‍ شنیدم که جدت به زبان صدقش گفت آه اسمی از اسم‌های خداست. عجب اسم زیبایی؛ آه چه اسم پر از سوزی ؛آه حالا که من #مریض‌فراق‌توام از این پس میخواهم تسبیح به دست ختم ذکر آه بگیرم. آه آه آه آه از فراق تو... آه از نبودن تو مولاجان خالق و قادر حکیم و علیم حیّ و قیّوم کبیر و متعال همه نام پروردگار ماست قبول اما من عجیب با نام آه انس گرفته‌ام آقا! تردید ندارم اگر مردم از فراق تو به آه بیایند راه تو را پیدا میکنند و سپاه تو هم آماده ی ظهور خواهد شد. ما عهد میبندیم که همه اهل آه شویم. آقای پر از آه قسم به نام الله بیا! [ جعفر بن یحیی خزاعی از پدرش نقل می‌کند که گفت: به همراه امام صادق علیه السلام به عیادت یکی از دوستان حضرت رفتیم. آن مرد را دیدم در حالی که زیاد آه میگفت. به او گفتم: برادر من! ذکر پروردگارت را بگو و از او فریاد بخواه. امام صادق علیه السلام فرمود: آه اسمی از اسم‌های خدای عزّوجلّ است. کسی که آه میگوید به خداوند تبارک و تعالی استغاثه کرده است. ] التوحید ص ۲۱۹