📜 شش گروه انسان شگفت انگیز تکبر سرچشمه کفر و گناهان بسیار است، تکبر ابلیس با آن مقام را زمین زد، ما که در برابر عبادات او هیچ هستیم.📜 حمکت۱۲۶(#بخشِ‌دوم) وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِي کَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً، وَيَکُونُ غَداً جِيفَةً؛ و تعجب مى کنم از #متکبرى که ديروز نطفه اى بى ارزش بوده و فردا مردار گنديده اى است! امیرالمومنین مولا علی ع #نهج‌البلاغه حکمت ۱۲۶ شرح و تفسیر حکمت ۱۲۶ امام ع در #دومين مورد شگفتى انسان به تکبر و انسان متکبر می پردازند. تکبر که همان خودبزرگ بينى است نشانه روشنى از غفلت از #مبدأ و منتهاى وجود انسان در اين دنياست و اگر انسان به مبدأ و منتهاى خويش بنگرد اين خودبزرگ بينى از او زايل مى شود. اگر امروز در اوج قوت و قدرت است نبايد فراموش کند که ديروز نطفه بى ارزشى بود و نبايد از ياد ببرد که چند روزى مى گذرد و مبدل به جيفه گنديده اى مى شود که مردم از نزديک شدن به او تنفر دارند و مى گويند: 👈هرچه زودتر او را دفن کنيد تا فضاى خانه يا کوچه و بازار آلوده نشود.😭 در واقع امام ع با اين سخن، #درمانِ‌کبر را نيز نشان داده است که هرگاه حالت کبر و غرور به شما دست داد براى زايل کردن آن به گذشته و آينده خويش بنگريد. سرى به قبرستان هاى خاموش بزنيد که گاه بعضى از آنها شکاف برداشته و بوى آزار دهنده جيفه از آن بيرون مى آيد، آن را تماشا کنيد و در آينده خويش نيز بينديشيد. در حديثى رسول خدا ص می‌فرمایند: از تکبر بپرهيزيد که تکبر #ابليس را وادار به سرپيچى از فرمان خدا درباره سجده براى آدم کرد. امير مؤمنان على ع نيز در خطبه «قاصعه» (خطبه ۱۹۲) در همين باره فرموده بود: « از کارى که خداوند با #ابليس انجام داد عبرت بگيريد، آن گاه که خداوند عبادات طولانى و تلاش فوق العاده او را (در عبادت) هبط و نابود کرد به علت #ساعتى تکبر».🤔 و به دنبال آن مى افزايد: « بنابراين چه کسى بعد از ابليس به سبب معصيتى همانند او مى تواند سالم بماند؟». قرآن مجيد نيز تکبر را #سرچشمه کفر و مجادله در آيات پروردگار معرفى کرده، مى فرمايد: (إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِى آيَاتِ اللهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِنْ فِى صُدُورِهِمْ إِلاَّ کِبْرٌ مَّا هُمْ بِبَالِغِيهِ)؛ «کسانى که در آيات خداوند بدون دليلى که براى آنها آمده باشد ستيزه جويى مى کنند، در سينه هايشان فقط تکبّر (و غرور) است و هرگز به خواسته خود نخواهند رسيد». همچنين، تکبر #سرچشمه گناهان زياد ديگرى مى شود که بحث درباره آن به درازا مى کشد. و شبيه همين فراز از کلام حکمت آميز در کلام ۴۵۴ نيز خواهد آمد. منبع: سایت نهج البلاغه آیت الله مکارم شیرازی