💠 محبوب الهی
🔹 ببینید این را جوامع روایی ما، چه سنّی چه شیعه، همه این را نقل کردند که انسان در سایه عبادت ها، انجام فرائض و انجام نوافل به خدا نزدیک می شود و این حد وسط محبّ و محبوب #پیروی_از_حبیب است. ببینید چقدر این کتاب زیباست! ای کاش به ما می‌گفتند هر شب قرآن به سر کنید! شما در این صغری و کبری ببینید یک حدّ وسطی دارید که آن اصغر را به اکبر وصل می کند. در این کریمه نگاه کنید حد وسط چیست؟ ﴿إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾؛[1] شما بخواهید از محبّ بودند به #محبوب بودن برسید. شما اگر محبّ خدا بودید هنر نکردید، چون همه چیز شما از خداست! به جایی برسید که خدا محبّ شما باشد آن مهم است. آن حلقه وسط، آن رابط، آن حدّ وسطی که محبّ را محبوب می کند؛ یعنی محبّ خدا را محبوب خدا می کند؛ آن که دوست خداست به جایی می‌رسد که خدا دوست اوست، آن حلقه وسطی چیست؟ آن رابطه وسط چیست؟ آن #پیروی_از_حبیب خداست ﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾.
🔹 اگر کسی به دنبال «حبیب الله» برود، از محبّ بودن به #محبوب بودن می رسد؛ اگر از محبّ بودن به #محبوب بودن رسید، خدا محبّ او شد و او محبوب، این را فریقین[2] نقل کردند که نتیجه #قرب_نوافل است، در حقیقت نتیجه قرب محبوبی است که «كُنْتُ سَمْعَهُ ... وَ بَصَرَهُ»؛[3] تنها ﴿وَ مَا رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللّهَ رَمَی﴾[4] مرحله عالیه آن برای پیغمبر و اهل بیت (علیهم السلام) است، برای دیگران هم هست! گاهی خدا با دست کسی کار خیری انجام می دهد، با دست #سربازی #شهیدی خطر استکبار و صهیونیسم را به خود آنها برمی گرداند. می فرماید: کاری انجام بدهید که خدا دشمنان شما را با دست شما عذاب کند: ﴿قَاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیدِیكُمْ﴾،[5] خدا دشمنان شما را با دست شما از بین می برد. انسان می تواند به اینجا برسد! #محبوب_خدا بشود، اگر محبوب خدا شد هیچ وقت لنگ نمی شود.
[1]. سوره آل عمران، آیه31.
[2] . عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج4، ص103.
[3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص352.
[4]. سوره انفال, آیه17.
[5] . سوره توبه، آیه14.
🌺🌺
#اولین_سالگرد_شهادت_سردار_حاج_قاسم_سلیمانی
#پیروی_از_حبیب
#قرب_نوافل
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1397/04/28
#ماه_مبارک_شعبان
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
💢#مناجات_شعبانیه
🔹 مستحضرید که ماه #شعبان نظیر ماه مبارک رمضان مِهرش با قهر آماده است، نازش با نیاز آماده است. ماه‌های دیگر ماه نیاز است; اما در ماه پُر برکت شعبان و ماه پُر برکت رمضان که در پیش است نیازش با ناز آمیخته است.
🔹 خدای سبحان به ما دو راه نشان داد که اینها «مانعة الخلو» است اجتماع را شاید[سزاوار است]؛ از راه نیاز یا از راه ناز خواسته های خود را با او در میان بگذاریم. راه نیاز همان است که از ذات أقدس الهی می گوییم: ﴿أَمَّن یجِیبُ الْمُضْطَرَّ﴾[1] اما راه ناز را خود ائمه (علیهم السلام) به ما آموختند. در دعای «افتتاح» شب های ماه مبارک رمضان ذات أقدس الهی به وسیله وجود مبارک #امام_زمان (صلوات الله و سلامه علیه و علی آبائه) این دعا را به ما آموخت که شما در هر شب از شب‌های ماه مبارک رمضان وقتی روزه گرفتید و به ضیافت الهی بار یافتید این دعای «افتتاح»، «اللَّهُمَ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِك»[2] این جمله های را می خوانید تا به این جا می رسید: «مُدِلًّا عَلَیك»[3] یعنی پروردگارا من مهمان تو هستم می خواهم با تو دَلال کنم با تو غَنج و ناز کنم، نیاز سرجای خود محفوظ است، من صدر و ساقه هستی ام نیاز است: ﴿أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ﴾[4] اما ولی تو به من اجازه داد که با تو ناز کنم من دَلال کنم, إدلال از دَلال و غنج و ناز است: «مُدِلًّا عَلَیك».
🔹 در #مناجات_شعبانیه که مناجات این ذوات قدسی (علیهم افضل صلوات المصلین) است به ما هم اجازه دادند که این مناجات را به بارگاه الهی عرضه کنیم، این است که در این مناجات اول منادات است، بعد مناجات بنده با خدا است، بعد به خدا عرض می کنیم که خدایا حالا تو مناجات کن ما بشنویم! «وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ نَادَیتَهُ فَأَجَابَكَ وَ لَاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلَالِكَ فَناجَیتَهُ سِرّاً»،[5] حالا ما که نفسمان تمام شد، تو مناجات بکن و ما گوش بدهیم. در این اثنا این جمله ها عرض می شود که خدایا! این مناجات برای علی و اولاد علی است، آنها امین بارگاه تو هستند, آنها برابر #قُرب_نوافل[6] تو به زبان اینها حرف می زنی: «كُنْتُ ... لِسَانَهُ الَّذِی ینْطِقُ بِهِ»[7] در فصل سوم یعنی مقام فعل، نه فصل اول که مقام ذات است منطقه ممنوعه است، نه فصل دوم که صفات ذات است که عین ذات است که آن جا هم منطقه ممنوعه است. در مقام فصل سوم که فعل خدا و فیض خدا و ﴿نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض﴾[8] شدن و مانند آن است. در این فصل سوم که #مقام_ناز است آنها به شما عرض می کنند ما هم اجازه یافتیم به شما عرض کنیم، بگوییم: «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ»[9] خدایا! حالا بنا شد ناز بکنیم. بگوییم اگر شما این ملت را شایسته رحمت نمی دانی, شایسته تربیت نمی دانی, شایسته هدایت نمی دانی, می گویید چون گناه کردند اگر اینها را, ما را و ملت ما را و جامعه ما را بخواهی مؤاخذه بکنی که چرا بد رفتید؟ چرا بی راهه رفتید؟ چرا گناه کردید؟ ما هم مؤاخذه می کنیم و می گوییم تو که بزرگ تر بودی و هستی چرا نبخشیدی؟! اگر تو مؤاخذه بکنی ما هم مؤاخذه می کنیم! اگر تو بگویی چرا بد کردی؟ ما می گوییم تو چرا خوب نمی کنی؟ «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ»، تو که بزرگ تری، تو که حکیم محض هستی, علیم محض هستی, قادر محض هستی, حی محض هستی, ازلی، ابدی، سرمدی هستی, تو چرا نبخشیدی؟!
[1]. سوره نمل، آیه62.
[2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص577.
[3]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج1، ص58.
[4]. سوره فاطر، آیه15.
[5]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط ـ الحدیثة)، ج3، ص299؛ زاد المعاد ـ مفتاح الجنان، ص49.
[6]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص352؛ «... كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِی یسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِی یبْصِرُ بِهِ وَ ...».
[7]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص352.
[8]. سوره نور، آیه35.
[9]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط ـ الحدیثة)، ج3، ص296.
📚 پیام فرا رسیدن ماه شعبان
تاریخ: 1399/01/06