🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاکریز_اسارت ✍نویسنده: طلبه آزاده رحمان سلطانی #قسمت_دویست_و_هشتم 💢ازدلخوشی کاذب تا واقع گرایی اوایل اسارت، همه فکر می‌کردیم ایران از لحاظ نظامی تو جنگ پیروز و رژیم صدام نابود می شه و یه حکومت اسلامی در عراق برقرار می‌شه و حکومت به دست انقلابیون میفته و ما هم پیروزمندانه به ایران بر می‌گردیم. بتدریج این فکر و آرزو تعدیل شد و خصوصاً بعد از قطعنامه، تصورمون این بود ایران با برتری سیاسی تو مذاکرات پیروزِ میدان می‌شه و ما هم نهایتش ظرف یکی دو ماه بعد از قطعنامه به ایران بر می‌گردیم. یعنی دلمونو به مذاکرات خوش کرده بودیم. همین خوشبینی که در مذاکرات با آمریکا و غرب در موضوع برجام برای بعضیا پیش اومد و عملاً هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد و به فرایش رهبر معظم انقلاب: خسارت محض بود . اما کم کم متوجه شدیم پیروز شدن ایران و بازگشت ما تنها در سایه استقامت ، صبر و لطف و فضل الهی میسر می‌شه. اکثریت دلمون رو به خدا سپردیم و صبر پیشه کردیم و آخرشم نه با مذاکره و توافق، بلکه با امداد الهی و فضل خدا خلاص شدیم. الذین قالوا ربنا الله، ثم استقاموا، فلا خوفٌ علیهم ولاهم یحزنون. کسانی که گفتند پروردگار ما الله است، سپس استقامت کردند، نه ترسی برای آن‌هاست و نه اندوهگین می‌شوند/احقاف، 13. عدۀ کمی هم، عنان صبر رو از دست دادن و فریب خوردن و به هیچی نرسیدن و دنیا و آخرتشون رو با هم تباه کردن. امروز تعداد زیادی از همون اسرایی که موندن و صبر کردن هنوز زنده و در فضای آزادی نفس می‌کشن و به مدارج بالای علمی و موفقیت‌های بزرگ رسیدن و دارن از زندگی لذت می‌برن و اونایی که برای آزادی به هر وسیله‌ای، حتی پناهندگی به منافقین متوسل شدند و برای رسیدن به رفاه و آسایش، عجله داشتن و بجای امید به خدا، دل به وعده های دروغین دشمنان اسلام، خوش کردن، همه چیزشون رو باختن؛ و این نتیجه قهری ناامید شدن از لطف و احسان الهی و عدم استقامته. به یاد این فرمودۀ خدای تعالی می‌افتادم که می‌فرماید: «مثل كسانى كه غير از خدا را اولياى خود بر گزيدند، مثل عنكبوت است كه خانه ه‏اى براى خود انتخاب كرده، در حالى كه سست‏ ترين خانه‏ ها، خانه عنكبوت است. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada

🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #برزخ_تکریت ✍ خاطرات آزاده : حکیمی مزرعه نو ‌● #قسمت_دویست_و_هشتم 🔆باغچه و سبزیکاری۱ در بهار و تابستان سال ۶۶ با درخواست بچه‌ها از عراقی‌ها برای کاشت سبزیجات و تا حدودی صیفی‌جات موافقت می‌شود بذر سبزیجات از عراقی‌ها با توافق افسران و مسوولین اردوگاه اخذ و روبروی هر آسایشگاه مساحتی در حدود ۱۵×۲ متر توسط بچه‌ها با مشاوره دوستانی که در امورات کشاورزی سررشته داشتند آماده شد بجز آسایشگاه ۴ و ۱۱ که به علت فضای کم و تداخل با آسایشگاه کناری بدون باغچه بودند. همچنان که قبلا هم اشاره کردم یکی از دوستانی که در این زمینه فعالیت و مدیریت داشتند مرحوم مهندس خالدی بود که فارغ التحصیل رشته مهندسی کشاورزی از شهر گیس آلمان بودند دوستان دیگری نظیر عباس معروف به عباس فلاح و.. نیز در این زمینه فعالیت داشتند. در سال اول با مدیریت عدنانِ نگهبان باغچه‌ها در بند یک و دو در حال ایجاد و احیاء بود و عدنان با چرخاندن کابل در هوا و ما در حال جمع کردن سنگهای داخل باغچه بودیم یادم هست در حین کاوش و جمع‌آوری سنگهای باغچه به یک عدد تیر فشنگ نوعی تیربار برخوردیم که با نفر کناری مشورت و در عمق باغچه چال کردیم چون در صورت تحویل به نگهبان مخصوصا نگهبانی مثل عدنان که از ضرب و شتم بچه‌ها خسته نمی‌شد نه تنها برای خود بلکه برای کل بند دردسر ایجاد می‌شد. در ابتدا بذر خیار سبز کاشته می‌شود که با توجه به اینکه کاشت اول بود خوب جواب داد ولی بیشتر محصول آن نصیب عراقی ‌ها می‌شد نگهبانهایی که شبانه در باغچه گشت می‌زدند و چیزی برای بقیه نمی‌گذشتند و از طرفی کسی هم جرات اعتراض نداشت . یادم هست اولین محصول خیار سبز که به بار نشست یکی از دوستانِ مسوول ، خیار سبزهای قلمی را چیده و در ظرفی تقدیم بعثی‌ها می‌کند ، جالب اینکه نگهبان بعثی‌ ناراحت شده و اظهار می‌دارد خیارسبزهای بزرگش را خودتان برداشته اید و ریزه میزه‌ها را برای ما آورده اید. طرف هر چه توضیح می‌دهد که ما به احترام شما خیارسبزهای قلمی را برایتان آورده ایم مورد قبول واقع نمی‌شود. بنده خودم با توجه به چند سفری که به عراق داشته‌ام فکر می‌کنم واقعا خیارسبز بزرگ جدای از اینکه شاید بد مزه باشد ولی شاید خاصیت بیشتری داشته باشد شاید بشود مقایسه کرد با خربزه کوچک و بزرگ، شاید.. ادامه دارد..✒️ ⛔️کپی ونشر ممنوع..چون این خاطرات هنوز چاپ نشده نویسنده راضی به نشرش نیستند..فقط همینجا بخونید🌹 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊