✅ آثار محبت 📌3️⃣ بالا رفتن آستانۀ تحمّل و کم شدن توقّع یکی از گلایه‌های والدین، پُرتوقّع بودن فرزندانشان است. وقتی والدین به نیازهای اقتصادی به صورت افراطی توجّه می‌کنند، به صورت طبیعی از قواعد دیگر تربیت، مثل محبّت، غافل می‌شوند. از همین رو، توانمند شدن اقتصادی خانواده، نه تنها کمکی به تربیت نمی‌کند؛ بلکه مشکلات جدیدی را تولید می‌کند که یکی از آنها، پُرتوقّع شدن و کم‌تحمّل شدن بچّه‌هاست. البته در خانواده‌های فقیر هم کم‌تحمّلی و پُرتوقّعی هست. در این خانواده‌ها نیز یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز این صفت در فرزندان، پاسخ ندادن به نیاز محبّتی آنهاست. ⚠️ما نمی‌گوییم به جای پول خرج کردن، باید محبّت نمود؛ زیرا اینها دو گونه نیاز است که باید هر کدام را از راه خودش پاسخ داد؛ امّا برخی از نیازها وقتی تأمین می‌شود، می‌تواند اثر پاسخ ندادن به برخی نیازهای دیگر را خُنثا کند. 🌹یکی از این نیازها، محبّت است. 📚من دیگرما، کتاب دوم،ص۵۳ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #تربیت_فرزند #گزاره‌های_رفتاری

💟گفتگوهای زیر، نمونه‏ ای از رابطۀ عاطفی میان پدر و مادر با فرزندشان در طول زندگی است. 🔸وقت بیدار کردن برای نماز صبح: عزیز دلِ مادر! بلند شو که خدا منتظره. 🔹بعد از خواندن نماز صبح: قربونت بشم! وقتی نماز می‏خونی، خیلی خوش‏حال می‏شم. 🔸در هنگام خوردن صبحانه: دورت بگردم! عجله نکن عزیزم! هنوز وقت داری. این جوری، صبحونه به دلت نمی‏شینه. 🔹وقت بدرقه کردن برای رفتن به مدرسه: منتظر می‏مونم تا برگردی. مواظب خودت باش. 🔸وقت برگشتن از مدرسه: خدا قوّت! خوش اومدی. شکر خدا که دوباره خونه‌مون باصفا شد. 🔹وقت ناهار: تا نیومدی، دست به غذا نزدم. وقتی سرِ سفره نیستی، غذا هر چه‌قدر هم که خوش‏مزه باشه، بی‏ مزه است. 🔸وقتی فرزند در حال درس خواندن است: خدا قوّت عزیز دلم! 🔹وقتی فرزند به دستور، پدر خرید کرده و برگشته: دست گلت درد نکنه! الهی که هر چی از خدا می‏خوای، بهت بده. 🔸شب، وقت خواب: شبت به خیر گلم! 🔹سال‏روز تولّد فرزند: من خدا رو شکر می‏کنم که تو رو به من داد. از این که تو رو دارم، خیلی خوش‏حالم. 🔸وقت بدرقه کردن برای رفتن به اردو: مطمئن باش امروز، خیلی بهم سخت می‏گذره. من صبح تا ظهرم که نیستی، بهم سخت می‏گذره. چه برسه به امروز که قراره تا شب نبینمت. 🔹وقت برگشتن از اردو: خدا رو شکر که دوباره خونه‌مون رونق گرفت. نمی‏دونی چه‏قدر خوش‏حالم که برگشتی. ✅تمام این گفتگوها، ابراز محبّت زبانی با واژه ‏های مختلف است. البته تردیدی نیست اگر پدر و مادرها، بویژه‏ مادرها، بخواهند هنر خود را در محبّت به نمایش بگذارند، خیلی بهتر و طبیعی‏ تر از آنچه ما در این نوشتار آوردیم، محبّت خواهند کرد. مهم آن است که والدین به ضرورت محبت زبانی پی ببرند و آن را دست کم نگیرند . 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص ۱۰۰ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند

📌مصادیق محبت رفتاری 3⃣خوب صدا زدن ✅ ما در طول روز، بارها و بارها فرزندمان را صدا می‏زنیم. 🌸 هر اندازه حضور ما و فرزندمان در کنار هم بیشتر باشد، این صدا زدن هم بیشتر خواهد بود. ❤️هر بار صدا زدن، یک فرصت برای ابراز محبّت است. 💞کیفیت این ابراز محبّت، به میزان هنرمندی ما در انتخاب لحن و واژه‏ای بستگی دارد که برای صدا زدن بر می‏گزینیم. 🔰به صدا زدن‏ های زیر توجّه کنید: علی! فاطمه! علی آقا! فاطمه خانم! علی جان! فاطمه جان! پسر! دختر! پسرم! دخترم! پسر عزیزم! دختر عزیزم! ✳️هر کدام از این صدا زدن‏ ها، پیام خاصّی دارند. با اضافه کردن یک «ــَـ م» به آخر «پسر» یا «دختر»، می‏توانید دنیایی از تفاوت را تولید کنید. البته اگر چاشنی «ــَــ م»، یک لحن مهربان باشد، این تفاوت به اوج خود خواهد رسید. ⚠️همان اندازه که خوب صدا زدن در انتقال پیام محبّت‌آمیز و استحکام رابطۀ عاطفی مؤثّر است، صدا زدن‏ هایی که بارِ خشونت و بی‏ مهری را با خود حمل می‏کند، در دور شدن دل فرزند از پدر و مادر، بسیار مؤثّر است. پس مراقب باشیم. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص ۱۲۲ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند