب نصرت خداوند را مهيا ساختند و به آيه‏ى شريفه‏ى: يا ايها النبى حسبك الله و من اتبعك من المومنين. جامه‏ى تحقق پوشاندند و آن را عملا پياده كردند. اگر مردم نمى‏بودند على‏القاعده مكه فتح نمى‏شد و پيمبر اسلام در اين پيروزى درخشان از فيض نصرت حضرت بارى‏تعالى مستفيد نمى‏گرديد.

موقعى كه پيغمبر اكرم (ص) در قيد حيات بود، براى آنكه اسلام همچنان در مسير خود حركت كند و به پيشرفتهاى شايسته ادامه دهد، مكرر در منبر و محضر با تعبيرهاى مختلف به مردم فرمود: ولى شما بعد از من على عليه‏السلام است، او را تبعيت نماييد و از دستورش سرپيچى نكنيد. بدبختانه پس از رحلت آن حضرت، سفارشهايش عملا به دست فراموشى سپرده شد، اميرالمومنين (ع) را ترك گفتند و بر اثر اين رفتار خلاف حق، مجراى فيض الهى را مسدود نمودند و اسلام و مسلمين را از پيشرفتهاى سعادت‏آفرين محروم ساختند. اگر اكثريت مردم از آن حضرت اطاعت مى‏نمودند مى‏توانست به آسانى دست اقليت اخلالگر را كوتاه كند و آنان را از فعاليت غير مشروعشان بازدارد اما چنين نشد و اكثريت مسلمانها تحت تاثير عوامل مختلف قرار گرفتند و از اطاعتش سر باز زدند. على (ع) در خطبه‏ى «#شقشقيه» ضمن عبارت كوتاهى وضع دردناك و رنج‏آور خود را در آن ايام اينچنين بيان نموده است: و طفقت ارتئى بين ان اصول بيد جذاء او اصبر على طخيه عمياء. حضرت در امر خلافت و زمامدارى مسلمين بر سر دو راهى قرار گرفته بود، فكر مى‏كرد كه آيا با دست قطع شده قيام كنم يا با مشاهده‏ى ظلمت و تيرگى پديد آمده صبر نمايم. ابن ميثم در شرح عبارت امام (ع) چنين مى‏گويد: در هر يك از اين دو قسم خطر است. اما قيام با دست قطع شده جايز نيست زيرا در اين عمل هلاكت نفس و مشوش ساختن نظام مسلمين بدون فايده است. و استعاره‏ى دست قطع شده براى نداشتن ناصر و نبودن مددكار است. اما صبر بر مشاهده‏ى اشتباهات و خلط حق به باطل نيز در نهايت سختى و شدت است و تحمل آن براى افراد باايمان بسيار ناراحت‏كننده و مشكل.

فيض خداوند در اين عالم از راه وسايل و اسباب به مردم مى‏رسد، فيض رزق از راه كشاورزى و فيض شفاى بيمارى از راه طبيب و دوا. نصرت حضرت بارى‏تعالى كه از فيضهاى گرانقدر اوست به وسيله و اسباب عايد مردم مى‏گردد، گاهى وسايل تكوينى است مانند تندبادى كه در #جنگ_احزاب وزيدن گرفت و خداوند بدان وسيله، پيمبر گرامى و مسلمانان را يارى نمود، و گاهى وسيله‏ى مردمى است مانند نصرت الهى در فتح #مكه‏ ى معظمه كه به وسيله‏ى مردم باايمان و يارى آنان عايد اسلام و مسلمين گرديد. در هر دو صورت، نصرت الهى مايه‏ى پيروزى و موفقيت است و مانند ديگر فيضها از مجارى مقرر عايد مردم مى‏گردد. امام سجاد (ع) به پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: اللهم اجعلنى اصول بك عند الضروره، بار الها! در موقعى كه ضرورت ايجاب مى‏كند حركتى سريع و جدى انجام دهم مرا به گونه‏اى قرار ده كه فقط از تو مدد و كمك بخواهم. امام (ع) در زمانى واقع شده كه قيام جدى و حركت سريع به منظور برانداختن حكومت غاصب آل اميه ميسر نيست زيرا مردم كمك نمى‏كنند و فيض نصرت الهى به دست نمى‏آيد. ممكن است مقصود امام حركتى باشد كه نصرت الهى از مجراى تكوين عايد شود يا مقلب‏القلوب به قدر لازم دلها را متوجه هدف نمايد و فيض خود را از آن راه ايثار فرمايد.

🙏اللّهُمَّ اجعَلني أصولُ‌ بِكَ‌ عِندَ الضَّرورَةِ، خدايا! چنانم گردان كه به هنگام درماندگى، با سرعت و تمام توان سراغ تو آیم ❇️ هنگام ضرورت تنها از خدا کمک خواستن ( 4 قسمت) 1 2 3 4 👤آیت الله #ری_شهری (متن و وصوت ) دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_12 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث امروز (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام

❇️ #صلوات_شعبانیه : در هر روز #ماه_شعبان تاکید شده : در هر روز #شعبان در وقت زوال [وقت ظهر شرعی] این #صلوات را که از حضرت زین‌العابدین (علیه‌السلام) روایت شده خوانده شود . ( متن و صوت - صوتی تصویری ) #اعمال_شعبان 🆔 @sahife2

❇️ #مناجات_شعبانیه : " این #مناجات مرويه از ابن خالويه را كه نقل كرده و گفته اين مناجات حضرت امير المؤمنين و امامان از فرزندان او عليهم السلام است كه در ماه #شعبان مى‏ خواندند. و اين از مناجات هاى جليل القدر ائمة عليهم السلام است و بر مضامين عاليه مشتمل است و در هر وقت كه حضور قلبى باشد خواندن آن مناسب است‏ ( به نقل از کتاب مفاتیح الجنان) (متن و صوت - صوتی تصویری ) 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2