⭕️فعالیت امام رضا (ع) در فضای اختناق هارونی
🔹عمر مبارك #امام_رضا (ع) تقریباً ۵۵ سال بوده است؛ تمام زندگی این بزرگوار با همه‌ی این عظمت‌ها و عمق‌ها و ابعاد گوناگونی كه می‌شود برای آن ذكر كرد و تصویر كرد، در همین مدّت عمر نسبتاً كوتاه انجام گرفته است. از این مدّت ۵۵ سال، نزدیك به ۲۰ سال - تقریباً ۱۹ سال - مدّت امامت این بزرگوار است؛ امّا همین مدّت كوتاه را كه ملاحظه میكنید، تأثیری كه در واقعیّت دنیای اسلام گذاشت و به گسترش و عمقی كه به معنای حقیقیِ اسلام و پیوستن به #اهل_بیت و آشنا شدن با مكتب این بزرگواران انجامید، یك داستان عجیبی است، یك دریای عمیقی است.
🔹آن وقتی كه حضرت به امامت رسیدند، دوستان و نزدیكان و علاقه مندان حضرت میگفتند كه: #علیّ‌بن‌موسی در این فضا چه كار میتواند انجام بدهد - این فضای شدّت اختناقِ هارونی كه در روایت دارد كه میگفتند: «وَ سَیفُ هارونَ تَقطُرُ دَما»؛ (خون میچكد از شمشیر هارون) - این جوان در این شرایط، در ادامه‌ی جهاد امامان شیعه و در مسئولیّت عظیمی كه بر عهده‌اش است، میخواهد چه بكند؟
🔹این اولِ امامت علیّ‌بن‌موسی‌الرّضا (ع) است. بعد از این ۱۹ سال یا ۲۰ سال كه پایان دوران امامت و شهادت علیّ‌بن‌موسی‌الرّضا است، وقتی شما نگاه میكنید، می‌بینید كه همان تفكّر ولایت اهل‌بیت و پیوستگی به خاندان پیغمبر آنچنان گسترشی در دنیای اسلام پیدا كرده كه دستگاه ظالم و دیكتاتور بنی‌عبّاس از مواجهه‌ی با آن عاجز است؛ این را #امام_رضا انجام داده.
بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری۹۲/۰۶/۲۶
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا در تشیع عبادات بدون پذیرش «ولایت» قبول نیست؟
🔹چنانچه معنای #ولایت به طور صحیح و دقیق مورد توجه قرار گیرد، پاسخ سوال نیز روشن می شود، واژه «ولایت» و «مولى» از ماده «ولى» گرفته شده است و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده اند؛ مالک، عبد، معتِق (آزاد کننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قریب (مانند پسر عمو)، جار (همسایه)، حلیف (هم پیمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزیل (کسی که در جایى سکنى گزیند) شریک، ابن الاخت (پسر خواهر)، محبّ، تابع، صهر (داماد)، اولى بالتصرف (کسى که از جهاتى بر تصرف در امور شخصى دیگرى، از خود او شایسته تر است). [۱]
🔹در اصطلاح، مراد از #ولایت تسلط و اشراف بر دخل و تصرف در امور سایر انسانها، در ابعاد مختلف است، بدون این که حق اختیار و انتخاب و گزینش یا مالکیت از سایرین سلب شود. #امام_معصوم (ع) شاهد و محیط بر همه انسانها اعم از شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان است. از ظاهر و باطن همه آگاه و توان هر گونه تصرفى را در امور آنها دارد. به علاوه #امام (ع) میتواند در امور تکوینیه نیز دخل و تصرف نموده و مثلاً خشتى را بدل به طلا نماید، یا عکس بر پرده را جان بخشد و یا امراض لاعلاج و گره هاى سخت را بگشاید و متوسلین خود را از بن بستها برهاند، لکن از این توان، بیهوده و بدون حکمت و خلاف سیره عادى بهره نمی گیرد.
🔹از نظر شیعه شناخت #ولّی_الله و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوت‌ها و احکام او بر همگان واجب است، و هر کس از این امر سر باز زند، در واقع توحید و نبوت را نپذیرفته است و به عبارت دیگر: لازمه پذیرش وجود خدا و توحید و عدالت او، پذیرش نبوت، و پذیرش این دو مستلزم پذیرش «ولایت ولّى» می‌باشد. این مطلب از آیات ۳ سوره مائده که ابلاغ و معرفى #ولى را معادل ابلاغ رسالت و توحید قرار می‌دهد، و ۵۹ سوره نساء که اطاعت از #اولوالامر را در طول اطاعت از خدا و رسول (ص) قرار می‌دهد، و نیز #حدیث_ثقلین که #عترت را قرین #قرآن_کریم می‌نماید، [۲] به وضوح مستفاد است، و به واسطه حدیث شریف نبوى (ص) «هر کس که بمیرد و #امام‌زمان‌خویش را نشناسد به #مرگ_جاهلیت مرده است» [۳] تأکید می‌شود؛
🔹و همانطور که در سوال اشاره شده هیچ عمل و عبادتى، بدون پذیرش «ولایت ولى الله الاعظم» مقبول درگاه احدیت واقع نمی شود، که این مسئله از بسیارى روایات مستفاد است. [۴] به عنوان نمونه #امام_رضا (ع) در حدیث معروف سلسلة الذهب از اجدادشان از جانب خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا؛ [۵] لا اله الا الله پناهگاه محکم من است، پس هر که در آن داخل شود از عذاب من مصون خواهد ماند، و پس از اندکى تأکید نمود: با عمل به شرایط آن و من یکى از آن شرایط هستم. (پذیرش ولایت). در حدیثی دیگر #امام_باقر (ع) می فرماید: «اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، روزه، زکات، حج و #ولایت، و هیچ یک از آن ارکان به پاى رکن رکین ولایت نمی رسد». [۶]
🔹از مطالب مطرح شده استفاده می شود که پذیرش #ولایت را خداوند بر انسان ها واجب نموده، و امر ولی را همچون امر خویش قرار داده و اطاعت از ولی را اطاعت از خود بر شمرده است؛ لذا نپذیرفتن #ولایت_ائمه (ع) به قبول نکردن ولایت خداوند برمی‌گردد. روشن است که این امر سبب می‌شود اعمال انسان مورد امضای خداوند قرار نگیرد. پذیرش #ولایت سبب می‌شود که انسان هیچگاه از مسیر هدایت گمراه نشود و در غیر این صورت انسان ها در خطر خروج از راه حق‌اند، و اساسا این #اهل_بیت (ع) هستند که راه حق را مشخص می‌سازند و مسیر رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را روشن می‌کنند. رسول خدا در این باره می فرماید: «هر کس دوست می‌دارد که [چون] من زندگانی کند و [چون] من از دنیا برود، و به بهشتی که پرودگارم مرا بدان وعده فرموده، وارد شود، باید ولایت علی بن ابیطالب و جانشینان پاکش، امامان هدایت و چراغ های تاریکی را پس از من پذیرد. آنان هرگز شما را از درگاه هدایت به درگاه گمراهی نمی‌کشانند». [۷]
پی نوشت‌ها؛
[۱] فیروزآبادى، القاموس المحیط؛ سعیدى مهر، محمد، کلام اسلامى، ج ۲، ص ۱۶۸
[۲] بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ق
[۳] بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸
[۴] برگرفته از سوال ۱۵۳ وبسایت
[۵] بحارالأنوار، ج ۳، ص ۷
[۶] همان، ج ۶۵، ص ۳۲۹-۳۳۳
[۷] همان، ج ۲۳، ص ۱۴۳
منبع: اسلام کوئست
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام باقر (علیه السّلام) چه آثاری در فرهنگ و دانش اسلامی شيعی از خود به يادگار گذاشته است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔹تلاش های خستگی ناپذیر #امام_باقر (ع) و پس از وی تلاش های #امام_صادق (ع) سبب شد تا #فقه_شیعه با اتکای به #احادیث‌رسول‌خدا (ص) و اشراقات و #الهامات_غیبی بر قلوب #ائمه_اطهار (علیهم السّلام)، زودتر از اهل سنت و... به مرحله تدوین برسد، تا جایی که «مصطفی عبدالرازق» می نویسد: «پذیرفتن اینکه تدوین #فقه_شیعه زودتر از فرق دیگر اسلامی شروع شده عاقلانه است؛ زیرا اعتقاد آنان به #عصمت یا معانی شبیه آن در مورد #ائمه‌شان چنین اقتضا می کرده که قضاوت‌ها و فتاوای آنها به وسیله پیروانشان تدوین گردد». [۱]
🔹این #میراث‌فقهی‌پیامبر (ص) بود که از طریق #اهل_بیت عصمت به طور مستقل به ما رسیده است. اهل سنت احادیثی را که از #امام_باقر (ع) نقل می کنند، معمولاً با اتصال سند آن از پدرش از پدرانش به #رسول_خدا (ص) می رسانند، ولی #شیعه به دلیل اعتقاد به #امامت و #عصمت آن حضرت و دیگر #ائمه، نیازی به ذکر سند نمی بیند. از خود #امام_باقر (ع) درباره احادیثی که بدون ذکر سند از #پیغمبر نقل می کند، سؤال شد، فرمودند:
🔹«اِذَا حَدَّثْتُ بِالْحَدِیثِ وَ لَمْ اَسْنَدُهُ، فَسَنَدِی فِیهِ اِلَی زَینِ الْعَابِدِینَ، عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ عَنْ أَبِیهِ عَلِیُّ بْنُ اَبِی طَالِبٍ (ع) عَنْ رَسُولِ اللهِ عَنْ جِبْرِیلَ عَنِ اللهِ تَعَالَی». [۲] (وقتی #حدیثی را روایت کرده و #سند آن را ذکر نمی کنم، سند من در چنین مواردی پدرم زین العابدین از پدرش حسین شهید از پدرش علی بن ابیطالب، از #رسول_خدا (ص) از جبرئیل و پس از آن از #خداست).
🔹#امام_باقر (ع) مانند دیگر امامان شیعه برای بیان اهمیت موقعیت #اهل_بیت از لحاظ #دین، کوشش بلیغی از خود نشان می داد و در روایتی که در این زمینه از آن حضرت نقل شده، چنین آمده است: «آلُ مُحَمَّدٍ أَبْوَابُ اللهِ وَ سَبِیلُهُ وَ الدُّعَاةُ اِلَی الْجَنَّةِ وَ الْقَادَةُ اِلَیْهَا». [۳] (#فرزندان‌رسول‌خدا، درهای علوم الهی و راه وصول به رضای او و دعوت کنندگان به بهشت و سوق دهندگان مردم بدان هستند). و نیز از آن حضرت روایت شده: «کُلُّ شَیْ‌ءٍ لَمْ یَخْرُجْ مِنْ هَذَا الْبَیْتِ فَهُوَ وِبَالٌ»؛ [۴] (هر آن چیزی که از این خانه بیرون نیاید خالی از پیامد سوء نخواهد بود).
🔹در حقیقت آن حضرت #علوم_پیامبر (ص) را از طریق #امام_علی (ع) برای مردم روایت می کردند و این در زمانی بود که کسانی چون «مکحول» [۵] وقتی حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) روایت میکردند از شدت ترس، آن حضرت را با عنوان «ابو زینب» یاد می کردند. بنابراین می بینیم که #شیعه، تنها #وارث احادیث رسول خدا (ص) می باشد و دلیل آن این است که این میراث مورد به مورد به #قرآن اتکا دارد، به طوری که امام باقر (ع) فرمود: «اِذَا حَدَّثْتُکُمْ بِشَیْ‌ءٍ فَسَأَلُونِی عَنْ کِتَابِ اللهِ». [۶] (وقتی #حدیثی برای شما نقل می‌کنم در موضوع مطابقت آن با #کتاب_خدا، از من سؤال کنید).
🔹این میراث #امام_باقر (ع) است که سبب حفظ و سلامت #شیعه از تحریفات حدیثی شده است که به دلیل ننوشتن حدیث و انگیزه های دیگر زمینه های آن ایجاد شده بود. #امام_باقر (ع) با استناد به حدیث: «عَلِیٌّ أَقْضَاکُمْ»؛ (#علی قاضی ترین شماست) که از طرق متعددی از شخص #رسول_خدا (ص) نقل شده، می کوشید یکی از علمای اهل سنت را به پذیرفتن احکام قضایی #امام_علی (ع) واداشته و عقیده آن عالم را دایر بر جواز عمل به احکام قضایی دیگران باطل سازد. [۷]
🔹همچنین آن حضرت در پاره ای از موارد، علومی را که از طریق برخی صحابه نقل شده بود، به صراحت باطل اعلام می کرد، به طوری که یک بار پس از تقسیم #احکام به #اسلامی و #جاهلی فرمود: «اُشْهِدُکُمْ عَلَی زَیْدِ بْنِ ثَابِتٍ، لَقَدْ حَکَمَ فِی الْفَرَائِضِ بِأَحْکَامِ الْجَاهِلَیَّةِ». [۸] (شما را گواه می گیریم بر زید بن ثابت که در مسأله ارث مطابق احکام جاهلیت حکم کرده است).
پی نوشت‌ها؛
[۱] تمهید لتاریخ الفقه الاسلامی، سبحانی جعفر، دار الاضوء، ص ۲۰۳؛ [۲] إعلام الورى بأعلام الهدى، طبرسى، دار الکتب الاسلاميه، ص ۲۴۶؛ [۳] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت (ع)، ج ۱۸، ص ۹؛ [۴] الميزان فى تفسير القرآن، انتشارات اسلامى، ج ۳، ص ۱۷۶؛ [۵] ابن ابی الحدید او را به بغض امیر المؤمنین (ع) نسبت داده است. (اختصاص، مفيد، گنکره شیخ مفید، چ ۱، ص ۱۲۸) [۶] المیزان، همان، ج ۳، ص ۱۷۶؛ [۷] وسائل الشیعة، همان، ج ۱۸، ص ۸ - ۹؛ [۸] الکافی، همان، ج ۷، ص ۴۰۷
📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (ع)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چ ۶، ص ۳۰۲
⭕️«حضرت اباالفضل» علیه السلام؛ نفحه‌ای از رحمت های الهی
🔸 #حضرت‌اباالفضل‌العباس (عليه السلام)، مردی که #الگوی_واقعی برای #وفاداری، #شجاعت، #غیرت، #ادب، #جوانمردی و... می باشد؛ و با وجود ایشان در همه این زمینه ها، #واقعه_عاشورا حرف برای گفتن دارد. القابی خاص به حضرت اختصاص دارد که در اینجا به بخشی از آنها می پردازیم.
💠«قمر بنی هاشم»
🔹 #حضرت_اباالفضل (عليه السلام)، بواسطه بهره وافری که از زیبایی و #جمال برده بود، به #قمر‌بنی‌هاشم، معروف گردید. به راستی وی همچنان که برای خانواده‌ی علوی خویش، به مثابه ماهی فروزان بود، در #جهان_اسلام نیز همانند #ماه درخشید، و #مسیر_شهادت را برای تمام رهروان راه شهادت روشن نمود.
💠«سقا»
🔹 #سقا از برترین القاب حضرت می‌باشد، و خود ایشان نیز این لقب را بسیار دوست می‌داشت؛ اما دلیل این لقب گذاری، نقش بسیار مهم حضرت در سیراب نمودن #تشنگان‌آل‌بیت رسول الله (صلی الله علیه و آله) بود؛ زمانی که ابن مرجانه آب را بر #اهل_بیت علیهم السلام بست و خواست که آنان را از پای درآورد، پهلوان اسلام، #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) بارها به سمت نهر فرات حمله ور شد، آب فراهم کرد، و اهل بیت (علیهم السلام) و اصحاب را سیراب نمود.
💠«بطل العلقمی»
🔹به معنای #پهلوان_علقمه می باشد، علقمه نام نهری است که #حضرت_عباس (علیه السلام) بر کرانه های آن به شهادت رسید. در روز واقعه، این نهر به محاصره نیروهای ابن مرجانه درآمده بود، تا مانع رسیدن آب به فرزند رسول خدا و زنان و کودکان همراهش شوند. #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) بارها به سوی نهر علقمه هجوم برده، و پس از آنکه افراد #دشمن را مجبور به فرار نمود، از نهر آب برداشته و به اردوی #امام_حسین (علیه السلام) رساند. در آخرین باری که ایشان قصد نهر علقمه کرد، به دست مزدوران این مرجانه به شهادت رسید؛ بر این اساس به #پهلوان_علقمه ملقب گردید.
💠«علمدار»
🔹از القاب‌مشهور #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) #علمدار می باشد که از بین اهل بیت (علیهم السلام) و اصحاب، به ایشان تعلق گرفت. #علمداری_سپاه در زمان های قدیم از مهمترین مناصب، در لشکر به حساب می آمد، #حضرت_عباس (عليه السلام) بیرق #امام_حسین (علیه السلام) را از زمانی که از یثرب (مدینه) خارج شد، تا زمانی که به #کربلا رسید، برافراشته نگاه داشت، تا آن زمان که دستان مبارکش از بدن جدا شدند و در کنار نهر علقمه به شهادت رسید.
💠«کبش الکتیبة»
🔹به معنی #قلب_لشکر، از القابی است که به #فرمانده‌کل‌لشکر الطاق می شود، و از این جهت این لقب به ایشان داده شد، که در روز #عاشورا #نهایت_شجاعت را در راه دفع خطر و دفاع از اردوی #امام_حسین (علیه السلام) بکار گرفت، و در این مورد، همچون بازویی پرتوان بود که چون صاعقه بر لشکر #دشمن وارد می شد و آنان را در هم می کوبید.
💠«عمید»
🔹به معنای #سردار_لشکر، و از القاب و درجات ارزشمند در لشکر می باشد که به فرماندهان عالیرتبه اطلاق می شود.
💠«حامی الظعینة»
🔹به معنای #پشتیبان_خانواده، و از القاب مشهور #حضرت_عباس (علیه السلام) است. از این جهت ایشان به این لقب، ملقب شد که در طول حرکت زنان و دختران حرم از مدینه به سمت کربلا، ملازم ایشان بوده و نهایت تلاش خویش را در #حمایت، #پشتیبانی و خدمت به زنان حرم مبذول داشته، تا آنجا که او زنان حرم را، از کجاوه سوار و پیاده می نموده است.
🔹سید جعفر حلی در وصف #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) چنین می سراید: «حامی الظعینة این منه ربیعة ام این من علیا ابیه مكرم»؛ به این معنا که ای #پشتیبان_خانواده، کجا ربیعه به پای تو می رسد و کجا مکرم، پدر ربیعه به پای پدرت علی (علیه السلام) می رسد». لازم به ذکر است لقب #حامی_الظعینة به یکی از پهلوانان عرب بنام ربیعة بن مكرم اطلاق می شده که در حمایت از خانواده اش بسیار موفق و سربلند بوده است.
💠«باب الحوائج»
🔹این لقب از رایج‌ترین القاب #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) است، بطوری که مردم عقیده دارند اگر حاجتمندی با نیت خالص، و با توسل به #حضرت_عباس (علیه السلام) برآورده شدن حاجتش را بخواهد، خداوند حاجتش را روا می نماید، و هیچ آشفته حالی، رو به او نمی نماید، مگر آنکه خداوند مشکلش را برطرف می نماید. آری #حضرت_اباالفضل (عليه السلام) نفحه ای از رحمت های الهی، دری از درهای او و وسیله‌ای از وسایل تقرب به خداوند است. او تمام این #مقامات را در نتیجه‌ی #مجاهدت هایش در راه #نصرت_اسلام و کمک در راه نیل به اهداف آن، و #حفظ‌بنیان‌دین و نهایتا #شهادت در این مسیر بدست آورده است.
منابع: اختران تابناک، ج۲، ص ۱۶۹؛ رجال شیخ طوسی؛ امالی و کمال الدین شیخ صدوق؛ فهرست نجاشی، ص ۱۴۵؛ سردار کربلا، ترجمه العباس مقرم؛ جنه الماوی، محدث نوری
منبع: تبیان
#حضرت_اباالفضل
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸