بیانات رهبری مرحوم صاحب جواهر نسبت به صاحب حدائق در مواردی لحن بسیار تندی به کار میبرد. قبلا هم همینجور بوده است. مرحوم علامه در مختلف، در موارد متعددی به ابن ادریس به شکل عجیبی می‌تازد و عکس‌العمل خیلی شدیدی نشان میدهد. البته باز ابن ادریس (رضوان الله علیه) به نوبه خود با همان بیان، با شیخ طوسی برخورد کرده است. این کار رایج است، اشکالی هم ندارد؛ اما در میدان علم. اگر ابن ادریس زنده می شد، می‌ایستاد، علامه پشت سرش نماز می‌خواند، دستش را هم می‌بوسید. اگر سید صاحب مدارک زنده می‌شد، صاحب حدائق و دیگران پشت سرش نماز می‌خواندند، دستش را هم می بوسیدند - در این شکی نیست - اما در میدان علم با هم برخورد می کنند؛ مانعی هم ندارد. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد. یک چیز دیگری که به ذهنم می‌رسد و مطرح می‌کنم، شیوه‌های #درس‌دادن و #درس‌خواندن است، لااقل در درسهای بالا. خب، شیوه‌ی #سامرائی یک شیوه‌ی شناخته‌شده‌ی مشخصی است و طرفدارانی هم داشته. حتی می‌گویند مرحوم «آمیرزا محمّدتقی شیرازی»، وقتی هم که آمد کربلا ساکن شد (چون ایشان سامره بود، در خدمت میرزا بود) باز تدریسش به همان شیوه بود... به نظرم می‌رسد که ما در قم، شیوه‌ها را محدود نکنیم. شیوه‌ی قمی باز فرق دارد با شیوه‌ی نجفی... خب، شیوه‌ی قم هم یک شیوه است. الان در قم، آقای «حاج آقا موسی زنجانی» یک جور درس می‌دهد، آقای «وحید» یک‌جور درس می‌دهد. ده پانزده سال پیش، من نوارهای هر دوی اینها را (نوار حاج آقا موسی را بیشتر، نوار آقای وحید را کمتر) شنُفتم. اصلا این، یک سبک است، آن، یک سبک دیگر است. بنابراین، در حوزه، سبکها را آزاد بگذارید... بنابراین، شیوه‌های مختلف را به رسمیت بشناسید. اصلا اینها گفته شود یعنی حرفها توی دل شما نماند. همینها را بگوئید تا بلندنظری و سماحت شورا نسبت به مسائل گوناگون دانسته شود. سال ۱۳۸۹/ قم المقدسه 💢 شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi