#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه «6»فَهَلْ يَنْفَعُنِي يَا إِلَهِي إِقْرَارِي عِنْدَكَ بِسُوءِ مَا اكْتَسَبْتُ ؟ وَ هَلْ يُنْجِينِي مِنْكَ اعْتِرَافِي لَكَ بِقَبِيحِ مَا ارْتَكَبْتُ ؟ أَمْ أَوْجَبْتَ لِي فِي مَقَامِي هَذَا سُخْطَكَ ؟ أَمْ لَزِمَنِي فِي وَقْتِ دُعَايَ مَقْتُكَ ؟ اى معبود من! اقرارم نزد تو به زشتى اعمالى كه مرتكب شده‏ام، آيا برايم سودى خواهد داشت ؟ و اعترافم به محضر حضرتت به بدى كردارى كه از من صادر شده، آيا مرا از عذاب تو نجات خواهد داد ؟ يا در اين وضعى كه هستم، خشم و غضبت را بر من حتم و واجب نمودى ؟! يا در وقت درخواستم ، دشمنيت ملازم من گشته ؟! ‏ #دوازدهم #دعا_دوازدهم_6 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_6 #اقرار_به_گناه 3 ❇️ اقرار قلبى به جنايت نفس و غضبناك كردن حق تعالى بايد در پوشش درونى دل باشد و تنها او و خداوند بداند و هرگز كسى را خبر نكند. #أصبغ_بن_نباته مى‏گويد: مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام رسيد و گفت: اى اميرمؤمنان! من زنا كردم مرا پاك گردان، امير روى خود را از او برگرداند، سپس فرمود: بنشين. آنگاه رو به مردم كرد و فرمود: اگر كسى از شما اين گناه را مرتكب شود آيا نمى‏تواند آن را بپوشاند، همچنان كه خدا بر او پوشانده است؟ پس از اين برخورد حضرت معلوم شد كه اعتراف به گناه نزد مردم به طور كلى ناپسند و شكستن حرمت بنده خداست. از آداب دعا كردن، اقرار به گناه است، خواننده حق بايد در شروع خواسته به گناهان مقرّ و معترف و توبه كننده باشد. حضرت صادق عليه السلام در آداب دعا چنين مى‏فرمايد: در دعا ابتدا بايد خدا را ستود، سپس به گناه اعتراف نمود و آنگاه حاجت را خواست؛ سوگند به حق كه بنده تنها با اقرار به گناه از گناه خارج مى‏شود. بنابراين در اقرار به گناه پنج فايده است: اوّل: #انقطاع به خداى تعالى. دوّم: شكستگى قلب كه فضيلت بسيار دارد. سوّم: حصول رقّت و دلسوزى كه نشانه #اخلاص است و آن هنگام پذيرفته مى‏شود. چهارم: #اقرار و #اعتراف باعث #گريه شود كه از بهترين آداب دعاست. پنجم: موافقت با امر امام صادق عليه السلام است كه روايت آن گذشت. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 395 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه «7» سُبْحَانَكَ ، لَا أَيْئَسُ مِنْكَ وَ قَدْ فَتحَتَ لِي بَابَ التَّوْبَةِ إِلَيْكَ بَلْ أَقُولُ مَقَالَ الْعَبْدِ الذَّلِيلِ الظَّالِمِ لِنَفْسِهِ الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ رَبِّهِ «8» الَّذِي عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ وَ أَدْبَرَتْ أَيَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ وَ غَايَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ وَ أَيْقَنَ أَنَّهُ لَا مَحِيصَ لَهُ مِنْكَ وَ لَا مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ تَلَقَّاكَ بِالْإِنَابَةِ وَ أَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ فَقَامَ إِلَيْكَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِيٍّ ثُمَّ دَعَاكَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِيٍ‏ پاك و منزّهى، از تو نااميد نمى‏شوم و حال آن كه درِ #توبه به محضرت را به رويم گشوده‏اى؛ بلكه سخن مى‏گويم، سخن بنده‏اى خوار؛ بنده‏اى #ستم كننده به خويش؛ بنده‏اى كه حرمت پروردگارش را سبك شمرده؛ بنده ‏اى كه گناهانش بزرگ شده و روى هم انباشته گشته و روزگارش از او روى گردان شده، و به او پشت كرده، تا جايى كه چون نظر مى‏كند، مى‏بيند زمان عمل سپرى شده، و نهايت #عمر به پايان رسيده. يقين مى‏كند كه براى او گريزگاهى از عذابت، و پناهگاهى از كيفرت وجود ندارد. همراه انابه و ناله با حضرتت روبه‏ رو مى‏شود و بازگشت و توبه را براى تو خالص مى‏كند، پس با دلى پاك و پاكيزه در پيشگاهت مى‏ايستد. سپس با ناله‏اى سوزناك و آهسته تو را مى‏خواند. ‏ #دوازدهم #دعا_دوازدهم_7 #باب_توبه‏ 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_7 #باب_توبه‏ 1 ❇️ انسان دو چهره حقيقى دارد: چهره‏اى كه قوس صعود است و چهره‏اى كه قوس نزول است و سير هر دو بى‏نهايت است و بين آن دو صورت رابطه مستقيم برقرار است. هر اندازه انسان در چهره بندگى پيش رود و در مسير عبوديت محض سير كند چهره او شكوفاتر مى‏شود. و برعكس، هر اندازه از صورت بندگى او كاسته شود، صورت ربوبى در او كم‏رنگ شود. پس هر اندازه منيّت و خوديت در ظرف عبوديت از دست برود، صورت پروردگارى به دست مى‏آيد و رشد مى‏نمايد و هر قدر چهره ربوبى از دست برود، مى‏توان با تقويت چهره بندگى آن را دريافت نمود و به درجات معرفت و كمال رسيد. مؤمن به جايى مى‏رسد كه نه تنها داشتن استعداد بروز گناه را گناه مى‏داند بلكه حقيقت امكان ابراز خويش را هم در برابر حقيقت وجودى حق گناه مى‏شمارد، از اين رو در نمازش كاستى مى‏بيند، اگر چه نماز او از جهت توان و اداى وظيفه تمام باشد. امام معصوم عليه السلام در مقام شهود توانمندى‏هاى استعداد خود كه مى‏گويد: «خدايا! مرا ببخش» خود او ظهور حق است و منِ او بقاى بعد از فناست، از اين جهت امام عليه السلام مى‏خواهد به واسطه #توبه و بخشش حق از اين مقام به مقام كامل ‏ترى برسد تا جايى كه در من تعيّنى نماند و به مطلق كمال وصل گردد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 401 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_7 #باب_توبه‏ 2 ❇️ قرآن راه بازگشت همراه با اميدوارى را به روى همه بندگان خطاكار مى‏گشايد؛ زيرا هدف اصلى از همه اين امور تربيت و هدايت است نه انتقام‏گيرى و خشونت، بلكه با بيانى از روى لطف و محبت؛ آغوش رحمتش را براى بندگان باز كرده و فرمان قبولى آنها را صادر نموده است: وَ هُوَ الَّذِى يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُواْ عَنِ السَّيَاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ» «شوری 25» و اوست كه #توبه را از بندگانش مى‏پذيرد و از گناهان درمى‏گذرد و آنچه را انجام مى‏دهيد، مى‏داند. يا در جاى ديگر مژده آمرزش و گذشت را پس از تصفيه نفس از آلودگى‏ها را داده است: فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ‏وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «مائده 39» پس كسى كه بعد از ستم كردنش توبه كند و [مفاسد خود را] اصلاح نمايد، يقيناً خدا توبه‏اش را مى‏پذيرد؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. به راستى از كسى كه رحمتش بر غضبش پيشى گرفته و بندگان را براى رحمت و كرامت آفريده نه خوارى، و عذاب و درياى كرم و آفتاب فيض او نامحدود است؛ به غير از اين انتظارى نيست. آيه فوق درِ بازگشت به حق را به سوى دزدان و رهزنان اموال مردم باز گذاشته است كه اگر كسى پيش از اثبات عمل سرقت در دادگاه دنيايى؛ توبه كند حدّ سرقت از او برداشته مى‏شود و چنانچه به دنبال اصلاح امور نفسى و مالى برآيد بدون نگرانى بخشيده مى‏شود. البته اين توبه بايد اختيارى يا عنايتى باشد كه قبل از گرفتارى در زندان آهنى به گناه خود در محضر حق اعتراف كند وگرنه توبه اضطرارى به هنگام مشاهده عذاب خداوند يا آثار مرگ، ارزشى ندارد. بنابراين كسى نبايد از رحمت خدا نااميد گردد؛ شايد در قيامت هم مشمول شفاعت رسول اللّه صلى الله عليه و آله واقع شود تا پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله هم به آزادى او از آتش‏ دوزخ راضى گردد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 401 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_7 #باب_توبه‏ 3 ❇️ امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: توبه ريسمان خدا و سپاه عنايت اوست. بنده بايد پيوسته در هر حال بر توبه همت گمارد. هر گروهى از بندگان را توبه‏اى است: توبه پيامبران از فاش شدن راز است و توبه برگزيدگان از دم زدن است و توبه اوليا از رنگارنگى خطورات دل و توبه خاصان از پرداختن به غير خدا و توبه عوام از گناهان است. پس امام على عليه السلام بازگشت هميشگى به حق را از صفات بارز مؤمن مى‏داند و مى‏فرمايد: تُوبُوا إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ ادْخُلُوا فِى مَحَبَّتِهِ، فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ التَّوابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ وَ الْمُؤْمِنُ تَوَّابٌ به درگاه خداوند عزيز و بلند مرتبه توبه بريد و به حلقه محبت او درآييد؛ زيرا خداوند توبه‏گران و پاكيزگان را دوست مى‏دارد و مؤمن بسيار توبه كننده است. تا فرصت باقى است و حجت خدا بر روى زمين واسطه فيض حق است؛ در بساط رحمت حق، جرعه‏اى آب توبه بنوشيم؛ چون حجت برداشته شود، درهاى توبه بسته مى‏شود، آنگاه ايمان آوردن و اعتراف به گناه سودى ندارد كه حضرت فرمود: مَنْ تابَ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ أُمِرَتْ جَوارِحُهُ أَنْ تَسْتُرَ عَلَيْهِ، وَ بِقاعُ الْأَرْضِ أَنْ‏ تَكْتُمَ عَلَيْهِ وَ أُنْسِيَتِ الْحَفَظَةُ ما كانَتْ تَكْتُبُ عَلَيْهِ. هر كس توبه كند خداوند او را بيامرزد و به جوارح او و جاى جاى زمين دستور داده شود كه آبروى او را حفظ كند و عيب‏هايش را بپوشاند و گناهان كه فرشتگانِ حافظ اعمال برايش نوشته‏اند از ياد آنان برده شود. امام رضا عليه السلام در پاسخ به اين پرسش كه چرا خداوند فرعون را با آن كه ايمان آورد و به يگانگى او اعتراف كرد غرق ساخت؟ فرمود: زيرا او هنگامى ايمان آورد كه عذاب را مشاهده كرد و ايمان به حق در وقت فشار و كيفر پذيرفته نيست. اكنون اى انسان به راه توبه بازگرد و تا درهاى آسمان را گشوده‏اند؛ به جبران گذشته بپرداز. حضرت على عليه السلام فرمود: ثَمَرَةُ التَّوْبَةِ، إِسْتِدْراكُ فَوارِطِ النَّفْسِ. نتيجه بازگشت به خدا، جبران زياده‏روى‏هاى نفس است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 401 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه «9» قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ يَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ وَ يَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثَرُ مِنْ نَقِمَتِهِ وَ يَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ‏ خداوندا بنده ات در برابرت، سر تواضع و فروتنى پايين انداخته، تا جايى كه از شدّت فروتنى خميده گشته و از خوارى سر به زير افكنده؛ به طورى كه قامت راستش كج شده، بيم و ترسش از عظمت تو، قدم‏هايش را به لرزه انداخته، و اشك‏هايش صفحه رخسارش را فراگرفته. تو را با اين جملات مى‏خواند: اى مهربان‏ترين مهربانان! و اى رحيم‏ترين كسى كه درخواست كنندگان رحمت به او توجّه مى‏كنند، و اى عطوف‏ترين كسى كه آمرزش خواهان گِرد او گردند، و اى آن كه گذشتش از انتقامش بيشتر، و خشنوديش از خشمش افزون‏تر است. ‏ #دوازدهم #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 1 ❇️ فروتنى باطنى و تسليم محض درونى انسان؛ اگر از حالت #ترس و وحشت باشد كه با توحيد و حق‏نگرى سازگارى ندارد، امّا اگر به خاطر تجلّى نور الهى و ظهور هيبت حق تعالى در وجود موجودات به ويژه انسان صورت بگيرد از بهترين الطاف خداوند به موجود خويش است. آنان كه داراى مقام عصمتند؛ هنگامى كه خود را در پيشگاه مطلق و بى‏نهايت حضرت حق مى‏بينند، احساس عجز و شرمندگى مى‏كنند و كمالات خود را نسبت به كمالات حق اندك مى‏انگارند؛ چرا كه نهايت عرفان، رسيدن به فقر مطلق در برابر اوست. آن حضرات، خوبى‏هاى خود را بدى مى‏پندارند. نه اعتراف به خطاهايشان حقيقى بوده و نه اشك و ناله‏هايشان مجازى و ظاهرى، بلكه آنان ظهورهاى تام و مقدس و معصوم با ادراك عجز و ناتوانى خود در برابر حق، يك لحظه كندى در سرعت به سوى كمال بى‏نهايت را بزرگترين گناه و خطا و سرپيچى از پروردگار مى‏دانسته‏اند. به گونه‏اى كه نفس شريف خود را در رديف جنايتكار و طغيانگر قلمداد مى‏نمودند سپس در اوج حال انكسار و شكست نفس به پيشگاه ربّ جليل به شكايت از نفس و جسارت‏هاى شهوات مى‏پرداختند. معرفت برتر عقلانى و عرفانى معصومين عليهم السلام، راد مردان را به #خشوع ، #خضوع و و زارى فوق‏العاده مى‏رساند. تا آن جا كه آرامش را از آنان سلب كرده و در تب و تاب ترس به انابه و التهاب وا مى‏دارد. اگر صحيفه سجاديه، پر از تضرّع و زارى و امر به توبه و تصوير عاقبت گناه و گناهكاران است ، سرّ آن عظمت كار و حيرت از عاقبت امر است و تمام همت امام معصوم، متوجه هشدار به بى ‏خبران است. شايد غافلان، دل از نامحرمان بريده و بر محرم اسرار روى آورده و خود را نجات دهند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 406 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه «9» قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ يَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ وَ يَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثَرُ مِنْ نَقِمَتِهِ وَ يَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ‏ خداوندا بنده ات در برابرت، سر تواضع و فروتنى پايين انداخته، تا جايى كه از شدّت فروتنى خميده گشته و از خوارى سر به زير افكنده؛ به طورى كه قامت راستش كج شده، بيم و ترسش از عظمت تو، قدم‏هايش را به لرزه انداخته، و اشك‏هايش صفحه رخسارش را فراگرفته. تو را با اين جملات مى‏خواند: اى مهربان‏ترين مهربانان! و اى رحيم‏ترين كسى كه درخواست كنندگان رحمت به او توجّه مى‏كنند، و اى عطوف‏ترين كسى كه آمرزش خواهان گِرد او گردند، و اى آن كه گذشتش از انتقامش بيشتر، و خشنوديش از خشمش افزون‏تر است. ‏ #دوازدهم #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 2 ❇️ اگر انسان عظمت و قدرت را در موجودى متمركز بداند و اين كه صاحب قدرت در اوج رأفت و رحمت است، مى‏تواند؛ لحظه‏اى او را معدوم كند در همه حال حتى لحظه ارتكاب گناه با تمام هستى‏اش كه در دست قدرت قاهره حق تعالى است او مى‏تواند هر طور كه بخواهد او را عذاب و مجازات كند. بنابراين او مقايسه‏اى در ذهن صورت مى‏دهد: 1- در برابر ابعاد نامحدود حق، احساس ناتوانى مى‏كند و خويش را كوچك مى‏شمارد. 2- به اندازه كوتاهى و تقصير، خود را مستحق عذاب مى‏پندارد. 3- در برابر لطف و مهربانى مولاى عزيز احساس شرمندگى وجودش را فرامى‏گيرد. 4- به ميزان شرمسارى و كم‏توجهى به خشوع و فروتنى روى مى‏آورد. 5- سرانجام به معبود حقيقى متصل مى‏شود و به مقام فنا دست مى‏يابد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 406 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 3 ❇️ قرآن وصف عاشقان حق را چنين توصيف مى‏كند؛ وَ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَ يَزِيدُهُمْ خُشُوعًا» «اسرا 109» و گريه‏كنان به رو در مى‏افتند و [شنيدن قرآن‏] بر فروتنى و خشوعشان مى‏افزايد. يَخِرُّونَ يعنى آنان بى‏اختيار به زمين مى‏افتند. خداوند در آيه به جاى يَسجُدون، كلمه يخرون را به مى‏برد كه اشاره به نكته ارزشمندى دارد و آن اين كه آگاهان بيدار دل به هنگام شنيدن آيات قرآن چنان مجذوب و شيفته سخنان الهى مى‏شوند كه بدون اختيار به سجده مى‏افتند و دل و جان را در راه آن از دست مى‏دهند. و تأكيد بر درستى معناى «يخرون» در آيه اين است كه پس از آن واژه «اذقان» به معناى چانه آمده است و بعضى از مفسّران هم احتمال داده‏اند كه در سجده معمولى انسان ساجد نخست پيشانى بر خاك مى‏گذارد ولى كسى كه همچون مدهوشان بر خاك مى‏افتد اوّل چانه او بر زمين قرار مى‏گيرد و سپس به كار بردن فعل ديگرى در آيه كه مى‏فرمايد: وَ يَزِيدُهُمْ خُشُوعاً دليل ديگرى است كه هرگز در يك حال توقف نمى‏كنند و هميشه به سوى قلّه تكامل پيش مى‏روند و در هر زمان خشوع آنان افزون مى‏گردد، در برابر حقيقت بى‏نهايت؛ محو ياد او مى‏شوند. امام صادق عليه السلام، خشوع را راه رسيدن به يقين مى‏داند و مى‏فرمايد: فَلا يُقْبَلُ إِلَّا الْايْمانُ وَ لا إِيْمانَ إِلَّا بِعَمَلٍ، وَ لا عَمَلَ إِلَّا بِيَقينٍ، وَ لا يَقْينَ إِلَّا بِالْخُشُوعِ. قبولى نيست مگر به ايمان، ايمان نباشد مگر با عمل، عمل نباشد مگر با يقين و يقين نباشد مگر با خشوع. براى دعا بهترين ياور، خشوع قلبى است كه تا دل تسليم اراده او نشود راه راست هموار نشده و حق شناخته نگردد. در حديث معراج آمده است: يا أَحْمَدُ ما عَرَفَنى‏ عَبْدٌ وَ خَشَعَ لى‏ إِلَّا خَشَعَ لَهُ كُلُّ شَى‏ءٍ. اى احمد! هيچ بنده‏اى مرا نشناخت و در برابرم خاشع نشد مگر آن كه همه اشيا در برابر او خشوع كردند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 406 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه «9» قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ يَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ وَ يَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثَرُ مِنْ نَقِمَتِهِ وَ يَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ‏ خداوندا بنده ات در برابرت، سر تواضع و فروتنى پايين انداخته، تا جايى كه از شدّت فروتنى خميده گشته و از خوارى سر به زير افكنده؛ به طورى كه قامت راستش كج شده، بيم و ترسش از عظمت تو، قدم‏هايش را به لرزه انداخته، و اشك‏هايش صفحه رخسارش را فراگرفته. تو را با اين جملات مى‏خواند: اى مهربان‏ترين مهربانان! و اى رحيم‏ترين كسى كه درخواست كنندگان رحمت به او توجّه مى‏كنند، و اى عطوف‏ترين كسى كه آمرزش خواهان گِرد او گردند، و اى آن كه گذشتش از انتقامش بيشتر، و خشنوديش از خشمش افزون‏تر است. ‏ #دوازدهم #دعا_دوازدهم_9 #تواضع_در_برابر_خدا 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2