#رمان_دو_روی_سکه #قسمت_بیست_دوم روز رفتن یادمه رهام با حرفاش خیلی تحقیرم کرد. - آخی سهیلا دیگه خونه نداري؟! - تو لازم نیست براي من دل بسوزونی! - اینقدر لجبازي نکن. بیا وبمون - خفه شو رهام! - بیا شرعیش کنیم. - من جنازه مم روي دوشت نمی ذارم. چه برسه زنت بشم. - پیاده شو با هم بریم. منظورم موقت بود. - خیلی بی شعوري. - چیـه خیـال کـردي مـن مـی خـوام تـوي گـدا گشـنه را بگیـرم؟! خـواب دیـدي خیـر باشـه تـو دیگـه هیچی نیستی! دوره گـردي هـام بـه خونـه فامیـل شـروع شـد امـا خونـه هـیچ کـدام کمتـر از یـک هفتـه دوام نیـاوردم! خونـه عمـو فـرخ بـا وجـود رهـام حتـی یـک روز هـم نـرفتم ! خونـه فـرنگیس هـم ده روز طاقـت آوردم از بس عمـه سـرزنش مـیکـرد و گوشـه کنایه مـی زد. فتانـه هـم کـه دسـت کمـی از مـادرش نداشـت آنقدر قیافه اي بود که با من همکلام هم نمی شد! یــه بیســت روزي خونــه عمــه فــروغ مانــدم امــا بــا وجــود تــورج و عســل و البتــه دوران بــارداری بــد تهمینه که دائماً خانـه مـادرش بـود و شـوهرش هـم مـدام در رفـت و آمـد بـود اصـلاً بـرام راحـت نبـود این شد. کـه بـه دعـوت زن دایـی نـرگس بـه خونـه دایـی اسـد رفـتم، انصـافاً تـوي ایـن یـک مـاه بسـیار راحـت وبـدون مشـکلی در کنارشـان زنـدگی کـردم خیلـی راحتـر از خونـه عمـو و عمـه هـام، همیشـه سـعی مـی کردنـد. احسـاس غریبـی نکـنم و محبتشـان را بـی هـیچ دریغـی بـه مـن عرضـه مـی کردنـد. هیچ گاه در ایـن یـک مـاه احسـاس بـی پنـاهی و بـی کسـی نکـرده بـودم بـه جـز د یروز کـه بـار د یگـر خودم را بی کس و بی پناه دیدم. - بیا بگیر! اگه بدونی تریا چقدر شلوغ بود نیم ساعت تو صف براي گرفتن چایی بودم! - خب معلومه آي کییو، هوایی به این سردي مردم چایی می خورن نه بستنی! - به خدا من اصلاً توقع احترام ازت ندارم! این قدر من رو شرمنده اخلاقیاتت نکن! بهش لبخندي زدم همیشه شاد و سرحال بود در تمام مشکلاتم المیرا خواهرانه در کنارم بود. - پاشو بریم دیگه امروز کلاسی نداریم. - نه، هنوز زوده ساعت یازده نشده! - آخه من صبحانه نخوردم دلم داره ضعف میره. - ولش کن با ناهار یکی کن. دوست نداري بري خونه داییت؟ - راستش نه، نمی تونم با علیرضا رو به رو بشم. - به خدا سخت می گیري سهیلا! - آخه... ازش توقع نداشتم، تو این چند هفته خیلی با ادب و احترام با من برخورد کرده بود. - پاشو عزیزم! خدا خیلی دوست داشته که توي همچین خونواده قرارت داده. - بله به حد کافی علاقش رو توي این سه چهار سال نشونم داده! - سهیلا! هزار بـار بـدتر از ا یـن هـم ممکـن بـود بـرات اتفـاق ب یفتـه، آدم بایـد قـوي باشـه . کـربن تحـت فشار زیاد تبدیل به الماس می شه. المیرا بالاخره من رو راضـی کـرد کـه بـرم خونـه دا یـی . سـرِ راه هـم مجبـورم کـرد بـرا ي زن دایـی گـل بگیرم. ** #ادامه_دارد @seshanbehaymahdavi313 💞✨