سلام امام زمانم🌸 ‌ هر صبح، به شوق عهد دوباره با شما چشمم را باز میکنم ‌عهد میکنم با شما، هر روز که می گذرد، عاشقانه تر از قبل چشم به راهتان باشم... ‌ السَّلاَمُ عليكَ يا وَعْدَ اللهِ الَّذِى ضَمِنَهُ ‌ الّلهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ‌الْفَرَج #امام_زمان

بعد از این مدت به تلگرام وصل شدم، وای خدای من، چقدر پیام فرستاده بود! یکی یکی خواندم: • بار اول که دیدمت چنان بی‌مقدمه زیبا بودی که چند روز بعد یادم افتاد باید عاشقت می‌شدم. • جنگ چیز خوبی نیست، مگر اینکه تو مرا با خود به غنیمت ببری. • شق‌القمری، معجزه‌ای، تکه‌ماه/لاحول‌ولاقوة‌الابالله. • خندیدی و بر گونه تو چال افتاد/ از چاله در آمد دلم افتاد به چاه. • دوستت دارم، بگو این بار باور کردی! • عشق در قاموس من از نان شب واجب‌تر است! • دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست/ آنجا که باید دل به دریا زد همین‌جاست. • تو نیم دیگر من نیستی، تمام منی! • تنها این را می‌دانم که دوست داشتنت، لحظه لحظه لحظه زندگی‌ام را می‌سازد و عشقت ذره ذره ذره وجودم را. • مرا ببخش و با لبخندت بهم بفهمان که بخشیده‌ای مرا، که من هرگز طاقت گریه‌ات را ندارم! آخرین پیام‌هایش فرق می‌کرد. نمیدانم به خاطر ایام محرم بود یا چیز دیگری: • این تناقض تا ابد شیرین‌ترین مرثیه است/ سرترین آقای دنیا را خدا بی‌سر گذاشت. • وقتی می‌میرم هیچ‌کسی به داد من نمی‌رسد الا حسین/ ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین پیامم به دستش نمی رسید. نمی‌دانستم گوشی اش کجاست، ولی برایش نوشتم: نوش جونت! دیگه ارباب خریدت، دیدی آخر مارک دار شدی..! همسر شهید محمد حسین محمدخانی🕊🌹

آخرین جمله یِ دختر شهید محمد جعفر حسینی به پدر #جات‌اینجاست❤️

کاری کردی دیگه هیچکی به چشمایِ خسته من نمیاد...

ولی اگه شهید بشید سر تیکه کفنتون دعواست...

✨ما افسانه نیستیم دخترم در کلاسهای تابستانی شهرک محل سکونت ما یعنی شهرک ارتش تهران شرکت می کرد. یک روز یک گل سینه هدیه گرفت که عکس شهیدی روی آن بود. آخر شب، گل سینه روی زمین افتاده بود. پایم رفت روی سوزن آن و حسابی خون آمد. بعد از پانسمان، گل سینه را برداشتم و باعصبانیت انداختم توی سطل زباله. آخر شب طبق روال هرشب سریال ترکیه ای را دیدم و خوابیدم. من اگر هر کار اشتباهی انجام دهم اما نمازم را سر وقت می خوانم. صبح حدود ساعت پنج بود. بعد از نمازصبح مشغول تسبیحات بودم که احساس کردم یک جوان روبروی من نشسته!! نفهمیدم خوابم یا بیدار اما آن جوان که صورتش پیدا نبود به من گفت: سریالهایی که می بینی افسانه است. اما ما افسانه نیستیم. ما با شما هستیم. باتعجب گفتم: شما کی هستی؟ گفت: تصویر من روی گل سینه بود که انداختی توی سطل. دویدم و رفتم داخل سطل را گشتم. تصویر یک شهید بود که زیر آن نوشته بود: شهید ابراهیم هادی خیلی برایم عجیب بود. به طور اتفاقی رفتم سر کمد کتابخانه. دیدم کتابی به نام سلام بر ابراهیم لابه لای کتابها ست. کتابی در مورد همین شهید. مشغول مطالعه شدم. خیلی جالب بود. شوهرم را صدا زدم و پرسیدم که این کتاب کجا بوده؟ گفت: چند روز پیش توی اداره به ما هدیه دادند. هر دو جلد کتاب را آن روز خواندم. خیلی عالی بود. صبح روز بعد؛ بعد از نماز به بهشت زهرا رفتیم. ساعتی را در کنار مزار یادبود او بودم. حالا او حقیقت زندگیم شده. دیگر سراغ افسانه های ماهواره نمی روم. حجاب و نمازم نیز کاملا تغییر کرده. 📚یاران ابراهیم اثر گروه شهید هادی 🌱@salambarebrahimm🍃

از قشنگی های دنیا 😍 #فرزندآوری