سنگرشهدا
7 مهرماه روز عروج خونین سردارے است کہ بہ گفتہ خیلےها اگر نبود شاید خرمشهر بہ همین سادگےها آزاد نمے
❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃
#فرازے_از_وصیت_نامہ
✍از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه ای که خرمشهر سقوط کرد یک ماه بطور مداوم کربلا را می دیدم. «ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین.»
بار پرودگارا، ای رب العالمین، ای غیاث المستغیثین و ای حبیب قلبو الصالحین. تو را شکر می گیوم که شربت شهادت این گونه راه رسیدن انسان به خودت را به من بنده ی فقیر و حقیر و گناهکار خود ارزانی داشتی.
✍ من برای کسی وصیتی ندارم ولی یک مشت درد و رنج دارم که بر این صفحه ی کاغذ می خواهم همچون تیری بر قلب سیاه دلانی که این آزادی را حس نکرده اند و بر سر اموال این دنیا ملتی را، امتی را و جهانی را به نیستی و نابودی می کشانند، فرو آورم. خداوندا! تو خود شاهدی که من تعهد این آزادی را با گذراندن تمام وقت و هستی خویش ارج نهادم.
✍با تمام دردها و رنج هایی که بعد از انقلاب بر جانم وارد شد صبر و شکیبایی کردم ولی این را می دانم که این سران تازه به دوران رسیده، نعمت آزادی را درک نکرده اند چون در بند نبوده اند یا در گوشه های تریاهای پاریس، لندن و هامبورگ بوده اند و یا در…
#شهید_محمد_جهان_ارا🌷
#بمناسبت_سالروز_شهادت
iD ➠ @sangarshohada🕊🕊
شہیــدان هوایے دگــر داشتند
ز غیرت دلے شعلہ ور داشتنـد
شہیدان ڪہ دل را بہ دریا زدند
عجب پُشتــ پایے بہ دنیا زدنــد
#شهدا_گاهے_نگاهے😔
iD ➠ @sangarshohada🕊🕊
سنگرشهدا
❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :
❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃
✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران
✫⇠قسمت :6⃣9⃣2⃣
✍ به روایت سید نورالدین عافی
📖 شماره صفحه: 297
دست بردم تا نوار گلوله را از دور بدنش باز کنم اما تا دست زدم جنازه شهید که به حال چمباتمه بود چرخی زد و افتاد. خیلی متأثر شدم. نمیدانم چرا بدنش به آن شکل خشک شده بود. هر چه کردم نتوانستم نوار گلوله را از بدنش جدا کنم. دست خالی و مأیوس پیش بچه ها برگشتم.
هلی کوپترهای عراقی پشت سر هم در منطقه نیرو پیاده میکردند. موقعیت ما هر لحظه بدتر میشد. حالا نوبت محمد تجلایی بود که خبر بدهد عده ای از عراقیها بین جنازه ها سالماند و خودشان را قایم کرده اند. اگر نیروهای تازه نفس عراقی وارد عمل میشدند همانها که خودشان را به موشمردگی زده بودند، بلند شده و زهرشان را میریختند. وقتی تا حدودی از بابت پاکسازی منطقه خیالمان راحت شد، کنار دوستان زخمیمان جمع شدیم. قاسم هریسی، صمد قنبری، علی بهلولی، حسن نوبری که دستش تیر خورده بود و شهدایی که جابه جا در آنطرف دجله افتاده بودند. در وسعت منطقه فقط هشت نه نفر سرپا بودیم، سرپا و مردد!
ـ برگردیم؟! چطوری؟
ـ بمونیم؟!... چطوری؟! با کدوم نیرو و مهمات؟
عاقلانه این بود که تا فرصت هست زخمی هایی را که می توانستند راه بروند به عقب روانه کنیم. آنها را بلند کردیم و عقب فرستادیم اما چند نفر زخمی که توان راه رفتن نداشتند پیش ما ماندند، در حالی که تعدادمان به انگشتان دو دست نمیرسید، هدف انواع تیرها شده بودیم. عراقیها هم فهمیده بودند نیروی زیادی نداریم. هلی کوپترهایشان روی منطقه میچرخیدند و کار به جایی رسیده بود که با موشک نفر میزدند!
ادامه دارد...✒️
🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃
ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊
سنگرشهدا
❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :
❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃
✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران
✫⇠قسمت :7⃣9⃣2⃣
✍ به روایت سید نورالدین عافی
📖 شماره صفحه: 298
اما ما در حالی نبودیم که به هلیکوپتر و موشکش توجه کنیم. سنگری که جوان ارتشی برایم می ساخت، آماده شده بود. دو قبضه آر.پی.جی، دو قبضه تیربار و دو کلاش آوردم داخل همان سنگر و جوانک را مرخص کردم: «این راه رو که مستقیم بری میرسی به خط خودی.»
واقعاً دو دل ماندن در آن شرایط سخت تر از همه چیز بود. باید تصمیم می گرفتیم و انتخاب میکردیم؛ بمانیم شاید نیروی کمکی از راه برسد و بتوانیم منطقه را نگه داریم... اما با این اوضاع که حتی پلی که چند روز پیش بچه ها روی دجله زده بودند ـ و شب قبل ما از آن گذشته بودیم ـ در آتش بیشمار دشمن از بین رفته بود. در مقابل، پلهایی که دیشب با آن مخاطره و جانفشانی در صدد منفجر کردن آنها بودیم، معبری شده بود تا تانکهای عراقی از سمت روستا حرکت کرده، از پلها وارد اتوبان شوند و به سمت ما بیایند. در آن دقایق صبح هر وقت اتوبان را نگاه میکردم نگاهم روی دو نفر زخمی که روی اتوبان افتاده بودند، قفل میشد. نمیدانستم از بچه های تخریب اند یا نه؟ مطمئن بودم نیروی خودی اند و میدیدم هنوز زنده اند اما قادر به حرکت نبودند. هیچ امکانی برای نزدیک شدن به آنها در آن شرایط نبود.
امیر سراغم آمده بود: «آقا سید! تو چی میگی؟ چی کار کنیم!»
ـ نمیدونم! حالا دیگه ما بی صاحاب موندیم اینجا! به ما گفتن کمی بمونیم و بعد برگردیم عقب!
داشتم حرف علی تجلایی را یادآوری میکردم که برای کمک به آقا مهدی و بچه هایی که در محاصره افتاده بودند، رفته بود. در همین حین به وضوح دیدم سه تانک دشمن مانور میدهند تا از اتوبان رد شوند.
ادامه دارد...✒️
🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃
ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊
↫✨« بــِســـم ِ ربـــــــِّـ الــشــــُّـهـداءِ والــصــِّـدیــقــیــــن »✨↬❃
#نودوهفتمین
#ختم_قران_شهدا
لطفاجزهای انتخابی خود را به ای دی زیر بفرستید..
@FF8141
🌷7🌷8🌷9🌷10🌷11🌷12🌷13🌷19🌷21🌷22🌷25🌷26🌷27🌷28🌷29
وتعداد صلوات های خودرا اعلام کنید تاکنون
صلوات ختم شده⇩⇩⇩
( #s835_880)
ว໐iภ↬ @sangarshohada 🕊🕊