eitaa logo
حقیقت ناب
1.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
4.8هزار ویدیو
443 فایل
سوالات دینی خود در جنبه های مختلف دینی. یافتن پاسخ سوالات فقهی طبق نظرمراجع تقلید، انتقادات و پیشنهادات سازنده ی خود در مورد مطالب کانال، ومطالب زیبا و آموزنده تان، با آیدی زیر👇 @Sajadi82 درارتباط باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠و یا مَنْ لَا ینْدَمُ عَلَى‏ الْعَطَاءِ؛ «و ای کسی که هرگز از بخشش خویش پشیمان نمی‌شوی.» 🔹ما گاهی چیزی به کسی می‌بخشیم اما بعد پشیمان می‌شویم. این پشیمانی گاه به این خاطر است که متوجه می‌شویم خودمان به آن احتیاج داشتیم. 🔸مسلم است که این معنا درباره خدا محال است؛ خدا به چیزی احتیاج ندارد. گاه پشیمانی ما از بخشش به خاطر این است که بعد از بخشش متوجه می‌شویم که اشتباه کرده‌ایم و طرف مقابل صلاحیت این بخشش را نداشته است. 🔹اما خدا به هر کس هر چیزی را می‌بخشد براساس حکمت می‌بخشد. یعنی بهترین کاری است که انجام می‌دهد. بنابراین دیگر پشیمانی برای او معنا ندارد. ۹۴/۳/۳۰ 🍁 ۱ ؛ شرح دعای وداع با ماه مبارک رمضان
💠إِنْ أَعْطَیتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ «خدایا اگر تو عطایی کنی، آن را با منت گذاشتن آمیخته نمی سازی!» 🔸️خدا چون به هیچ وجه به هیچ چیز در هیچ حالی نیاز ندارد، وقتی بخششی هم به کسی می‌کند نیازی ندارد به این که او را تحقیر کند.منت گذاشتن انگیزه نفسانی می‌خواهد و آن وقتی است که انسان احساس کمبود کند و به خیال خود برای ترمیم این کمبود خود وقتی احسانی به کسی می‌کند می‌گوید: منم که در حق تو احسان کردم و اگر من این کار را نکرده بودم تو چنین و چنان می‌شدی. گفتن این سخنان برای پوشاندن حقارت ذاتی است. 🔹️اگر موجودی هیچ نقصی در وجودش نباشد و کمبودی نداشته باشد، حقارت برای او معنایی ندارد و هیچ انگیزه‌ای برای منت گذاشتن ندارد، بلکه می‌بخشد چون دوست دارد فیض از او ناشی شود و به خلایق برسد. این مطلب روشن است و بر اساس مبانی استدلالی هم خدا نیازی به منت گذاشتن ندارد. ۹۴/۰۴/۰۱ 🍁 ۲ ؛ شرح دعای وداع با ماه مبارک رمضان
💠إنْ أَعْطَیتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ؛ «خدایا اگر تو عطایی کنی، آن را با منت گذاشتن آمیخته نمی سازی!» 🔸یکی از شیوه‌های قرآن این است که نعمت‌های خدا را مدام بیان می‌کند، معلوم می‌شود که در واقع خدا می‌خواهد ما را وادار به شکرگزاری در مقابل نعمت‌هایش کند. آیا این یک نوع چشم‌داشت پاداش نیست؟ 🔹اگر خداوند بنده را به شکر راهنمایی می‌کند برای این نیست که او از شکر کردن بنده لذت می‌برد و دوست دارد دیگران در مقابلش تواضع و چاپلوسی کنند. وقتی می‌گوید شکر من را به جا بیاورید برای این است که خیر بنده را می‌خواهد. می‌داند بنده‌ای که شکرگزار نباشد به کمال نمی‌رسد. این هم یک لطف دیگری است برای این که به او بفهماند که رسیدن به سعادت و لیاقت دستیابی به نعمت‌های ابدی بهشتی منوط به داشتن خلق و خوی شکرگزاری است. ۹۴/۰۴/۰۱ 🍁 ۳؛ شرح دعای وداع با ماه مبارک رمضان