🔻ی نوجوون توی اتوبوس داریم، فقط توی گوشیه 🔸#راه_حل اساسی؛ ✅#پیشگیری بهتر از درمانه _بچه تا رشید(رشد یافته) نشده، گوشی مستقل نداشته باشه/ اگر خوب عمل کنیم، رشد حدودا بین۱۶تا۱۸سالگی رقم میخوره و عقده ای هم نمیشه از گوشی پدر و مادر یا لب تاب خانوادگی هم با برنامه ریزی استفاده میکنه #درمان؛ _عزت نفسش رو تقویت کنیم. (اصلا تحقیرش نکنیم، بهش توجه کنیم، بهش مسئولیت بدیم، در اتفاقات خوبی که رقم میزنه ببینیمش و تشویق و تعریفش کنیم. مادر محبوبه است و پدر محترم) _دوست داشتنی های مفید یا کم آسیب تر برایش رقم زنیم مثلا؛ +زمینه ساز دوستان مناسبی برایش شویم. +الان بازی پرسپولیسه، نیم کیلو تخمه و گعده پدر، پسری بگیرین و بشینین پای فوتبال +اگر میتونیم و مقداری خطمون باهاش برقراره، بریم توی دنیای گوشیش و همراهیش کنیم. خطمون رو باهاش قویتر میکنه، حریم گوشیش رو سالم سازی میکنه، تعلقات بیرون گوشیش که ما پدر و مادرا یا مربیانیم بیشتر می‌کنه +مثلا الانی که باهاش همسفر شدی، براش سناریو داشته باش. برای شخصیتهای سناریو، آدم بیار مثلا بابای این نوجوون داداشش(میشه عمو ایشون) که جوونتره و ی تازه جوون دیگه رو با خودش آورده. عمو هم واقعا نازه و پسر هم واقعا دوسش داره. ولی خوب بابا و عمو خسته اند و تخت خوابیدن. و این دو تا غرق دنیای خودشون و منفک از همند