#منطق_اشڪ💧 آࢪامش هم مے‌تواند دو معنا داشتہ باشد:گاهے یڪ نفࢪ چون نمے‌داند یا غافل اسٺ،آࢪامش داࢪد،چنین کسے از سر نادانے،ساده‌اندیشے و ساده‌لوحے،آࢪام اسٺ ولێ این آࢪامش به دࢪد ما نمے‌خوࢪد.آࢪامشِ بࢪآمده از بی‌خبرے،غفلٺ و نادانے،یا آࢪامش ناشے از مسئولیٺ نداشتن،آࢪامش ناشے از دࢪد مࢪدم ࢪا نداشتن،مطلوب نیسٺ.بہ عنوان مثال؛آیا دࢪ شرایطے کہ سالیانہ سہ میلیون نفࢪ دࢪ آفریقا فقط از شدٺ گرسنگے جان مے‌دهند،آدم مے‌تواند آࢪام باشد؟چنین آرامشے ناشے از بی‌دࢪدی و دوࢪی از انسانیٺ اسٺ و آدم نمے‌تواند دࢪ چنین جهانے آࢪام باشد. هࢪکدام از این مفاهیم دࢪسٺ و غلط داࢪند،آࢪامشِ دࢪسٺ داࢪیم و آرامش غلط هم داࢪیم.غمِ دࢪسٺ داࢪیم و غم غلط هم داࢪیم،تࢪسِ دࢪسٺ داࢪیم،تࢪسِ غلط هم داࢪیم.شادێِ دࢪسٺ داࢪیم،شادێِ غلط هم داࢪیم.همین«شادێِ غلط»اسٺ کہ دࢪ دین ما جایے نداࢪد و خداوند متعال،افࢪادی ࢪا کہ اهل شادێ غلط هستند،دوسٺ نداࢪد.حتے از شادێ‌هاے بێ‌موࢪد هم نهے فࢪموده‌اند... #استـادپناهیـان💡