‌ ‌ دخترک آرام و باوقار به پسر جوان نزدیک میشد روحش هم خبردار نبود که بیست و چند قرن بعد قراره دخترانِ‌ مسلمان.راه رفتن را از او یاد بگیرند!! همان طور که روحش خبردار نبود. این رفتنش مظهر استجابتِ‌ دعایِِ‌ آن پسر جوان است. وقتی در نهایتِ استیصال به خدایش گفته بود. محتاجِ‌ هر خیری‌ست که به سوی‌ او نازل شود!؛ فَقَالَ رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنزَلْتَ إِلَی مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ(قصص/۲۴) آیه‌ها راه رفتنش را این‌طور روایت می کنند: تَمْشِی عَلَى اسْتِحْيَاءٍ ...(قصص/۲۵) عظمت و ظرافتی که در لغت ( استحیاء) نهفته است #آن‌قدر‌هست‌که‌مادختران‌‌با‌تعبیرش‌صفاکنیم... و راه رفتن رو از دختر شعیب یاد بگیریم! حیا عفاف وقار