✍️ روان شناسی قرآن از کسانی که در برابر بدعهدی های مکرر دشمنان، واکنش قاطع نشان نمی دهند. 🔰 رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر با اعضای مجلس خبرگان رهبری فرمودند: 🔸"وقتی آمریکا از برجام خارج شد و دیگران هم با او همراهی کردند، دستور قرآن این است که تو هم تعهد را رها کن. اما با این حال باز هم دولت محترم ما تعهدات را رها نکرد و به تدریج بخشی از آنها را کاهش داد." اما چرا دولت، در برابر بدعهدی مکرر آمریکا و غرب، واکنش متقابل نشان نداد؟ با تامل در آیه ای از قرآن کریم پاسخ این سوال روشن خواهد شد. 🔰خداوند متعال در آیه ای از قرآن کریم، پس از توبیخ کسانی که در برابر بدعهدی های دشمن واکنش قاطع و عملی از خود نشان نمی دهند، «علت روانی» این عدم واکنش را نیز بیان می فرماید: 🔸«أَلا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ چرا با گروهى كه پيمانهاى خود را شكستند و تصميم به اخراج پيامبر(ص) گرفتند پيكار نمى‏كنيد؟ در حالى كه آنان نخستين بار (دشمنی و پیکار با شما را) آغاز كردند. آيا از آنان مى‏ترسيد؟ با اينكه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسيد، اگر مؤمن هستيد.» (توبه: 13) 🔰نکته مهم و ظریف در عبارت «أَتَخْشَوْنَهُمْ؛ آیا از آنان می ترسید؟» این است که خداوند در آن، از واژه «خوف» و مشتقات آن استفاده نکرد و نفرمود: «أتخافونهم»، بلکه از واژه و مشتقات «خشیة» استفاده نمود، تا روان شناسی دقیق تری از این افراد ارائه داده باشد. توضیح آنکه، «خشیة» به معنای «ترس» همراه با «تعظیم» و «علم» است؛(راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ مفردات الفاظ القرآن؛ ص283) به عبارت دیگر، «خشیة»، ترسی است همراه با «علم» و «شعور» بالا نسبت به «عظمت» طرف مقابل؛ بگونه ای که فرد با همه وجود آن را «لمس»، «درک» و «حس» می کند و نسبت به مقوله مورد ترس، کاملاً «منفعل» است. در واقع باید گفت «خشیة»، خوفی است که به مرور زمان و در اثر افزایش «علم به عظمت شیء مورد ترس»، تقریباً در دل انسان «نهادینه» شده است؛ که نتیجه طبیعی این نوع «ترس نهادینه شده» از یک فرد یا موجود، «کرنش» و «انفعال» در برابر اوست. 🔰با این توضیح، باید گفت طبق بیان دقیق این آیه شریفه، کسانی که در مقابل بدعهدی های مکرر دشمن، اقدام متناسب و قاطعی نمی نمایند و حتّی به دنبال مذاکرات و پیمان های مجدّد با دشمن هستند، افرادی هستند که دشمنان خدا را «بزرگ» و «قدرتمند» می دانند و ترس از عظمت دشمنان خدا در آنان «نهادینه» شده و «عبودیّت دشمنان خدا» در دلشان ریشه دوانده و درنتیجه با «احترام» در مقابل آنان، «کرنش» و «تعظیم» می کنند؛ و تا زمانیکه این «عبودیّت» پابرجاست، محال است اقدام قاطعی از سوی آنان صورت گیرد. #بصائر