eitaa logo
مکتب شهید سلیمانی دو
66 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.7هزار ویدیو
129 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷🇵🇸 🔰منطق صحیح خصوصی‌سازی 🍃🌹🍃 🔸رهبر انقلاب،صبح دیروز در نمایشگاه دستاوردهای بخش خصوصی فرمودند: تنها راه پیشبُرد کشور استفاده از توانمندی‌های بخش خصوصی است. 🔸ایشان ۱۹دی ماه سال قبل در دیدار مردم قم نیز فرمودند: "ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم به فلان دولت، مدام سفارش کردیم. چند مورد کردند، از چند مورد نصفش فاسد از آب درآمد...". 🔹راه نجات اقتصاد کشور برای فعلیت بخشیدن به تولید، استفاده از ظرفیت های مالی و فکری مردم و بخش خصوصی در قالب مردمی سازی و خصوصی‌سازی است‌‌. اما ظاهرا کشور در این دو موضوع بخصوص خصوصی‌سازی توفیق مطلوبی نداشته است. چرا؟ 🔹هدف از خصوصی سازی در تمام دنیا کاهش تصدی گری های دولت در کنار افزایش سرمایه گذاری، ایجاد اشتغال و مولد شدن بخش تولید است. موضوعی که در ایران به هیچ وجه رخ نداد. خصوصی سازی یک فرایند اجرایی و حقوقی به نفع مردم است. 1⃣ نکته اول در عدم توفیق خصوصی سازی در ایران توجه به این نکته است که اصولا معیار واگذاری‌های دولتی به بخش خصوصی درسایر کشورها صرفا وجه درآمدی آن واگذاری نیست و حتی گاهی رایگان واگذار می شود. یعنی نقش هدایتگری و مطالبه گری دولت حتی بعد از واگذاری نیز وجود داشته است. این در حالی است که اولا در ایران اولویت اصلی برای انجام واگذاری ها بحث درآمدی آن است، ثانیا هیچ نظارتی از سوی دولت بر آن وجود ندارد. 2⃣ نکته دوم که به مراتب دردآورتر و مهم تر از مورد اول است واگذاری این بنگاه ها بر اساس مذاکره به جای مزایده است به نحوی که هیچ کدام از این واگذاری‌ها که نام برخی از آن ها در ماه های اخیر به واسطه ایجاد مشکلاتی در نحوه مدیریتشان در رسانه ها مطرح شده است از طریق بورس یا اعلان عمومی و مزایده نبوده و عمدتا از طریق رانت، مذاکره یا واگذاری های تعریف شده و پنهانی صورت گرفته است. در واقع فرایند مربوطه، اجرایی و حقوقی نبوده است. 🔹ایراد اصلی این موضوع از دو حیث مطرح است: 1️⃣ بنگاه های واگذار شده به قیمت واقعی واگذار نشده است. 2️⃣ به دلیل عدم برگزاری مزایده برای واگذاری ها افرادی بی ربط و غیرمتخصص خریدار این بنگاه ها شدند و این موضوع بر جهت گیری و بازدهی بنگاه اثر منفی گذاشته است. ✍🏼علی محمدی https://eitaa.com/samen002markazi
🇮🇷🇵🇸 🔰 | خوشبینی مفرط ممنوع!! 🍃🌹✅ 🔹اولین دور مذاکرات جدید ایران و آمریکا در مسقط با دست برتر و ابتکار عمل جمهوری اسلامی در فضایی مثبت به پایان رسید. همگان می‌دانند پس از قاطعیت رهبری انقلاب ترامپ تقریباً از همه زیاده‌خواهی‌های اولیه‌ی خود کوتاه آمد و نهایتاً مذاکرات با شروط ایران به صورت غیرمستقیم انجام شد، اولین بازخورد آن در کف بازار کاهش قیمت و بود؛ بر همین اساس یک شور و شعف جدید در میان مردمی که سال‌ها رنج ظالمانه را تحمل کرده‌اند شکل گرفت. حال چرا باید از خوشبینی مفرط پرهیز شود؟ 🔹ترامپ از روزی که بر سر کار آمده نشان داده است افکار عمومی آمریکا و سایر جوامع برای او در رسیدن به اهدافش جایگاه مهمی دارد، علی‌الخصوص در مورد پرونده بسیار مهم ایران. او می‌داند راهکار نظامی نشدنی و یا حداقل پرهزینه و کم حاصل است! آنچه که تصور می‌کند برایش کم هزینه و احتمالاً پرحاصل می‌تواند باشد ایجاد اغتشاش و فتنه‌ی داخلی در ایران است که رهبری نیز بر آن اشاره فرمودند. 🔹موضوعی که می تواند افکار عمومی ایران را در کوتاه مدت مضطرب و عاصی کند، شرطی شدن حداکثری ایران با بالا و پایین‌شدن‌های هیجانی و به اصطلاح شارپی بازار و... است! این دام می‌تواند با همراهی اولیه و تعمدی در ابتدای گفتگوها و ارسال پالس مثبت به بازار ایران و چشاندن لذت اولیه خوشایند شروع شود و احیاناً در گام‌های بعدی با توقف آن و مقصرنمایی حاکمیت ایران، افکار عمومی را در مقابل نظام قرار دهد! در این صورت ایران یا باید در میز به زیاده‌خواهی طرف مقابل پاسخ مثبت بدهد یا اینکه پاسخ را در خیابان‌های تهران و سایر شهرها دریافت بکند! 🔹بنابراین به نظر می‌رسد در عین خوشبینی منطقی و معقول و انتقال این حس به جامعه، بهتر است تجربه‌ی تلخ مواجه ما با آمریکا، خیانت‌ها، بدعهدی‌ها و رکب‌های این کشور برای افکار عمومی مرتب یادآوری شود و ضرورت دارد تجربه و بدعهدی آمریکا هرگز و هرگز نادیده گرفته نشود. 🔹انشاءالله که همه این نوشته بدبینانه باشد و آمریکا پس از سال‌ها دست از تمامیت‌خواهی کشیده و در مذاکرات اخیر مردم ایران به حقوق خود دست یابند، اما از قدیم گفته‌اند احتیاط شرط عقل است و کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند. ✍🏼 محمدتقی احمدی
🇮🇷🇵🇸 🔰 | خوشبینی مفرط ممنوع!! 🍃🌹✅ 🔹اولین دور مذاکرات جدید ایران و آمریکا در مسقط با دست برتر و ابتکار عمل جمهوری اسلامی در فضایی مثبت به پایان رسید. همگان می‌دانند پس از قاطعیت رهبری انقلاب ترامپ تقریباً از همه زیاده‌خواهی‌های اولیه‌ی خود کوتاه آمد و نهایتاً مذاکرات با شروط ایران به صورت غیرمستقیم انجام شد، اولین بازخورد آن در کف بازار کاهش قیمت و بود؛ بر همین اساس یک شور و شعف جدید در میان مردمی که سال‌ها رنج ظالمانه را تحمل کرده‌اند شکل گرفت. حال چرا باید از خوشبینی مفرط پرهیز شود؟ 🔹ترامپ از روزی که بر سر کار آمده نشان داده است افکار عمومی آمریکا و سایر جوامع برای او در رسیدن به اهدافش جایگاه مهمی دارد، علی‌الخصوص در مورد پرونده بسیار مهم ایران. او می‌داند راهکار نظامی نشدنی و یا حداقل پرهزینه و کم حاصل است! آنچه که تصور می‌کند برایش کم هزینه و احتمالاً پرحاصل می‌تواند باشد ایجاد اغتشاش و فتنه‌ی داخلی در ایران است که رهبری نیز بر آن اشاره فرمودند. 🔹موضوعی که می تواند افکار عمومی ایران را در کوتاه مدت مضطرب و عاصی کند، شرطی شدن حداکثری ایران با بالا و پایین‌شدن‌های هیجانی و به اصطلاح شارپی بازار و... است! این دام می‌تواند با همراهی اولیه و تعمدی در ابتدای گفتگوها و ارسال پالس مثبت به بازار ایران و چشاندن لذت اولیه خوشایند شروع شود و احیاناً در گام‌های بعدی با توقف آن و مقصرنمایی حاکمیت ایران، افکار عمومی را در مقابل نظام قرار دهد! در این صورت ایران یا باید در میز به زیاده‌خواهی طرف مقابل پاسخ مثبت بدهد یا اینکه پاسخ را در خیابان‌های تهران و سایر شهرها دریافت بکند! 🔹بنابراین به نظر می‌رسد در عین خوشبینی منطقی و معقول و انتقال این حس به جامعه، بهتر است تجربه‌ی تلخ مواجه ما با آمریکا، خیانت‌ها، بدعهدی‌ها و رکب‌های این کشور برای افکار عمومی مرتب یادآوری شود و ضرورت دارد تجربه و بدعهدی آمریکا هرگز و هرگز نادیده گرفته نشود. 🔹انشاءالله که همه این نوشته بدبینانه باشد و آمریکا پس از سال‌ها دست از تمامیت‌خواهی کشیده و در مذاکرات اخیر مردم ایران به حقوق خود دست یابند، اما از قدیم گفته‌اند احتیاط شرط عقل است و کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند. ✍🏼 محمدتقی احمدی
🇮🇷🇵🇸 🔰 | شیل آمریکا در برابر نفت ایران، توافق در تنگنای واقعیت‌ها... 🍃🌹🍃 🔸جدای از آنچه در یادداشت قبلی توضیح دادیم، برخی تضاد منافع ایران و در بازار انرژی، می‌تواند زمینه ناپایداری هرگونه توافق احتمالی باشد. علت: 🔹۱_ با انقلاب نفت و گاز شِیل (shale) در دهه گذشته، امریکا از مصرف‌کننده صرف، تبدیل به تولیدکننده بزرگ نفت و گاز جهان شده است. در چنین شرایطی، افزایش صادرات نفت ایران به بازار جهانی یعنی ورود به رقابت مستقیم با صادرات آمریکا. کاملاً روشن است که این برای آمریکا و شرکت‌های انرژی آن احتمالاً خطر اقتصادی و ژئوپلیتیکی محسوب می‌شود. 🔹۲_ بازگشت گسترده ایران به بازار انرژی، امکان برهم خوردن تعادل بازار نفت را افزایش می‌دهد، چرا که عرضه مازاد می‌تواند قیمت‌ها را پایین بیاورد و منافع کشورهای صادرکننده نفت را تهدید نماید. 🔹۳_ ایران این ظرفیت را دارد که گاز و نفت خود را با اروپا صادر کند، در حالی‌که آمریکا نیز تلاش می‌کند گاز مایع و نفت خود را به اروپا صادر نماید. در شرق آسیا نیز هند و چین به‌عنوان مشتری سنتی انرژی ایران و کره و ژاپن نیز بی‌میل به واردات از ایران نیستند، ولی آمریکا می‌خواهد این بازارها را برای انرژی خود حفظ یا توسعه دهد. بنابراین هر گونه بازگشت ایران به بازار احتمالاً با کاهش سهم آمریکا یا متحدانش همراه است. 🔹۴_ نقش و جایگاه ایران از حیث ژئوپلیتیک و کریدوری در کنترل منابع و مسیرهای انتقال انرژی و دسترسی به بازارهای پرمصرف مانند هند، چین، ترکیه و اروپای شرقی و آستانه میانه و قفقاز، فوق‌العاده است. این موقعیت، در صورت ثبات و توسعه، می‌تواند ایران را به یک هاب انرژی منطقه‌ای تبدیل کند؛ چیزی که آمریکا (و متحدانش) احتمالا آن را بر نمی‌تابند. 🔹۵_ شاید گفته شود، هم اکنون نیز ایران در حداکثر تولید و فروش نفت خود قرار دارد و توافق جدید تأثیری در بازار نفت نخواهد داشت. در پاسخ: اوّلاً صرف خروج نفت ایران از لیست سیاه، تلطیف دهنده انتظارات اقتصادی در بازارهای جهانی است. ثانیاً تلطیف فضای تحریم‌ها، احتمالاً به صورت نسبی امکان حضور شرکت‌های بزرگ را در ایران برای افزایش تولید انرژی افزایش می‌دهد، در صورتی که این امکان برای شرکت‌های آمریکایی، به دلیل تحریم‌های اولیه وجود ندارد. این یعنی عدم انتفاع آمریکا و در نتیجه تلاش لابی‌های موجود برای تداوم تحریم‌ها. 🔚بنابراین بازگشت ایران به بازار نفت، می‌تواند به‌معنای تهدید مستقیم منافع اقتصادی و استراتژیک آمریکا در بازار جهانی انرژی باشد. لذا آمریکا سعی می‌کند صادرات انرژی ایران را کنترل‌شده، محدود و مشروط نگه دارد. این تضاد ذاتی منافع، هر توافقی را شکننده و موقتی می‌کند. ✍🏼 علی محمدی |
🇮🇷🇵🇸 🔰 | فرصت‌ها و تهدیدات اقتصاد ۱۴۰۴ ◾️▫️◾️ 🔹اقتصاد ایران در حالی وارد فصل دوم سال ۱۴۰۴ شده که از یک شوک ژئوپلیتیک سهمگین عبور کرده و اکنون در فضایی میان دو قطب متضاد «فرصت‌های نوظهور» و «تهدیدهای ساختاری» در نوسان است. در چنین شرایطی، آینده اقتصادی کشور به نوع مواجهه با این دوگانه وابسته خواهد بود. ۱. فرصت‌های بین‌المللی در قالب شکاف‌های نو، ظرفیت‌های تازه. در سطح بین‌المللی، مجموعه‌ای از تحولات استراتژیک در حال بازتعریف نظم اقتصادی جهان است. ▫️تنش‌های اقتصادی میان واشنگتن و پکن ▫️کاهش نسبی اعتماد به دلار و تضعیف جایگاه آن در برخی معاملات جهانی ▫️گسترش پیمان‌های اقتصادی در آسیا و اوراسیا، به‌ویژه در محور چین-روسیه ▫️توسعه سیاست‌های مالی و بانکی گروه بریکس 🔹پنجره‌ای از فرصت‌ها را برای ایران گشوده‌اند؛ به‌ویژه در حوزه‌هایی مانند فروش نفت، تهاتر کالا، صادرات غیردلاری انرژی و بازگشت تدریجی ارز. با این‌حال، استفاده مؤثر از این ظرفیت‌ها نیازمند بازطراحی نرم‌افزار حکمرانی اقتصادی و اولویت‌بخشی به دیپلماسی اقتصادی در دولت چهاردهم است. ۲. اقتصاد داخلی: رشد کم‌کیفیت در سایه ساختارهای ناپایدار. 🔹بر اساس آمارهای رسمی، رشد اقتصادی ایران در سال گذشته حدود ۳ درصد و در سه‌ماهه نخست سال جاری حدود ۱ درصد برآورد شده است؛ رشدی که عمدتاً از محل افزایش فروش نفت و فرآورده‌های آن حاصل شده، نه از تحرک واقعی در تولید داخلی. این موضوع، هرچند نشانه‌ای از تاب‌آوری در برابر تحریم‌هاست، اما از ضعف ساختاری در تنوع‌بخشی به تولید و نبود کیفیت در رشد اقتصادی (صرفاً نفتی) حکایت دارد. در آن سو، شاخص‌های کلان اقتصادی همچنان وضعیت نگران‌کننده‌ای دارند: ▫️کسری تراز عملیاتی بودجه ۱۴۰۴ به بیش از ۶۰۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. ▫️نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت در دهه گذشته به‌طور مستمر منفی بوده است. ▫️فضای کسب‌وکار در ارزیابی‌های جهانی همچنان در وضعیت ایستا قرار دارد. ▫️رشد تشکیل سرمایه در بخش صنعت به‌طور مشخص منفی مانده است. ▫️افزایش فرار سرمایه‌ها ▫️تولید نقدینگی پرریسک به‌عنوان راهکار غیرمولد برای تأمین هزینه‌های جنگ و سیاست های حمایتی و بحران‌های اضطراری، پیامدهای تورمی جدی به‌همراه دارد. 🔹این شرایط، نه‌تنها انتظارات مثبت فعالان اقتصادی را تضعیف کرده، بلکه به رشد رفتارهای غیرمولد، از جمله سوداگری و سفته‌بازی در بازارهای مالی دامن زده است. نبود ابزارهایی نظیر «مالیات بر عایدی سرمایه (CGT)» نیز به تشدید این روند کمک کرده است. ۳. ناترازی‌های زیرساختی و انرژی: در سطح زیرساخت، ایران با چالش‌هایی مانند فرسودگی ماشین‌آلات صنعتی، توقف یا نیمه‌کاره ماندن پروژه‌های عمرانی، و کاهش جدی اعتبارات عمرانی در بودجه روبه‌روست. همچنین ناترازی‌های جدی در حوزه انرژی و آب در کنار تغییرات اقلیمی وجود دارد. هرچند در سال جاری منابع بی‌سابقه‌ای برای انرژی‌های تجدیدپذیر تخصیص یافته و برخی پروژه‌های بزرگ نیز افتتاح شده‌اند، اما همچنان دستیابی به یک تراز پایدار و اطمینان‌بخش فاصله زیادی وجود دارد. 🔹در چنین شرایطی که اقتصاد ایران بر لبه‌ی فرصت و تهدید حرکت می‌کند، نیازمند یک عزم جهادی و رویکرد چندبعدی از سوی دولت و ملت در قالب صرفه‌جویی هستیم؛ تا زمانی که منابع موجود به درستی هدایت، کنترل و نظارت نشوند، هیچ برنامه‌ای به سرمنزل نخواهد رسید؛ امّا اگر این سه اصل توسط دولت و ملت تحقّق یابد، اقتصاد ایران می‌تواند از دل همین تهدیدها، یک فرصت تاریخی بسازد. ✍🏼 علی محمدی