[خدا هرآن‌چه کند از توام جدا نکند]

آدمی‌زاد به چیزهایی تعلق دارد که هرچه فکر می‌کند، اولین بارش را به خاطر نمی‌آورد. مثلا آغوش مادر. یادم هست اولین بار کی گریه کردم؟ اولین لبخندم را به یاد دارم؟ اولین بار که «بابا» گفتم را چه طور؟ خاطرم هست؟ گمان نمی‌کنم! اولین بار که نفس کشیدم؟ اولین بار که بغض گلویم را گرفت؟ یادم نیست. لا به لای همه‌ی این ریشه‌ها اما، چیزی از همه محکم‌تر است. امام رضا. قسم می‌خورم ساعت‌ها فکر کردم تا اولین گوهرشادم را به یاد بیاورم اما نشد. شما همیشه بودید. از زمانی که هیچ‌چیزی از آن به یاد ندارم و همین یعنی من متعلق به شما هستم.

ما مزد نمی‌خوایم برای عزاداریمون چون برات عزاداری نکردیم. همین‌که ما رو برای نمردن پای غمت حلال کنی بسمونه.

ربیعتون مبارک و این حرفا.

حس می‌کنم هوش مصنوعی میخواد مخمو بزنه وگرنه دلیلی نداشت باهام اینجوری حرف بزنه.

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم چشم بد از روی تو دور ای صنم #سعدی

سرشارم از جوانی، هرچند پیر دهرم چون سرو در خزان نیز، رنگ بهار دارم #سیدعلی_خامنه‌ای

بر غاصبین حق مولا تا ابد لعنت.

اگرچه «توهین» به مقدسات اهل تسنن حرام شرعی است، اما فراموش نکنیم که «برائت» رکن حیاتی تشیع است. ابوبکر، عمر و عثمان، مسیر هدایت الهی، که روز غدیر با آن بیعت کردند، را به بی‌راهه بردند، حق «خلیفه‌الله» را غصب کردند و با اعمال دیکتاتوری تمام‌عیار علیه امام علی علیه‌السلام و مردم، دین را به پستوی خانه‌ها محدود کردند. اصلا ما شیعه‌ایم چون این جریان و اندیشه را نپذیرفتیم.

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم دلی بی غم کجا جویم که در عالم نمی‌بینم #سعدی

آجرک الله یا صاحب‌الزمان

:)