از اکانت توییتر رسمی دولت اسراییل تا وزیر خارجه آمریکا تا توپخانههای جنگ نرم مستقر در لندن، یعنی بیبیسی و منوتو و ایران اینترنشنال سعودی، همه جمع شدهاند تا بگویند وضعیت امدادرسانی در ایران خوب نیست. هدف آنها ادامه همان سیاست «استثنایی سازی» از جمهوری اسلامی است. سیاست تلقین تصویر تنها حکومت «خودسر» در منطقه و حکومتی با ناکارآمدی غیرعادی و استثنایی در داخل. آنها عامدانه از اشل و ابعاد و اندازه سیلی که در بیست و دو استان همزمان رخ داده چیز زیادی نمیگویند. نمیگویند این بدترین بلای طبیعی پنجاه سال اخیر ایران است و تخریب غیرانسانیاش از زلزله رودبار و بم احتمالا بیشتر است. ابزار دفاع ما در برابر این ترفند جنگ روانی چیست؟ آگاهی بیشتر از وضعیت کشورهای دیگر تا نگذاریم با مقایسههای دروغین تحریکمان کنند و احساساتمان را مثل منابع طبیعیمان در گذشته به انحصار خود درآورند. پست زیر را در صفحه اینستاگرام فرهمند علیپور، خبرنگار سابق اعتماد ملی، دیدم. درباره شهر «اکویلا» در ایتالیا. توصیه میکنم در راستای همین آگاهی از جهان بخوانیدش
به کانال تلگرام علی علیزاده بپیوندید: @jedaal
📝فرهمند علیپور: ديروز در اينستاگرام ديدم كه خانم "فيورلا مانويا" از خوانندگان سرشناس #ايتاليا تصويرى از خودش منتشر كرده با هشتگ "اكويلا" و "من نمى خنديدم"، جريان اكويلا را مى دانستم، شهرى زلزله زده در ايتاليا است. شهرى در مركز كشور كه ١٠ سال پيش درست مثل ديروز - شش آپريل - دچار زلزله شد و بيش از سیصد قربانى و هفتاد هزار بیخانمان به جاى گذاشت.
هشتگ "من نمى خنديدم" را اما دنبال كردم، ديدم خيلى هاى ديگر هم استفاده كرده اند (مثل عكس دوم) و ديدم كه در يادبود سالروز حادثه مردم مشعل به دست جمع شده بودند. پستى از خانمى ديدم از خود شهر اكويلا، كه نوشته بود اكويلا زخم خورده رها شده است و تاكيد كرده بود كه به ايتاليايى اميد دارد كه در آن شهروندانش رها نشده باشند و تمسخر نشوند (عكس چهارم)
يك روز قبل از ديدن اين تصوير خانم مانويا و هشتگ "من نمى خنديدم" از مجله معروف "اينترناتزيوناله" خوانده بودم كه به رغم گذشت ده سال هنوز كار بازسازى شهر به پايان نرسيده، هنوز بسيارى به شهر سیصد هزار نفرى خود برنگشته اند و اينكه احتمالا تا سال دو هزار و بیست و سه يا بیست و چهار (یعنی پنج سال دیگر) كار بازسازى به پايان برسد. (تصوير آخر)
اما "من نمي خنديدم" اشاره به ديدار نخست وزير وقت ايتاليا، آقاى برلسكونى از شهر زلزله ديده داشت كه خنده اى بر لب داشت و بسيارى از ايتاليايى ها به رغم گذشت ده سال خنده او را در آن روز غمگين، نبخشيده اند. بسيارى ها اعتقاد داشتند كه برلسكونى شايد حتى خوشحال بود كه كار بازسازى شهر را شركتهاى خودش در دست بگيرند و درآمدى بزرگ براى خود كسب كند.
برلسكونى آن روزها گفته بود كه مردم براى مدتى بروند تعطيلات و بعد برگردند سر خانه و كاشانه خود.. بازسازى شهر اما هنوز احتمالا پنج سال ديگر زمان نياز داشته باشد
کانال تلگرام علی علیزاده
@jedaall
https://www.instagram.com/p/Bv9czkkn6PU/
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌ابراز پشیمانی قدیمیترین مهاجر ایرانی در #ایتالیا در گفتگویی تلخ با حمید معصومینژاد!
🔝دوست دارم به ایران برگردم!
#غرب_بدون_روتوش
#خود_تحقیر_نباشیم
🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی
@asatid_enghelabi ایتا و سروش