✨تشکیلات جبهه انقلاب؛ آنگونه که باید باشد- بخش اول
🔹پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکلهایی که پیش از انقلاب مشغول مبارزه با طاغوت بودند، در موقعیت کنشهای سیاسی درونسیستمی قرار گرفتند. برخی تشکلها نیز پس از انقلاب با گردهمآیی شخصیتهای شهره مبارزه شکل گرفتند. علی ای حال، وجه مشترک این تشکلهای سیاسی، پیشقراولی اعضای مرکزی آنها در طول نهضت بود. میتوان حزب موتلفه، حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز و... را در این زمینه مثال زد.
🔹موسم انتخابات که فرا میرسید، همین تشکلها از افرادی حمایت میکردند و مردم نیز به فهرست آنها اعتماد کرده و رای میدادند. پیروزی فراگیر حزب جمهوری اسلامی در انتخابات مجلس نخست، نمونه این اعتماد مردم است. اما ریشه این اعتماد در کجا بود؟ مردم به کدام دلیل با تمام وجود پای کار حزب جمهوری اسلامی آمدند و برای نامزدهای مورد حمایت حزب تبلیغ کردند و به آنها رای دادند؟ پاسخ روشن است: شخصیتهایی که محور حزب بودند و فهرست انتخاباتی تعیین میکردند، مقبول و محبوب و مورد اعتماد مردم بودند. این شخصیتها، پیشقراولان مبارزه با رژیم ستمشاهی بودند و مردم در همه بزنگاهها، آنها را در صف نخست مبارزه دیده بودند. پس از پیروزی انقلاب نیز، همین شخصیتها در صف نخست مبارزه گفتمانی با تفکر چپ و راست حضور داشتند و در معماری نظام اسلامی نقشهای اساسی ایفا کردند. علاوه بر این، آنها در میان مردم بودند. با مردم سخن میگفتند و میشنیدند. مسائل را برای مردم تبیین میکردند. در یک کلام، هرآنجا که مردم به آنها نیاز داشتند، حاضر بودند. علمدار پیشبرد یک تفکر و گفتمان در جامعه بودند و وقت انتخابات، مردم زیر همین علم گفتمانی جمع میشدند.
🔹امروز نیز اگر بناست مردم در ایام انتخابات، به تشخیص یک تشکل اعتماد کنند و در انتخابات، به فهرست تعیین شده توسط آن رای دهند، افراد محوری آن تشکل چنان نسبتی باید با مردم داشته باشند. افراد شاخص تشکلی که مردم را به رای به یک فهرست انتخاباتی فرامیخوانند، قاعدتا باید پیشقراولان یک گفتمان، یک تفکر و یک جبهه باشند که مردم نقشآفرینی آنها در سر بزنگاههای مهم انقلاب را ببینند؛ در میان مردم باشند و با آنها سخن بگویند و سخنانشان را بشنوند؛ برای حل مسائل مردم راهحل داشته باشند و با تمام توان، اجرایی شدن این راهحلها را پیگیری کنند؛ گفتمان خود را برای مردم تبیین کنند؛ در رویدادهای تاریخساز، مواضع صریح و دقیق بگیرند، مردم را درباره جهت صحیح حرکت اقناع کرده و پیشاپیش مردم، در آن جهت حرکت کنند.
🔹آیا کسانی که درباره #لیست_وحدت تصمیم گرفتند، واحد این ویژگیها که ذکر کردیم بودند؟ آیا اساسا مردم کسانی را که تعیین کننده فهرستهای انتخاباتی بودند، میشناختند؟ از این میان، آنها که شناخته شده بودند، علمدار یک گفتمان بودند؟ برای مردم مرجعیت سیاسی-فرهنگی داشتند و مقبولشان بودند؟ آیا فرآیندهایی که طی شد، متناسب با این وضع مطلوبی که ترسیم کردیم، بود؟
🔹به نظر میرسد پاسخ سیاه و سفید دادن به این سوالات، افراط است. اگر بخواهیم منصفانه سخن بگوییم، در فرآیندهای انتخابات مجلس یازدهم، در مقایسه با دورههای قبلی، گامهایی برداشته شد که سابقه نداشت! حتما در این انتخابات از مکانیسمهای ۷+۸ عبور شد و این، انکارکردنی نیست. اما تاثیر نهایی این گامها، چندان قابل توجه نبود و تصمیم نهایی، تقریبا به شکل سابق گرفته شد! لذا آنچه باید در جبهه انقلاب رخ دهد، یک تحول اساسی است که نخستین گام آن، "ایجاد یک تشکیلات با محوریت پیشقراولان گفتمانی جبهه انقلاب" است.
🔹ادامه دارد...
#سید_یاسر_جبرائیلی
⚜ قرارگاه یاوران ولایت دامغان
@yavarane_velayat_damghan
#تحلیل_سیاسی
🗓 ۱۲ فروردین؛ روز شکست سنگین لیبرالیسم از اسلام سیاسی
🗳 برگزاری رفراندوم درباره نظام جمهوری اسلامی، تبدیل به اوّلین عرصه بروز و ظهور تضادّ فکری مهندس مهدی بازرگان و اعضای دولت موقّت با امام(ره) و مردم شد.
🔘 «جمهوری اسلامی» در واقع نظریهای سیاسی مبتنی بر اندیشه سیاسی اسلام و الگویی برای پیادهسازی حکومت اسلامی بود. امام(ره) وقتی در یازده آبانماه ۵۷ در گفتگو با تلویزیون لوکزامبورگ هدف نهضت را برقراری جمهوری اسلامی و برنامه را تحصیل استقلال و آزادی اعلام کردند، این هدف و برنامه، تبدیل به یک شعار و مطالبه فراگیر مردمی شد که در همه راهپیماییهای سراسری در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی به گوش میرسید: «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی».
🔘 ایشان در مقطع پس از پیروزی انقلاب و ناظر به رفراندوم درباره نظام سیاسی جدید، ضمن دعوت مردم به رأی به جمهوری اسلامی، تصریح داشتند که رأی به جمهوری اسلامی، رأی به حکومت اسلام است و مردم را دعوت میکردند که در رفراندوم به جمهوری اسلامی رأی دهند.
🔘 با این وجود امّا اعضای دولت موقّت که مشخّصاً از جانب امام(ره) مأمور برگزاری رفراندوم درباره «جمهوری اسلامی» شده بودند، در زمره مخالفان جمهوری اسلامی قرار گرفته و شروع به موضعگیری علیه ایده جمهوری اسلامی و ارائه مدلهای حکومتی جایگزین کردند. مهندس بازرگان آشکارا موضع میگرفت که باید به جمهوری اسلامی صفت «دموکراتیک» را اضافه کرد؛ یا احمد صدر حاجسیّدجوادی وزیر کشور دولت موقّت که متولّی برگزاری انتخابات بود، پا را فراتر گذاشت و پیشنهاد حذف کلمه اسلام را داد: «مناسب آن است که فقط مفهوم جمهوری دموکراتیک باشد تا در تدوین قانون اساسی بتوانیم آن را به هر شکلی درآوریم.».
🔘 علاوه بر اعضای دولت موقّت، جریانهای معارض فکری چون کمونیستها، لیبرالها، تجزیهطلبان و... که علیرغم قلّت اعضا و فقدان حمایت مردمی، از پشتوانه رسانهای داخلی و خارجی قدرتمندی برخوردار بودند، تبلیغات وسیعی علیه «جمهوری اسلامی» به راه انداختند. امام(ره) در مقابل همه این جریانهای انحرافی ایستادند و تصریح کردند: «آنچه ملّت شریف ایران در سرتاسر کشور با فریاد از آن پشتیبانی نموده است همین «جمهوری اسلامی» بوده است، نه یککلمه زیاد و نه یککلمه کم.» و حتّی در پاسخی علنی به تمایلات مهندس بازرگان فرمودند آنها که میخواهند کلمه «دموکراتیک» را به این عبارت اضافه کنند، غربزدگانی هستند که نمیفهمند چه میگویند: «اینها یا جاهلند و نمیفهمند چه میگویند، یا عامدند و خائن... ملّت ما خون داده است تا جمهوری اسلامی وجود پیدا کند نه جمهوری، نه جمهوری دموکراتیک [ که] یعنی جمهوری غربی، یعنی بیبندوباری غرب.»
🔘 حزب جمهوری اسلامی نیز که در واقع محلّ تشکّل نیروهای سیاسی پیرو امام(ره) بود، در پاسخ به این فضاسازی سنگین رسانهای علیه جمهوری اسلامی، روز دوّم فروردین ۵۸ تجمّعی در میدان آزادی تهران با سخنرانی حضرت آیتالله خامنهای از اعضای شورای انقلاب برگزار کرد که صدها هزار نفر از مردم تهران در آن تجمّع شرکت کردند و وزن اجتماعی تفکّر حامی «جمهوری اسلامی» به نمایش گذاشته شد. آیتالله خامنهای در این سخنرانی اعلام کردند که جریان انقلابی اجازه نخواهد داد فرصتطلبان مسیری را که با صدای «لاالهالّاالله» پیموده شده، منحرف سازند.
🔘 سرانجام رفراندوم، بهعنوان اوّلین انتخابات آزاد در تاریخ ایران، در روزهای دهم و یازدهم فروردینماه ۵۸ برگزار شد و آنگونه که رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور دولت موقّت اعلام کرد، از مجموع ۲۰ میلیون و ۲۸۸ هزار و ۲۱ شرکتکننده، ۲۰ میلیون و ۱۴۷ هزار و ۵۵ نفر، یعنی ۹۹.۳ درصد به جمهوری اسلامی رأی آری دادند.
✍کتاب روایت رهبری، صص ۳۰-۲۷
#سید_یاسر_جبرائیلی
⚜ قرارگاه یاوران ولایت دامغان
@yavarane_velayat_damghan
▫️فاعتبروا يا أولي الأبصار...
⚡️اگر بخواهیم راز ناکامیهای دنیوی آقایان هاشمی، خاتمی، احمدینژاد و روحانی را در یک جمله خلاصه کنیم باید بگوئیم به خط الهی ولایت اطمینان نکردند، از آن فاصله گرفتند و دچار خسران شدند.
#سید_یاسر_جبرائیلی
⚜ قرارگاه یاوران ولایت دامغان
@yavarane_velayat_damghan
🔹 #تحلیل_سیاسی
⚡️ادعای کذب اجرا نشدن قطعنامههای شورای امنیت پس از بازگشت آنها، یک پروژه فریب برای حفظ ایران در #برجام است.
🔹پس از فعالسازی مکانیسم ماشه توسط آمریکا و به جریان افتادن بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران، جریان بزککار تلاشهای خود را برای حفظ ایران در برجام باوجود بازگشت تحریمها آغاز کرده است. استدلال بیپایه این طیف آن است که به دلیل مخالفت اکثر اعضای شورای امنیت با آمریکا، این تحریمها مورد بیتوجهی قرار خواهد گرفت. این استدلال کاملا پوچ است.
▫️اولاً ما تجربه این استدلال را درباره تحریمهای آمریکا داریم و شنیده بودیم که اگر آمریکا از برجام خارج شود، کسی تحریمهایش را اجرا نخواهد کرد؛ که خلافش ثابت شد. ثانیا نه تنها هیچ عضوی از شورای امنیت وعدهای مبنی بر عدم اجرای تحریمهای بازگشته، نداده، بلکه اروپاییها در بیانیه خود تلویحاً اعلام کردهاند که این تحریمها را اجرا خواهند کرد. لذا اظهاراتی نظیر "کسی تحریمها را اجرا نخواهد کرد"، صرفا از سوی لیبرالهای داخلی برای مصرف داخلی بیان میشود و به هیچ وجه معتبر نیست.
▪️تداوم حضور ایران در برجام پس از خروج آمریکا، باعث شد اروپاییها به هیچ کدام از تعهداتشان عمل نکنند. اگر ایران به صورت جدی اجرای تعهدات برجامیاش را متوقف میکرد، امروز وضع اینگونه نبود. باید هشدار داد که اگر ایران با وجود بازگشت تحریمها به حضور در برجام ادامه دهد، یعنی آمادگی خود را برای پذیرش سیلی بعدی دشمن اعلام میکند. حتی اگر کسانی به غلط چشم به سراب انتخابات آمریکا دوختهاند، اجرای تمامی تعهدات ایران باید تعلیق شود تا اگر دولت بعدی آمریکا به تعهدات خود بازگشت، اجرای تعهدات از سر گرفته شود. مدعیان عدم اجرای تحریمها نیز، برای اثبات ادعای خود تنها یک راه دارند: اروپا برای خرید تسلیحات از ایران قرارداد امضا کرده و پیش پرداخت انجام دهد.
#سید_یاسر_جبرائیلی
🍃قرارگاه صالحین دامغان
@salehin_damghan