eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ 2 2 ✳️ وَ اعْلَمُوا انَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فى انْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا انَّ اللّهَ غَفُورٌ حَليمٌ» «بقره 235» و بدانيد كه خدا آنچه در دل داريد مى‏داند؛ بنابراين از [مخالفت با] او بپرهيزيد، و بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. نفس است كه بايد از خدعه و نيرنگ زدن به خداوند و اهل ايمان دور باشد، چه اين كه بايد به اين معنى توجه داشته باشد كه اين نيرنگ و فريب ضررش متوجه خود اوست: *يُخادِعُونَ اللّهَ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ ما يَخْدَعُونَ الّا انْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ» «بقره 9» [به گمان باطلشان‏] مى‏خواهند خدا و اهل ايمان را فريب دهند، در حالى كه جز خودشان را فريب نمى‏دهند، ولى [اين حقيقت را] درك نمى‏كنند. نفس است كه حتى اهل ايمان نيز بايد از آن سخت بر حذر باشند تا مبادا بعد از هدايت شدن، آنها را به ضلالت و گمراهى اندازد: *يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ انْفُسَكُمْ لايَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ اذَا اهْتَدَيْتُمْ» «مائده 105» اى اهل ايمان! مراقبِ [ايمان و ارزش‏هاى معنوىِ‏] خود باشيد؛ اگر شما هدايت يافتيد، گمراهى كسى كه گمراه شده به شما زيانى نمى‏رساند. در صورت مراقبت نكردن، گمراهى گمراهان، نفس آدمى را تحت تأثير قرار داده و به تدريج انسان را به بلاى ضلالت دچار مى‏كند! نفس است كه بايد در راه خدا مجاهدت كند تا به درجات بزرگ در پيشگاه الهى نايل آيد: *الَّذينَ آمَنُوا وَهاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللّهِ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ اعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّهِ وَ اولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ» «توبه 20» آنان كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جان‏هايشان در راه خدا به جهاد برخاستند، منزلتشان در پيشگاه خدا بزرگ‏تر و برتر است، و فقط اينانند كه كاميابند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 3 ✳️ نفس است كه بايد هميشه در جريان سود و زيان اعمال خود باشد و هر روز به حساب خود برسد و ببيند كه براى فرداى خود چه فرستاده است: *وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ» «حشر 18» بايد با تأمل بنگرد كه براى فرداى خود چه چيزى پيش فرستاده است. نفس است كه در گرو كرده‏هاى خويش است: *كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ» «مدثر 38» هر كسى در گرو دست‏آورده‏هاى خويش است. نفس است كه بايد به خاطر رستگارى خود، بخل ورزيدن را در تمام امور مثبته از خود دور سازد: *وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَاولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «2تغابن 16» و كسانى كه خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. و بالأخره نفس است كه هرگاه در ايمان به خداوند و رسول او به درجه اطمينان رسيد و مطابق كتاب خدا، پاكى را پيشه خود ساخت و در هر كارى رضاى حضرت معبود را طلب نمود، مى‏تواند خطاب خداوند را نسبت به خود بشنود: *يا ايَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعى الى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلى فى عِبادى* وَ ادْخُلى جَنَّتى» «فجر 27» اى جان آرام گرفته و اطمينان يافته!* به سوى پروردگارت در حالى كه از او خشنودى و او هم از تو خشنود است، باز گرد.* پس در ميان بندگانم درآى* و در بهشتم وارد شو. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ✳️ از ديدگاه شيعه بسيارى از امور قدَرَى است و خيلى از مسائل عالم برپايه تقديرات و قسمت‏ها تفسير مى‏شود. مانند يك خانواده كه همه خوش صورت و باهوشند و كمبود و ناتوانى در آنها ديده نمى‏شود. يا در تاريخ مى‏خوانيم قبيله بنى‏اميه مردانى شرور و بى‏باك و جنايتكار بوده‏اند ولى قبيله بنى‏هاشم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت از آن دسته‏اند، زيبارو، شجاع و با اخلاق زيسته‏اند. يكى از موضوعات قَدَرى، گشايش روزى و مصارف صحيح آن است. برخى بدون زحمت و تلاش مالى به دست مى‏آورند و در غير محل درست آن خرج مى‏كنند و برخى با تلاش بسيار امتيازهايى فراهم مى‏كنند و در جاى خود به كار مى‏گيرند در نتيجه در سرنوشت خانواده و جامعه شريك مى‏شوند و اينان از اسراف و مفاسد آن به دور هستند. ولى گروهى از موقعيت‏ها سوء استفاده مى‏كنند، خداوند منان در توصيف حال نامردمان كه حقوق را رعايت نمى‏كنند مى‏فرمايد: وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضّلُواْ بِرَآدّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ» «نحل 71» خدا برخى از شما را در رزق و روزى بر برخى فزونى داده است؛ پس آنانكه فزونى يافته‏اند، حاضر نيستند از روزى خود [به صورتى قابل توجه و به اندازه لازم‏] به بردگان خود بپردازند كه در بهره‏ورى از رزق و روزى باهم برابر باشند؛ پس آيا [با اين تبعيض ظالمانه‏اى كه به بردگان و زيردستان خود روا مى‏دارند] نعمت خدا را [كه عطاى اوست و خود اختيار و استقلالى در تأمينش ندارند] منكرند؟! «در تفسير نمونه آمده كه بعضى مفسّران گفته‏اند: آيه فوق اشاره به پاره‏اى از اعمال احمقانه و اسرافكارانه مشركان است كه براى بتان و خدايان دروغين خود، سهمى از حيوانات و كشت و زراعت خود را نذر مى‏كردند؛ در حالى كه اين سنگ و چوب‏هاى بى‏ارزش كمترين نقشى در زندگى‏نداشتند ولى حاضر نبودند همان را در اختيار بردگان بيچاره‏اى بگذارند كه شب و روز به آنها خدمت مى‏كردند.» « تفسير نمونه: 11/ 311، ذيل آيه 71 سوره نحل.» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ✳️ يكى از دليل‏هايى كه خداوند روزى بسيار در اختيار مردم قرار نمى‏دهد بد مصرف كردن است، يعنى مال اندوزى و حرص و طمع براى گردآورى مال دنيا سبب طغيانگرى و شهوترانى و تجمل گرايى انسان‏ها مى‏گردد، در نتيجه قارون‏ها و فرعون‏ها و شاهان ستمگرى پيدا مى‏شوند كه خون مردم را در شيشه مى‏كنند. خداوند براى كنترل بشر بى‏معرفت او را در محدوده معينى قرار مى‏دهد و مى‏فرمايد: وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْاْ فِى الْأَرْضِ وَ لكِن يُنَزّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ» «شوری 27» و اگر خدا روزى را بر بندگانش وسعت دهد، در زمين سركشى و ستم كنند، ولى آنچه را بخواهد به اندازه نازل مى‏كند؛ يقيناً او به بندگانش آگاه و بيناست. به تعبير ديگر مردم با حرص هر چه شديدتر به دنبال زرق و برق جهان مادى‏ مى‏روند و براى دست‏يابى به آن از هيچ جنايتى فروگذارى نمى‏كنند و دستورهاى زيادى از جانب خداوند وارد مى‏شود و آنها را به ناپايدارى دنيا و بى‏ارزش بودن مال و جاه توجّه مى‏دهد. و روايات هم تأكيد مى‏كند كه روزى دست خداست و بهره هر كسى را خدا تعيين كرده، در حقيقت براى پايان دادن به حرص و دنياپرستى و فعاليت بى‏حد و مرز براى كسب درآمد بيشتر است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
3 ✳️ اسلام پايه كسب روزى و تلاش و فعاليت صحيح و حلال و سازنده را به دور از هر گونه افراط و تفريط قرار مى‏دهد تا در نتيجه مصارف آن در مسير خوبى قرار بگيرد. هنگامى كه معصوم عليه السلام مى‏فرمايد: هيچ گاه مال فراوان را نديدم مگر آن كه در دو طرف آن مالى را ضايع شده يافتم، مى‏فهميم كه يك طرف آن مال حق اللّه است مانند خمس و زكات و طرف ديگر آن حق الناس است. و امام خبر از واقعيّت مى‏دهد؛ زيرا امام عليه السلام در همين دنيا حس جوهريابى حقايق امور را دارد و آنها را آنگونه كه هست مى‏بيند و بر آنها احاطه دارد. او همه عالم را مانند كف دست مى‏بيند. ممكن است كسى اين طرف دنيا اسرافى كرده و آن طرف دنيا اثرش ظاهر شده باشد با آن كه ما از آن بى‏خبريم ولى معصوم عليه السلام از آن خبر دارد. كمبود شخصيت اسراف كننده روشن است و نسبت به منافع ديگران بخيل است، پس در اسراف خود و امساك از ديگران در جهت منافع نفسانى خود حركت مى‏كند. فقر و فسق و فجور و گناه و ديگر مفاسد اجتماعى در جامعه از اين پديده شوم به وجود مى‏آيد. و بركت مصرف نعمت‏هاى خداوندى از بين مى‏رود. رسول اللّه صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: مَنْ حَبَسَ عَنْ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ شَيْئاً مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَرَكَةَ الرِّزْقِ إِلَّا أَنْ‏ يَتُوبَ. هر كه حقى از حقوق برادر مسلمان خود را پايمال سازد، خداوند بركت روزى را بر او حرام گرداند مگر آن كه توبه كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ✳️ در روايت آمده است: نَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله عَنْ قِيلَ وَ قالَ وَ كَثْرَةِ السُّؤَالِ وَ إِضاعَةِ الْمالِ. نبى اكرم صلى الله عليه و آله از سخنان بيهوده و درخواست بسيار و تلف كردن مال پرهيز دادند. مرحوم مجلسى در ادامه حديث مى‏نويسد: «گفته ‏اند ضايع كردن مال دو صورت دارد: 1- صرف مال در راه گناه و نافرمانى خداوند، كم يا زياد باشد و اين اسراف است كه خداوند آن را نكوهيده و نهى فرموده است. 2- پرداخت مال بى‏ موقعيت به صاحب آن كه خداوند متعال مى‏فرمايد: يتيمان را آزمايش كنيد تا بالغ شوند؛ اگر به فهم و رشد فكرى رسيدند؛ اموالشان را بدهيد.» كيست كه نداند بر سر سفره روزى حق، انواع نعمت‏ها به تناسب نيازهاى انسان قرار داده شده است. نهاده شدن اين همه نعمت‏هاى رنگارنگ بدون شك بدون هدف نيست. آيات قرآن مجيد منظور و مقصود از اين همه لطف را عبادت مى‏داند. انسان لازم است از انواع نعمت‏ها براى ادامه حيات و تقويت جسم و جان استفاده كند و چون از نعمت حق قوت گرفت بايد با كمال خلوص و شكر حضرت‏ حق كه همان عبادت و اطاعت و فرمانبردارى از اوامر محبوب و دورى از محرمات است اقدام كند. خوردن نعمت و دست زدن به عصيان عين خيانت به پروردگار و به تمام نظام هستى و عرصه گاه آفرينش است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ✳️ و لجاجت از بهترين ابزار دعوت است كه با آنها به دشوارترين هدف خود مى‏رسد؛ زيرا هرگاه بتواند راه عقل و دل انسان را ببندد و صحنه را تيره و تار سازد، جلودارى بر سر راهش نخواهد بود و او با تمام وجود در اختيار شيطان قرار مى‏گيرد. هدايت گران براى بيرون آوردن انسان از سلطه شيطان به راحتى نمى‏توانند او را نجات دهند، چه بسا چنان وجودش در وجود شيطان ذوب شده و در زمره ياران او درآيد كه دورترين آدم از رحمت خداوند گردد. رحمتى كه بايد هزينه راه سعادت خود كند، در راه پيروى از شيطان خرج كرده و از درهاى گشوده مغفرت حق بگريزد و به سوى دام ذلّت باطل فرود آيد. او همانند بيمارى ترسان و نالان از دست طبيب دلسوز به سوى مواد مخدّرى سوزنده فرار مى‏كند و سرانجام در آن لجن‏زار مى‏ميرد؛ زيرا آنگاه كه پيام رسان الهى در قيامت فرياد برمى‏آورد و مى‏فرمايد: وَقَالَ الرَّسُولُ يرَبّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا* وَكَذَ لِكَ جَعَلْنَا لِكُلّ نَبِىٍّ عَدُوًّا مّنَ الْمُجْرِمِينَ وَ كَفَى‏ بِرَبّكَ هَادِيًا وَ نَصِيرًا» «فرقان 30» و پيامبر [درقيامت‏] مى‏گويد: پروردگارا! همانا قوم من اين قرآن را متروك گذاشتند!* و ما اين گونه براى هر پيامبرى دشمنانى از مجرمان قرار داديم، و كافى است كه پروردگارت [براى تو] راهنما و يارى دهنده باشد. پس آن ظالمى كه از هدايت الهى محروم گشته و به بيگانه اعتماد كرده است با گزيدن دست خود چنين حالى دارد كه مى‏گويد: وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى‏ يَدَيْهِ يَقُولُ يلَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا* يوَيْلَتَى‏ لَيْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا* لَّقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ الذّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى وَ كَانَ الشَّيْطنُ لِلْإِنسنِ خَذُولًا» «فرقان 37» و روزى كه ستمكار، دو دست خود را [از شدت اندوه و حسرت به دندان‏] مى‏گزد [و] مى‏گويد: اى كاش همراه اين پيامبر راهى به سوى حق برمى‏گرفتم،* اى واى، كاش من فلانى را [كه سبب بدبختى من شد] به دوستى نمى‏گرفتم،* بى‏ترديد مرا از قرآن پس از آن كه برايم آمد گمراه كرد. و شيطان همواره انسان را [پس از گمراه كردنش تنها و غريب در وادى هلاكت‏] وامى‏گذارد. بنابراين او از دشمن‏شناسى و دورى از آن غفلت ورزيده است، در تمامى عمر خود يك روز در نيك‏بختى چشم باز نكرده و آفتاب هدايت را در وجودش نتابانيده است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 365 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2