eitaa logo
کانال رسمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
9.6هزار دنبال‌کننده
9.5هزار عکس
491 ویدیو
724 فایل
کانال رسمی دانشگاه شهیدباهنرکرمان
مشاهده در ایتا
دانلود
⭐️ 📌متولد یکِ یک 🔹یکِ یکِ بیست و یک، سالروز تولد زنده یاد مینو رجبی نیا، یکی دیگر از مادران مهربان دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان است. بانویی مهربان که دانشگاه شهید باهنر، دانشجویانش و حتی بناهایش را از ژرفای دل دوست داشت. او همسر و همراه مرحوم مهندس سیدمحسن میرحیدر بود که رد دستان معجزه آفرینش بر بناهای مذهبی و فرهنگی ایران عزیز از جمله دانشگاه شهید باهنر و علوم پزشکی کرمان جاودانه است و البته که محسن جز با همدلی و همراهی مینو ممکن نبود اینهمه آثار عرفان آمیز را در معماری ایرانی به نمایش بگذارد. مینو که به گفته خودش متولد یکِ یکِ یک بود، شامگاه سی ام دیماه ۱۴۰۲ به دیدار محسن رفت. اما قبل از عروج به احترام همسر فقیدش، سند منازل و همه دارایی خود را بنام دانشگاه شهید باهنر زد تا نمایان کند که منش و مشرب زنده یاد افضلی پور تا بی نهایت جاریست. روحش شاد و یادش گرامی 🔹بنیاد عام المنفعه خیرین دانشگاه شهید باهنر کرمان 🔵دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⭐️ ‌📌یادبود پدر دانشگاه در کرمان مهندس علیرضا افضلی‌پور و استاد فاخره صبا برای تحقق اندیشه بلندشان به‌منظور احداث دانشگاه در کرمان، از همان ابتدا در پی افرادی بودند که علاوه بر داشتن تخصص، عاشقانه در این راه وارد شوند و با همت بلندشان کاری کنند کارستان. دست تقدیر، افضلی‌پور را به مشهد برد تا با دکتر محمدعلی میرزایی ملاقات کند. افضلی‌پور شنیده بود میرزایی علاوه بر سوابق درخشان علمی، روحیه‌ای انسان‌دوستانه و سخاوتمند دارد. همواره حامی و پشتیبان علم‌آموزی است. به‌گونه‌ای که هزینه ادامه تحصیل دانش‌آموزان مستعد در دانشگاه‌های کشور را در گمنامی تقبل می‌کند. بهترین کار از نظر او، ساخت مدرسه است و در پی زلزله سال ۱۳۴۷ کاخک و گناباد، برای دانش‌آموزان نجات‌یافته از آن حادثه مدرسه‌ای را در مشهد بنیان گذاشته است. روزی که مهندس افضلی‌پور نظر موافق دکتر محمدعلی میرزایی را جلب کرد تا ریاست دانشکده علوم دانشگاه فردوسی را رها کند و برای احداث دانشگاه به کرمان بیاید، روز بزرگ و مبارکی بود. افضلی‌پور گوهری یافته بود از جنس خودش. انسانی نیک‌اندیش، سخاوتمند، بلندهمت و پرتلاش که علاوه بر فعالیت‌های علمی و آموزشی در انجام امور خیر و عام‌المنفعه نیز از هیچ تلاشی دریغ نداشت. دکتر میرزایی از سال ۱۳۵۲ پا به پای مهندس افضلی‌پور، بی‌وقفه در پیگیری پروژه احداث ساختمان‌های دانشگاه، دعوت از استادان نخبه، جذب دانشجو و ارتقای فعالیت آموزشی تلاش کرد. در همه این سال‌ها محبت دکتر میرزایی شامل حال دانشگاه و دانشگاهیان بود و با حمایت‌های مادی و معنوی، به‌عنوان یکی از خیّرین و بانیان دانشگاه، منشأ خدمات ارزشمند متعددی شد که از جمله آن‌ها می‌توان به ایجاد انجمن دوستداران دانشگاه، راهنمایی، تشویق و جذب خیّرین برای مشارکت در پروژه‌های عمرانی دانشگاه و پیوستن به جمع حامیان علم و فرهنگ اشاره نمود. از این جهت مهندس افضلی‌پور، دکتر میرزایی را "پدر دانشگاه" خطاب می‌کرد. پس از فوت روانشاد مهندس افضلی‌پور، دکتر میرزایی در نظر داشت؛ نام بنیان‌گذار دانشگاه جاودانه شود؛ بنابراین با هزینه شخصی خود جایزه‌ای به نام "جایزه علمی مهندس افضلی‌پور" را بنیان گذاشت تا هر سال از برترین‌های علمی کشور و دانشگاه تقدیر شود. از نخستین سال برگزاری این مراسم، در سال ۱۳۸۲، شخصاً هزینه‌های جایزه افضلی‌پور را به‌صورت سالانه متقبل می‌شد؛ اما همواره در اندیشه یک حمایت ماندگار بود. در سال ۱۳۸۶ ملکی را در کرمان خریداری و به بنیاد عام‌المنفعه خیرین دانشگاه اهدا کرد تا درآمد حاصل از این منزل صرف تأمین هزینه‌های جایزه علمی افضلی‌پور شود. اهدای ساختمان باشگاه دانشگاهیان کرمان، همراهی با "مهندس شاهرخ وفاداری" و کمک به احداث ساختمان "پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران"، اهدای مجموعه کتاب‌های ایران‌شناسی و کمک به راه‌اندازی "کتابخانه تخصصی ایران‌شناسی" وابسته به مرکز تحقیقات، فرهنگ و زبان ایران در دانشگاه، مشارکت در تأمین بخشی از هزینه‌های احداث "دانشکده هنر و معماری صبا"، اهدای یک دستگاه "مینی‌بوس" و یک دستگاه "پاترول"، تأمین هزینه‌های مورد نیاز برای راه‌اندازی آزمایشگاه‌های دانشکده دامپزشکی، برخی از حمایت‌های دکتر میرزایی از دانشگاه شهید باهنر کرمان بوده است. دکتر میرزایی جدای از فعالیت‌های دانشگاهی، کارآفرینی بزرگ، مدیری توانا و الگوی مسئولیت‌پذیری و تعلق بود و به این ترتیب عشق به کار را در همکارانش القا می‌کرد. سال‌های متمادی در زمینه دارو و درمان فعال بود و با کمک به انجمن‌های دیابت و هموفیلی و همکاری با افراد علاقه‌مند در این زمینه، به پیشبرد درمان بیماران هموفیلی و دیابت کمک شایانی نمود. همکاری وی با شرکت‌های مطرح داخلی و خارجی، پیشرفت‌های ارزشمندی را در حوزه بیماری‌های اعصاب و روان رقم زد. او مردم‌دار و مردم‌دوست بود و از هر موقعیتی برای خدمتگزاری به کشور و هم‌وطنانش استفاده می‌کرد. از دیگر فعالیت‌های خیرخواهانه او می‌توان به تأسیس درمانگاهی در بم با کمک تعدادی از پزشکان و دندان‌پزشکان، حمایت از مرکز درمان جامع کودکان هموفیلی ایران و کمک به تجهیز بیمارستان قلب امام علی علیه‌السلام در کرمانشاه اشاره نمود. دکتر محمدعلی میرزایی ۱۳ خردادماه ۱۴۰۲ در سن ۹۰ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و آسمانی شد. روحش شاد و قرین رحمت الهی. 🔵 دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
📌یاد و خاطره جانباختگان زلزله دلخراش بم پنجم دی ماه سال 1382 گرامی باد. 🔵 دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⭐️ 📌 پنجمین سالگرد شهادت شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای مقاومت گرامی باد. 🔵 دانشگاه شهیدباهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⭐️ 📌 کنگره جهانی خواجوی کرمانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال 1370 🔵 دانشگاه شهیدباهنرکرمان ⚜️ @sbukerman_official ⚜️
⭐️ 📌 یاد و خاطره شهدای 17 دی ماه 1398 (مراسم تشییع شهید حاج قاسم سلیمانی) گرامی باد. 🔹بعد از خبر شهادت سردار دل‌ها، حال و روز خوبی در شهر کرمان نبود، مردم چشم‌انتظار بودند تا فرزندان این خاک را در آغوش بگیرند بعد از 4 روز از شهادت سردار سلیمانی و همراهانش و تشییع میلیونی در سراسر ایران، بالاخره روز 17 دی‌ماه 1398 پیکر شهدا به کرمان رسید و مردم نیز در تشییع پیکر شهدا کم نگذاشتند. زینب رشیدی طغرالجردی، دانش‌آموخته رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی و خواهرش زهرا رشیدی طغرالجردی دانشجوی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، صبح روز جمعه 17 دی‌ماه 1398 به‌اتفاق خانواده بعد از نماز صبح، برای شرکت در مراسم تشییع و بدرقه سردار سلیمانی و شهید پورجعفری به میدان آزادی شهر کرمان - محل شروع مراسم - می‌روند. ازدحام و سیل جمعیت در لحظه شروع مراسم غیرقابل‌کنترل بود. تعداد زیادی از مردم به دلیل فشردگی جمعیت دچار حادثه می‌شوند و به شهادت می‌رسند که از جمله این شهدا زینب و خواهرش زهرا هستند. 🔵 دانشگاه شهیدباهنرکرمان ⚜️ @sbukerman_official ⚜️
⭐️ 📌 در امتداد سخاوت؛ 🔹یادبود بانویی که عشق را به دانشگاه بخشید یکِ یکِ بیست و یک... روزی که مهربانی در هیأت بانویی فرهیخته متولد شد. روانشاد مینو رجبی نیا، بانویی که نه‌تنها همسر و همراه یگانه‌ی معمار فقید، مهندس سید محسن میرحیدر بود، بلکه خود نیز بنایی از جنس عشق و ایثار را در بستر زمان بنا نهاد. او که سایه‌سار محبتش را بر کودکان ناشنوای ایران گسترانده بود، همان مادری بود که سال‌ها در سکوتِ پرهیاهوی جهان، زبان دل را به آنانی آموخت که سخن‌گفتن و حتی خواندن و نوشتن برایشان دشوار بود. او هم‌پای محسنش که ردای شکوه معماری ایرانی را بر تن دانشگاه شهید باهنر و علوم پزشکی کرمان دوخت، در مسیر خیر و نیکوکاری گام برداشت؛ گام‌هایی که امروز بر سنگ‌فرش تاریخ این دانشگاه ماندگار است. اما آخرین فصل از کتابِ عشقِ مینو، درخشان‌تر از همیشه بود؛ آنگاه که همه دارایی مشترکشان، از خانه‌ای در تهران تا آپارتمانی در کرمان را بی‌دریغ تقدیم دانشجویان مستعد دانشگاه شهید باهنر کرمان کرد، تا چراغی باشد در مسیر آینده‌سازان این سرزمین. در این بخشش عظیم، تجلی همان روح سخاوتمندی دیده می‌شود که پیش‌تر، زنده‌یاد مهندس افضلی‌پور و بانوی نیک‌اندیش فاخره صبا در بنیان‌گذاری این دانشگاه به نمایش گذاشته بودند. سرانجام، در شامگاه سی‌ام دی‌ماه ۱۴۰۲، این بانوی فرهیخته به دیدار یار شتافت، اما یاد و نامش در قلب دانشگاه و در میان دانشجویانی که با لطف او بال پرواز می‌گشایند، تا همیشه باقی خواهد ماند. روانش شاد و نامش جاودان باد. 🔵 دانشگاه شهیدباهنرکرمان ⚜️ @Sbukerman_official⚜️
⭐️ 📌 معمار علم و توسعه؛ 🔹یادواره ای برای بنیان گذار دانشگاه در کرمان ۶ فروردین، سالروز تولد روانشاد مهندس علیرضا افضلی پور است. مردی که با اندیشه و همت بلند خود نه تنها بنیان‌گذار دانشگاه در کرمان، بلکه آغازگر تحولی بزرگ در آموزش عالی کشور بود، مهندس افضلی پور با تأسیس دانشگاه در کرمان، زمینه‌ساز پرورش نسل‌های متخصص و کارآمدی شد که امروز در سراسر ایران و جهان، منشأ تحولات مثبت در عرصه‌های مختلف علمی و فرهنگی هستند. او نشان داد که بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری، آن است که در مسیر ساختن آینده‌ای بهتر و حل مشکلات جامعه به کار گرفته شود و دانشگاه‌ها باید به کانون‌های تولید علم، نوآوری و مهارت تبدیل شوند تا از طریق همکاری با صنعت، کشاورزی و معدن، نقشی مؤثر در توسعه اقتصادی ایفا کنند. مهندس افضلی پور و همسر فرهیخته اش استاد فاخره صبا با نیک اندیشی، همه دارایی خود را برای رشد علمی و پیشرفت تحصیلی فرزندان معنوی شان سخاوتمندانه بخشیدند و با تأسیس دانشگاه در کرمان، بنیانی ماندگار برای آموزش عالی کشور بنا نهادند؛ میراثی که همچنان در مسیر توسعه علمی، فرهنگی و اجتماعی ایران می‌درخشد. آنها درختی از علم و دانش کاشتند که هر روز شاخه گسترانده و در سراسر جهان ثمر می دهد. 🔵 دانشگاه شهیدباهنرکرمان ⚜️ @Sbukerman_official⚜️
⭐️ 📌ای درخت پرثمر یادت به خیر در گذر تاریخ، نام‌هایی هستند که تنها در سنگ‌نوشته‌ها و اسناد باقی می‌مانند و نام‌هایی که در قلب یک ملت ریشه می‌دوانند و در جان نسل‌ها تداوم می‌یابند. مهندس علیرضا افضلی‌پور، از آن‌دسته انسان‌های نادری بود که با بینشی بلند، بنیان گذار دانشگاهی شد که بنای آن نه فقط ساختمان و کلاس، بلکه آینده‌ روشن جوانان این سرزمین بود. او دانشگاه را صرفاً جایگاه علم نیافت، بلکه آن را کانون شکوفایی روح، اندیشه و آرمان می دانست. افضلی‌پور، با نگاهی ژرف‌تر از زمانه‌ی خود، دانشگاه را نه برای امروز، بلکه برای فردا ساخت؛ فردایی که امروز در سیمای دانش‌آموختگان پرتلاش، استادان فرهیخته، و نخبگان تاثیرگذار این سرزمین، حقیقت یافته است. او در راه ساختن این بنای عظیم، علاوه بر سرمایه‌اش، روح و اندیشه‌اش را وقف کرد. آرزوی او، پرورش نسلی آگاه، مستقل، وطن‌دوست و آینده‌ساز بود؛ نسلی که بتواند چراغ راه ایران باشد. امروز، ما وارثان آن آرمان بزرگیم. رسالت ما، پاسداری از اندیشه‌ای است که بر ستون‌های دانش و اخلاق استوار است. هر گامی که در مسیر رشد علمی، فرهنگی و انسانی برداشته می‌شود، گامی است در امتداد رؤیای بلند افضلی‌پور. این یادنامه نه برای سوگواری، که برای برافروختن شعله‌ای در دل‌های ماست؛ شعله‌ای از تعهد، مسئولیت و ایمان به اینکه دانشگاه، تنها نهاد آموزش نیست، بلکه خاستگاه امید است. باشد که در سایه نام جاودان مهندس افضلی‌پور، همواره بکوشیم تا ایرانِ فردا را از دل دانشگاه، نیرومندتر،فرهیخته تر و روشن‌تر بسازیم. 🔵 دانشگاه شهیدباهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⭐️ مادر علم آمار در ایران 🔹ششم اردیبهشت، زادروز بانویی است که نامش نه‌تنها در تاریخ علم آمار ایران، بلکه در قلب تمام آنان که روزی شاگرد مهر و خرد او بودند تا همیشه جاودانه خواهد ماند؛ روانشاد دکتر ماه‌بانو تاتا استاد فرزانه دانشگاه شهید باهنر کرمان؛ بانویی که این سرزمین، شایسته‌تر از او برای لقب «مادر علم آمار ایران» نمی‌شناخت. ماه‌بانو در هندوستان و در خانواده‌ای زرتشتی به دنیا آمد. با استعدادی کم‌نظیر، از همان کودکی با شور دانستن و جست‌وجوی حقیقت، مسیر خود را از میان مرزها و فرهنگ‌ها گشود و با پیمودن پله‌های علم در هندوستان و سپس در آمریکا، به بلندای دانایی رسید. مدتی بعد، دل از فرصت‌های علمی در غرب برید و بنا به دعوتی که از دل توصیه‌ای دوستانه برخاست راهی ایران شد. سرانجام دست سرنوشت او را به کرمان آورد. پشت لبخند آرامش، نگاهی ژرف و نگران برای توسعه و پیشرفت علم آمار نهفته بود؛ بنابراین در ادامه راه بنیان‌گذاران دانشگاه در کرمان مهندس علیرضا افضلی‌پور و همسر فرهیخته‌اش استاد فاخره صبا بخش قابل‌توجهی از دارایی‌اش را برای حمایت مؤسسه آمار ایران و دانشجویان رشته آمار دانشگاه اهدا کرد و مابقی را برای توسعه خدمات درمانی به مجموعه خداداد مهرابی بخشید و از خود گنجینه‌ای از خرد، موزه‌ای از یادها، جایزه‌ای علمی برای زنان آینده‌ساز به‌جای گذاشت. در برابر نام بلندآوازه‌اش، با فروتنی و احترام می‌ایستیم. برای بانویی که باوقار آمد، باشکوه زیست و با سربلندی در تاریخ علم این سرزمین ماندگار شد. 🔵 دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⚫️ 📌مراسم یادبود و گرامیداشت روانشاد محمدعلی علومی شادروان محمدعلی علومی در سال ۱۳۴۰ در بم به دنیا آمد. وی فرزند شیخ مهدی علومی روحانی و معلم بمی بود. ایشان نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر برجسته در حوزه‌های داستان‌نویسی، طنز، اسطوره‌شناسی، شاهنامه‌ و فرهنگ عامه و از دوستان نزدیک زنده‌یاد ایرج بسطامی بودند. ایشان دانش‌آموخته علوم سیاسی دانشگاه تهران بودند و از دهه شصت فعالیت روزنامه‌نگاری خود را در روزنامه اطلاعات آغاز کردند و از دهه هفتاد نیز به طور جدی‌تری در حوزه ادبیات داستانی و فرهنگ مردم فعالیت کردند. وی از شاگردان استاد سیدابوالقاسم انجوی‌شیرازی ملقب به «پدر فرهنگ مردم» است. تالیف دهها عنوان رمان و آثار پژوهشی و صدها عنوان مقاله و یادداشت مطبوعاتی و پژوهشی حاصل یک عمر فعالیتهای پژوهشی و ادبی و روزنامه‌نگاری ایشان بود. سیدعباس صالحی وزیر ارشاد در مراسم بزرگداشت استاد علومی در سال ۱۴۰۳ گفت که ایشان در پس چهل سال نوشتن و پژوهش به دنبال بازیابی هویت ایرانی از عالم قصه و اسطوره بود. مرحوم علومی خودشان هم در فیلم مستند «قصه‌گوی مردم» هم به نوعی پروژه فکری چندین ساله خود را همین موضوع و احیای «داستان و قصه ایرانی» دانستند. وی را از داستان‌نویسان برجسته سبک «رئالیسم جادویی» در ایران می‌دانند و استاد علی‌اصغر شیرزادی در کتاب «خداحافظ پدرخوانده» معتقد است که علومی «نویسنده‌ای شش‌دانگ، تمام‌عیار، با سبکی متشخص و منحصر به‌فرد است که در ضمن استقلال فکری و استقلال از باندهای ادبی، در خواب و بیداری داستان می‌نویسد». از آثار برجسته منتشر شده زنده‌یاد علومی تا پیش از فوت ایشان می‌توان به آذرستان (برنده جایزه کتاب سال)، شاهنشاه در کوچه دلگشا (رمان برتر ۳۰ سال طنز ایران)، سوگ مغان (نامزد جایزه جلال)، پریباد (برنده جایزه کتاب فصل) و کتاب فاخر و مُعْظَم قصه اساطیر اشاره کرد. همچنین اخیرا و بعد از فوتشان نیز رمان «امیر ساباط» آخرین داستان بلند ایشان توسط نشر افکار منتشر شده است. استاد علومی همراه جوانان و یار فرهنگ‌دوستان بم‌ و‌ کرمان بودند و محفل ادبی عصرهای شاهنامه در ارگ تاریخی بم با محوریت ایشان در سال ۱۴۰۰ تاسیس شد و همچنان توسط شاگردانشان و به نام و یاد ایشان ادامه دارد. ایشان سالهای پایانی عمر گرانبهای خود را در زادگاهشان سپری کردند و سرانجام در ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ در ۶۳ سالگی براثر عارضه قلبی چهره در نقاب خاک کشیدند. 📆 زمان: چهارشنبه 17 اردیبهشت ماه،1404 ⏰ساعت: 9 تا 11:30 صبح 🏢مکان: کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، سرای هوشیار نوشین 🔵 دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️
⭐️ به نام خدا دو سال پیش با آن که انتظارش را داشتیم، در صبحگاه روز یکشنبه، 15 مردادماه 1402، از شنیدن خبر درگذشت و آسمانی شدن «ماه‌بانو تاتا»، آن همکارِ فرزانه، رفیقِ شفیق و دوستِ همدل بسیار اندوهگین شدیم. «ماه‌بانو تاتا» هرچند که به ظاهر از آن سوی دنیا، از هندوستان، به کرمان آمده بود، اما هرگز در این دیار غریب نبود. او به فرزندان ما، دانشجویان دانشگاه، عاشقانه و مادرانه مهر می‌ورزید، و فرزندان ما، دانشجویانش، نیز او را عاشقانه، همچون مادری مهربان و دلسوز، دوست می‌داشتند. «ماه‌بانو تاتا» چنان در کار تدریس و تحقیق کوشا بود که لقبِ «مادرِ علمِ آمار» را به خود اختصاص داد. هم‌کیشانش با پندارِ نیک، گفتارِ نیک و کردارِ نیک برایش سنگ تمام گذاشتند؛ همان‌گونه که مسلمانان به پاسِ شخصیت والا، مهربان و نیکوکارش مقام او را بسیار ارجمند داشتند. «ماه‌بانو تاتا» نه به سبب آنکه تمام ثروت مادی خود را به بیمارستانِ خداداد مهرابی، انجمنِ آمارِ ایران، و دانشگاه شهید باهنر کرمان بخشید، بلکه به سببِ مهربانی‌ها، سخت‌کوشی‌ها، همدلی‌ها و لبخندِ دلنشینِ دائمی‌اش همواره در دل‌های ما جای دارد. یاد و نام و خاطراتش تا جاودان در قلب‌ها و بر زبان‌های ما جاری باد. از خداوند دانا و مهربان، بهشتِ والا و گروتمان را برای آن عزیز سفر کرده، مسئلت می‌نماییم. دکتر محمّدرضا صرفی 15 مردادماه 1404 به نیابت از جامعۀ دانشگاهیان کرمان 🔵دانشگاه شهید باهنر کرمان ⚜️ @Sbukerman_official ⚜️