تو زندگی همه چیز ممکنه انسان رو گول بزنه این به نظر شما چیه ؟ یه گوشی؟

یه فندکه💔🚶‍♂

__

جای همگی خالی است... اما جای مولایمان از همه خالی تر است...

غروب جمعه ...🙃

همه چیز گذراست دوست من...♡

__

از دست ندید 😂🚶‍♂

__

کسی که به غیر از در تو وارد شود محروم است ... محروم ...

خواهرانه میگم خواهر من برادر بزرگوار تا زمانی که تولید محتوا نداشته باشی و بی هدف پست گذاری انجام بدی حتی اگر مخاطبین زیادی هم داشته باشی اما تأثیر گزاری نخواهی بود!

پ.ن: این کانال زدن ها در چ فضای ایتا ، چ قبلا در واتساپ یا جاهای دیگه ، انصافا خیلی شده. هر چی بیشتر میشه افکار هم بیشتر درگیر میشه و شلوغ تر میشه. با اینکه مطالب یه قالب موضوعی دارند. اگه اون کانالی که داری میزنی ، انصافا یه دردی دوا می‌کنه ، باریک الله بِک. اما اگه نمیکنه ، داری یه درد به دردای بقیه اضافه می‌کنی!!! یارو اومده میگه من نمیتونم نیم ساعت مث یه بچه گل بشینم پا درسام ، از ریاضی خسته میشم. دوس دارم بعد از پنج دقیقه برم سراغ فارسی. از فارسی خسته میشم ، دلم میخاد برم سراغ جغرافی و .... پراکندگی ذهن میاره!!! من ک بار ها خدمتتون عرض کردم. راه های ورودی ذهنتون رو کنترل کنید! آروم آروم محتوا بزارید تو ذهنتون. کانال هایی که شبیه هم اند و بدردتون نمیخوره حذف کنید و ... . حضراتِ صُحاب کانال! مواظب باشید اتلاف وقت مومن نکنید. و بد تر از اون وقت مومن را به چیز های بیهوده نگذرانید. والسلام

حالا کاری ندارم ک زیاد خوشم از این مدل مداحی ها نمیاد اما این یه جوریه وقتی کتب اثبات خلافت امیر المومنین علیه السلام رو میخونم اینو گوش میدم. آدم انرژی میگیره

__

بگذارید غصه ها و مشکلات کوچک ، شما را پخته کنند! واکسن چجوره؟ میکروب ضعیف شده. کم کم آدم به این مریضی عادت می‌کنه. وقتی بیماری قوی اومد، دیگه بدن قوی شده!. تو هم خودت رو قوی کن برای مشکلات بزرگتر! اینجور به کمال می‌رسی! اینجور بزرگ میشی!

امشب بعد از نماز مغرب و عشا خدمت آیت الله ملک زاده بودیم.( صاحب کتاب ماهوالاجتهاد فرمودند ک: انسان باید فقط حولِ محورِ علمِ خودش صحبت کند. انسان نیاز نیست به همه سوال هایی ک میپرسند و نمی‌داند پاسخ دهد! مشکل آنجاست که خارج از این محور صحبت میشود! و جامعه ای به بیراهه میرود

__

چند وقت پیش رفیقم ک امام جماعت یه مسجد نقلی بود، خواهش کرد ک یه شب من به جاش برم برای اقامه ی نماز. از بچگی ، یعنی حوالی شیش سالگی که امام جماعت بودن رو تجربه کرده بودم ، یه حس باحالی برای نماز بهم دست میداد. اما وقتی کم کم بزرگ شدم ، فهمیدم ک ترس داره! وقتی شنیدم مرحوم محدث قمی به زور امام جماعت می ایستاد ، ترسم بیشتر میشد ... .

کلاس هشتم که بودم ، علنا مدیر مدرسمون که خودش کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث داشت بنده رو میذاشت امام جماعت و بقیه مدرسه و خودش پشت سرم نماز خوندن. قشنگ یادمه که از بس وسط نماز ترسیدم که سرم گیج می‌رفت و به زور تعادل خودم رو حفظ میکردم. شاید صرفا نقل خاطره بود. منتها یه چند تا نتیجه میشه گرفت: دین، الکی نیست که هر کسی بخواد دربارش نظر بده. ( خوف دارد) وقتی به یه نوجوان یه مسوولیت رو میدید، این مسوولیت هم اونو پخته می‌کنه و هم در آینده اش تاثیر می‌ذاره و هم رشدش میده ( همون‌طور که بنده خیلی مدیون اون مدیر ام) آخرین نتیجه هم اینکه ، تو چیز هایی که احتمال حق الناس هست ، بترسید! این ترسیدن نجاتی است از جهنم!

حجت‌الاسلام نریمیسی ۱

حجت‌الاسلام نریمیسی ۲