#رمان_تلالو_ابراهیم🌿 #پارت‌نهم - هانیه : سردرگم بودم ! شاید بهتره بگویم وقتی میدیدم بچه های اکیپ چقدر شاد و بیخیال هستند بیشتر سوال در ذهنم ایجاد میشد! بچه ها هم اینو را فهمیده بودند . . . دلم میخواست تنها باهاشون حرف بزنم ولی دوست پسر سارن اینجا اونجا همه جا بودش🤕🚶‍♀ مثلا چه میخواستم بگویم؟ اینکه چقدر میترسم؟ یا اینکه خودم را در بند اعتقادات پیچیده قدیمی ها انداخته ام؟! قطعا مسخره ام میکردند و من این را دوست نداشتم...✋🏻 بالاخره هرکسی یک غروری دارد🌿' اما واقعا با چه انگیزه ای دوست مخالف پیدا میکردن؟! چند هفته ای گذشت . . . دیگر بـــایـــد به این وضع پایان میدادم همین حالا هم شده بودم نقل و نبات مجلس🎋 اما بازهم همان حس غرور باعث شد نتوانم حرفی بزنم و به اجبار سکوت بکنم! باچه کنم ، چه نکنم به نیلۍ زنگ زده ام♥️ دخترعمویم بود و مهمتر " هم رأی و هم فکر خودم بود (: خوش اخلاقی توی خونش بود' ---- - راستش خیلی وقته میخوام با یکی حرف بزنم اما نمیشد 😩 دیگه تصمیم گرفتم زنگ بزنم به شما 😎 + چه عجب😅 ، حالا چیشده؟ - اومم خب .. راستش یک سوال دارم نظر تو درمورد دوستی با جنس مخالف چیه؟! + به نظر من چیز مورد داری نیست خیلیا الان دوستاشون همجنس خودشون نیستند 😀✋🏻 - همین؟ نه قانع نشدم ☹️ + خب ببین مشکل تو اینکه هنوز توی قدیم موندی ! مشکلت اینکه نمیخوای از یکسری باور های پوسیده دل بکنی وگرنه این همه ترس و نگرانی نداره! خیلیا همینجوری هستند … استدلال هم نمیخواهد کی گفته برای هرکاری باید دلیل و منطق اورد؟! اصلا دلت خواسته به دیگران چه😃✌️🏼 ---- هانیه : وقتی صحبتم با نیلی تموم شد خیلی بهم ریختم درواقع همه ی معادله های ذهنم خراب شد! نویسنده ✍ : #الف‌نــور_هانیه‌بانــو