#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_6 #اقرار_به_گناه 3 ❇️ اقرار قلبى به جنايت نفس و غضبناك كردن حق تعالى بايد در پوشش درونى دل باشد و تنها او و خداوند بداند و هرگز كسى را خبر نكند. #أصبغ_بن_نباته مى‏گويد: مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام رسيد و گفت: اى اميرمؤمنان! من زنا كردم مرا پاك گردان، امير روى خود را از او برگرداند، سپس فرمود: بنشين. آنگاه رو به مردم كرد و فرمود: اگر كسى از شما اين گناه را مرتكب شود آيا نمى‏تواند آن را بپوشاند، همچنان كه خدا بر او پوشانده است؟ پس از اين برخورد حضرت معلوم شد كه اعتراف به گناه نزد مردم به طور كلى ناپسند و شكستن حرمت بنده خداست. از آداب دعا كردن، اقرار به گناه است، خواننده حق بايد در شروع خواسته به گناهان مقرّ و معترف و توبه كننده باشد. حضرت صادق عليه السلام در آداب دعا چنين مى‏فرمايد: در دعا ابتدا بايد خدا را ستود، سپس به گناه اعتراف نمود و آنگاه حاجت را خواست؛ سوگند به حق كه بنده تنها با اقرار به گناه از گناه خارج مى‏شود. بنابراين در اقرار به گناه پنج فايده است: اوّل: #انقطاع به خداى تعالى. دوّم: شكستگى قلب كه فضيلت بسيار دارد. سوّم: حصول رقّت و دلسوزى كه نشانه #اخلاص است و آن هنگام پذيرفته مى‏شود. چهارم: #اقرار و #اعتراف باعث #گريه شود كه از بهترين آداب دعاست. پنجم: موافقت با امر امام صادق عليه السلام است كه روايت آن گذشت. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 395 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_10 #پاداش_عمل 3 ❇️ گواراترين زندگى را كسى دارد كه به آنچه قسمت او كرده‏اند؛ خرسند باشد و اين سبب اندوه‏زدايى و آسايش روحى و روانى خواهد بود و به فرسودگى جسمى و بيمارى‏هاى بدنى گرفتار نشود. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: در تورات نوشته شده است: آدميزاد! هر گونه خواهى باش، هر گونه كه باشى جزا بينى؛ هر كه به #رزق و #روزى اندك خدا قانع باشد، خداوند نيز به اندك عمل او قناعت كند و هر كه به اندك مال #حلال رضايت دهد زحمتش كم شود و درآمدش پاكيزه گردد و از مرز زشتكارى بيرون برود. پس آن كه به اندك قسمت خود رضايت بدهد، خداوند به او بركت مى‏دهد و اعمال كوچك او را هم مى‏پذيرد و نورانيت در چشم و دل او پديد مى‏آيد. و كسى كه به اندك #دنيا قانع باشد ثروت بسيار آن، هر چه هم گرد آورده باشد او را بى‏نياز نمى‏كند و حساب خود را در قيامت سنگين‏تر مى‏سازد. در روايت آمده كه: تفسير «حساباً يسيراً» يعنى #حسابرسى آسان كه عبارت از #پاداش دادن به كارهاى نيك و چشم پوشى از گناهان است. اگر كسى در حساب كشى، سؤال پيچ شود و چون و چرا در كار بيايد به يقين عذاب مى‏شود. بنابراين ارتباط با خدا و #اخلاص و پرهيزكارى از اسباب آسان پذيرى خداوند است هر چند عمل به نظر انسان ناچيز آيد ولى حق تعالى او را به پاداش بزرگ برابرى خواهد نمود. امام صادق عليه السلام در جبران اندك‏ها و كاستى‏ها به لطف الهى مى‏فرمايد: اجْتَهَدْتُ فى‏ العِبادَةِ وَ أَنَا شابٌّ فَقالَ لى‏ أَبى‏: يا بُنَىَّ دُونَ ما أَراكَ تَصْنَعُ، فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ إِذا أَحَبَّ عَبْداً رَضِىَ عَنْهُ بِالْيَسيرِ زمانى كه جوان بودم در عبادت بسيار مى‏كوشيدم. پدرم به من فرمود: پسرم! كمتر از آنچه مى‏بينم عبادت كن؛ زيرا خداوند عزيز و بزرگ، هرگاه بنده‏اى را دوست داشته باشد به عبادت اندك او خرسند گردد. امام كاظم عليه السلام هم در اين زمينه به هشام بن حكم مى‏فرمايد: يا هِشامُ! قَليلُ العَمَلِ مِنَ العاقِلِ مَقْبُولٌ مُضاعَفٌ وَ كَثيرُ العَمَلِ مِنْ اهْلِ الهَوَى‏ وَ الْجَهْلِ مَرْدُودٌ اى هشام! كار اندك خردمند پذيرفته و دو چندان مى‏شود و كار بسيار اهل هوس و نادانى ردّ مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 411 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

معناى حكم نمودن امام درباره ‏ى خودش، كه ضمن دعا آمده است با یک روایت از امیر المومنین علی علیه السلام: ان للدعاء اربع خصال: اخلاص السريره و احضار النيه و معرفه الوسيله و الانصاف فى المساله. چهار خصلت در #دعا بايد رعايت شود: اول #اخلاص ضمير، دوم حاضر ساختن #نيت در دل، سوم شناخت وسيله ‏ى #استجابت، چهارم انصاف دادن در امر مورد درخواست.

🎥« #رفیق #خوشبخت ما (شهید حاج #قاسم_سلیمانی ) با #اخلاص بود #شهادت پاداش تلاش بی‌وقفه ‌ی او در همه‌ی این سالیان بود ... .» 👤 #مقام_معظم_رهبری ۱۳۹۸/۱۰/۱۸ ( اینجا ) ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_1 #بهترين_نيت 4 #اخلاص_كلام_امام_خمينى رحمه الله‏ ✳️ حضرت #امام_خمينى رحمه الله در توضيح #اخلاص در كتاب اربعين ( #چهل_حدیث ) خود مى‏فرمايد: «بدان كه: از براى اخلاص تعريف هائى كرده‏اند كه ما بعضى از آنها را از اصحاب سلوك و معارف به طريق اجمال نقل مى‏كنيم. حكيم سالك جناب خواجه مى‏فرمايد: الْاخْلاصُ تَصْفِيَةُ الْعَمَلِ مِنْ كُلِّ شَوْبٍ. اخلاص صافى نمودن عمل از هر خلطى است. و اين اعم است از آن كه شوب رضاى خود داشته باشد، يا شوب به رضاى مخلوقات ديگر. از شيخ بهائى از قول اصحاب قلوب است: تَنْزيهُ الْعَمَلِ انْ يَكُونَ لِغَيْرِ اللّهِ فيهِ نَصيبٌ. پاكيزه نمودن عمل است از اين كه براى غير خدا در آن بهره‏اى باشد. وَقيلَ: انْ لايُريدَ عامِلُهُ عَلَيْهِ عِوَضاً فِى الدَّارَيْنِ. و گفته شده اخلاص به اين است كه عمل كننده در برابر عملش عوض و مزدى در دو دنيا نخواهد. و از صاحب «غرايب البيان» نقل شده است كه خالصان آنها هستند كه عبادت خدا كنند به طورى كه نبينند خود را درعبوديت او و نه عالم و اهل آن را و تجاوز نكنند از حد عبوديت در مشاهده ربوبيت.» https://eitaa.com/sahife2/54300 ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 231 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 #دعا_بیست_دوم_9 مقدمه ✳️ در جملات عرشى و نورانى دعا به سه موضوع اشاره شده است: 1- #اخلاص‏ 2- #زهد_در_دنيا 3- #نور_باطن‏ اين سه واقعيت را از دريچه آيات قرآن و روايات اگر بنگريم حظّ وافر و نصيب كامل متوجه ما مى‏گردد، و زمينه‏اى براى دنيا و آخرت ما مى‏شود، و قلب را به اشتياق عمل صالح و نفرت از سيئات به حركت مى‏آورد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 161 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 https://eitaa.com/sahife2/61909 1- #اخلاص 1‏ ✳️ تا كسى بر مراتب كفر و شرك و فسق اطلاع نداشته باشد، و از اين بندهاى شيطانى و هوائى آزاد نگردد، و مفهوم واقعى‏ لا اله الّا اللَّه، و لاحَوْلَ و لاقُوَّةَ الَّا بِاللَّه، وَ لامُؤَثِّرَ فِى الوُجُودِ الّا اللَّه، وَ لَيْسَ فِى الدّارِ غَيْرُهُ دَيّارٌ ، در ذات جانش تجلّى نكند، و علماً و عملًا وارد اين فضاى عرشى و ميدان ملكوتى، و سرزمين معنوى، و مملكت روحانى نگردد، مزه شيرين اخلاص را چه در ايمان و چه در اخلاق و چه در عمل نخواهد چشيد. مگر ممكن است انسان دچار هزار حجاب ظلمانى باشد، و قدرت ديدن يار را از پس آن همه حجاب داشته، و بتواند محض او حركت كند. امام خمينى رحمه الله كه خود مزه اخلاص در عمل را چشيده بود در كتاب «#آداب_الصلوات» مى‏گويد: «يكى از مهمات آداب نيّت كه از مهمات جميع عبادات و از دستورهاى كليّه شامله است، اخلاص مى‏باشد و حقيقت آن تصفيه نمودن عمل است از شائبه غير خدا و صافى نمودن سرّ است از رؤيت غير حق تعالى در جميع اعمال صوريه و لبّيّه و ظاهريه و باطنيّه و كمال آن ترك غير است مطلقاً و پانهادن بر انيّت و انانيت و غير و غيريت است يكسره. قال اللَّه تعالى: الا لِلّهِ الدّينُ الْخالِصُ» «زمر 3» آگاه باشيد! كه دين خالص ويژه خداست. اگر يكى از حظوظ نفسانيه و شيطانيه در دين باشد خالص نخواهد بود، و آنچه خالص نيست حق تعالى اختيار نفرموده و آنچه شائبه غيريت و نفسانيّت دارد از حدود دين خارج است. وَ ما امِرُوا الّا لِيَعْبُدُوا اللّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ» «بینه 5» در حالى كه فرمان نيافته بودند جز آن كه خدا را بپرستند، و ايمان و عبادت را براى او از هرگونه شركى خالص كنند. مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتهِ مِنْهَا وَ ما لَهُ فِى الْآخِرَةِ مِنْ نَصيبٍ» «شورا 20» كسى كه زراعت دنيا را بخواهد، اندكى از آن را به او مى‏دهيم، ولى او را در آخرت هيچ بهره و نصيبى نيست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 162 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 1- #اخلاص 2 #هجرت هجرت صورى و معنوى ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: لِكُلِّ امْرِئٍ مانَوى‏، فَمَنْ كانَ هِجْرَتُهُ الَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ الَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ، وَ مَنْ كانَ هِجْرَتُهُ الى دُنْيا يُصيبُها، اوِ امْرَأةٍ يَنْكَحُها فَهِجْرَتُهُ الى ما هاجَرَ الَيْهِ. براى هر كس همان است كه نيّت آن را كرده است، پس هر آن كس كه نيتش از هجرت، خدا و رسول او باشد، پس هجرت او به خدا و رسول است، و اگر نيتش از هجرت رسيدن به دنيا يا ازدواج با يك زن باشد، بدون شك هجرتش به سوى همان خواهد بود. وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً الَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اجْرُهُ عَلَى اللّهِ» «نساء 100» و كسى كه از خانه خود به قصد مهاجرت به سوى خدا و پيامبرش بيرون رود، سپس مرگ او را دريابد، مسلّماً پاداشش بر خداست. آيه شريفه ممكن است متكفّل جميع مراتب اخلاص باشد، يكى هجرت صورى كه به بدن واقع نشود، و اين هجرت اگر خالص براى خدا و رسول نباشد، بلكه براى حظوظ نفسانى انجام گيرد، هجرت الى اللَّه و رسوله نيست و اين مرتبه اخلاص صورى فقهى است. و ديگر هجرت معنوى و مسافرت باطنى است كه مبدء آن بيت مظلمه نفس است و غايت آن خداى تعالى و رسول اوست كه آنهم به حق برگردد؛ زيرا كه رسول بما هو رسول استقلال ندارد، بلكه آيت و مرآت و نماينده است، پس هجرت او هجرت به حق است، حبّ خاصان خدا حب خداست. پس محصل معناى آيه شريفه به حسب اين احتمال آن است كه كسى كه به مهاجرت معنوى و سفر قلبى عرفانى از بيت نفس و منزل انانيّت خارج شد و مهاجرت الى اللَّه كرد بدون ديد خود و نفسانيت و حيثيت خود جزاى او با حق تعالى است، و اگر سالك در سلوك الى اللَّه يكى از حظوظ نفسانيه را طالب باشد ولو وصول به مقامات، بلكه گرچه وصول به قرب حق كه براى رسيدن خود به قرب حق باشد، اين سلوك الى اللَّه نيست بلكه سالك خارج از بيت نشده، بلكه مسافر در جوف بيت است، از گوشه‏اى به گوشه‏اى، و از زاويه‏اى به زاويه‏اى! پس سفر اگر در مراتب نفس شد، و براى رسيدن به كمالات نفسانيه، سفر الى اللَّه نيست بلكه من النفس الى النفس است، ولى سالك را براى سفر الى اللَّه، اين سفر ناچار پيش آمد كند، و جز كمّل از اوليا عليهم السلام نتواند كسى سفر ربانى بى سفر نفسانى كند فقط اين شأن براى كمّل است و شايد آيه شريفه: سَلامٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» «قدر 5» اين شب تا برآمدن سپيده‏دم [سراسر] سلام و رحمت است. اشاره به اين سلامت از تصرّفات شيطانى و نفسانى باشد در جميع مراتب سير در ليالى مظلمه طبيعت كه براى كمّل ليلة القدر است تا طلوع فجر القيامة كه براى كمّل رؤيت جمال احديت است، و اما غير آنها در جميع مراتب سير به سلامت نيستند، بلكه در اوائل امر هيچ سالكى از تصرفات شيطانيه خارج نيست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 163 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 1- #اخلاص 3 ✳️ اين مرتبه از اخلاص كه سلامت از اول مرتبه سير الى اللَّه تا آخر مراتب آن كه حصول موت حقيقى است، بلكه پس از حيات ثانوى حقانى كه صحو بعد المحو است براى اهل سلوك و متعارف از اصحاب معرفت و رياضت دست ندهد، و علامت اين نحو از خلوص آن است كه غوايت شيطان را درراهى نيست، و طمع شيطان از آنها يكسره بريده است. چنانچه در آيه شريفه مى‏فرمايد: قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَاغْوِيَنَّهُمْ اجْمَعينَ* الّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخلَصِينَ» «ص 82» گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه مى‏كنم* مگر بندگان خالص شده‏ات را. و در اين جا اخلاص به عين عبد نسبت داده شده نه به فعل عبد و اين مقامى است بالاتر از اخلاص در عمل. و شايد حديث معروف نبوى كه مى‏فرمايد: مَنْ اخْلَصَ لِلّهِ ارْبَعينَ صَباحاً جَرَتْ يَنابيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ الَى لِسانِهِ. هر كس #چهل_روز عمل خود را براى خداوند #خالص كند چشمه ‏هاى #حكمت از قلبش بر زبانش جارى مى ‏شود. مراد جميع مراتب اخلاص باشد يعنى اخلاص عملى و صفتى و ذاتى، و شايد هم ظهور در اخلاص ذاتى داشته باشد كه مراتب اخلاص ديگر از لوازم اوست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 164 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 1- #اخلاص 4 #مراتب_اخلاص‏ 1 ✳️ مرتبه اول : يكى از مراتب اخلاص تصفيه عمل است، چه عمل قلبى يا قالبى از شائبه رضاى مخلوق، و جلب قلوب آنها چه براى محمدت يا براى منفعت يا براى غير آن، و در مقابل اين اتيان عمل است رياءً، و اين رياى فقهى است، و از همه مراتب ريا پست‏تر و صاحب آن از همه مرائى‏ها بى ارزش‏تر و خسيس‏تر است. مرتبه دوم: تصفيه عمل است از حصول مقصودهاى دنيوى و مآرب زائله فانيه، گرچه داعى آن باشد كه خداى تعالى به واسطه اين عمل عنايت كند، مثل خواندن نماز شب براى توسعه روزى و اتيان صلاة اول ماه مثلًا براى سلامت از آفات آن ماه و دادن صدقات براى سلامتى و ديگر مقصدهاى دنيوى. و اين مرتبه از اخلاص را بعضى از فقها عليهم الرحمة شرط صحت عبادات شمرده‏اند، در صورتى كه اتيان عمل براى رسيدن به آن مقصود باشد، و اين خلاف‏ تحقيق است به حسب قواعد فقهيه، گرچه پيش اهل معرفت اين نماز را به هيچ وجه ارزش نيست، و مثل ساير كسب‏هاى مشروعه است بلكه شايد از آن نيز كمتر باشد. مرتبه سوم: تصفيه آن است از رسيدن به جنّات جسمانيه و حور و قصور و امثال آن از لذّات جسمانيه، و مقابل آن عبادات اجيران است، چنانچه در روايات شريفه است، و اين نيز در نظر اهل اللّه چون ساير كسب هاست، الّا اين كه اين كاسب اجرتش بيشتر و بهتر است، در صورتى كه قيام به امر كند و از مفسدات صوريه عمل را تخليص كند. مرتبه چهارم: آن است كه عمل را تصفيه كند از خوف عقاب و عذاب‏هاى جسمانى موعود، و مقابل آن عبادت عبيد است چنانچه در روايت است، و اين عبادت نيز در نظر اصحاب قلوب قيمتى ندارد، و از نطاق عبوديت خارج است و در نظر اهل معرفت فرق نكند كه انسان عملى را بكند از خوف حدود و تعزيرات در دنيا يا خوف عقاب و عذاب آخرتى، يا براى رسيدن به زن‏هاى دنيايى، يا براى رسيدن به زن‏هاى بهشتى، در اين كه هيچ يك براى خدا نيست و داعى بر داعى امر است كه مطابق قواعد فقهيّه عمل را از بطلان صورى خارج كند، ولى دربازار معرفت اين متاع را ارزشى نباشد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 165 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "هنگام سختی و رنج و مشکل شدن کارها" : https://eitaa.com/sahife2/61908 #بیست_دوم (3 موضوع ) 👇 https://eitaa.com/sahife2/61909 #دعا_بیست_دوم_8 #اخلاص 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_8 1- #اخلاص 4 #مراتب_اخلاص‏ 2 ✳️ مرتبه پنجم: تصفيه عمل است از رسيدن به سعادات عقليه و لذّات روحانيه دائمه ازلّيه ابديه، و منسلك شدن در سلك كروبيّين و منخرط شدن در جرگه عقول قادسه و ملائكه مقربين. و در مقابل آن عمل نمودن براى اين مقصد است، و اين درجه گرچه درجه بزرگ عالى و مهمى است و حكما و محققين به اين مرتبه از سعادت خيلى اهميّت دادند و براى آن ارزش قائل شدند، ولى در مسلك اهل اللَّه اين مرتبه نيز از نقصان سلوك، و سالك آن نيز كاسب و از اجيران به شمار مى‏رود، گرچه در متجر و مكسب با سايرين فرق‏ها دارد. و در ازاى اين مرتبه كه مرتبه ششم است، تصفيه آن است از خوف عدم وصول به اين لذات و حرمان از اين سعادات و در مقابل عمل براى اين مرتبه از خوف است، و اين نيز گرچه مرتبه عاليه‏اى است و از حد اشتهاى امثال نويسنده خارج است، ولى در نظر اهل اللّه اين نيز عبادت عبيد است و عبادت معلّل است. مرتبه هفتم: تصفيه آن است از وصول به لذات جمال الهى و رسيدن به بهجت‏هاى انوار سبحات غير متناهى كه عبارت از جنّت لقا است، و اين مرتبه يعنى جنت لقا از مهمات مقامات اهل معرفت و اصحاب قلوب است و دست آمال نوع از آن كوتاه است و اوحدى از اهل معرفت به سعادت اين شرف مشرفند. و اهل حب و جذبه از كمّل اهل اللَّه و اصفياء اللَّه هستند ولكن اين كمال مرتبه كمّل اهل اللَّه نيست بلكه از مقامات معمولى سرشار آنهاست. و اين كه در ادعيه مثل مناجات شعبانيه حضرت امير المؤمنين و اولاد طاهرينش اين مرتبه را خواسته، يا اشاره به داشتن آن نموده نه آن كه مقامات آنها منحصر به همين مرتبه است، چنانچه مرتبه هشتم كه در ازاى اين مرتبه است و آن عبارت است از تصفيه عمل از خوف فراق نيز از كمال مقامات كمّل نيست. و اين كه جناب امير المؤمنين عليه السلام: كَيْفَ اصْبِرُ عَلى فِراقِكَ. چگونه دورى تو را تحمل كنم. گويد: از مقامات معمولى سرشار او و مثل اوست. بالجمله تصفيه عمل از اين دو مرتبه نيز در نزد اهل اللَّه لازم است و عمل به آن معلل و از حظوظ نفسانيه خارج نيست، و اين كمال خلوص است و پس از اين مراتب ديگرى است كه از حدود خلوص خارج و در تحت ميزان توحيد و تجريد و ولايت است. و بيان آن اين جا مناسب نيست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 166 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2