🥋 هنرهای رزمی را بیش‌تر ‌بشناسیم! ⛩ هنرهای رزمی به #سیستم‌ها و سنت‌های مدونی از #تکنیک‌ها و فنون مبارزه‌ای گفته می‌شود که با انگیزه‌ها و دلایل متفاوتی تمرین می‌شوند؛ برای دفاع شخصی، رقابت در مسابقات، سلامتی بدنی و تناسب اندام، سرگرمی و تفریح و هم چنین رشد و تعالی ذهنی، جسمی و معنوی. ⛩ اصطلاح هنرهای رزمی بیشتر به رشته‌های رزمی شرق آسیا اشاره دارد، اما رشته‌های غربی هم چون بوکس، ساواته، پانکریشن و انواع کشتی خاص نیز گاهی در مجموعه هنرهای رزمی قرار داده می‌شوند. ⛩ هنرهای رزمی به سه گروه «مسلح»، «بی‌سلاح» و «مسلح و بی سلاح» تقسیم می‌شوند. اولی مهارت‌هایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل می‌شود و دومی یعنی #رشته‌های مبارزه بی‌سلاح بر ضربات دست و پا و فنون گلاویزی تأکید دارند. سومی هم به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزه بی سلاح، مبارزه مسلح نیز وجود دارد. ⛩ امروزه برخی مهارت‌های مبارزه با سلاح همچون #کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و #کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشته ورزشی تمرین می‌شوند و رشته‌های بدون سلاحی هم چون کاراته، جودو، تکواندو، موی تای، کیک بوکسینگ و جوجیتسو نیز به عنوان روش‌های دفاع شخصی تمرین می‌شوند. ⛩ هنرهای رزمی ووشو، آیکیدو و هاپکیدو هم به عنوان هنرهای رزمی بی سلاح و مسلح تمرین می‌شوند. همچنین شکل‌های ساده شده‌ای از تای‌چی‌چوان، نوعی از ووشوی چینی، که کمی از ماهیت رزمی خود خارج شده، به طور گسترده‌ای برای حفظ سلامتی تمرین می‌شوند. ⛩ بسیاری از تکنیک‌ها و تمرینات رشته‌های مختلف #رزمی مشابه است اما هر یک از آنها ترکیب مخصوصی از مهارت‌ها را در خود جای داده‌اند. برخی از آنها مثل کاراته بر حرکات پویا، دقیق و مستقیم تأکید دارند و برخی همچون آیکیدو تکنیک‌های نرم‌تر، آهسته‌تر و پیوسته‌تر را به کار می‌گیرند. ⛩ هر یک از رشته‌های رزمی به میزان خاصی از توانایی‌های بدنی شامل قدرت بدنی، انعطاف‌پذیری (به‌ویژه در ناحیه لگن)، هماهنگی عضلات و استقامت نیاز دارد. ⛩ مهم ترین جنبه وحدت‌بخش هنرهای رزمی شرق آسیا که آنها را از رشته‌های رزمی سایر نقاط دنیا متمایز می‌کند، تأثیر مکاتب دائو و ذن آئین بودایی بر آنهاست. این ویژگی باعث شده تا وضعیت ذهنی و معنوی هنرجویان اهمیت بالایی داشته باشد. در هنرهای رزمی بر درونی‌سازی وضعیتی تأکید می‌شود که در آن کارکردهای محاسبه‌گری ذهن به تعلیق درآمده تا ذهن و بدن به عنوان یک واحد پیوسته به شرایط محیطی و تغییرات آن واکنش نشان دهند. در مکاتب دائو و #ذن نیز بر به دست آوردن چنین وضعیتی تأکید می‌شود و راه رسیدن به آن نیز از طریق تجربه و تمرین است. به همین دلیل بسیاری از پیروان این مکاتب به تمرین هنرهای رزمی به عنوان یک فعالیت فلسفی و معنوی می‌پردازند. 🌐 در قرن بیستم شاهد محبوبیت روزافزون هنرهای رزمی شرقی در جهان غرب بوده‌ایم. جودو در سال ۱۹۶۴ و تکواندو از سال ۲۰۰۰ در برنامه رسمی بازی‌های المپیک قرار گرفته‌اند و در ابتدای سده ۲۱ نیز یک رشتهٔ تلفیقی به نام هنرهای رزمی ترکیبی با وام گرفتن فنون رشته‌های مختلف رزمی، اهمیت خاصی پیدا کرده‌است. ❇️ #تقسیم‌بندی هنرهای رزمی: هنرهای رزمی را به شیوه‌های مختلفی می‌توان تقسیم‌بندی کرد. یکی از این تقسیم‌بندی‌ها بر اساس تکنیک‌هایی است که در آن رشته بیش ترین تأکید بر آنها می‌شود: 👊 ۱. رشته‌های #ضربه‌ای ❇️ دست: بوکس غربی ❇️ کل بدن: تکواندو، کیک بوکسینگ، ساواته، کاراته، موی تای، ووشو، وینگ چون، تای‌چی‌چوان (سبک مرکزی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)، چانگ‌چوان (سبک شمالی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)، نان‌چوان (سبک جنوبی هنرهای رزمی چینی یا #ووشو) 🤼‍♂ ۲. #گلاویزی ❇️ فنون #پرتابی: هاپ کی دو، سامبو، سومو ❇️ فنون #قفل_مفصل و خفه‌کننده: آی کی دو، جوجیتسو برزیلی، کماندو وباز هم ووشو سان دا (ترکیبی از فنون گلاویزی و ضربه‌ای و آکروباتی)☯

🥋 ووشو (به چینی: 武術) #wǔs ❇️ یک هنر رزمی #مدرن چینی است که پس از انقلاب ۱۹۴۹ چین برای ملی‌سازی هنرهای رزمی سنتی چینی ابداع شد. #مسابقات ووشو در دو بخش نمایشی ( #تالو) و مبارزهٔ فول کنتاکت ( #سان_شو یا #سان‌دا) برگزار می‌شود. ❇️ تالو از فرم‌های رزمی تشکیل می‌شود که معمولاً مقامات منتخب دولت چین آن‌ها را بر اساس #فرم‌های سنتی هنرهای رزمی چینی ابداع کرده‌اند و انواع استقرارها، لگدها، مشت‌ها، حرکات تعادلی، پرش‌ها، فنون جارویی و فنون پرتابی در آن‌ها گنجانده شده‌است. 🥊 سان‌دا یا سان‌شو نیز یک یک روش #مبارزهٔ #فول_کنتاکت است که بر اساس تکنیک‌های #سبک‌های مختلف هنرهای رزمی چینی و #کُشتی‌های سنتی چینی مانند #شوای_چیائو طراحی شده و شباهت زیادی به مبارزات کیک‌بوکسینگ و #موی_تای دارد، اما فنون #گلاویزیِ بیشتری در آن دیده می‌شود. این مسابقات بر روی سکو برگزار می‌شود. مسابقات تالو و سانشو معمولاً در کنار هم برگزار می‌شوند. ووشو امروزه یک ورزش بین‌المللی است که زیر نظر فدراسیون بین‌المللی ووشو اداره می‌شود. مسابقات #قهرمانی جهان این رشته از سال ۱۹۹۱ هر دو سال یک بار برگزار می‌شود و هم چنین از ۱۹۹۰ در برنامهٔ بازی‌های #آسیایی قرار گرفته‌اس (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) 武術🀄️