eitaa logo
سلمان رئوفی
5.5هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
329 ویدیو
187 فایل
🔆قال رسول‌الله ص: ان هذا الدين متین 🔆کانال‌سلمان‌رئوفی 🔆مکتب شناسی فقهی، عرفان شیعی ،سیره ائمه ع ،علوم انسانی، فرهنگ و سیاست راه ارتباط @srsr1359 🔆صوت دروس در کانال سروش @salmanraoufi سایت boohoos.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از آخرین خبر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 کلیپ معنادار اینستاگرام سردار سلیمانی بمناسبت روز دختر 🔺همون دختر کم حجاب، دختر من و شماست؛ جامعه‌ی ماست @akharinkhabar
هدایت شده از خبرگزاری فارس
بیانیه سازمان پدافند غیرعامل/ منافع ملی را پای اهداف سیاسی ذبح نکنیم 🔸سازمان پدافند غیرعامل کشور در بیانیه‌ای در واکنش به اظهارات وزیر ارتباطات تاکید کرد این سازمان بر خلاف برخی دستگاه‌ها در صیانت از منافع ملی و رعایت قانون با کسی رو دربایستی نداشته و از برگزاری شوهای رسانه‌ای تخریبی نمی‌هراسد. در بخشی از این بیانیه آمده است: 🔹همانگونه که در مصاحبه با رسانه‌های اعلام شده تلگرام در کشور CDN داشته و بهتر بود دولت محترم همان امکاناتی را که به تلگرام اختصاص یافته بود، در اختیار پیام رسان های داخلی قرار می دادند تا خدمات بهتر و با کیفیت تری ارائه کنند. 🔹ضمن دعوت از وزیر جوان و پر تلاش ارتباطات به داشتن حوصله بیشتر و اشراف بر زیر مجموعه خود، اگر همین همت و تلاشی که دوستان برای حفظ تلگرام به هر قیمتی دارند در حمایت از شبکه های اجتماعی بومی داشتند، به طور قطع خدمات دهی این شبکه ها قابل رقابت با نسخه های خارجی بود. fna.ir/bnaqqy @Farsna
هدایت شده از محمدتقی اکبرنژاد
شهرک مهدیه_آیت الله اعرافی.mp3
934.4K
🔲آیت الله اعرافی: 💢این درد را به کجا ببریم که 900 نفر خلاف مقررات شرعی و قانونی در شهرک مهدیه سکونت داشته اند و البته 260 منزل را بازپس گرفته ایم. 💢افرادی بالای 10 الی 15 سال سکونت داشته اند و کارمند و قاضی هم بوده اند! 💢ما آماج تیرها قرار گرفته ایم اما قاطع ایستاده ایم! 🆔 @feghahat
هدایت شده از محمدتقی اکبرنژاد
💢ملک اختصاصی 🔶شفاف سازی شهرک مهدیه 🔸مسأله شفاف سازی که استارت آن از جوان ترین وزیر کابینه زده شد، این روزها تبدیل به یک دغدغه عمومی و خواسته ی ملی شده است ، چه اینکه ادامه راه انقلاب بدون این مهم دشوار است. 🔸شفاف سازی یعنی؛ مردم بدانند که مالیات ها ، درآمدهای دولت و... در چه جایگاهی و به چه میزانی و توسط چه کسانی مصرف میشود و صد البته این امر باعث شکوفایی جامعه و جلوگیری از فسادهای احتمالی خواهد شد. 🔸بدیهیست که جامعه ی حوزوی نیز از این مهم ، مستثنی نیست و بلکه باید خود را طلایه دار این حرکت عظیم و پر اهمیت بداند! .با در نظر گرفتن این مقدمه ، سازوکار سکونت در " شهرک مهدیه" سالهاست که برای بسیاری از طلاب به سوالی اساسی تبدیل گشته و باتوجه به رشد سرسام آور هزینه سکونت در منازل استیجاری ، امروزه بیش از پیش طلاب دغدغه مند را به فکر فرو برده که چگونه است این شهرک با برخورداری از بودجه دولتی و با اینکه حق تمامی طلاب در آن است اما عده ای بیشتر از سهم خود از این منازل استفاده می نمایند. 🔸تعدادی از ساکنان این شهرک بیش از ده سال است که در آن سکونت دارند و بعضا دارای شغل و درآمد مکفی هستند بگونه ای که ماهیت این شهرک از عام المنفعه بودن به "ملک اختصاصی " تغییر پیدا کرده و کسی از مسئولین را یارای بیرون راندن این مالکانِ ساکن نما را نیست. چنان که برخی مدیران با اینکه تلاش مجدانه در صدد رفع این نقص و بیرون راندن ساکنان بیش از ده سال ( و نه پنج سال ) برآمدند که با اعتراضات و تحصنات این طلاب در جلوی بیت رهبری مواجه شدند و نهایتا مسئولین بالادستی سعی در مسکوت گذاشتن قضیه نموده اند و همچنان این ساکنان را در استمتاع بردن از این خانه ها آزاد گذاشتند، لذا‌ شایسته است که مسئولین امر بصورت شفاف به این سوالات پاسخ دهند : ۱-تعداد کل ساکنان در این شهرک به چه میزان است ؟ و چرا سایر طلاب مستحق نباید اسامی منتفعین از این حق را بدانند چه اینکه اعلام اسامی، بزرگترین راه برای شناسایی طلاب غیر مستحق توسط دیگر طلاب است . 2-تعداد افرادی که بیش از پنج سال سکونت دارند به چه میزان است؟ 3- اگر که ساکنان بیش از پنج سال در این‌شهرک وجود دارد به چه حقی ، با آنان مماشات میشود؟ ۶-چرا افراد دارای منزل مسکونی ، در این شهرک سکونت دارند؟ و آیا گرفتن سابقه داشتن ملک مسکونی حداقل در هزاره های ساخته شده توسط مرکز خدمات کار پیچیده و مشکلی است؟ —---------- [نشر نظرات لزوماً به معنای تأیید همه ی محتوا نیست.] —---- 🔺لازم به گفتن است آیت الله اعرافی مدیر محترم حوزه های علمیه در دیدار عمومی با طلاب در تاریخ 18بهمن96 از سکونت 900 نفر غیر ذی صلاح در شهرک مهدیه خبر داد که تا کنون منازل 260 نفر از آن ها را پس گرفته اند. 🆔 @feghahat
هدایت شده از بیسیمچی مدیا 🎬
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«تصاویری از یمن که قرار نبود ببینید» «موهای بعضی از بچه‌ها ریخته. شکم بعضی‌هایشان باد کرده... صورت‌هایشان پیر شده... با پوستی که چروک می‌شود، هر وقت گریه می‌کنند» @Bisimchimedia
راز سیرک شفافیت! 1⃣ کشورمان ذخایر ارزی محدودی دارد و عدد های مختلفی برای آن تخمین می زنند. اما هرچه هست می دانیم این ذخایر زیاد نیست و در شرایط سخت آتی، هر دلار آن مهم است. 2⃣ دولت با یک سیاست اشتباه (اشتباه!؟) دلاری که حدود ده هزار تومان شده بود را روی کاغذ 4200 تومان نگه داشت و اعلام کرد بازرگانان(دقت کنید فقط بازرگانان) هر مقدار که بخواهند، برای واردات(!) ارز در اختیارشان قرار داده می شود! 3⃣ نتیجه آنکه در زمانی کمتر از دوماه، حدود بیست و شش میلیارد دلار ثبت سفارش داشتیم! 🔺این خالی کردن آشکار خزانه خیانت بزرگی به کشور بود که سودش به جیب جماعت نور چشمی دولت رفت و باعث شد رهبر انقلاب به رئیس جمهور نامه بدهند و از وی در این باره توضیح بخواهند. 4⃣ دولت در برابر این لکه سیاه در کارنامه اش،سیرک شفافیت راه انداخت. 🔺ابتدا آذری جهرمی لیست شرکت های وارد کننده موبایل که ارز دولتی گرفتند را منتشر کرد. عده ای بی خبر از همه جا،از این همه شفافیت قند در دلشان آب شد! او سپس از مردم خواست اگر گوشی با ارز آزاد دریافت کرده اند،از طریق تعزیرات شکایت کنند!! یعنی دولت بی محابا و بی حساب به شرکت های چند روزه میلیون ها دلار داده و حالا مردم تک تک بروند دنبال نخود سیاه!! 🔺و بعد همین روند سرکار گذاشتن مردم، با انتشار لیست شرکت های دیگر دریافت کننده ارز دولتی ادامه پیدا کرد و دولت بازهم ژست شفافیت گرفت! 5⃣ در این بین سوالات اصلی مغفول ماند : 🔴 کدام عقل سلیم و کدام و تدبیر اجازه داد در شرایط جنگ اقتصادی ، ارز نایاب کشور صرف واردات موبایل و هزاران قلم کالای مصرفی غیرضروری و حتی دارای مشابه داخلی بشود!؟ 🔴 کدام دستگاه نظارتی و امنیتی این فرایند خیانت بار را پیگیری خواهد کرد!؟ 🔴 نتیجه نامه رهبر انقلاب چه شد و چه کسی مسئول پیگیری آن است!؟ 5⃣ ونکته پایانی: آیا دولت در طول پنج سال گذشته، جمعا 26میلیارد دلار یارانه(با این سطح تفاوت از نرخ واقعی پول)در اختیار صنایع داخلی قرار داده است!؟ ✅ حالا سیرک شفافیت برایتان معنی تازه ای پیدا نکرد؟ ✍ حسین شمسیان ✅ @ammarpress عمار پرس eitaa.ir/joinchat/2044657664C50ccd48f34
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چرا کانالهای ضد انقلاب از بعضی روسای جمهور حمایت کردند؟! @salmanraoofi
1 تحريرى نو از نظريه شهرت در اصول متلقات آية الله بروجردى احمد مبلغى در استنباط به فاصله هر چند قدم اگر اجماعى به چشم نيايد، دست كم شهرتى رخ مى نمايد. مسير استنباط را شهرت ها و اجماع ها پركرده اند و همچون علائم راه،جهت هاى مسير را مشخص مى كنند. درگذشته، غالب فقيهان بيشتر اجماع ها و شهرت ها را به چشم علائم راه و جهت هاى مسير نگاه مى كردند و دراين عصر، برخى از فقيهان بى اعتنا از كنار آنها مى گذرند. پذيرش افرطى اجماع وشهرت در ديروز، فقه را در دو زمينه تفسير نصوص و تعيين حكم درموارد غير منصوص، از هواى آزاد عقلانيت تاحدودى بازداشت وكم توجهى به اجماع و شهرت در امروز، فقه را باخطر جدا شدن و دور افتادن از برخى اصول وريشه ها مواجه كرده است. بريدن ديروز از بخشى از عقلانيت اصولى، و گسستن امروز از بخشى از ريشه ها و چارچوبه هاى فقه تفريعى دو روى يك سكه راتشكيل مى دهند. چرا فقيهان ديروز و امروز به رغم مطالعات اصولى پيرامون اجماع وشهرت به موضعگيرى هاى مطلق نگرانه فروغلطيده اند؟ ريشه اين مطلق گرايى كجاست؟ در پاسخ بايد گفت: ريشه درنارسايى مطالعات اصولى است. بررسى هاى اصولى كم دامنه و سريع، توانايى فرونشاندن دغدغه ها و نيازهاى استنباط را درخود ندارند. گاه يك موضوع اصلى چنان با تاريخ پيوند خورده است كه فهم منسجم از آن تنها باغور كردن درتاريخ ميسر است. نظريه پردازى در حوزه برخى از مسائل اصولى ماهيتى پيوسته با تاريخ دارد. رويكرد تاريخى،شاكله هاى ناگفته ذهن و انديشه اصولى را شكل مى بخشد و پنجره نظريه پردازى او را به روى واقعيت ها مى گشايد. اين نياز به ويژه درنظريه پردازى پيرامون اجماع و شهرت كه فهم پيشينه شكل گيرى آنها با چند و چون حجيت آنها درآميخته است دو چندان مى نمايد. عدم رويكردتاريخى و نبود پيگيرى تطور وار وزنجيره اى تاريخ فقه، سبب شده تا به اجماع و شهرتهاى شكل گرفته درامتداد زمان و نيز منشا و نحوه شكل گيرى آنها بى توجهى شود و درنهايت، توانايى تعبيه مطالعات ناظر به تبيين قلمرو اجماع وشهرت معتبر به دست نيايد. آنچه بيان شد سرگذشت فهم اصولى به روايت معمولى و تكرارى حوزه هاست. دراين ميان آية الله بروجردى درزمينه اجماع و شهرت راهى ديگر را پيش كشيد كه هم به پيراسته شدن دقت عقلى درمكتب او انجاميد و هم به ادا شدن حق تاريخ دراين مكتب. نظريه آية الله بروجردى بر پايه نگاه به دو عنصر، ملاك حجيت اجماع و شهرت، وقلمرو اجماع و شهرت معتبر شكل گرفته است. اين نظريه كه مى توان نظريه اجماع و شهرت دراصول متلقات ناميد ديدگاهى شفاف و روشنگر را پيش روى فقيهان قرارمى دهد كه تطبيق آن در عرصه استنباط از افراط و تفريط نسبت به موارد اجماع و شهرت جلوگيرى مى كند و كمتر با ابهام روبه رو مى شود. آية الله بروجردى درنظريه خود پيش از آن كه سايه ديدگاه هاى كليشه اى و آموخته شده در درس ها را بر سر تاريخ بيفكند به تطور ناب و فرايند شكل دهنده تاريخ فقه درقرن چهارم و پنجم نظر مى افكند و درپس تحليل تطور و دگرگونگى تاريخى به نتايجى مهم دست مى يابد. وى بر خلاف بسيارى به جاى آن كه از تاريخ مستنداتى براى انديشه خود بيابد، انديشه را به دست تاريخ مى سپرد تا با دست يابى به نتايج تاريخى دقت و توانايى اش در فهم واقعى تر و دقيق تر موضوع اجماع و شهرت افزايش يابد. البته پيش از او عالمانى جوهره نظريه اصول متلقات را ارائه كرده بودند. بعدا دراين باره بيشتر توضيح خواهيم داد. @salmanraoofi
2 دريغا كه اين نظريه به رغم برخوردارى از ويژگى هايى همچون اتقان علمى،واقع نگرى تاريخى و كاربرى شفاف درعرصه استنباط درسطحى شايسته، بحث انگيز نبوده و به صورت بايسته نقد وابرام های اصوليان را بر نينگيخته است. اين عدم واكنش علمی وسريع در برابر نظريه هايی نو ازاين دست، بيانگرضعف نهفته در سيستم عصبی حوزه های علميه است. گويا اين نظريه نيزبه سرنوشتی همانند ابتكارهای علمی پيشينيان كه گاه پس ازگذشت يك قرن يا بيشتر مورد توجه قرار گرفته اند دچار خواهد شد. انتظار است كه صاحبان انديشه، آنچنان حساس ودقيق گردند كه به محض ارئه شدن مبادی ومقدمات يك نظريه، به عمق آن پی ببرند وفرصت هایحوزه را به توجه وتحليل آن مصروف دارند ودر كوتاه مدت نتايج آن را در صورت درست بودن به جامعه علمی ارزانی بدارند. نظريه آية الله بروجردى با همه نيروى نهفته اى كه درخود براى به چالش كشيدن ديدگاه هاى مرسوم دارد، عملا دركوران بحث و مطالعه قرارنگرفته است. البته انديشمندانى به چشم مى آيند كه به اين نظريه،توجه و رويكرد داشته اند و دامنه مطالعات خود را تا ارائه ارزيابى و تحليلى نسبت به آن، امتداد بخشيده اند. امام خمينى از آن جمله است. وى جايگاهى ويژه را به آن اختصاص داده است. چه آن كه نكاتى رابه نظريه افزوده كه لحاظ آن، نظريه آية الله بروجردى را غناى بيشتر مى بخشد. نوشتار حاضر ضمن توجه به اجماع، تلاش خود را بيشتر بر معرفى شهرت در اصول متلقات گذاشته است. مى كوشيم ضمن بيان ديدگاه هاى آية الله بروجردى، ديدگاه هاى امام خمينى را نيز مرور كنيم. بحث را دردو محور پى مى گيريم: يكى پيشينه نظريه اصول متلقات و ديگرى بررسى و تحليل آن. 1- پيشينه نظريه اصول متلقات مراحل زير سير تطور ديدگاهى را مشخص مى كند كه به نظريه اصول متلقات انجاميد: مرحله اول: طرح مساله تلقى: براى نخستين بار سيد مرتضى از واژه تلقى وجايگاه محورى آن در شكل گيرى احكام و ديدگاه هاى اصحاب امامان(ع) سخن گفت: معلوم ضروره ان شيوخ الاماميه و سلفهم في تلك الازمان كانوا بطانه للصادق و الكاظم و الباقر عليهم السلام و ملازمين لهم و متمسكين بهم و مظهرين ان كل شىء يعتقدونه و ينتحلونه و يصححونه او يبطلونه فعنهم تلقوه و منهم اخذوه فلولم يكونوا عنهم بذلك راضين و عليه مقرين لابوا عليهم نسبه تلك المذاهب اليهم ((334))، آشكار است كه بزرگان اماميه و پيشينيان آنها درآن زمانها، اطرافيان و همراهان امام صادق و امام كاظم و امام باقر(ع)، و تمسك جويان به آنان بودند. آنان اين حقيقت را اظهار مى كردند كه هرچه را معتقدند و مذهب خويش قرارداده اند، و هرچه را درست مى انگارند يا ابطال مى كنند از امامان(ع)تلقى كرده و از او دريافت نموده اند. اگر امامان(ع) به آنچه اصحاب در اختيار داشتند راضى و مقر نبودند، از منتسب شدن اعتقادات و احكام موجود نزد اصحاب به خود جلوگيرى مى كردند... سيد مرتضى درعبارت خود صرفا به اين نكته كه اصحاب در احكام و عقايد، رابطه اى مبتنى بر تلقى با امامان(ع) داشته اند، پرداخته است اما از اين نكته كه اين تلقى، تداوم يافته و در نسل هاى بعدى راه خود راامتداد بخشيده است به اين صورت كه نسل بعد از اصحاب، تلقى احكام را از آنان پى گرفته اند و نسل بعد از آن نسل نيز به تلقى احكام از نسل قبل خود دست زده اند نپرداخته است. به همين جهت،موضوع تلقى از زبان سيد مرتضى صرفا به عنوان گزارشى از وضعيت اصحاب امامان(ع) ارائه شده و مورد استفاده و مصرف براى نظريه پردازى او پيرامون اجماع نشده است. مرحله دوم: طرح تداوم فرايند تلقى تازمان قدما اگر چه در كلمات برخى از قدما مانند شيخ طوسى به اين موضوع كه برخى ازفتاوى به صورت دريافت از شيوخ به دست آمده، اشاره شده است، ولى به صورت مستقل و نگاهى از بيرون، تداوم يافتن روندتلقى از زمان امامان(ع) تا قدما مورد اشاره قرار نگرفته است. آنچه هست طرح نقل روايت از شيوخ است. شايد براى اولين بار شهيد ثانى به اين تداوم توجه نشان داد. او با طرح اين نكته: (تنزل فتاويهم منزله روايتهم، ((335)) فتاواى قدما به منزله روايت كردن آنان به شمار مى رفت) تا حدودى به فضاى انديشه تداوم يابى روند تلقى از دوره امامان تا دوران قدما نزديك شد. @salmanraoofi
3 مرحله سوم: نظريه پردازى پيرامون اجماع بر پايه انديشه تلقى: استرآبادى موسس اخباريگرى به مساله افتاى قدما توجه نشان مى دهد و اجماع آنان برفتوا را كاشف از دليل مى شمرد. از سخن او استفاده مى شود كه جمعى همين عقيده را داشته اند. وى با اشاره به اتفاق صدوقين و كلينى و شيخ طوسى بريك فتوا اين اجماع را معتبر مى شمرد و مى گويد: زيرا اين اجماع بررسيدن نص به آنان يك دلالت قطعى و از نوع عادى دارد. هر انديشمند آگاه برحال قدما، به اجماع آنان، به اين نكته قطع پيدا مى كند. ((336)) پيداست كه استرآبادى هرچند از شهيد ثانى گامى جلوتر نهاده و به فضاى انديشه تلقى نزديك تر شده است، با اين وصف او نيز به صراحت از حقيقتى به نام تلقى وتداوم روند آن از اصحاب تا قدما سخن نگفته است. اهميت سخن او بيشتر دراين نهفته است كه از اتفاق قدما بريك فتوى و كاشف بودن آن از يك نص سخن مى گويد. مرحله چهارم: طرح شفاف تر نظريه اجماع در چارچوب احكام متلقات سبزوارى دركتاب خود، درقالب طرح يك اشكال به صورت «ان قلت» به گونه اى شفاف به مساله تلقى واعتبار اجماع قدما برپايه آن اشاره مى كند. هرچند كه بعد در پاسخ گويى به ان قلت آن را رد مى كند.عبارت او چنين است: راويان حديث و ناقلان اخبار و حافظان آثار، علم و روايت را از اصحاب امامان(ع) دريافت كردند. پس از آنان ديگران آمدند و اين علم را از آنها دريافت كردند و بدينسان در پى نسل پيشين نسل پسين و درپى گذشتگان، آيندگانى آمدند و اين روند را تا زمان بزرگانى كه بعد از آنان آمدند ادامه دادند آنها كه به تدوين علم وضبط اقوال و تمييز بين موارد اختلاف و اتفاق دست زدند. از اين رو هيچ يك از اقوال آنان خارج از اقوال امامان(ع) نبوده است به ويژه آن گاه كه برحكم اتفاق كرده باشند. البته اگر از آنان قول نادرى برخيزد كه از نظر مشهور آنان رد شده باشد، پذيرفتنى نيست. بلكه مى توان گفت: عمل دو يا سه نفر ازمتقدمان، نقش اجماع آنان را ايفا مى كند و اعتبار دارد. ((337)) مرحله پنجم: باز توليد انديشه اصول متلقات و ارائه آن در قالب نظريه اى جامع الاطراف. پر رنگ ساختن ابعاد مساله تلقى و ارائه يك نظريه جامع الاطراف براساس آن، پيرامون اجماع و شهرت تحولى است كه به دست آية الله بروجردى انجام گرفت. به واقع اين قضيه اصولى ديدگاهى را كه قبلاعالمان ارائه كرده بودند، باز توليد كرد و درقالب يك نظريه، پايه هاى آن را مستحكم ساخت، كه در ادامه بحث، ارائه خواهيم داد. @salmanraoofi
سلمان: 4 2- بررسى و تحليل نظريه اصول متلقات نظريه اصول متلقات در شهرت را از دو زاويه بررسى مى كنيم: يكى از زاويه ديد عقلانى تاريخى آية الله بروجردى كه با صرف نظر از نص شرعى، شكل گرفته است وديگرى از زوايه تمسك اين شخصيت و نيز امام خمينى به مقبوله عمر بن حنظله كه يكى از نصوص وارد شده در شهرت است. يكم. شهرت دراصول متلقات برپايه نگاهى عقلانى- تاريخى موفقيت نظريه پردازى درزمينه شهرت به عبور از چهار مرحله نيازمند است نظريه اى كه اين فرايند را طى نكند با ابهامات يا اشكالاتى گاه بزرگ برخواهد خورد. چهار مرحله عبارتند از: تعيين ملاك اعتبار شهرت، تقسيم شهرت، تعيين شهرت معتبر، قيود و شروط. (الف) تعيين ملاك اعتبار شهرت اين مرحله تنها مرحله اى است كه نظريه پردازان به آن توجه كافى و كامل كرده اند. چكيده مباحث اصوليان را مى توان چنين ارائه كرد: شيعه براى اجماع بر خلاف اهل سنت اعتبار و حجيت مستقل، قائل نيست. اعتبار و حجيت آن را ناشى از حجيت سنت مى داند بدان لحاظ كه راهى به سوى سنت و كاشف از آن است. ((338)) عالمان شيعه از آغاز تاكنون در اين مساله اتفاق نظر داشته و مناط اعتبار اجماع را كشف از راى معصوم(ع) دانسته اند، اما اين كه مناط خود كشف چيست؟ و به عبارت ديگر فرايند كشف، چگونه و بر چه اساسى شكل مى گيرد؟ به مساله اى اختلافى بدل شده است. متقدمان به مناط هايى همچون لطف ، تقرير ((340))، بودن معصوم ((341)) در ميان ((339)) اجماع كنندگان و معتقد بودند و مى گفتند: اجماع از آن جهت راى معصوم را كشف مى كند كه لطف يا عدم تقرير باطل، بر امام ضرورى است يا اين كه امام(ع) درميان امت است و بنابراين اگر اجماع رخ داد به دست مى آيد راى معصوم(ع) همان راى اجماع كنندگان است. در حالى كه متاخران، اساس و مناط جريان كشف در اجماع را هيچ يك ازامور فوق به حساب نمى آورند. از ديدگاه اينان، تراكم ظنون و منتهى شدن آن به اطمينان و به سخن ديگر، حدس، عامل شكل دهنده جريان كشف است. ((342)) در اين مقال، توضيح بيشترى دراين زمينه كه مبحثى اصولى است نمى دهيم و تنها به ديدگاه آية الله بروجردى اشاره مى كنيم. وى مانند همه علماى شيعه مناط اعتبار اجماع را كاشفيت از راى معصوم(ع)مى داند اما دراين كه مناط اين كاشفيت، مانند ساير متاخران انديشيده است يعنى ملاك هايى همچون لطف، تقرير و را عامل كشف نمى داند و از عنصر حدس سخن به ميان مى آورد. ((343)) اگر ملاكهايى همچون لطف و تقرير را پذيرفتيم بايد بدانيم كه دراين صورت، تحقق جريان كاشفيت تنها درگرو اجماع است و بس! يعنى با شهرت، اين جريان صورت نمى گيرد به اين دليل كه براساس قاعده لطف اين تنها پنهان ماندن حق به صورت كامل است كه خلاف لطف تلقى مى شود اما اگرحق به صورت غير كامل پنهان ماند خلاف لطف واجب نيست و بديهى است كه تنها اگر همه بر باطل اتفاق كنند، خفاى كامل حق انجام مى گيرد اما اگر شهرت بر باطل انجام گرفت، حق به طور كامل مخفى و پنهان نمى ماندو دخالت معصوم(ع) براى برهم زدن شهرت، ضرورى و مصداق لطف واجب نيست.((344)) براساس تقرير نيز دخالت امام براى برهم زدن تنها هنگامى است كه همه برباطل اجماع كنند چه آن كه عدم دخالت دراين صورت به معناى تقرير باطل است. بدينسان شهرت براساس قاعده لطف و تقرير از عنصر كشف برخوردار نيست اما براساس ديدگاهى كه جريان كشف را ناشى از «دخول معصوم (ع) در امت» مى داند شهرت مى تواندكاشف از راى معصوم(ع) باشد، البته به شرط اين كه مخالفان نظر مشهور معلوم النسب باشند و آنها را بشناسيم.((345)) اين شرط از آن جهت است كه درصورت معلوم النسب بودن ما مى دانيم كه امام(ع) در زمره مخالفان نيست پس به ناگزير درميان مشهور قرار دارد. برپايه حدس و تراكم ظنون نيز شهرت مى تواند كاشف باشد هر چند جريان كشف بر پايه آن به قوت و سرعت جريان آن بر پايه اجماع نيست. آيةالله بروجردى از آن جا كه به حدس و تراكم ظنون مى انديشيد، كاشفيت را در انحصار اجماع نمى ديد و براى شهرت نيز اعتبار قائل بود: مشهور بودن حكم مساله نزد قدما از وجود دليل معتبر برآن حكم كشف مى كند. ((346)) امام خمينى نيز همانند بروجردى مى انديشد: در شهرت قدما مناط اجماع وجود دارد بلكه اجماع چيزى جز آن نيست.((347)) @salmanraoofi
هدایت شده از محمدتقی اکبرنژاد
💢عضویت در شورای عالی شأنی در کنار شئون اصلی! 🆔 @feghahat
🔵نمازی با فضیلت بسیار در های ماه ذیقعده: 🔵در روز يكشنبه اين ماه نمازي با فضيلت بسيار از رسول خدا(صلي الله عليه وآله) روايت كرده كه مجملش آن است كه هر كه آن را بجا آورد: ۱- توبه اش مقبول شود. ۲- گناهش آمرزيده گردد. ۳- خصماء او در روز قيامت از او راضي شوند ۴- با ايمان بميرد و دينش گرفته نشود و قبرش گشاده و نوراني گردد. ۵- والدينش ازاو راضي گردند و مغفرت شامل حال والدين او و ذريّه او گردد. ۶- توسعه رزق پيدا كند. ۷- ملك الموت با او دروقت مردن مدارا كند. وبه آساني جان او بيرون شود. ⭕كيفيّت آن چنان است كه در روز غسل كند و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز گذارد در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَيْن (ناس و فلق) يك مرتبه پس استغفار كند هفتاد مرتبه و ختم كند استغفار را به : لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ، پس بگويد: يا عَزيزُ يا غَفّارُ،اغْفِرْ لي ذُنُوبي وَذُنُوبَ جَميـعِ المُؤمِنينَ وَالْمُؤمِناتِ، فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُالذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ. التماس دعا @salmanraoofi
سلمان: 5 (ب) تقسيم شهرت مقصود از تقسيم شهرت، تقسيم معروف روايى، عملى و فتوايى نيست بلكه تقسيم هايى است كه پيرامون شهرت فتوايى و نيز عملى از آن جهت كه بعد فتوايى داردانجام گرفته است. اين تقسيم ها نقشى مهم درشناخت شهرتى كه برخوردار از ملاك حجيت است، دارند. بايد ديد فقيهان به چه تقسيمى روى آورده اند و چگونه اين تقسيم بندى، آنان را در دست يابى به شهرت معتبر يارى رسانده است. تقسيمى كه ميان فقيهان رواج داردو از دير باز به تكرار آن پرداخته اند تقسيم شهرت به شهرت هاى شكل گرفته در عصر بعد از شيخ طوسى و شهرت هاى قبل از شيخ يا شكل گرفته در زمان اوست. شهرت هاى بعد از شيخ را غير معتبر شمرده اند به اين دليل كه عالمان بعد از او تا يك قرن راه تقليد از فتاواى وى را در پيش گرفتند و در نتيجه شهرت ها بلكه اجماع هايى را به وجود آوردند كه اساسى جزتقليد و تبعيت نداشتند. اين تقسيم بندى اگر چه واقعى، مفيد و عالمانه است اما كاربرى لازم را براى شناخت شهرت معتبر و قلمرو آن ندارد و تنها مى تواند بخشى از شهرت هاى غير معتبر را در اختيار نهد يعنى شهرت هايى كه بعد ازشيخ شكل گرفته اند اما به يقين برخى شهرت ها قبل از شيخ، نمى توانند بار كشف را بر دوش كشند. آية الله بروجردى تقسيمى ديگر را براى شهرت ارائه مى دهد كه مى تواند دقيق تر شهرت معتبر را مشخص كند. وى فتاواى متقدمان را به دو دسته تقسيم مى كند: دسته اول: فتاوايى كه اصول بر گرفته از امامان(ع) است. اين اصول پس از دريافت و تلقى از امامان(ع) از نسلى به نسل ديگر منتقل شده و تا علماى متقدم همچون صدوقين، مفيد، طوسى و پيش رفته است. اين علما اصول ياد شده را در كتابهايى كه براى همين امر اختصاص داده بودند، به عنوان فتواى خود ذكر كرده اند كتابهايى همچون مقنع، هدايه، فقيه، مقنعه، نهايه، كافى، مراسم و... دسته دوم: فتاوايى كه عالمان براساس مبانى اجتهادى از اصول متلقات استخراج كرده اند.((348)) از دسته اول با تعابيرى همچون «اصول اصلى» ((349))، «اصول متلقات» ((350))، «فتاواى متلقات» ((351)) ياد شده است و از دسته دوم به «فتاواى تفريعى» ((352)) تعبيرشده است. از ديدگاه آية الله بروجردى دسته اول (فتاواى متلقات) خود به دو دسته تقسيم مى شوند: الف) فتواهاى روشن و بى نياز از توضيح ب) فتواهاى نيازمند به توضيح. اگر چه بعد از آية الله بروجردى، عالمان به اصل انديشه وى درتقسيم فتواها به اصول متلقات و فتواهاى تفريعى تاحدودى توجه كرده اند، اما به انديشه وى درتقسيم بندى دسته اول (اصول متلقات) به دو دسته «الف» و «ب» بى توجهى كرده اند با آن كه نظريه آية الله بروجردى بدون توجه به اين بخش از انديشه هايش ناقص مى نمايد. به لحاظ اهميت اين بخش پنهان مانده، به نص عبارت دو كتاب تقريرات آيه الله بروجردى در اين زمينه مى پردازيم تابهتر بتوانيم داورى كنيم. در يكى از تقريرات، تقسيم اصول متلقات را به دو دسته، چنين مى بينيم: الاصول المتلقاة عن الائمة المعصومين(ع) بحيث عبر فيها بعين ما نقل عنهم(ع) بلازياده و لانقصان. المسائل التوضيحية بمعنى ان ما صدر عنهم(ع) كان مجملا فيحتاج الى توضيح معناه و بيان موضوعه، ((353)) اصول تلقى شده از امامان معصوم(ع) اصولى كه در بيان آنها از عين الفاظ ى كه از آنان بدون كم و زياد نقل شده، استفاده شده است. مسائل توضيحى، به اين معنا كه آنچه را صادر كرده اند، مجمل بوده است ودرنتيجه معنا و موضوع آن به توضيح نيازمند است. دريكى ديگر از تقريرات مى خوانيم: الفتاوى المتلقاة بنفسها من المعصوم(ع) التي لايعمل في معرفتها استنباط ولايتوسط النظر في فهم ما اريد منها. الفتاوى المتلقاة من المعصوم(ع) التي لابد من اعمال النظر و الاستنباط في معرفتها لمكان اجمال وابهام فيها، ((354)) فتواهايى كه ازمعصوم(ع) عينا دريافت شده و شناخت آنها منوط به استنباط نيست و فهم مراد از آنها غير نيازمند به نظر است. فتواهايى كه از معصوم(ع) دريافت شده و شناخت آنها به لحاظ اجمال و ابهامى كه دارند نيازمند اعمال نظر و استنباط مى باشند. همان گونه كه از عبارات دو كتاب تقريرات، به دست مى آيد برخى از اصول متلقات دريكى از دو زمينه موضوع حكم و معنا دچار اجمال و ابهام هستند. نقش توجه به اين ابهام و اجمال را در ادامه بحث بازگوخواهيم كرد: ديدگاه آية الله بروجردى درتقسيم بندى كلى فتاوى به دو دسته متلقات وتفريعيات، مورد توجه امام خمينى قرار گرفته است. وى دربرخى از كتاب هاى فقهى و اصولى خود به اين تقسيم بندى توجه نشان داده واز آن بهره گرفته است. دريك مورد مى گويد: نقل روايت درمقام فتوا نزد قدماى اصحاب مرسوم و متعارف بوده و متون روايات، فتاواى آنها را تشكيل مى داده است. ((355)) در جاى ديگر مى گويد: بناى قدما بر ذكر اصولى بوده كه هر نسل از نسل قبلى دريافت مى كرده است نه پرداختن به تفريع هاى اجتهادى. ((356)) @salmanraoofi
هدایت شده از آخرین خبر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥ماجرای عجیب لغو بازدید علمی دانشجویان هسته ای در میانه راه 🔹 ۵ سال است یک ریال به تنها دانشگاه هسته ای کشور ندادند. @akharinkhabar
سلمان: 6 از امام خمينى سخنى در تصريح به تقسيم بندى اصول متلقات به دو دسته متلقات واضح و متلقات غير واضح كه دركلام آية الله بروجردى آمده است مشاهده نمى شود اما نكاتى درمورد كتب قدما ارائه داده است كه با اين تقسيم بندى سازگار است و در جاى خود به مناسبت خواهد آمد. نكاتى كه توجه به آنها براى كسانى كه مى خواهند ابعاد نظريه شهرت دراصول متلقات را هرچه بيشتر بكاوند، ضرورى است. ج) تعيين شهرت معتبر و تحديد قلمرو آن آية الله بروجردى براين عقيده است كه شهرت، تنها زمانى معتبر است كه در محدوده «مسائل متلقات از نوع واضح آن» شكل گرفته باشد، اما شهرت در مسائل متلقات غير واضح كه اعمال نظر در آنها راه يافته است و نيز در مسائل تفريعى، اعتبار ندارد. ((357)) آية الله بروجردى دليل حجيت شهرت درمسائل متلقات واضح را دخالت نداشتن دو اجتهاد توضيحى و تفريعى دراين مسائل معرفى مى كند و علت عدم حجيت شهرت در مسائل متلقات غير واضح را دخالت داشتن اجتهاد توضيحى درآن و علت عدم حجيت شهرت در مسائل تفريعى را دخالت داشتن اجتهاد تفريعى دراين دسته برمى شمرد. ((358)) نقد: مقصود از اين نقد، نقدتمامت و كليت نگاه و تقسيم آية الله بروجردى كه به حق ابتكارى و درست است نيست، بلكه نقدى جانبى است. ديدگاه آية الله بروجردى درنامعتبر شمردن شهرت در مسائل متلقات غير واضح بااين ملاحظه مواجه است كه مقصود از ادعاى دخالت اجتهاد توضيحى دراين مسائل چيست؟ آيا مقصود اين است كه استفاده ازاين مسائل چون درگروه اجتهاد است نامعتبرمى باشد يا اين كه مقصود ارائه ا ين نكته است كه چون طرح اين مسائل توسط قدما به صورت ناب و بدون پيرايه اجتهاد شكل نگرفته بلكه همراه با اجتهاد انجام گرفته است، نامعتبر شمرده مى شوند يعنى از آنجا كه آنها با تكيه براجتهاد خود،موضوع يا معنايى براى اين مسائل درنظر مى گرفته و فتواى متلقات را طبق نتيجه اين اجتهاد عرضه مى كرده اند، فتاوايشان اعتبار ندارد. به عبارت ديگر مقصود ازدخالت اجتهاد، اجتهاد ما به عنوان مصرف كنندگان فتواست يا اجتهاد آنها به عنوان عرضه كنندگان فتوا. درصورت اول، اشكال اين است كه چرا آية الله بروجردى شهرت را دراين دسته حجت نشمرده است؟! علت اين عدم حجيت چيست؟ اگر فرض كنيم علت آن، دخالت اجتهاد است كه آن، توسط استفاده كنندگان كتب قدما و مصرف كنندگان فتواهايشان انجام مى گيرد و قدما طبق فرض آخود در آن اجتهاد نكرده اند و اگراين فرض را بپذيريم بايد قبول كنيم شهرت دراين دسته نيز مانند دسته اول حجيت پيدا مى كند و معناى حجت داشتن آن، درستى كليت فتوا و حكم به تلقى شدن اين كليت ازامامان(ع) است هرچند كه براى رسيدن به معناى آن بايد اجتهاد كنيم. درصورت دوم يعنى فرض دخالت داشتن اجتهاد قدما در طرح مساله اشكال اين است كه: اولا، هميشه ابهام و اجمال درآنچه روح فتوا را تشكيل مى دهد تصور نمى شود بلكه گاه اين ابهام واجمال درجنبه اطلاق داشتن يا نداشتن آن وجود دارد. دراين صورت، آنچه را بايد وانهاد اطلاق فتواى مشهوراست نه اصل آن. ثانيا، اگر شهرت دراين دسته اعتبار ندارد آن گونه كه آية الله بروجردى مى گويد چرا وى اين دسته را به مخزن دربسته اى تشبيه كرده است كه به همان صورت دربسته به ما رسيده است و ما با گشودن در آن بايد به استفاده از آن دست بزنيم. آيا اين به معناى حجت بودن آنچه به ما به صورت كلى رسيده، نيست؟ اگر چنين است چرا حكم به عدم حجيت مى شود؟ به عبارت ديگر حكم به عدم حجيت شهرت دراين دسته با حكم به ضرورت گشودن در مخزن اين فتواها ناسازگار است. چگونه بين اين دو قول را بايد جمع كرد؟ اگر قول به عدم حجيت را مطرح كنيم اين، تنها با فرض دوم كه اجتهاد قدما را در طرح مسائل دخالت مى دهد سازگار است. آن وقت سوال مى شود كه چرا با وصف عدم حجيت، حكم به امكان استفاده از اين فتاوى به عنوان مخازن در بسته شده است و اگر قول به امكان استفاده از مخازن اين فتاوى را مطرح كنيم اين، تنها با فرض اول كه اجتهاد قدما را در طرح مسائل دخالت نمى دهد سازگار است ولى سوال اين است كه چرا با وصف امكان استفاده از آنها، حكم به عدم حجيت شهرت در اين دسته شده است. @salmanraoofi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
خدا از سر تقصیرات موسس کارگزاران و اذناب او بگذرد گرچه بعید است بگذرد @salmanraoofi
هدایت شده از KHAMENEI.IR
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚡️ نماهنگ| امام رضا علیه‌السلام ولی نعمت ملت ایران 🔺 بیانات رهبرانقلاب درباره امام رضا و لحظاتی از حضور ایشان در حرم مطهر رضوی 📥 سایر کیفیت‌ها: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=38244
هدایت شده از شبکه ادیان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 #عنایت خاص امام رضا(ع) به #کارولین زن #مسیحی  را از نظر می گذرانید که گره زندگی‌اش توسط #امام_هشتم باز شد. 🌐 @rahyafte_com 🌐 @adyan8
7 امام خمينى شهرت را در دايره اصول متلقات بدون تفكيك اين اصول به واضح يا غير واضح، معتبر مى شمرد: شهرت هاى قدماى اصحاب كه بناى آنها برذكر اصول متلقات نسل به نسل بوده و به تفريعات اجتهادى تعرضى نكرده اند حجت است. ((359)) همان طور كه گفتيم از امام خمينى سخنى در توجه به تقسيم فتاواى متلقات به فتاواى واضح و غير واضح دردست نيست. تنها اين نكته دركلمات وى مشاهده مى شود كه شهرت تنها درآنجا كه اجتهاد راه ندارد،حجت است: شهرت در مساله اى كه راهى به اجتهاد درآن مشاهده نمى شود، حجت قطعى است. ((360)) با توجه به اين نكته مى توان گفت: از ديدگاه امام خمينى اگر درفتواى متلقات جنبه اى اجتهاد پذير مشاهده شود، هر چند فتوا در كليت آن پذيرفته مى شود، اما جنبه ياد شده كه اجتهاد درآن راه يافته يا احتمال آن مى رود پذيرفته نمى شود. براين اساس امام خمينى همان طور كه بعدا خواهد آمد به اطلاقات شهرت هاى فتوايى قدما وقعى نمى نهند زيرا امرى اجتهادى هستند. چرا شهرت درغير اصول متلقات اعتبار ندارد؟ مرورى برديدگاه هاى مرحوم بروجردى و امام خمينى نشان مى دهد اين دو، كاشفيت از راى معصوم(ع) را منحصر در شهرتى مى دانند كه در حوزه مسائل متلقات شكل گرفته باشد. اما فلسفه اين انحصارچيست؟ در نظر اين دو فقيه بزرگ، انحصار كاشفيت در شهرت شكل گرفته درمسائل متلقات، بر آمده از خصوصيتى است كه در اين نوع از شهرت وجود دارد. اين شهرت از فتواهايى شكل گرفته كه براساس اخذ يعنى برگرفتن حكم از فقيهان پيشين و نه اجتهاد صادر شده است. با اين بيان كه مسائل متلقات، رودرروى مسائل اجتهادى قرارمى گيرد. فلسفه عدم كاشفيت درمسائل اجتهادى آشكار است. فتواهايى كه درحوزه مسائل اجتهادى صادر مى شود اگر از چيزى كشف كند، از نوع و كيفيت اجتهاد مفتى حكايت مى كند نه از راى معصوم(ع) درحالى كه فتواها درحوزه مسائل متلقات نشانگر اين است كه اين فتاوى درطبقه پيش از طبقه مفتى وجود داشته است و اگر فرض كنيم كه آن طبقه نيز دراين مسائل اجتهاد را دخالت نداده اند، آشكار مى شود كه مسائل را ازطبقه بالاتر خود دريافت كرده اند. اين تسلسل اگر پيوستگى خود را حفظ كند، سرانجام به عصر معصومان(ع) مى رسد و درستى مدعا (دريافت شدن مسائل از معصوم (ع)) آشكار مى گردد. چرا پايين تراز شهرت كفايت نمى كند؟ اگر فرض بر اين است كه قدما در حوزه مسائل ملتقات بر اساس اخذ وتلقى نه اجتهاد و تبنى فتوا داده اند، ديگر چه نيازى به تحقق شهرت است بلكه فتواى يكى از آنها نيز مى تواند كفايت كند، زيرا مطابق فرض، افتاى هر يك از آنها بر اساس تلقى بوده است و از آنجا كه فرض اين است كه سلسله اخذ بدون انقطاع تا معصوم (ع) پيش مى رود، در نهايت فتواى او سر از حكم معصوم (ع) در مى آورد، با اين حساب چه جايى براى اصرار و پافشارى بر ضرورت تحقق شهرت است؟ پاسخ: نياز ما احراز مشهور بودن فتوا در زمان معصوم (ع) است. روشن است راه دست يابى به اين هدف، مشاهده تحقيق شهرت در ميان قدماست وكمتر از آن مقصود را برنمى آورد. شهرت در هرطبقه كاشف از وقوع شهرت در طبقه بالاتر است و اين سلسله تا عصر معصوم به پيش مى رود و از وجود شهرت درمساله در آن عصر حكايت مى كند. نمى توان گفت: نيازى نيست مساله درزمان امامان(ع) به سرحد شهرت رسيده باشد وتنها لازم است اثبات شود فتوا از امامان(ع) توسط يك يا دو نفر اخذ شده است و براى رسيدن به اين هدف فتواى يك يا دونفر از قدما كه فرض اين است درمحدوده متلقات فتوا داده اند كافى است. نادرستى اين پندار از آن جهت است كه اگر شهرت فتوايى ميان قدما به وقوع نپيوندد و تنها فتواى يك يا دو نفر را از آنان مشاهده كنيم دراين صورت هر چند بپذيريم اين مقدار از فتوا حدس به تلقى شدن مساله از معصوم(ع) را سبب مى شود،اما صرف تلقى شدن مساله از معصوم(ع) كافى نيست. چه بسا امام(ع) از باب تقيه حكم را ارائه كرده است. @salmanraoofi
هدایت شده از فارس پلاس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
◾سردار سلیمانی: ترامپ قمارباز! در آنجایی که فکر نمی‌کنی نزدیک شما هستیم/ خودم حریف شما هستم @Fars_plus
هدایت شده از آخرین خبر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♦️کلیپ ویژه صفحه رسمی اینستاگرام سردار سلیمانی درباره واکنش امروز وی به اظهارات اخیر ترامپ/ انتشار تصویر بازدید اخیر سردار سلیمانی از مرز عراق و سوریه برای نخستین بار @Akharinkhabar
سلام مستند بهجت انقلاب وجهه انقلابی آیت الله بهجت ره امشب بعد از نماز مغرب و عشا قم پردیسان بلوار آزادی (کانال) خ شهید احمد کوچکی مسجد امام خمینی (ره) اطلاع رسانی کنید کارگروه تشکل طلبگی @salmanraoofi
سلمان: 8 توضيح: ممكن است شخص مفتى روايتى را دست به دست تلقى كرده است كه مورد توجه ساير قدما قرار نگرفته است. همين عدم توجه سايران براى زير سوال بردن و مخدوش كردن اعتبار فتواى شخص وروايتى كه مضمون آن را به افتا درآورده، كافى است زيرا بعيد نيست ريشه عدم اعتناى ساير فقيهان به طبقات گذشته كه سلسله آنها به عصر معصومان(ع) مى رسد به اين معنا برگردد كه آنان از باب اين كه صدور روايت ازروى تقيه بوده، خدشه وارد كرده و به مضمون آن فتوا نداده اند. گذشته از اين، مى توان اصل اين ادعا را كه فتواى يكى از قدما مستلزم اعتقاد به تلقى مساله از معصوم(ع) است انكار كرد. نتيجه سخن آن است كه نياز به احراز مشهور بودن فتوا درعصر امامان(ع) غير قابل انكار است. دراين صورت روشن است كه راه احراز آن، تحقق شهرت فتوايى نزد قدماست زيرا شهرت قدمايى نشان دهنده وجود شهرت دراعصار پيشين است. به بيان ديگر وجودشهرت درهرطبقه، كاشف ازوجود آن درطبقه پيشين است و اين سلسله به عصر معصومان( ع) منتهى مى گردد و نشانگر اين است كه حكم درعصر آنان مشهور بوده است. ازاين جا مى توان به اهميت نكته اى پى برد كه امام خمينى ارائه كرده است. نكته اين است كه از گذر شهرت قدما دراصول متلقات به شهرت مساله درزمان امامان(ع) پى مى بريم و از آن جا به راى معصوم(ع)منتقل مى شويم. امام خمينى مى نويسد: اگر اجماع يا شهرت قديم تحقق يابند فقيه به سبب آن حدس مى زند كه فتوا و حكم درزمان امامان(ع) معروف و ثابت بوده است به گونه اى كه صاحبان اصول و كتب نيازى به سوال از امام(ع) نمى ديدند. عدم پرسش آنان به خاطر شهرت ووضوح آن از زمان پيامبر(ص) بوده است. در نتيجه آن را در قالب روايت درنياوردند و اين بعيدنيست. ((361)) ارائه اين نكته و توجه به آن را نبايد كم اهميت و بى ثمره انگاشت. يك ثمره اين است كه اگر قرينه اى در شهرت درمساله اى يافت شود كه حاكى از عدم شهرت مساله در عصر معصومان(ع) باشد، ديگرنمى توان براى شهرت فتوايى اعتبارى قائل شد زيرا اعتبار آن به خاطر كشف از شهرت مساله درعصر امامان(ع) است. وقتى با تكيه برقرينه، عدم وجود اين شهرت به دست آيد جريان كاشفيت متوقف خواهدشد. مثلا با اين قرينه مواجه شويم كه بزرگان اصحاب پيرامون حكمى كه بعدها شهرت قدما در آن تحقق يافته از امامان(ع) سوال كرده اند، نشانگر آن است كه حكم در ميان آنها ارتكازى نبوده و وضوح وشهرت نداشته است و با وجود چنين قرينه اى،به دست مى آيد صرف وجود شهرت درميان قدما نمى تواند معروف بودن حكم درزمان معصومان(ع) را اثبات كند. ثمرات ديگرى مى توان برنكته ياد شده مرتب كرد كه آن را به وقت ديگر موكول مى كنيم. د) قيود و شروط با توجه به اين كه اعتبار شهرت فتوايى قدما ناشى از بهره مندى از عنصر كشف است و جريان پذيرى كشف امرى دل خواهانه نيست و حصول اطمينان توسط شهرت با اعتباردرست نمى شود. بايد ديد آياجريان پذيرى كشف توسط شهرت مقيد به قيود و شروطى نيست؟ آيا مى توان پذيرفت كه هر شهرت از سوى قدما بدون هرقيد و شرط راى معصوم(ع)را پيش رو مى نهد؟ آية الله بروجردى در پاسخ به اين سوال سخنى جز دو نكته سربسته ارائه نكرده است. يكى همان نكته اى است كه قبلا از او گذشت مبنى براين كه برخى از فتاواى قدما فتاواى متلقات غير واضح هستند و اجتهاد درآنها راه پيدا كرده است يا دست كم در معرض اجتهاد قرار دارند و ديگر اين كه وى درآخر مبحث شهرت، حصول اطمينان توسط شهرت را امرى ساده و در دسترس نمى داند. بعد از تصريح به حجيت شهرت دراصول متلقات مى گويد: با وصف آنچه گذشت نمى توان به صرف تحقق شهرت از سوى قدما دل خوش داشت و نبايد به هرشهرت درهرمساله تمسك جست بلكه درنگ در موارد مختلف و تامل در هر يك به مقتضاى آن واجب است و بايد دراين موارد بعد از تتبع كامل دركلمات و تدبر دقيق درآنها حكم كرد. ((362)) @salmanraoofi
هدایت شده از گردباد نیوز
هوش سفید ✍ سید علیرضا آل داود 0⃣تا چه زمانی باید مستعمره غرب در فضای مجازی باشیم؟ .. وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً.  علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در توضیح این آیه می فرمایند: 1⃣... «کافران از نظر سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و از هیچ نظر بر افراد با ایمانی که ملتزم به لوازم ایمانشان هستند چیره نخواهند شد.و اگر آن ها بر مسلمانان مسلط می شوند به این دلیل است که بسیاری از مسلمانان وظایف و رسالت های خویش را فراموش کرده اند». 2⃣یکی از راهکارهایی که خود غرب برای اینکه در فضای مجازی مستعمره نشود پیش بینی و اجرا کرده، راه اندازی شبکه زیر ساخت ملی اطلاعات جدا از اینترنت است. به زبان ساده برای خودش یک گمرک اطلاعاتی در شرایط جنگ اطلاعاتی ایجاد کرده است. 3⃣دومین قدم مهم تصویب قوانین بروز برای جلوگیری از سرقت Bigdata و قوانین مرتبط با حفاظت از اطلاعات و نظارت سختگیرانه بر آن بوده است. در ماجرای فیس بوک در چند ماه قبل همگان این جدیت و حساسیت را توسط آمریکایی ها دیدند.از راه اندازی جنبش حذف فیس بوک تا سقوط سهام و توضیح از مدیر آن 4⃣اما در این شرایط که در دنیا به اطلاعات نفت جدید و طلای دیتا می گویند، ایران اسلامی توسط پیام رسان تلگرام و شبکه اجتماعی اینستاگرام مورد استعمار و استثمار اطلاعاتی قرار می گیرد و هر بلایی دلشان می خواهند سر کشورمان(فرهنگ، اجتماع، اقتصاد، امنیت و...)می آورند. 5⃣در چنین شرایطی وقتی نمره سواد رسانه‌ای مردم طبق پویش های ملی ۱۲ از ۱۰۰ است عمق فاجعه نمایان می شود. دوستان عزیز فعال در این شبکه ها در لایه کاربری مشغول شده و از بُعد حاکمیتی و مدیریتی این فضا غافل شده اند و حتی مطالبه خروج و نجات از این استعمار اطلاعاتی را ندارند. 6⃣اینجاست که تفسیر آیه اشاره شده به خوبی نمایان می شود، وقتی از رسالت های خود که توسط رهبر معظم انقلاب مطرح شده غفلت می کنیم، دشمن بر ما مسلط می شود. یکی از آن تکلیف ها که ۱۸ سال است با تلاش بر زمین مانده راه اندازی است. 7⃣از تکلیف های دیگر راه اندازی شبکه اجتماعی و. پیام رسان با ظرفیت بیش از ۲۰ میلیون کاربر است. قانون گذاری برای فضای مجازی با راه اندازی شورای عالی فضای مجازی و... که از ظرفیت های این شورا استفاده مطلوب نشده و حتی مطالبه ای هم برای تصحیح راه آن شکل نگرفته است 8⃣و در آخر بسیار ساده لوحانه است که تصور کنیم دشمنی که به جان کودکان و فرزندان مسلمان رحم نمی کند و از کشتن جنین درون شکم یک زن مسلمان نمی گذرد، چگونه با صرف هزینه های گزاف ابزاری فراهم آورده، که علیه او و در جهت رشد آرمانها و اعتقاداتمان از آن بهره برداری کنیم؟! کمی فکر کنیم! @aledavood