✅ اعتراض به نتانیاهو و آمریکا برای قتل ۴۵ هزار فلسطینی؟ برام تبعات روانی و پاسپورت و آن‌فالو و پریدن صفحه و... داره و جرئتشو ندارم، ولی بشار اسد که دستش به جایی بند نیست، مستقیم یا غیرمستقیم علیهش می‌نویسم و انزجارم رو از دیکتاتورها استوری و انصافم رو اثبات می‌کنم. 🔻 قیام نو | سید رسول منفرد 🔺 http://Eitaa.com/qeyameno

💠 از "وعده های فریبنده" تا "حمله غافلگیرانه"/ چگونه نفوذ دشمن در "دستگاه محاسباتی" بشار به "سقوط" او انجامید؟/ آیا مسئولان ما عبرت می گیرند؟ ⚠️ یادتان هست رهبرانقلاب بعد از روی کار آمدن دولت روحانی، دائماً مسئله #نفوذ را برجسته می کردند، بیش از همه نسبت به "نفوذ دشمن در دستگاه محاسباتی مسئولان" هشدار می دادند و آن را خطرناک تر از بقیه اقسام‌ نفوذ می دانستند. ⚠️ اگر می خواهید میزان اهمیت این نوع از نفوذ را درک کنید، به حوادث این روزهای سوریه خوب نگاه کنید. غربی ها ابتدا بوسیله مشاوران و تصمیم سازان نفوذی و دادن وعده های فریبنده، "دستگاه محاسباتی" بشار اسد را دچار اختلال کردند تا بتوانند "اراده" اش را سست کنند؛ و کشوری که اراده مسئولانش سست شده باشد، دیگر در برابر هجوم دشمن هیچ مقاومتی نمی کند. به همین دلیل بود که رهبر انقلاب با فهم دقیق این مسئله که غربی ها در حال ایجاد اختلال در دستگاه محاسباتی بشار هستند، در دیدار خرداد ۱۴۰۳ با بشار، به او نسبت به اعتماد به غربی ها و عقب نشینی در برابر خواسته های آنان هشدار داده بودند و آن را فریب دانسته بودند. ⚠️ کار برخی "تصمیم سازان نفوذی" و "مشاوران غیرقانونی" که در دولت چهاردهم هستند نیز همین است؛ می خواهند در مسئولان ما هم "اختلال محاسباتی" ایجاد و درنتیجه "اراده"هایشان را سست کنند. مسئولانی که با "وعده های فریبنده دشمن"، اراده هایشان سست شده باشد و سرگرم پیشنهاد فریبنده دشمن برای "مذاکره" شوند، ناگهان با "حمله غافلگیرانه" دشمن مواجه می شوند و می گویند: "فکرش را نمی کردیم". چه حق گفت امام امیرالمومنین(ع) که: 🔸«فَإِنَّ الْعَدُوَّ رُبَّمَا قَارَبَ لِيَتَغَفَّلَ فَخُذْ بِالْحَزْمِ وَ اتَّهِمْ فِی ذَلِكَ حُسْنَ الظَّنِّ؛ چه بسا دشمن نزديك مى‏ شود، تا غافلگير كند؛ پس دور انديش و محتاط باش و خوشبينى خود را (به دشمن) متّهم كن.» (نهج البلاغه؛ نامه53) ⚠️ گاه فاصله میان "قارَبَ"(که موجب خوش بینی و اختلال در دستگاه محاسباتی فرد می شود) تا "لِیَتَغَفَّلَ"(غافلگیری) فاصله زیادی نیست. این فرآیند اختلال در "دستگاه محاسباتی" و "خوش بینی به دشمن"، هم می تواند تا مرحله "امضای برجام" و "عقبگرد در صنعت هسته ای" ادامه یابد و هم می تواند تا مرحله "برجام موشکی" پیش برود و هم می تواند تا جایی ادامه یابد که زمامداران، کشورشان را دودستی تقدیم دشمن کنند. ⚠️ آقای پزشکیان! مراقب باشید و اشتباه بشار را در اعتماد به غرب تکرار نکنید. "پیشنهاد مذاکره با غربی ها" فریب است، "مصلحت سنجی های بظاهر عاقلانه" که موجب تعلّل در اجرای وعده صادق ۳ شده است، فریب است. اگر می خواهید این فرآیند برای شما اتفاق نیفتد و با "حمله غافلگیرانه" دشمن مواجه نشوید، بجای عمل به توصیه "مشاوران غیرقانونی" و برخی "تصمیم‌سازان نفوذی"، به سخنان و توصیه های رهبرانقلاب گوش دهید که پس از تعلل در اجرای "وعده صادق ۲" فرمودند: "عقب نشینی غیرتاکتیکی، غضب الهی را به دنبال دارد" و پس از حمله بی سابقه اسرائیل به خاک ایران، فرمودند:"باید دستگاه محاسباتی اسرائیل نسبت به توان ایران اسلامی تغییر یابد" و فرمودند ... . @basaer_fi

هشدار چند ماه قبل رهبر انقلاب به بشار اسد ┄┅═☫ همیشه با خبر، با ما ☫═┅┄ @iraan_ma

یکی از عواملی که ۲۰۱۱سبب شد جمهوری اسلامی به کمک دولت سوريه برود ولی اینبار نرود بهتر یا بدتر شدن دولت این کشور نسبت به قبل نبود بلکه در ۲۰۱۱ ما با تروریست‌های خونریزی طرف بودیم که دست به هر جنایتی می‌زدند ولذا ما بین دولت سوریه و آن تروریست‌ها، کمک به دولت را انتخاب کردیم (انتخاب بین بد و بدتر)اما این بار رفتار تروریست‌ها متفاوت بود. همچنین یکی دیگر از انگیزه‌های دخالت جمهوری اسلامی در سال ۲۰۱۱ امید به تغییر ساختار سیاسی در دمشق بود! به این امید که بتواند رابطه ی دولت و مردم را ترمیم کند چيزي که بشار هیچ گاه به سمت آن حرکت نکرد! در ضمن ما نمی‌خواستیم ابزار رژیم بعث علیه مردمش باشیم! به تعبیری عدم مقاومت ارتش و مردم در برابر مهاجمین ما را به این نتیجه رساند که جناب بشار از محبوبیت لازم برخوردار نیست پس نباید مقابل خواست یک ملت ایستاد! البته بالاترین انگیزه ی ایران برای دخالت مجدد توافق جدی اسد برای تعامل با گروهای مختلف بود که نهایتا به نتیجه ی لازم ختم نشد. اگرچه این اواخر و پس از آن همه لطف، دولت سوریه از پاسخ ایران با آن همه ترور فرماندهان(از خاک سوریه علیه اسرائیل) ممانعت میکرد! #سوریه #هُدِسا @hodesanews

♦️دلتون رو در این لحظات سخت و آشفته، با تبعیت از رهبری قرص کنید! ✍️🏻ماشاءالله سرعت حوادث انقدر بالاست که حتی فرصت حلاجی با ذهن هم نیست. #سوریه #امام_زمان  ☀️#نسال_الله_منازل_الشهدا  @shahidabad313 ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯

تلاش برای معرفی رشتی به عنوان رشتیِ شب گرد و خوشگذران؟! حسین بهمنش؛ مجری برنامه #فاندر و از فعالان فرهنگی گیلان: 📍پول (از بیت المال گذاشتیم) و هزینه می‌کنیم که بگوییم رشتی فقط با خوراک، خوشگذرانی و شب‌گردی شناخته شود! در حالی که افتخار ما به این بود که جزء اولین جنبش‌های فرهنگی و اجتماعی به پا خواسته بودیم و مفتخر به علما و مجاهدان بزرگی در پهنه کوچک رشت هستیم. 📍وقتی تابلوی ورودی شهر رشت این است که «به شهر خلاق خوراک خوش آمدید» اولین چیزی که به ذهن فرد ورودکننده می‌آید رفتن به سمت خوراکی‌های رشت است. 📍داشته‌های خودمان را با ذائقه‌سازی انحرافی کنار می‌زنیم! #نهضت_شهر @Nehzat_Shahr

. درباره ماجرای سوریه و حکمت متعالیه مقاومت-۱ 🔹آیا هزینه های مادی و انسانی که در سوریه در طول این سال ها کردیم، ارزشش را داشت؟ اصلا ما در سوریه چه می کردیم؟ اگر این حضور ارزشش را داشت، چرا از دستاوردهای آن صیانت نکردیم؟ 🔻برای پاسخ به این سوالات، ابتدا باید منطق و حکمت متعالیه "مقاومت" را در دو بُعد "ایرانی" و "اسلامی" فهمید. حتی اگر کسی دریافت اسلامی نداشته باشد و نگرش صرفا ایرانی و محدود به منافع ملی داشته باشد، باید به حقیقتی مهم پی برده باشد: 🔹مواجه نشدن بهنگام با تهدیدهای دشمن، مساوی است با این که به شکل کاملا منفعلانه در خاک خود غافلگیر شوید و صد برابر هزینه بپردازید؛ تازه معلوم هم نیست که بتوانید او را عقب برانید یا نه. 🔻امیر مومنان (ع) در این باره حکمتی را بیان فرموده اند که مقبول استراتژیست هاست: «با دشمن بجنگید، پیش از آن که با شما بجنگند. َوَاللَّهِ مَا غُزِيَ قَوْمٌ قَطُّ فِي عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا. به خدا سوگند با هیچ قومی در خانه‌اش نجنگیدند، مگر آن که او را خوار ساختند.» (خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه) 🔹منطق مقاومت در منطقه ما، جعلی و مصنوعی نیست، بلکه از متن ملت ها و در واکنش به واقعیت های تلخ چند ده سال انفعال و خوش خیالی جوشیده است. 🔻برپایی رژیم اشغالگر در فلسطین و سپس دست درازی آن به خاک همه همسایگان، دقیقا به موازات دعوت به صلح و سازش در طول چند دهه انجام شد و به ملت ها فهماند که بدون مقاومت، نمی توانند از حیثیت و موجودیت خود پاسداری کنند. 🔹ملت ما، پیشگام مقاومت است. این، یک انتخاب میان ذلت و عزت، و بنابراین، یک الزام بود. متجاوزان ارتش بعث، چه جنایاتی که در استان های غربی و جنوب غرب مرتکب نشدند. وقتی آنها با پشتیبانی جند ده کشور غربی و عربی به خاک چند استان ما تجاوز کردند، نه ارتش بلکه بسیج مردم بود که خط مقدم مقاومت را شکل داد. 🔻در چنان روزگار دشواری که همسایگان جنوبی ما در حال خیانت و کمک به صدام بودند، سوریه جزو معدود دولت های عربی بود که کنار مقاومت ملت ایران ایستاد و پشتیبانی کرد و به همن علت هم، مغضوب آمریکا و اسرائیل شد. 🔹حکومت اسد -پدر و پسر- اگر به تهدید و تطمیع های غرب و ارتجاع عرب تن می دادند، هیچ رسانه و سیاستمدار غربی یادش نمی افتاد که درباره دموکراسی و دیکتاتوری سخن بگوید. همچنان که نه درباره دیکتاتوری مطلق در عربستان و اردن و امارات و بحرین و قطر و مصر حرف می زنند و نه از جریان معارضه جانبداری می کنند. 🔻نوبت دوم که آتش جنگ نیابتی غرب علیه ملت ایران و دیگر ملت های مستقل برافروخته شد، به واسطه برکشیدن دولت داعش در عراق و سوریه بود. سرطان این تروریسم از یکسو به عمق سوریه کشیده شده بود و از جانب دیگر به مرزهای غربی ایران رسیده بود؛ جنان که علنا از حمله به عمق خاک ما می سخن گفتند. 🔹تروریست های تکفیری و اجاره ای، اگر در عراق و سوریه مهار نمی شدند، جنایات بزرگتری را در عمق سرزمین ما مرتکب می شدند. نیاز مشترک سه کشور، موجب حضور مسشاری ایران شد. ما هنگامی توانستیم به مقاومت آنها کمک کنیم، که دولت و مردم هم پای کار بودند و برای امنیت خود جنگیدند. 🔻در اینجا، نیروهای مقاومت منطقه ای و روسیه هم وارد شدند تا سر افعی داعش به سنگ کوبیده شد. این پیروزی بسیار بزرگ، یعنی تضمین هفت- هشت سال امنیت برای خودمان و منطقه و حتی فرا منطقه. 💢ادامه دارد... @IMANI_mohammad

درباره ماجرای سوریه و حکمت متعالیه مقاومت-۲ 🔻دشمنانی که روزی صدام را برای حمله به ایران ملعبه دست کردند، روزگاری دیگر به اشغال مستقیم دو همسایه شرقی و غربی ما پرداختند و رسما ایران را تهدید کردند، و روز سوم، جنگ نیابتی داعش و دیگر گروه های تکفیری را بر ساختند، از حجم شکست های راهبردی، لحظه ای آرام و قرار نداشته اند. 🔹فکرش را بکنید: فقط هفت هزار میلیارد دلار هزینه آمریکا در دو جنگ افغانستان و عراق و "تقدیم عراق به ایران در سینی طلایی" به تعبیر سعود الفیصل وزیر خارجه مقبور عربستان؛ 🔻پس از آن سرمایه گذاری انبوه روی جنگ نیابتی و شکست در آن و بسیج شدن ظرفیت های مقاومت منطقه ای، از افغانستان و پاکستان تا یمن و عراق و سوریه و لبنان؛ و سپس، دریافت ضربات راهبردی، بعد از عملیات طوفان الاقصی و نمایش محدود وحدت میدان ها از سوی جبهه مقاومت. 🔹عملکرد یکایک دستگاه های خودمان در بحران اخیر سوریه را می توان (و باید از موضع کارشناسی) نقد و بررسی کرد. اما زبان طعنه و تمسخر با زبان نقد دوتاست. 🔻ناراحتی از اتفاق مهم پیش آمده، سزاوار هر ایرانی مسلمان است؛ اما زبان طعنه و تمسخر، قطعا خیر خواهانه نیست و اگر با توجه باشد، قطعا همان زبان شماتت منافقانه در پسِ هر ناکامی جبهه خودی است. 🔹این یادداشت مجال پرداختن به عملکرد دولت، دستگاه های اطلاعاتی، وزارت امور خارجه، نیروهای نظامی مسئول به ویژه سپاه پاسداران، و وزارتخانه های اقتصادی را ندارد. 🔻اگر ما حداکثر ۱۰ تا ۲۰ درصد امکان اثر گذاری بر تحولات سوریه را داشته ایم، ۸۰- تا ۹۰ درصد دیگر به نقش "دولت، ارتش و مردم سوریه"، دولت روسیه، و دولت های معارض (از آمریکا و اسرائیل و غرب تا ترکیه و ارتجاع عرب) بر می گردد. 🔹تشدید تحرکات گروه های تروریستی در شمال سوریه، از چند ماه قبل آشکار بود و این نکته هم که ماموریت داشته باشند برای نجات رژیم از نفس افتاده اسرائیل، میدان جنگ را عوض کنند، احتمال بالایی به شمار می رفت. در عین حال، سرافکندگی بزرگی بود اگر وسط جنگ حزب الله و حماس با صهیونیست ها، مرتکب خیانت می شدند. 🔻اما ائتلاف تحریر الشام بلافاصله پس از اعلام آتش بس، وارد معرکه شد و این در حالی بود که دولت اسد پس از قریب ۱۵ سال جنگ، تحمل ویرانی و چند پارچگی، غارت منابع اقتصادی و نفتی اش از سوی آمریکا و ترکیه، نارضایتی اقتصادی مردم، و ارسال پیام های تهدید و تطمیع از سوی فرستادگان دولت های عربی به دمشق، توان ادامه مقاومت را نداشت و به همین علت، در دام محاسبات غلط افتاد. 🔹این نکته هم گفتنی است متاسفانه ارتش سوریه به اعتبار آموزه های سکولار حزب بعث، غالبا فاقد انگیزه های دینی یا ملی قوی برای جنگیدن بوده و این در حالی است که هم برخی سران ارتش و هم برخی مقامات دولتی، از طریق کارهای اطلاعاتی طولانی مدت، خلع روحیه شده یا با دشمن بسته بودند. 🔻در چنین شرایطی فارغ از شدت و ضعف عملکرد دستگاه های مسئول ما، دولت میزبان مقاومت، آمادگی روحی تداوم مسیر را نداشت و بنابراین ایران هم نمی توانست جای میزبان هزینه بدهد. هر چند که به احتمال قریب به یقین، مردم سوریه، هزینه های تلخ تر و بزرگتری خواهند پرداخت. 🔹بازخوانی و بازیابی و ارتقای عمومی منطق مقاومت، بالاترین نیاز امروز ما و منطقه است. ملت های منطقه، حجم خباثت و شرارت آمریکا و رژیم صهیونیستی را به ویژه در طول دو دهه اخیر به چشم دیده است. همچنان که یقین کرده، آمریکا و غرب سر سوزنی قابل اعتماد نیستند. 🔻سیاستمداران و فعالان فلسطینی، شاخه زیتون را کنار اسلحه بالا آوردند تا سازش را جایگزین مقاومت کنند؛ اما در طول چند دهه، هر بار بخش بیشتری از سرزمین شان به اشغال در آمد و هر بار، عرصه تنگ تر شد. ملت بی سرزمین و بدون حاکمیت بر سرنوشت خود، دیگر کجا می توانست سکونت کند و چه اختیاری درباره آینده خود و فرزندانش می توانست داشته باشد؟ 🔹رویداد سوریه، ناکامی بزرگی برای همه ملت هایی است که می خواهند در امنیت و استقلال زندگی کنند. اما نه اول ماجراست و نه پایان آن. پیروزی و ناکامی، ویژگی نبرد های بزرگ و دوران ساز است. شبکه سیطره جوی غرب، ضربات بزرگی را دریافت کرده که پنهان می کند و پیروزی مهمی را کسب کرده که برای شکستن جبهه مقاومت، بزرگ نمایی می کند. 🔻بازسازی و باز آرایی استحکامات مقاومت در منطقه بسیار مهم است؛ اما از آن مهم تر، همدلی و اجماع بر سر دو واقعیت است: اولا راهبرد دشمن بر از هم گسیختن وحدت میدان ها قرار گرفته و حال آن که خود به آن عمل می کند؛ و ثانیا دعوت به مذاکره مستقل از ایران و "گشایش نمایی" تله های تعبیه شده، صرفاا عملیات فریب است و باید از افتادن در این دام پرهیز کرد. 💢روزنامه کیهان @IMANI_mohammad

چرا حتی یک گلوله به اشغالگران صهیونیست شلیک نمی کنند؟! 🔹تانک های و نیروهای نظامی ارتش رزیم صهیونیستی از جنوب غرب سوریه وارد عمق خاک سوریه شده اند و تمام زیر ساخت های دفاعی و اقتصادی را منهدم می کنند. ♦️آیا در میان چند ده هزار عضو گروه های مسلح تکفیری که از شمال و جنوب سوریه حرکت کرده و در دمشق به هم رسیده اند، چند نفر انسان شرافتمند و دارای بلوغ فکری (مستقل از نقشه آمریکا و اسرائیل و دنباله های ارتجاعی ترکیه ای و عربی) پیدا نمی شود که لو چند گلوله و آر پی چی به سمت ارتش اشغالگر صهیونیست شلیک کنند؟ 🔹رژیم اشغالگر قدس که نخست وزیر آن حتی در محاکم بین المللی تحت سلطه غرب به عنوان نسل کش و جنایتکار جنگی و تحت تعقیب معرفی شده، کجای دغدغه ها و مسائل و اولویت های این گروه های مدعی پایبندی به اسلام و قائل به تکفیر دیگران قرار دارد؟ ♦️توان و اجازه و اراده معارضه با اشغالگران اسرائیلی و آمریکایی را در سوریه دارد یا صرفا نقش مهره پیاده و خط شکن را برای بالا آوردن وزیر ایفا می کند؟ آیا یک تکفیری در میان این جماعت نیست که از خود بپرسد جز معارضه نیابتی با جبهه مقاومت، مسئولیت دیگری را هم برای خود می شناسد؛ یا دربست، آلت فعل بیگانگان است؟ 🔹سازمان مجاهدین خلق (منافقین/ پدر جد همه گروهک های التقاطی/ تکفیری و تروریستی چند دهه اخیر) در ابتدای دهه ۶۰ شمسی، با سوالا مشابهی از سوی رئیس جمهور رجایی مواجه شد و سوال آن قدر اثرگذار و دردناک برای منافقین بود که در کمتر از دو دهه او را با بمبگذاری به شهادت رساندند. 💢 شهید رجایی ۲۴ مرداد ۱۳۶۰، با طرح سوال مهمی از این جریان رازگشایی کرد: 🔹«سازمان مجاهدین در زندان حرفشان این بود که درست است ما شعار مبارزه با امپریالیسم و ساواک می‌دهیم، ولی قبل از هر چیز باید با مسلمانانی که امام را به عنوان رهبر انقلاب قبول دارند، جنگید و از روی جنازه آنها رد شد. از زندان که بیرون آمدند اولین کاری که سازمان کرد، یک پوستر چاپ کرد که یک طرفش آرم‌سازمان بود و یک طرفش عکس امام... اینها به فکر بودند هر چه زودتر نبرد با نیروهای مومن را شروع کنند... ♦️آنها می‌خواستند آن روز جنگ را شروع کنند منتها خودشان می‌دانستند هیچ حیثیتی برای شروع این جنگ ندارند، می‌خواستند مرحوم طالقانی را سپر قرار دهند و پشت عَلَمی که ایشان به خیال آنها برمی‌افراشت، جنگ را شروع کنند که دیدند مرحوم طالقانی آن روز رفت خدمت امام حرفی زد که اگر بین مجاهدین یک نفر مسلمان واقعی وجود داشت که می‌خواست تفکر اسلامی بکند و آقای طالقانی را به عنوان یک روحانی انقلابی قبول داشت، باید همان جا تغییر موضع بدهد. 🔹مرحوم طالقانی به خدمت امام رفت و دو زانو زد و گفت که من هر وقت مایوس می‌شوم از حرکت این انقلاب به خدمت امام می‌آیم و دوباره نیرو می‌گیرم. این کسی بود که شما او را پدر می‌دانستید... مگر شما گفتید که نه آقای طالقانی ما در تسلیم شدن شما در مقابل رهبر انقلاب سهیم نیستیم وقتی که خواستی با امام بجنگی ما را خبر کن؟ ♦️...واقعا یک مجاهد نیست بپرسد که دشمن خلق را تو چه کسی تشخیص دادی؟ آیا در این دو سال شد یک آمریکایی را بکشی و بگویید ما ضدآمریکایی هستیم؟ شد یک سرمایه‌دار صهیونیست را بکشی و بگویی انقلابی هستی؟ اما بهشتی را کشتی... امروز فرانسه و آمریکا مشتاقند انقلاب شکست بخورد. کاری هم با رجایی و بهشتی و خامنه‌ای ندارند. آنها با انقلاب کار دارند... شما می‌توانید بگویید کشتن خامنه‌ای برای شما لازم‌تر از کشتن یک آمریکایی یا یک ساواکی یا یک اسرائیلی است؟». 💢روزنامه کیهان @IMANI_mohammad

🔻مقاومت و تاریخ لرزان 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. دولت بشار اسد، از درون خویش، پوسیده بود و اگر حمایت‌های ایران در یک دهۀ پیش در میان نبود، در همان برهه، برچیده شده بود. ایران به سبب این‌که زوال دولت اسد، موجب آسیب‌دیدن جبهۀ مقاومت می‌شد، به حمایت از تداوم قدرت وی برخاست و در این باره، موفق نیز شد. البته بیش از هر چیز، حس تکلیفِ شیعیِ ایران نسبت به پاسداری از حرم حضرت زینب - سلام‌الله‌علیها - در این معادلۀ سیاسی، مؤثّر بود. به‌هرحال، دولت اسد، ناتوان و درمانده بود و نمی‌توانست به‌تنهایی، بماند و دوام بیاورد. این دولت، نه بدنۀ اجتماعی و مردمیِ چندانی داشت و نه وجه ایدئولوژیک و اعتقادی. تنها امری که می‌توانست مولّد قدرت برای وی باشد، همراهی‌اش با جبهۀ مقاومت بود؛ وگرنه از لحاظ درونی، عناصر اقتدار خویش را باخته بود. هرگز نمی‌توان باور کرد که جریان‌های سلفی و تکفیری، این‌‌چنین آسان به قدرت دست یابند؛ مگر این‌‎که پیش از کنش آنها، دولت حاکم، تهی و تُنک شده باشد و نتواند بماند. کشش قدرت دولت اسد از لحاظ روانی و انگیزشی، به پایان رسیده بود و تاکنون نیز به واسطۀ قدرت‌‍‌های بیرونی، پابرجا مانده بود. «سکولاریسم سیاسی» - که حاصلش مقاومتِ غیرایدئولوژیکِ نیم‌بند و خوش‌باوری نامؤمنانه نسبت به وعده‌های سیاسی‌کارانه بود - و «تکثّر هویّتی» - که ریشه در فقدان نقطۀ مرکزی داشت - سوریه را این‌چنین خاکسترنشین کرد. [دوم]. خوانش غیرایمانی و ملّی‌اندیشانه و سیاسی از مقاومت، دوام و پایداری ندارد و چه‌بسا حتی در شرایط ساختگی و گلخانه‌ای نیز از دست برود؛ چنان‌که سقوط بشار، ناشی از تزلزل درونی قدرت او بود، نه قدرت مخالفانش. مخالفان، بدون جنگ و درگیری، وی را ساقط کردند و این یعنی در میدان مواجهه، پیروز نشدند، بلکه از ضعف‌های درونی و داخلی او، بهره بردند. مقاومت، «دلیل» می‌طلبد و آن دلیل، باید ریشه در «ایمان دینی» داشته باشد تا شهادت، معنا یابد. دولت و ارتش سوریه، با چنین معانی و معارفی، بیگانه بودند و از این جهت، قدرت مقاومت نداشتند. دلیل مقاومت، یعنی درحالی‌که ارتش سوریه، ناتوان و عاجز است، سپاه قدسِ ایران، وارد میدان می‌شود و در جغرافیایی دیگر، حماسۀ تاریخی می‌آفریند. این کنش تاریخی، برآمده از همان دلیل قدسی و معنایی و هویّتی است که در ایران و یمن و عراق و حزب‌الله لبنان و فلسطین به چشم می‌خورد، اما در دولت و ارتش سوریه، اثری از آن نبود. این فقدان، امروز در یک «صحنۀ بی‌نبرد»، خویش را نمایان کرد. وقتی پای دلیل هویّت‌بخش و معناآفرین در میان نباشد، کاری از دولت و ارتش ساخته نخواهد بود و ساختارهای ظاهری، به تکانه‌ای زوال خواهند یافت. [سوم]. ایران یکی از اقمار سیاسی خویش را در جبهۀ مقاومت از دست داد، اما این وضع، حاصل شرایطی بود که در ارادۀ ایران نبود. ما همۀ شرایط را نمی‌سازیم و تعیین نمی‌کنیم و نمی‌توانیم به یک دولت- ملّت دیگر، ارادۀ خویش را تحمیل نماییم. این امکان‌ها و بضاعت‌های طرف مقابل است که مسیر را بر هم‌افزایی ما می‌گشاید. زنجیره‌ای از ضربه‌های سخت و کاری در ماه‌های اخیر شکل گرفته‌ است که می‌خواهد ریشه‌های مقاومت را از خاک بیرون افکند. این یعنی نزاع تاریخی، به نقطۀ اوج خویش رسیده و جبهۀ مقابل، می‌‎خواهد داستان زوال خویش را به افسانه تبدیل کند. ما امکان‌ تعیین‌کننده‌ای را از دست دادیم، اما همچنان امکان‌های مهم دیگری را نیز در اختیار داریم و بازی، تمام نشده است. اینجا، نقطۀ پایان نیست و این داستان، صحنه‌های دیگری نیز خواهد داشت. بیش از همه، آنچه که اهمّیّت دارد این است که ایران، همچنان یک هستۀ سختِ الهام‌بخش و مولّد برای ایدئولوژی مقاومت است. ممکن است مقاومت در سراشیبی قرار گرفته باشد، اما پایان نیافته است. در این نزاع، هر دو طرف، گزند دیده‌اند و نمی‌توان گفت جبهۀ تجدّد، کامیاب شده است. [چهارم]. شهدای مدافع حرم، هرگز ضرر نکردند؛ تکلیف دیروز، ایستادن بود و اما امروز، معادله تغییر کرده است. و مگر در دفاع مقدس نیز، شاهد چنین وضعی نبودیم و نحوۀ پایان جنگ، بسیاری را دچار تردید نکرد. آنان که از جنگ نهراسیدند و به میدان شتافتند، به سعادت ابدی دست یافتند. هیچ صلح و معاهده و عقب‌نشینی‌ای در این جهان، اجر و فلاح آنها را در آن جهان، تضییع نخواهد کرد. مسألۀ خمینیِ کبیر و جنودِ عاشورایی‌اش، همواره تکلیف بوده و نه نتیجه. ما آموخته‌ایم که مأمور به تکلیف هستیم و نه نتیجه. آنانی مبتلا به خسران و تباهی هستند که در ذهنیّت جمعی، بذر تردید می‌پاشند و گمان می‌کنند که باید دربارۀ شهادت و شهدا، بر اساس محاسبات مادّی و معادلات دنیایی قضاوت کرد. سلسلۀ جنگ‌های میان جبهه‌های حق و باطل، تا ظهور ادامه خواهد یافت. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

،،،،،، آقای پزشکیان! دوره‌ی روخوانی گزینشی و دلخواهانه از قرآن و نهج‌البلاغه برای تبلیغات انتخاباتی گذشته است! چندین ماه است که «رئیس‌جمهور» و «رئیس شورای‌عالی انقلاب فرهنگی» شده‌اید! به‌جای سخنرانی و کلی‌گویی و نقد گذشته، «برنامه‌ی عملیاتی‌»تان را برای ایجاد تحول اقناعی و غیراجباری در فرهنگ ارائه کنید! https://virasty.com/Mehdi_jamshidi/1733726203771428116

🔻نظام ما و تجربۀ تلخ اسد 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. همچنان‌که انتظار می‌رفت، نیروهای روشنفکریِ سکولار پس از سقوط دولت اسد، بی‌درنگ، انگشت اتهام را به سوی جمهوری اسلامی نشانه گرفتند و نظام را شبه‌نسخه‌ای از دولت اسد انگاشتند و به آن هشدار دادند؛ چنان‌که گویا زنجیره‌ای از برافتادن‌ها و برآمدن‌ها در راه است و نظام باید پیش از قرارگرفتن در شرایط اجتناب‌ناپذیر و علاج‌نشدنی‌ای همچون اسد، دردها و زخم‌های درونیِ خویش را برطرف سازد. روشن است که هر چند حاکمیّت ما نیز گرفتار آفاتی است - که در ادامه از آنها سخن به میان خواهد آمد - اما مسأله‌ها و نقاط ضعف، چیزهایی نیستند که این اینان می‌گویند. نخستین تجربه‌ای که باید آموخت اما در بیان و قلم نیروهای روشنفکریِ سکولار، هیچ اثری از آن نیست، تجربۀ «اعتماد» به دولت‌های غربی است. اسد گمان کرد که چون در وضع ثبات قرار گرفته و از موقعیّت جنگی عبور کرده، می‌تواند به این دولت‌ها تکیه کند و از حمایت آنها بهره‌مند شود، اما ناگهان و غافلانه، از همین نقطه، ضربۀ کاری خورد و قدرت را واگذار کرد. بدیهی است که تکفیری‌ها، هر نام تازه و متفاوتی که برای خویش برگزینند، همچنان دست‌پرورده‌های دولت آمریکا هستند و کارکردی جز گشودن معبر برای آن دارند. اسد می‌خواست با کمک دولت‌های غربی، این عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی را مهار کند و چنین بود که به پیش‌خریدِ «وعده‌ها»ی آنها رو آورد. او پس از سال‌ها تجربۀ عینی، خام شد و بهای این خامی نیز، واگذاری قدرت و گریختنش از سوریه شد. ما نیز در این وضع قرار داریم؛ هم‌اکنون در دولت، نیروهایی حضور دارند که مایل به «مذاکرۀ با آمریکا» هستند و تصوّر می‌کنند می‌توانند از طریق توافق، بن‌بست‌گشایی کنند، درحالی‌که نه‌فقط تجربۀ اسد، بلکه تجربۀ برجام نیز آشکارا نشان می‌دهد که حاصل مذاکره، «قفل‌شدگی حاکمیّت» خواهد بود. [دوم]. درس‌آموختۀ دیگر این‌که اگر حاکمیّت سیاسی، بدنۀ اجتماعیِ ایدئولوژیک و وفادار خویش را از دست بدهد و تصوّر کند که ارتش برای دفاع، کافی است، قافیه را خواهد باخت. در آغاز تصرّف سوریه از سوی تکفیری‌ها، شهید سلیمانی و شهید همدانی، کوشیدند از ظرفیّت نیروهای اجتماعی و مردمی برای دفاع استفاده کنند و خودِ «جامعه» را در روند مقاومت، به حرکت آورند. ازاین‌رو، مقاومت از متن و عمق جامعه جوشید و اجتماعی و گفتمانی و ریشه‌دار شد. اسد و ارتش وی، هیچ درکی از این نوع منطق مواجهۀ نظامی نداشتند؛ درحالی‌که ایران هم در تجربۀ دفاع مقدس و هم در تجربۀ فتنه‌های هفتادوهشت و هشتادوهشت، آن را به کار گرفته بود. هرگز نباید تصوّر کرد که مقاومت، مستلزم انباشت صددرصدی جامعه است؛ آری، هرچه که جامعه، هم‌سوتر و هم‌داستان‌تر با مقاومت باشد، پیشروی‌ها و فتوحات، فزون‌تر خواهد بود، اما اگر چنین نشد، دست‌کم باید یک «هستۀ سخت» که از عمق جامعه برآمده باشد، در میان باشد تا دوام و بقای حاکمیّت، میسّر گردد. این سخن به معنی رهاساختن توده‌ها نیست، بلکه به این معنی است که نباید از توده‌ها، توقع مقاومت عینی و میدانی داشت. عموم جامعه، حداکثر در صحنه‌ها و عرصه‌های بی‌هزینه یا کم‌هزینه، خودش را درگیر می‌کند، اما این حد از مشارکت، گره‌گشا نیست. ازاین‌رو، باید جامعه را لایه‌بندی کرد و از نیروهای تمام‌عیار و راسخ که غیررسمی و خودجوش هستند، شبکه‌سازی نمود و میدان‌های فراخ برای کنشگری آنها پدید آورد. [سوم]. همچنین می‌توان افزود که مقاومت باید از نظر فکری و معرفتی، در جامعه نهادینه و تثبیت شود؛ باید «باور» و «اعتقاد» و «ایمان» آفرید و جامعه را فراموش نکرد. اگر جامعه نتواند با مقاومت، نسبتِ معنوی و هویّتی بیابد و مقاومت به گفتمان اجتماعی تبدیل نشود، دشواری‌های معیشتی و روزمرّه، اراده‌ها را خواهد فرسود و جامعه را خسته و ناهمخوان و چندتکه خواهد کرد. مقاومت در عرصۀ نظامی و سیاسی، به یک پیوست فرهنگی نیاز دارد تا جامعه از میدان، بازنماند و ساختار ذهنیّت اجتماعی، غیرانقلابی و سازش‌جو و دلبسته به اغیار نشود. آنان که به جامعه اعتنا می‌کنند، از افول‌ها و گسست‌ها و شکاف‌ها سخن می‌گویند، اما راه علاج را در بازاندیشی ارزشی می‌بینند و نه بازاندیشی روشی. اینان در طلب زدودن مقاومت به بهانۀ تغییر ذهنیّت‌ها هستند، اما تلاشی را در راستای «بازسازی ذهنیّت‌ها»، صورت‌بندی نمی‌کنند. این تدبیر، کمک به پیشروی جریان تجدّد است، نه تولید انسجام اجتماعی در جهت استحکام ساخت درونی. نه رها‌سازی ذهنیّت اجتماعی، صحیح است و نه بت‌سازی از آن. معنیِ دریافتن عرصۀ عمومی، وانهادن مقاومت نیست. خواست جامعه، ساخته و بازساخته می‌شود؛ چراکه شکننده و شکل‌پذیر است. اگر روایت‌‌پردازان تجدّدی - یا همان خواص جلّال - می‌توانند، ما نیز می‌توانیم. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🎥سلاح هایشان را زمین گذاشتند و حالا مجبورند زیر لگد تحریرالشام صدای سگ‌ دربیاورند ... #درس_عبرت @SyrianToPersian

🔰برخی از شواهد ملموس که نشانگر پشت‌ کردن بشار اسد به محور مقاومت است: ۱. بستن سفارت یمن در دمشق، در ازای اینکه عربستان به او اجازه دهد سفارت عربستان را در آنجا باز کند. (در مهرماه ۱۴۰۲) ۲. تاخیر در ارسال برای پیام تسلیت به مناسبت شهادت سید حسن نصرالله در حالی که خیلی از احزاب و شخصیتهای لبنانی مخالف حزب الله، قبل از بشار پیام تسلیت داده بودند! ۳. ارسال پیام تسلیت با استفاده از محتوایی از روی رو در بایستی؛ چرا که در این پیام نه اسمی از "حزب الله" آمده بود و نه حتی عنوان رسمی سیدمقاومت: "دبیر کل حزب الله" . و سانسور اخبار مربوط به محل و نحوه شهادت سید مقاومت ۴. موافقت و حمایت بشار اسد از قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام عرب مبنی بر حاکمیت امارات‌‌‌‌‌متحده‌‌‌‌‌عربی بر جزایر سه‌‌‌‌‌گانه تنب کوچک، تنب بزرگ، بوموسی! ۵. واگذاری پروژه های بزرگ عمرانی به ترکیه و محدود کردن ایران به بازارهای سوریه علیرغم اینکه نقش ترکیه در حمایت از داعش بر هیچکس پوشیده نبود. ۶. مصادره بخشی از انبار تسلیحات نظامی حزب الله در حین نبرد اخیر حزب الله و اسراییل ۷. عدم اجازه به نیروهای مقاومت برای ضربه زدن به اسراییل از طریق جولان. ۸. افزایش میزان مخالفت بشار با برادرش ماهر اسد که مواضعش شدیدا در راستای اهداف ایران و محور مقاومت قرار داشت و بمباران مشکوک منزل ماهر اسد بعد از مخالفتش با بشار برای پذیرش پیشنهادات اسراییل و پشت کردن به ایران و مقاومت و سازش با رژیم صهیونیستی در قبال تثبیت حکومتش و وعده ساختن ویرانه های سوریه! ۹. عدم واکنش نظامی و البته اقدامات قانونی به حملات هوایی رژیم نسبت به مواضع ایران در خاک سوریه! ۱۰. و چندین نشانه و اتفاق ریز و درشت دیگر که نشان میدهد بشار اسد تغییر اساسی و ملموسی در جهت سازش با دشمن صهیونیستی و مخالفت با ایران و محور مقاومت اتخاذ کرده بود. 🔸نکته اعتراضی: اینکه رهبری معظم انقلاب در خطبه‌های نمازجمعه معروف به جمعه نصر تاکید بر تقویت کمربند دفاعی و استقلال طلبی کشورهای اسلامی داشتند پیام واضحی بود به دستگاه دیپلماسی مبنی بر حفظ همه کشورهای اسلامی حوزه مقاومت چرا که چنین اتفاقی را پیش بینی می‌کردند. دستگاه دیپلماسی باید در نظر می‌گرفت که بشار اسد به معنای سوریه نبوده و نیست! از بشار اسدِ خارج شده از محور مقاومت و آرمان های فلسطین، باید عبور می‌کردیم؛ نه از سوریه! کاری که ترکیه و رژیم صهیونیستی و آمریکا البته با کمک انگلیس انجام دادند. .

❌بشار اسد؛ نه آنچنان سیاه، نه آنقدرها سفید! 🔹به نظرم بشار اسد آنقدر خوب، و سزاوار آن بود که حتی اگر قرار بود کنار گذاشته شود نیز، با عزت و احترام کنار میرفت؛ او مقاومت را دوست داشت، استقلال را میخواست، عزت را بر ذلت ترجیح میداد، غرور ملی را میپسندید و سر سازگاری با ظلم و خصوصا صهیونیسم هم نداشت، و دم از آرمان هم میزد؛ مثل خیلی از ماها که هر کداممان میتوانیم برای خودمان یک بشار اسد باشیم؛ بشار اسدی که همه این خوبی ها را دارد، اما خوی دیکتاتوری اش را هنوز ترک نکرده، دنیا در نظرش بزرگ است، لاکچری بودن را دوست دارد، ادعای بزرگ بودن میکند، اما وقتی بازی به خطوط پایانی و حساسش میرسد، از یک جایی، دیگر میبُرد و نمیتواند ادامه دهد؛ انسانی با ظرفیت محدود؛ مثل خیلی از ماها، که مناسب جایگاه خودمان و آدم آرمانی که از آن دم میزنیم نیستیم! 🔹بشار اسد و امثال او فقط میتوانند بخشی از مسیر مقاومت را بپیمایند؛ آنجا که باید بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کند، همه آنچه را که ارزش می پندارد کنار میگذارد و به حیات دنیوی چنگ میزند. من آقای اسد را سرزنش نمیکنم؛ او فقط همینقدر میتوانست مقاوم باشد؛ او سطحش در اندازه سطح مورد نیاز مقاومت واقعیِ اسلامی نبود؛ و مقاومت مجبور بود با همین ظرفیت و داشته ها، ممنون او هم باشد که تا اینجا همکاری و همراهی کرده است؛ تحلیلِ همه تحلیلگران، محترم؛ اما من معتقدم ترس از مرگ، بشار را کنار زد؛ جنگ داشت به مراحل حساسی میرسید و سطح مقاومت نیز همسطح با جنگ بالا میگرفت؛ اما وقتی دید دشمن به دیوانگی افتاده، حلقه اول فرماندهی حزب الله را ترور کرده، نصرالله را به شهادت رسانده، و حتی رهبری ایران را تهدید میکند، وقتی خودش نیز با چنین تهدیدی مواجه میشود و رسانه های صهیونیستی هر روز خبری در این خصوص کار میکنند، کم می آورد؛ او همزمان در معرض وسوسه ها و وعده های دروغین برخی حکام عرب هم بوده است. 🔹این معادله را جلوی حاج قاسم اگر بگذارند به پیشوازش میرود: خجالت بکشید من را از چندتا گلوله میترسانید؟ با نصرالله وقتی مطرح میکنند میگوید: خودم میدانم من را میکشند لیکن قطعا سننتصر، و باز مسیر را ادامه میدهد! این معادله را آیت الله سید علی حسینی خامنه ای هم به سخره میگیرد و آنگونه، با صلابت در نماز جمعه نصر حاضر میشود؛ قالیباف هم، عراقچی هم، و حتی پزشکیان نیز با این معادله شوخی میکند و صد البته که قاآنی ها و حاجی زاده ها و خلاصه هر آنکه در میدان جمهوری اسلامی قدم میزند با آن رفتار مشابهی خواهد داشت؛ اما آیا جهانبینی اسد نیز مانند جهانبینی افراد فوق الاشاره است؟ 🔹آیا اسد نیز نگاهش به مرگ از دریچه شهادت و رستگاری است؟ آیا دنیا در نگاه اسد نیز به همان اندازه بی ارزش است و او نیز برای مرگِ فی سبیل الله لحظه شماری میکند؟! یقینا خیر! او مقاومت را برای خود تا قبل از ترور تعریف کرده بود! اسد امروز سنگ محکی برای انقلابیونی است که دم از مقاومت میزنند، مقداری از مسیر را هم میروند، اما شاید هنوز به مراحل حساس نرسیده اند که بفهمند چند مَرده حلاج اند؛ انقلابیونی از جنس آنها که خوب بودن را دوست دارند، اما نمیتوانند در زندگی پیاده کنند؛ همانها که احتمالا از زندگی لاکچری بدشان نمی آید، برای خواستگار دخترشان شروط آنچنانی میگذارند، مستاجر را اذیت میکنند، در کار کم فروشی میکنند و حتی ممکن است کاسبی گران فروش باشند؛ بگذریم..! 🔹بشار اسد اما همانگونه که در ابتدا نوشتم، حالا که قرار بود به پایان خط برسد، میتوانست عزتمندانه از دور خارج شود؛ میتوانست آواره نباشد؛ میتوانست این دنیا را بدهد و عقبا را بخرد! او فرصت این را داشت که برای آزادسازی خاک وطنش به جولان حمله کند و [چه پیروز شود و چه شکست بخورد] به یک قهرمان ملی تبدیل شود؛ او میتوانست دموکراسی را بپذیرد و در صورت عدم انتخاب، آبرومندانه گوشه ای از کشورش بنشیند و باز فرصت اثرگذاری داشته باشد؛ میتوانست دست رد به سینه مقاومت نزند و حداقل اجازه دهد مقاومت کارش را پیش ببرد؛ هر کدام از این کارها را کرده بود وضعی بهتر از آنچه اکنون دارد میداشت و عزیز تر و عزتمند تر میبود، حتی اگر از قدرت حذف میشد! 🔹در پایان لازم است بگویم ما فقط واقعیت ها درباره او را مینویسیم، قصد آن را نداریم او را تخریب کنیم؛ چرا که او در حد بضاعت و ظرفیتش خدمات بزرگی به مقاومت داد، لیکن نتوانست وصیت پدر مرحومش را تا پایان حفظ کند؛ وصیتی که به او گفته بود تا زمانی که با ایران هستی، هستی؛ و هر وقت ایران را رها کردی دیگر نخواهی بود؛ و اسد دیگر نیست! 💚 الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّڪَ الْفَرَجـ ✍عبدالرحیم انصاری ✓ 💥 #کانال_سرباز_انقلاب🇮🇷 در «سروش+» و «ایتا» : 👇👇👇 @sarbaz_enghlaab ✓ 💥 #گروه_سربازان_انقلاب🇮🇷 در «ایتا» : 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/575471644C93798be525

پاسخ امام خمینی (ره) به شماتت ها و طعنه های منافقین: 🔻 «من امروز بر این عقیده‌ام كه مقتدرترین افراد در مصاف با آن‌همه توطئه‌ها و خصومت‌ها و جنگ‌افروزی‌هایی كه در جهان علیه انقلاب اسلامی است، معلوم نبود موفقیت بیشتری از افراد موجود به دست می‌آوردند. در یك تحلیل منصفانه از حوادث انقلاب، خصوصاً از حوادث ده‌سال پس از پیروزی، باید عرض كنم كه انقلاب اسلامی ایران در اكثر اهداف و زمینه‌‌ها مؤفق بوده است و به یاری خداوند بزرگ در هیچ زمینه‌ای مغلوب و شكست خورده نیستیم؛ حتی در جنگ پیروزی از آن ملت ما گردید و دشمنان در تحمیل آن‌همه خسارات چیزی به‌دست نیاوردند.  🔹 البته اگر همه‌ی علل و اسباب را در اختیار داشتیم در جنگ به اهداف بلندتر و بالاتری می‌نگریستیم و می‌رسیدیم ولی این بدان معنا نیست كه در هدف اساسی خود كه همان دفع تجاوز و اثبات صلابت اسلام بود، مغلوب خصم شده‌ایم. هر روز ما در جنگ بركتی داشته‌ایم كه در همه‌ی صحنه‌ها از آن بهره جسته‌ایم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده‌ایم؛ ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده‌ایم؛ ما در جنگ پرده از چهره‌ی تزویر جهان‌خواران كنار زدیم؛ ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناخته‌ایم؛ ما در جنگ به این نتیجه رسیده‌ایم كه باید روی پای خودمان بایستیم؛ ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شكستیم؛ ما در جنگ ریشه‌‌‌های انقلاب پربار اسلامی‌مان را محكم كردیم؛ ما در جنگ حسّ برادری و وطن‌دوستی را در نهاد یكایك مردمان بارور كردیم؛ ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم كه علیه تمامی قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها سالیان سال می‌توان مبارزه كرد؛ جنگ ما كمك به فتح افغانستان را به دنبال داشت؛ جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت؛ جنگ ما موجب شد كه تمامی سردمداران نظام‌‌های فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت كنند؛   🔻من در این جا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا و جانبازان به‌خاطر تحلیل‌‌‌های غلط این روز‌ها رسماً معذرت می‌خواهم و از خداوند می‌خواهم مرا در كنار شهدای جنگ تحمیلی بپذیرد. ما در جنگ برای یك لحظه هم نادم و پشیمان از عملكرد خود نیستیم. 🔹 راستی مگر فراموش كرده‌ایم كه ما برای ادای تكلیف جنگیده‌ایم و نتیجه فرع آن بوده است. ملت ما تا آن روز كه احساس كرد كه توان و تكلیف جنگ دارد به وظیفه‌ی خود عمل نمود. و خوشا به حال آنان كه تا لحظه‌ی آخر هم تردید ننمودند؛ آن ساعتی هم كه مصلحت بقای انقلاب را در قبول قطعنامه دید و گردن نهاد، باز به وظیفه‌ی خود عمل كرده است! آیا از این كه به وظیفه‌ی خود عمل كرده است نگران باشد؟ 🔻نباید برای رضایت چند لیبرال خودفروخته در اظهارنظر‌ها و ابراز عقیده‌ها به گونه‌ای غلط عمل كنیم كه حزب‌الله عزیز احساس كند جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولی‌اش عدول می‌كند. تحلیل این مطلب كه جمهوری اسلامی ایران چیزی به‌دست نیاورده و یا ناموفق بوده است، آیا جز به سستی نظام و سلب اعتماد مردم منجر نمی‌شود! تأخیر در رسیدن به همه‌ی اهداف دلیل نمی‌شود كه ما از اصول خود عدول كنیم. همه‌ی ما مأمور به ادای تكلیف و وظیفه‌ایم، نه مأمور به نتیجه. اگر همه‌ی انبیا و معصومین علیهم‌السلام در زمان و مكان خود مكلف به نتیجه بودند، هرگز نمی‌بایست از فضای بیشتر از توانایی عمل خود فراتر بروند و سخن بگویند و از اهداف كلی و بلندمدتی كه هرگز در حیات ظاهری آنان جامه‌ی عمل نپوشیده است، ذكری به میان آورند. در حالی كه به لطف خداوند بزرگ، ملت ما توانسته است در اكثر زمینه‌‌‌هایی كه شعار داده است به موفقیت نایل شود. 🔹ما شعار سرنگونی رژیم شاه را در عمل نظاره كرده‌ایم؛ ما شعار آزادی و استقلال را به عمل خود زینت بخشیده‌ایم؛ ما شعار مرگ بر آمریكا را در عمل جوانان پرشور و قهرمان و مسلمانان در تسخیر لانه‌ی فساد و جاسوسی آمریكا تماشا كرده‌ایم؛ ما همه‌ی شعار‌‌هایمان را با عمل محك زده‌ایم. البته معترفیم كه در مسیر عمل، موانع زیادی به‌وجود آمده است كه مجبور شده‌ایم روش‌‌ها و تاكتیك‌ها را عوض نماییم. ما چرا خودمان و ملت و مسؤولین كشورمان را دست‌كم بگیریم و همه‌ی عقل و تدبیر امور را در تفكر دیگران خلاصه كنیم؟» 💢منشور روحانیت،۳ اسفند ۱۳۶۷ صحیفه‌ نور؛ ج ۲۱؛ صفحه‌ی ۸۸ @IMANI_mohammad

🔴 تحلیل حجت الاسلام طائب از تحولات سوریه ۱. چرا دولت سوریه سقوط کرد؟ ۲. آیا ایران پشت سوریه را خالی کرد؟ ۳. آیا بشار اسد مقاومت را رها کرده بود؟ ۴. آیا سوریه به محور مقاومت باز می گردد؟ ۵. آینده محور مقاومت بدون سوریه چه می شود؟ #سوریه #هُدِسا @hodesanews

ترور دانشمندان اولین اقدام آمریکا در کشورهای دیگر ✅ دانشمندان مهم‌ترین زیرساخت هر کشور است. در عراق صدها دانشمند ترور شدند. 🔻 پ. ن👇👇 شروع قتل دانشمندان در #سوریه، قتل زهرا الحمصية دانشمند زیست‌شناسی و قتل اسماعیل ندی دانشمند شیمی آلی 🔰 برشی از سخنرانی #حجت‌‌_الاسلام_راجی 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir

▪️ گزیده بیانات دیروز رهبرانقلاب درباره تحولات منطقه

پیرو سخنان امروز مقام معظم رهبری یادی هم کنیم از شهید مدافع حرم بابک نوری که میگفت : به ما نگویید مدافع اسد ، ما مدافع حرم هستیم برای دفاع از اعتقاداتمان به سوریه و عراق آمده‌ایم. ‌‌‌ کانال رسمی صابرین نیوز👇🏼 ▪️ @Saberin_fa

✅ «اپلیکیشن جامع استاد مطهری» 💢 مسابقات کتابخوانی همراه با جوایز ارزنده/ دسترسی به همه کتاب‌های شهید مطهری/ جستجو در متن و فهرست کتاب‌ها/ سخنرانی‌ها/ کتاب‌های صوتی/ دوره‌های آموزش الکترونیکی ⬇️ دانلود اپلیکیشن از لینک زیر: 👉 www.motahari.ir/app ❗️نصب اپلیکیشن و شرکت در مسابقات رایگان است. ‼️با وارد کردن کد معرف زیر در هنگام ثبت نام ۵ امتیاز هدیه بگیرید: CXKQOWYF