زندگی و فضايل #حضرت_زينب_کبری(س)
شخصيت #حضرت_زينب_كبری(س) را نميتوان در اين سطور مختصر بيان كرد. اما در حد امكان قطراتي از دريای فضائل ايشان را انشاءالله بيان خواهيم كرد. در مورد وفات ايشان هم مختصرا عرض كنيم كه وفات ايشان طبق قول مشهور در سال ۶۲ هـ اتفاق افتاده است.
💠زندگی آن حضرت
🔷اين بانوی بزرگوار در شهر مدينه تولد يافت. شوهرِ حضرت، عبدالله بن جعفر پسر عموی بزرگوارش بوده است. او يكي از شخصيتهاي مشهور اسلام و از سخاوتمندان بنام و معروف ميباشد». #حضرت_زينب(س) داراي القاب و كنيه های زيادی است. يكی از القاب آن حضرت كه در روايات آمده، #عقيله يا «عقيله بنی هاشم» است كه به معنای زن ارجمند و گرامي در فاميل خود، ميباشد. از ديگر القاب آن حضرت ميتوان «صديقه صغری» «عارفه» «عالمه» «فاضله» «كامله» و «عابده آل علی» را نام برد.
🔷 #حضرت_زينب(س) تا زماني كه اميرالمؤمنين(ع) در مدينه بودند با شوهرش عبدالله بن جعفر در مدينه زندگی كردند و زماني كه اميرالمؤمنين(ع) پايتخت حكومت اسلامی را به كوفه منتقل كردند به كوفه نقل مكان نمودند. #حضرت_زينب(س) در كوفه به ارشاد و تعليم زنان كوفه اشتغال داشت». امام علی(ع) در سال ۴۰ هجری در كوفه به شهادت رسيد. بنابراين سن #حضرت_زينب(س) در اين زمان تقريبا ۳۵ سال بود. حدود ۱۰ سال هم بعد از شهادت پدر بزرگوارش با برادرش امام حسن(ع) زيست نمود. امام حسن(ع) در سال ۵۰ هجري به شهادت رسيد. بعد از شهادت امام حسن(ع) ۱۰ سال نيز با برادر ديگرش يعنی امام حسين(ع) زندگی كرد.
🔷حضور ده ساله #حضرت_زينب(س) در صحنه زندگي برادرش امام حسين(ع) پر حادثه ترين و رنج آورترين دوران زندگی ايشان است. #حضرت_زينب(س) در طول زندگي با مصائب زيادي روبرو شد. اما #حضور_ايشان در #كربلا و ديدن آن صحنه های دلخراش و از دست دادن برادران و فرزندان و فرزندان برادر از همه مصيبات دردآورتر و ناگوارتر بود. چرا كه در يك روز همه عزيزانش خصوصاً برادرش امام حسين(س) را از دست داد. هنگام مصيبت جانگداز كربلا سن #حضرت_زينب(س) ۵۵ سال بود.
🔷اين بانوي بزرگوار در شب يكشنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجري درگذشت.» هر چند اقوال ديگري نيز در مورد ماه وفات ايشان وجود دارد. اما قول مشهور همان ۱۴ ماه رجب سال ۶۲ هجري است. سيد هاشم رسولی محلاتي مينويسد: «مشهور آن است كه وفات آن بانوی معظمه در شب يكشنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجري اتفاق افتاد. يعنی حدود يك سال و نيم بعد از واقعه عاشورا».
💠 #فضائل_حضرت به طور خلاصه
🔷 #صبر حضرت: شهيد مطهری در اين رابطه مينويسد: در حماسه حسينی، آن كسی كه بيش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بيش از همه اين پرتو حسيني بر روح مقدس او تابيد خواهر بزرگوارش #زينب(س) بود، و در ناسخ التواريخ آمده است: محققاً از آغاز خلقت تاكنون از هيچ زني از زنهاي انبياء و اولياء اين حلم و بردباری پديد نيامده است».
🔷 #عبادت آن حضرت: #زينب_كبری(س) در تمام مدت اسارت #تهجد و نماز شبش تعطيل نشد» در كتاب رياحين الشريعه آمده است: شب زنده داری #زينب(س) در تمام عمرش ترك نشد حتی شب يازدهم محرم».
🔷 #سخنوری آن حضرت: خطبه های آتشين و زيباي #زينب(س) در كوفه و شام كه يزيد و يزيديان را رسوا ساخت #در_حد_اعلای #فصاحت و #بلاغت بود. شهيد مطهري در اين رابطه مينويسد:«خطابه اي كه #حضرت_زينب(س) در مجلس يزيد خوانده است از خطابه های بینظير دنياست».
🔷 #علم آن حضرت: زماني كه #حضرت_زينب(س) خطبه پرمحتوا و آتشين خود را در بازار كوفه ايراد نمود، امام سجاد(ع) در تأييد #مقام_علمي #حضرت_زينب(س) فرمود: الحمدلله تو دانشمند و #عالمه_ای بدون معلم و بانوی خردمندی بدون استاد ميباشي. اين سخن امام سجاد(س) نشان دهنده #علم_لدنی آن حضرت ميباشد.
🔷 #بزرگواري آن حضرت: در بزرگواری آنحضرت همين نكته بس كه زمانی كه در عصر روز #عاشورا دو پسرش را شهيد كردند از خيمه پای بيرون نگذاشت، در حالی كه هنگام شهادت ساير شهدا از خيمه بيرون می آمد و امام حسين(ع) را دلداری ميداد، ولی اينجا براي اينكه برادرش امام حسين(ع) خجالت نكشد از خيمه بيرون نيامد.
🔷 #عصمت ايشان: در كتاب «زينب بنت الامام اميرالمؤمنين» مقام عصمت را براي اين بزرگوار ذكر ميكند و مينويسد: هرچند مقام عصمت براي ايشان «ضروري دين» نيست ولي به اين مرحله رسيده اند...» و خلاصه بايد گفت: «شئونات باطنيه و #مقامات_معنويه #حضرت_زينب(س) نايبه زهرا، امينه خدا... را هيچكس نتواند به تحرير و تقرير در آورد». ابن اثير مينويسد: #زينب(س) در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت و فضيلت و شجاعت و سخاوت شبيه ترين مردم به پدر خود علی(ع) و مادر خود فاطمه(س) بود.
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثاً وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ :
پس آيا گمان مى كنيد كه ما شما را بيهوده آفريده ايم، و شما به سوى ما بازگردانده نمى شويد؟
#سوره_مومنون_آیه115
قرآن براى آفرينش انسان اهدافى را بيان كرده است از جمله:
#عبادت. «و ما خلقت الجنّ والانس الاّ ليعبدون» [120] من جن و انس را نيافريدم جز براى اين كه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند).
#آزمايش. «خَلَق الموت والحياة ليَبلوكم ايّكم احسن عملاً» [121] (خداوند) مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد، كه كدام يك از شما بهتر عمل مى كنيد.
#براى_دريافت_رحمت الهى. «الاّ مَن رحم ربّك و لذلك خلقهم» [122] مگر كسى كه پروردگارت به او رحم كند و(خداوند) براى همين (رحمت) مردم را آفريد.
حضرت على عليه السلام فرمود: «رحم اللّه امرء عرف قدره» خداوند رحمت كند كسى را كه ارزش و اعتبار خود را بشناسد. [123] و بداند از كجا آمده، اكنون در كجاست وسپس به كجا مى رود.
امام حسين عليه السلام فرمود: «انّ اللّه ما خلق العباد الاّ ليعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه» خداوند متعال بندگانش را نيافريده است مگر براى اين كه او را بشناسند، آن گاه كه او را شناختند، عبادتش كنند و چون خدا را عبادت كردند، با پرستش و عبادت او از پرستش غير او بى نياز شوند. [124]
حضرت على عليه السلام فرمود: «الدّنيا خُلقت لغيرها ولم تخلق لنفسها» [125] دنيا براى ديگرى آفريده شده و براى خود آفريده نشده است. (دنيا وسيله اى است براى رسيدن به آخرت)
آرى، كسانى كه همه ى هدف هاى خود را در درون دنيا جستجو مى كنند، زمين گرا و زمين گير مى شوند. چنانكه در آيه ى 176 سوره اعراف آمده است: «اخلد الى الارض»
هر دم از عمر گرامى هست گنج بى بدل مى رود گنجى چنين هرلحظه بر باد آه آه
-----
120) ذاريات، 56 .
121) ملك، 2 .
122) هود، 119.
123) غررالحكم.
124) بحار، ج 5، ص 312.
125) نهج البلاغه، حكمت 463.
📚تفسیر نور