گر گزندت رسد ز خلق، مرنج که نه راحت رسد به خلق نه رنج #سعدی

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار چون گوش روزه دار بر الله اکبرست #سعدی

روزی به دلبری نظری کرد چشم من زان یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد #سعدی

کس را چه زور و زهره که وصف علی کند جبار در مناقب او گفته هل اتی زورآزمای قلعه خیبر که بند او در یکدگر شکست به بازوی لافتی مردی که در مصاف، زره پیش بسته بود تا پیش دشمنان ندهد پشت بر غزا شیر خدای و صفدر میدان و بحر جود جان‌بخش در نماز و جهان‌سوز در وغا دیباچه مروت و سلطان معرفت لشکرکش فتوت و سردار اتقیا فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی #سعدی

فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی #سعدی

شربتی تلختر از زهر فراقت باید تا کند لذت وصل تو فراموش مرا #سعدی

به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر گرش به خواب ببینم که در کنار من است #سعدی

عجب از چشم تو دارم که شبانش تا روز خواب می‌گیرد و شهری ز غمت بیدارند #سعدی

تو هم‌دم زندگی پر از تنهایی‌ منی. تو خیلی خوب مرا بلدی، می‌دانی چه‌طور باید سازم را کوک و کیفم را کیفور کنی، خیلی هم خوب بلدی. معلم با مربی فرق دارد، من با تو رشد کردم، بزرگ شدم تو خیلی چیزها یادم دادی، مثلا؟ عاشقی! من زیباترین تفسیر عشق را از لای واژه‌های تو خواندم و دل‌انگیزترین رایحه‌ی زندگی را بین غزل‌های تو تنفس کردم. تو مربی عاشقی منی آقای #سعدی! آن دنیا وقتی «اولاد مرتضی» دستت را گرفتند یادت باشد من زیاد برایت فاتحه فرستادم، زیاد به جایت زیارت کردم و زیاد برایت نماز خواندم. این ناچیز هم جهت عرض ارادت مجددی به بهانه‌ی روز بزرگ‌داشتتان بود که تقدیم شد.

گر ز پیش خود برانی چون سگ از مسجد مرا سر ز حکمت برندارم چون مرید از گفت پیر #سعدی

شب‌های بی توام شب گورست در خیال ور بی تو بامداد کنم روز محشرست #سعدی

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد؟ #سعدی

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم به کدام دوست گویم که محل راز باشد؟ #سعدی

ای که شمشیر جفا بر سر ما آخته‌ای دشمن از دوست ندانسته و نشناخته‌ای #سعدی

به از تو مادر گیتی به عمر خود فرزند نیاورد که همین بود حد زیبایی #سعدی

نه هر آدمی‌زاده از دَد بِه است که دَد زآدمی‌زادهٔ بد به است #سعدی

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم چشم بد از روی تو دور ای صنم #سعدی

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم دلی بی غم کجا جویم که در عالم نمی‌بینم #سعدی

ور بدانم به در مرگ که حشرم با توست از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم #سعدی

بارها روی از پریشانی به دیوار آورم ور غم دل با کسی گویم به از دیوار نیست #سعدی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم #سعدی

مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ما هم‌چنان در اول وصف تو مانده‌ایم #سعدی

ماه‌رویا! روی خوب از من متاب بی‌خطا کشتن چه می‌بینی صواب؟ #سعدی

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب #سعدی

دعات گفتم و دشنام اگر دهی سهل است که با شکردهنان خوش بود سؤال و جواب #سعدی