#شهید_انقلاب شهید ابوالقاسم نصیرائی، فرزند علی و بانو افسر ملوک ناوریان در تاریخ ۱۳۳۶/۱/۲۷ در بابل به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در بابل گذراند و به منظور کمک به امرار معاش خانواده ترک تحصیل کرده، به کارگری روی آورد. شهید نصیرائی فردی قوی بنیه، مهربان و کریم بود. از باقی‌مانده دستمزدش برای کمک به #مستضعفان و محرومان بهره می‌گرفت. در نوزده سالگی به خدمت وظیفه اعزام شد و در گارد #شاهنشاهی شروع به خدمت نمود. در حین خدمت به بیماری سختی مبتلا شد و به همین دلیل از خدمت ترخیص گردید. زمانی که مردم مسلمان شهرستان بابل مبارزات بی‌امان خود را جهت متلاشی نمودن #حکومت_جبّار_پهلوی آغاز کرده بودند، او نیز چون همشهریانش در مراسم سیاسی_مذهبی و تظاهرات ضد شاهی حضور می‌یافت و به همراه آنان به فعالیت‌هایی چون توزیع تصاویر، نوارها و اعلامیه‌های حضرت امام مبادرت می‌نمود. هنگامی‌ که او را #نصیحت می‌کردند که برای حفظ جانش از #فعالیت‌های_سیاسی دست بردارد، آزرده خاطر می‌شد و می‌گفت: «می‌خواهم تیر بخورم و جان خود را فدای اسلام کنم.» سرانجام در تاریخ ۱۳۵۷/۸/۱۱ شب جمعه، بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. نوار سینه‌زنی در سوگ حضرت امام حسین(ع) با صدای خود شهید به یادگار مانده است. این شهید عزیر در فرازی از #وصیت خود، آورده است: « هنگامی‌که می‌خواهید مرا به خاک بسپارید، #راهپیمایی کنید. در جلوی راهپیمایی، مادرم باشد. سینه‌زنان بر سر قبرم بیایید.» (برگرفته از آرشیو بنیاد شهید استان مازندران) سلام و درود خدا بر روح پاک و مطهرش. #شهید_ابوالقاسم_نصیرائی #بابل #سردار_میرشکار https://eitaa.com/sardarmirshekar