eitaa logo
🇮🇷 جوانان انقلابے‌ 🇮🇷
1.4هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
11.5هزار ویدیو
99 فایل
سَجا ♦️بنیاد فرهنگی المهدی علیه السلام نخستین تشکل مردمی حامی کانونهای فرهنگی مساجد ♦️ ⭕️سایت Bonyadealmahdi.ir ⭕️روابط عمومی eitaa.com/Bonyad0 ⭕️کانال اصلی بنیاد https://eitaa.com/BonyadeAlmahdi اصفهان،خ ابن سینا،جنب ک۲۸ ۰۳۱۳۴۴۷۷۸۱۱-١۴
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻روز بیست‌وپنجم ذی‌الحجه، روز نزول سورۀ شریف انسان است. داستان نزول این سوره، داستان بسیار زیبایی است. 🔹داستان از این قرار است که امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) مریض شدند و امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه‌(سلام‌الله‌علیهما) نذر کردند اگر عزیزانشان خوب شدند، سه روز روزه بگیرند. پیرو این نذر، خود امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) نیز نذر کردند روزه بگیرند. بعد از این نذر، حال دو آقازاده خوب شد و بنا شد روزه بگیرند. 🔸بعضی احتمال داده‌اند سه روزی که مصادف شد روزه بگیرند، روز بیست‌ودوم، بیست‌وسوم و بیست‌وچهارم ذی‌الحجه بوده است و روز بعد از این سه روز که روزه‌ها را گرفتند؛ یعنی روز بیست‌وپنجم ذی‌الحجه سورۀ هل أتی نازل شد. 👈 نکتۀ زیبایی که در سه روز روزه‌گرفتن این عزیزان اتفاق افتاد، این بود که برای سحر و افطار غذای مناسبی در منزل نداشتند. ناچار امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) مقداری جو تهیه کردند که فقط به تعداد افراد بود و کم، به‌صورتی که روزانه نفری یک نان به هر یک تعلق می‌گرفت. آن بزرگواران تصمیم گرفتند سحر هیچ میل نکنند؛ اما موقع افطار، آب و یک قرص نان جویی را که حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) تهیه می‌کردند، میل کنند. 🔹روز اول نان تهیه شد. تصادفاً شخصی در خانه را زد و گفت: مسکین هستم و نیاز زیادی به غذا دارم. وقتی احساس کردند او نیاز دارد، تمام نان‌هایی را که در سفره بود، به او دادند و خود با آب افطار کردند. روز اول گذشت. 🔸طبق نذرشان روز دوم را هم باید روزه می‌گرفتند. دوباره همان کار را تکرار کردند و با آب روزه گرفتند. مجدداً موقع افطار شخصی در زد و گفت: یتیم هستم، پدر و مادر ندارم. اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باز همۀ نان جوهایی را که داخل سفره بود، به او دادند، به او هم نگفتند ما دو روز است با آب روزه‌ گرفته‌ایم و داخل منزل برای خودمان هیچ نداریم، حتی نان‌ها را نصف نکردند و نگفتند ببخشید، خودمان هم گرسنه هستیم، بلکه تمام نان جوها را برای اینکه آن یتیم نیاز داشت، به او عطا کردند. 🔹روز سوم بحث خیلی مهم شد، سومین روزی بود که روزه گرفته بودند و به‌شدت گرسنه بودند. بعد از اینکه نان جو آماده شد، موقع افطار، اسیری آمد که مسلمان نبود. اسیر گفت: من مسلمان نیستم؛ اما به کمک نیاز دارم. اهل‌بیت(علیهم‌السلام) هم با اینکه می‌دانستند او اسیر مسلمان‌هاست و اسلام نیاورده است و خدای یگانه، قرآن و پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را قبول ندارد، به‌صرف اینکه انسانی محتاج است، به نیاز خود نگاه نکردند و انفاق کردند. ✅اگر اسیر روز اول آمده بود، داستان به‌این‌حد شیرین نبود؛ زیرا هرچه نیاز انسان شدیدتر می‌شود، انگیزه‌اش برای انفاق کمتر می‌شود و می‌خواهد خودش استفاده کند، فقط در صورتی انفاق می‌کند که نیاز تقاضاکننده شدیدتر باشد؛ ولی در این داستان بر‌عکس است و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در اوج نیاز، انفاق کردند. 🆔 @saja_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تلاوت زیبای آیات 1 تا 6 سوره انسان توسط استاد شحات محمد انور بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ هَلْ أَتى‌ عَلَى الْإِنْسانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً «1» إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْناهُ سَمِيعاً بَصِيراً «2» إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً «3» إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالًا وَ سَعِيراً «4» إِنَّ الْأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً «5» عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجِيراً «6» آيا بر انسان دوره‌اى از روزگار گذشت كه چيز قابل ذكرى نبود؟ «1» همانا ما انسان را از نطفه‌اى آميخته آفريديم تا او را بيازماييم، پس او را شنوا و بينا گردانيديم.«2» به راستى ما راه حق را به او نمايانديم، خواه شاكر باشد يا ناسپاس.«3» همانا ما براى كافران، زنجيرها و غل‌ها و آتشى برافروخته آماده ساخته‌ايم. «4» همانا نيكان از پيمانه‌اى مى‌نوشند كه با كافور آميخته شده است. «5» چشمه‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌نوشند و هر گونه بخواهند، آن را جارى مى‌سازند. «6» @saja_ir •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•