#استادصمدی_آملی #عظمت_حضرت_زینب_سلام الله علیها ⌛️زمان: ۱۱:۵۵ دقیقه ________________ 🌿نجم الدین🔰🔰🔰 @samad10001 http://eitaa.com/joinchat/616366083Cbe84eb6ec0

#استادصمدی_آملی #عظمت_حضرت_زینب_سلام الله علیها توی همین قضایای کربلا، از حضرت زینب سلام الله علیها در یک شب منزلی که مرحوم محدث قمی در کتاب شریف نفس المهمومش نقل کرده و علامه ی شهرانی و دیگر بزرگواران این کتاب رو ترجمه کردند، که روایتش از ملهوف جناب سید بن طاووس است. می گوید که: چون به خُضَیمیّه فرود آمد، یکی از منازل چند دهگانه ی از مکه تا به کربلاست که امام حسین از هشتم ذی الحجه که از مکه بیرون آمد تا به دوم محرم، که امروز دوم محرم سال 1442 هجری است، به کربلا رسید در یکی از این شبها منزل ها بنام خضیمیه فرود آمد یک شبانه روز آنجا بماند. حالا هر منزلی که آقا فرود می آمد، به تناسب راهی که در مسیر، طی می کرد و چون خانواده همراه آقا بود، فرزندان بودند، زنان محترمه و مخدره تشریف داشتند، حضرت به تناسب حالشون در منازل بین راهی توقف های متنابهی می فرمودند، که یک شبانه روز طبق این نقل در سر منزل خضیمیه، آقا بماند، چون بامداد شد خواهرش زینب علیه سلام روی بدو کرد و گفت: حضرت زینب محضر آقا آمد، گفت که آیا به تو خبر بدهم که دوش چه شنیدم? دوش یعنی دیشب؛ که دیشب چی شنیدم? حسین علیه السلام فرمود چه شنیدی? متن عربی اش این است. فَلَمّا اَصبَحَ اَقبَلَت عَلَیهِ اُختُهُ زِینَب عَلیه السلام فَقالَت: یا اَخي اَلا اُخبِرُک بِشیِِ سَمِعتُه البارِهَ میخواهی ببینی دیشب، برادر جان چی شنیدم? فَقالَ الحُسين عَلَیهِ السَّلام وَ ما ذاکَ آقا فرمود چی شنیدی? فَقَالَ خَرَجتُ في بَعدِ الَیل لِقَضاءِ حاجَةِِ من مقداری از وقت دیشب را، از خیمه گاه مون بیرون آمدم برای رفع حاجتی، بعد هم فَسَمِعتُ هاتِفََ دیدم یه گوینده ای، 👈هاتف: اون گویندهای رو می گویند که صدای او به گوش می رسد، اما خود او دیده نمی شود، مثل تلفن های متعارفی که فقط صدا میاد، عرب بهش میگه هاتف. الان پست کتاب ها،جمله ها، عبارات آمده که هاتف. هاتف یعنی تلفن. هاتف یعنی گوینده ای که حرف می زند، صدای او به گوش می رسد اما خود او دیده نمیشه. به حضرت عرض کرد، خواهرش زینب عزیز، که من دیشب شنیدم که هاتفی می گفت. وَ هُوَ یَقول اَلا یا عَینُ فَهتَمی بِجُردِِ یا بِجَهدِِ وُ مَن یَبکي عَلَی الشُهَداءِ بَعدي اَلا قُومِِ تَسُوقُهُمُ المَنایا بِمِقدارِِ اِلی اِنجازِ بَعدِِ معناش اینه که: اون هاتف، اون گوینده ،که صدای او به گوشِ مبارک زینب می رسد، در اون وقت از شب، که حضرت زینب، خود او رو نمی بیند، می گوید ای چشم، گریه کن، با کوشش و تلاش گریه کن، یه وقتی آدم خودش گریه دارد، گریه می کند، میشه بَکاء. اما یه وقتی گریه، نمی آید، ولی تلاش می کند که بگرید. میگه ای چشم، تلاش کن که، گریه کنی چون برای اینکه: وَ مَن یَبکي عَلَی الشُّهَداءِ بَعدي چه کسی می خواهد، بر شهدا، بعد از من گریه کنه? اَلا قُومِِ تَسُوقُومُهُ المَنایا بر یه قومی که "منایا : جمع مُنیه است، منیه یعنی مرگ، مرگها جلوی این قوم و طایفه این کاروان همینطور جلودار میره. چطور نیروهای اطلاعات عملیات شب در هنگام عملیات جلوی نیرو می روند. میگه ای چشم گریه کن بر این قومی،‌بر این کاروان امام حسینی که جلوی این کاروان مرگها دارند که اینها سائفند، رانندگی می کنند دارند می برند. بِمِقدارِِ اِلی اِنجازِ وَعدِِ ببرند اینها را اونجایی که به اصطلاح اون وعد و وعده ی الهی مُنَجَّز بشه که اینها به شهادت برسند بر اینها گریه کن. این جمله رو به امام حسین عرض کرد، فرمود: این دو بیت رو من دیشب شنیدم. معلوم میشه حضرت زینب در این مسیرش در کربلا خیلی از حقایق رو می شنید، خیلی از حقایق رو اسرار رو می دید که برادر زاده اش امام زین العابدینِ صاحب عصمت ،انسان کامل، امام چهارم ما شیعیان جهان، به عمه اش زینب می گوید که بحمدالله تو عالمه ی غیر مُعَلَّمَه و فَهِمِیِ غیر مُفَهِمِه هستی که علمت علم لَدُن است فهم تو فهم لَدُنی است. ادامه👇👇👇👇