امام صادق(ع): هرکسی با زن و فرزندان خود رفتار خوبی داشته باشد عمرش طولانی می‌شود. مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهلِهِ زادَ اللّه فى عُمُرِهِ؛ (خصال، ج 1، ص 87) امام صادق(ع): مردم، بيشتر از آنکه با عمر خود زندگى كنند، با احسان و نيكوكارى خود زندگى مى‏ كنند و بيشتر از آن‏كه با اجل خود بميرند، بر اثر گناهان خود مى‏ ميرند. يَعيشُ النّاسُ بِاِحْسانِهِمْ اَكْثَرَ مِمّا يَعيشونَ بِاَعْمارِهِمْ وَ يَموتون بِذُنوبِهِمْ اَكْثَرَ مِمّا يَموتونَ بِآجالِهِمْ؛ (دعوات الراوندى: ص ۲۹۱، ح ۳۳) امام صادق(ع): «تأثیر هیچ چیزی در طول عمر انسان، بیشتر از صله رحم نیست و هیچ چیزی مانند صله رحم عمر انسان را زیاد نمی‌کند. ما نَعْلَمُ شَیئاً یزیدُ فی العُمْرِ الا صلهًْ الرَّحمِ؛» (بحار، ج 71، ص 121)

امام علی(ع): «پیوند با خویشان، ثروت‌ها را بارور می‌سازد و مرگ‌ها را به تاخیر می‌اندازد.» (سفینهًْ البحار، ج 1، ص 411.)

حضرت سجاد(ع): «هر کس دوست دارد، خدا عمرش را طولانی و روزی‌اش را افزایش دهد، باید صله رحم کند.» (اصول کافی، ج 2، ص 156)

ترجمه فروع کافی: ج ۶، ص۶۲۳ ۶ - عمر بن يزيد گويد: من در حضور امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى نيز آنجا بود. آن شخص به امام عليه السّلام عرض كرد: فدايت شوم! من كودكان را دوست مى‌دارم. امام عليه السّلام فرمود: چه كارى با آن‌ها انجام مى‌دهى‌؟ عرض كرد: آنان را بر پشتم سوار مى‌كنم. امام عليه السّلام دست خود را روى پيشانى نهاده و از آن مرد روى برگرداند. آن مرد گريست. امام عليه السّلام به او نگاهى كرد كه گويى دلش براى او سوخت و فرمود: هنگامى كه به شهر خود رسيدى، شتر فربه‌اى بخر و آن را محكم ببند و شمشيرى بردار و ضربه‌اى به كوهان آن بزن به گونه‌اى كه پوستش كنده شود و در همان زمانى كه داغ است، روى آن بنشين. عمر بن يزيد گويد: آن مرد بعدا چنين تعريف كرد: وقتى كه به شهرم رسيدم، شترى را خريدم و آن را محكم بستم و شمشير را برداشتم و چنان ضربه‌اى به كوهان شتر نواختم كه پوستش كنده شد و در حالى كه هنوز حرارت داشت، روى آن نشستم. در اين حال چيزى شبيه مارمولك - اما كوچك‌تر از آن - از دبر من بيرون آمد و حال من آرام شد.

زاهد كيست؟ وظيفه اش چيست؟: ج ۱، ص۲۹ ۱۳ -ابو حمزه ثمالى گويد: شنيدم كه امام باقر عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فرمود: زودرس‌ترين خيرات از جهت پاداش، نيكى (به افراد) است؛ و سريع‌ترين شرها از جهت مجازات و عقوبت، ظلم و ستم مى‌باشد. و براى انسان همين عيب نابينايى كفايت مى‌كند كه عيبهاى مردم را ببيند، ولى در برابر عيب‌هاى خود ما بينا باشد، يا آنكه مردم را عيب‌جويى نمايد بر عيبى كه مبتلاى آن است و توان گريز از آن را ندارد؛ و اين كه همنشين خود را به نوعى اذيّت و آزار دهد كه هيچ سود و نفعى برايش نباشد.

الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمره ای: ج ۱، ص۱۲۶ روز جمعه غره محرم سال ۳۶۸ پس از رجوع از مشهد۱ - از جبله مكيه گويد شنيدم ميثم تمار قدس اللّٰه روحه ميگفت بخدا اين امت پسر پيغمبر خود را در دهم محرم بكشند و دشمنان خدا اين روز را روز بركت گيرند اين كار شد نيست و در علم خداى تعالى ذكره گذشته ميدانم آن را از سفارشى كه مولايم امير المؤمنين «عليه السّلام» بمن نموده و بمن خبر داده كه همه چيز بر آن حضرت بگريند تا وحشيان بيابان و ماهيان دريا و پرندگان هوا و خورشيد و ماه و ستارگان و آسمان و زمين و مؤمنان انس و جن و همه فرشته‌هاى آسمانها و رضوان و مالك و حاملان عرش بر او بگريند و آسمان خاكستر و خون گريد سپس فرمود لعنت بر قاتلان حسين «عليه السّلام» واجب است چنانچه بر مشركان واجب است كه با خدا معبودان ديگرى قرار دهند و چنانچه بر يهود و نصارى و مجوس واجب است، جبله گويد گفتم اى ميثم چطور مردم روزى كه حسين كشته شود روز بركت گيرند؟ ميثم (رضي الله عنه) گريست و گفت بگمان حديث مجعولى كه آن روز خدا توبه آدم را پذيرفته با آنكه خدا توبه او را در ذيحجه پذيرفته و گمان كنند آن روز خدا يونس را از شكم ماهى برآورده با آنكه خدا يونس را در ذى قعده از شكم ماهى برآورده و گمان كنند آن روزيست كه كشتى نوح در آن روز بر جودى استوار شده با اينكه روز هيجدهم ذيحجه بر جودى استوار شده و گمان كنند روزيست كه خدا دريا را براى بنى اسرائيل شكافته با اينكه در شهر ربيع الاول بوده سپس گفت اى جبله بدان كه حسين بن على روز قيامت سيد شهيدانست و يارانش يك درجه بر شهيدان ديگر دارند چون بينى خورشيد مانند خون تازه سرخ شده بدان كه آقايت حسين كشته شده جبله گويد روزى بيرون شدم و ديدم آفتاب بر ديوارها چون پارچه‌هاى زعفرانيست شيون كردم و گريستم و گفتم بخدا آقاى ما حسين «عليه السّلام» كشته شد.

الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمره ای: ج ۱، ص۳۰۹ ۵ - شعبى از عمويش قيس بن عبد روايت كرده كه ما در حلقه‌اى كه عبد اللّٰه بن مسعود حضور داشت نشسته بوديم يك عرب بيابانى آمد و گفت كدام شما عبد اللّٰه بن مسعود باشيد عبد اللّٰه گفت من باو گفت پيغمبر شما بشما باز گفته كه بعد از او چند خليفه است‌؟ گفت آرى دوازده تن به شماره نقيبان بنى اسرائيل.

فصل 7 آنچه او صلوات الله علیه (امام علی) چهارصد فصل آموخت در دین و زندگی دنیوی برای مسلمان خوب است بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 89 باب 7 ما علمه صلوات الله عليه من أربعمائة باب مما يصلح للمسلم في دينه و دنياه‏ **[ترجمه]خصال: محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام، از پدر بزرگوارش، از جدّش نقل می کند که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در یک مجلس، چهارصد درس از مواردی که کار دین و دنیای یک مسلمان را اصلاح می کند، به یارانش آموخت. فرمود: 1- ل، [الخصال‏] أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع: أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 102 211- هیچ کدام از شما با لباس بدن نما در برابر خداوند متعال نایستد. لَا يَقُومَنَّ أَحَدُكُمْ بَيْنَ يَدَيِ الرَّبِّ جَلَّ جَلَالُهُ وَ عَلَيْهِ ثَوْبٌ يَشِفُّ «1» ______________________________________________ (1) أي يرى فيظهر ما وراءه و في التحف: ثوب يصفه.

فصل 7 آنچه او صلوات الله علیه (امام علی) چهارصد فصل آموخت در دین و زندگی دنیوی برای مسلمان خوب است بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 89 باب 7 ما علمه صلوات الله عليه من أربعمائة باب مما يصلح للمسلم في دينه و دنياه‏ **[ترجمه]خصال: محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام، از پدر بزرگوارش، از جدّش نقل می کند که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در یک مجلس، چهارصد درس از مواردی که کار دین و دنیای یک مسلمان را اصلاح می کند، به یارانش آموخت. فرمود: 1- ل، [الخصال‏] أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع: أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 102 212- به سوی خداوند متعال توبه نمایید و خود را در محبّت او وارد سازید؛ چرا که «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِین» - . بقره / 222 - {خداوند متعال توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست می دارد} و مؤمن همواره توبه کننده است. تُوبُوا إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ادْخُلُوا فِي مَحَبَّتِهِ فَ «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ» وَ الْمُؤْمِنُ تَوَّابٌ «2» ______________________________________________ (2) في التحف: و المؤمن منيب تواب.

فصل 7 آنچه او صلوات الله علیه (امام علی) چهارصد فصل آموخت در دین و زندگی دنیوی برای مسلمان خوب است بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 89 باب 7 ما علمه صلوات الله عليه من أربعمائة باب مما يصلح للمسلم في دينه و دنياه‏ **[ترجمه]خصال: محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام، از پدر بزرگوارش، از جدّش نقل می کند که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در یک مجلس، چهارصد درس از مواردی که کار دین و دنیای یک مسلمان را اصلاح می کند، به یارانش آموخت. فرمود: 1- ل، [الخصال‏] أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع: أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 102 213- هر گاه مؤمنی به برادرش بگوید: اف! رشته برادری بین آن دو بریده می شود و اگر به او بگوید: تو کافری! یکی از آن دو کافر می گردد. إِذَا قَالَ الْمُؤْمِنُ لِأَخِيهِ أُفٍّ انْقَطَعَ مَا بَيْنَهُمَا فَإِذَا قَالَ لَهُ أَنْتَ كَافِرٌ كَفَرَ أَحَدُهُمَا

فصل 7 آنچه او صلوات الله علیه (امام علی) چهارصد فصل آموخت در دین و زندگی دنیوی برای مسلمان خوب است بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 89 باب 7 ما علمه صلوات الله عليه من أربعمائة باب مما يصلح للمسلم في دينه و دنياه‏ **[ترجمه]خصال: محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام، از پدر بزرگوارش، از جدّش نقل می کند که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در یک مجلس، چهارصد درس از مواردی که کار دین و دنیای یک مسلمان را اصلاح می کند، به یارانش آموخت. فرمود: 1- ل، [الخصال‏] أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع: أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 102 214- و هر گاه برادرش را تهمت زند، اسلام در دل او همچون آب شدن نمک در آب، حل می شود. وَ إِذَا اتَّهَمَهُ انْمَاثَ الْإِسْلَامُ فِي قَلْبِهِ كَمَا يُمَاثُ الْمِلْحُ فِي الْمَاءِ «3» ______________________________________________ (3) انماث الشي‏ء في الماء: تحللت فيه أجزاؤه.

فصل 7 آنچه او صلوات الله علیه (امام علی) چهارصد فصل آموخت در دین و زندگی دنیوی برای مسلمان خوب است بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 89 باب 7 ما علمه صلوات الله عليه من أربعمائة باب مما يصلح للمسلم في دينه و دنياه‏ **[ترجمه]خصال: محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام، از پدر بزرگوارش، از جدّش نقل می کند که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در یک مجلس، چهارصد درس از مواردی که کار دین و دنیای یک مسلمان را اصلاح می کند، به یارانش آموخت. فرمود: 1- ل، [الخصال‏] أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع: أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج‏10، ص: 102 215- درِ توبه برای کسی که توبه کند، باز است. «تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَهً نَصُوحاً عَسی رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِذا عاهَدْتُم» - . تحریم / 8 - {پس به سوی خدا توبه خالص نمایید، باشد که پروردگارتان گناهان شما را بپوشاند. و آن گاه که پیمان بستید، به پیمانتان وفا کنید} که هیچ نعمت و نشاط زندگی از بین نرفت، مگر به وسیله گناهانی که مرتکب شده اند. بَابُ التَّوْبَةِ مَفْتُوحٌ لِمَنْ أَرَادَهَا فَ «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى‏ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِذا عاهَدْتُمْ» فَمَا زَالَتْ نِعْمَةٌ وَ لَا نَضَارَةُ عَيْشٍ إِلَّا بِذُنُوبٍ اجْتَرَحُوا